๖. จาคะ สละให้สิ่งของแก่คนที่ควรให้ปัน เป็นทรัพย์ ยิ่งให้ปันยิ่งได้ ยิ่งให้ยิ่งสบาย “คนเรามันสบายเมื่อให้ ไม่สบายเมื่อจะเอา” จำคำ ๒ คำนี้ไว้ เอาไปคิดดู สบายเมื่อให้ ไม่สบายเมื่อจะเอา พอคิดจะเอาแล้วมันยุ่งขึ้นมาเชียวแหละ ลองสังเกตดูเถอะ แต่พอให้แล้วมันเบาโปร่งใจ ไอ้คิดจะเอาใจเหมือนกับจะแบกของหนัก เหมือนกับยักษ์แบกเจดีย์ ไม่ใช่ปั้นไว้เล่นๆ เขาปั้นไว้ให้คนดูว่า นี่แหละมันหนัก หนักอะไร ? “ภารา หะเว ปัญจักขันธา” ขันธ์ทั้ง ๕ เป็นภาระอันหนักเน้อ เรานี่ก็แบกของหนักๆ อยู่เยอะ ถ้าเอาออกเสียบ้างมันก็เบา ปลงมันเสียบ้าง เอาออกให้เสียบ้าง จาคะคือบริจาคโดยไม่คิดเอาคืน ทานะนั่นยังเอาคืนอยู่ ถ้าจาคะแล้ว ไม่เอาแล้ว ให้หมดเลย ให้แล้วไม่ใช่ให้แค่ของ แต่ให้กิเลสออกไปด้วย บรรเทาความเห็นแก่ตัว ความโลภ ความตระหนี่ นี่เรียกว่าให้เสียสละความเห็นแค่ตัว คือการให้อันยิ่งใหญ่ พร้อมๆกับการให้สิ่งของ เรียกว่า จาคะ มันต่างกับทาน ทานนั้นให้แล้วยังหวังอยู่ หวังผลตอบแทน แต่ว่าจาคะนี่ ไม่หวังผลตอบแทน บริจาคนี่หมายความว่าให้หมดไม่เอาคืน แต่ถ้าให้ทานแล้วยังเอาคืน อย่างน้อยเอาเกียรติ เอาชื่อเสียง ยังเอาไว้ เอานิดหน่อย
| Create Date : 03 กันยายน 2565 |
| Last Update : 3 กันยายน 2565 9:50:28 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 203 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
