.. ข่าวดีช่วงน้ำเริ่มลดในบางแห่ง ช่วงอาทิตย์นี้ ผมเริ่มเห็นใบหน้าที่หายไปในช่วงน้ำท่วมหนักที่ผ่านมา สำหรับคนคุ้นเคย มันเป็นความรู้สึก โล่งใจ ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ แม้ไม่ได้เอ่ยปากถาม คน ๆ นั้น อาจจะแค่อพยพไป แต่น้ำไม่ท่วม หรือท่วมไปแล้ว แต่ก็รอการลดลง หากคน ๆ นั้น แวะมาทำงานได้ นั่นหมายความว่า เขาโอเคดีแล้วระดับหนึ่ง แค่เห็นหน้าพวกเขา จึงนับว่าเป็นข่าวดี ผมจึงต้อนรับพวกเขาด้วยรอยยิ้มกว้าง ๆ รู้สึกดีใจที่ภาวะน้ำท่วม ยังไม่ถึงกับพรากพวกเราให้จากหายไปจากกัน คำปลอบโยนจากคนไม่คุ้นเคย คนซ่อมรองเท้าบนทางเท้าที่ผมผ่านประจำเพื่อไปทำงานเอง ก็เปิดร้านเล็กๆของเขาแล้ววันนี้ เราไม่ได้รู้จักกันมากมาย แต่ด้วยความที่เห็นหน้ากันทุกวัน การที่เขาหายไป ผมจึงคิดไปไกลว่าเขาคงเจอปัญหาน้ำท่วม ผมยิ้มให้เขา จากเดิมที่ไม่เคยยิ้มให้กันมากมายมาก่อน เพราะว่าไม่ได้เจอกันนาน เพราะว่ารู้สึกดีใจที่ได้เจอ แม้ว่าผมจะไม่ใช่ลูกค้าของเขาก็ตาม "โดนน้ำท่วมไหมฮะ ?" ผมเอ่ยถามเขา ตอบรอยยิ้มที่เขาส่งกลับมา "ไม่โดน บ้านยังแห้งอยู่" เขาตอบ "นั่นเป็นข่าวดีที่สุดในช่วงนี้ฮะ" ผมตอบเขา รู้สึกดีใจไปด้วยกับเขาจริงๆ "แล้วบ้านน้องล่ะ ?" เขาถามกลับมา "เกินเอวฮะ แต่ไม่เป็นไร น้ำมันเยอะมากปีนี้" ผมตอบเขาไป เขาพยักหน้า บอกผมกลับมาว่า "เค้ามา เดี๋ยวเค้าก็ไปแล้ว เดี๋ยวเค้าก็จะผ่านไป" ผมพยักหน้ารับ และรีบขอตัวมาทำงาน ผมไม่เคยน้ำตารื้นกับเรื่องนี้มาก่อน แต่คำปลอบโยนของคนที่แทบจะไม่รู้จักกันเลยคนนี้ ทำให้ขอบตาผมร้อนผ่าว มันเป็นความรู้สึกที่ดีที่พบเจอด้วยตัวเอง น้ำท่วมหนนี้ ดึงผู้คนในสังคมให้เข้ามาใกล้กัน หวังว่าวันข้างหน้า พวกเราจะไม่ลืมว่า เราเคยห่วงใยกันอย่างไร ภารกิจระหว่างรอจัดการบ้านที่น้ำกำลังลด คืนนี้ ผมกำลังแพ็คเป้ ไม่ใช่เพื่ออพยพ แต่เพื่อกลับไปหาผู้อพยพ พวกเขาไม่เคยร้องขอให้ผมกลับไป พวกเขาให้กำลังใจในสิ่งที่ผมทำเสมอมา อาจจะมีบ้างในบางครั้งที่พี่สาวอยากให้ผมออกจากพื้นที่ เพราะกังวลใจ และผมก็รู้ว่า ในวันนั้น หากผมไป สิ่งที่กำลังทำอยู่ก็จะมีคนเข้ามาทำแทนได้แน่ๆ แต่ผมก็อยากทำ ในสิ่งที่ใจผมบอกให้ทำ ขณะที่โอกาสก็อยู่ตรงหน้าที่จะให้ผมทำเพื่อคนอื่นที่เดือดร้อนกว่า ผมจึงเลือกที่จะอยู่ หนนี้คงถึงเวลา ที่ผมจะกลับไปหาพวกเขาได้บ้างแล้ว .. คนที่บ้านของผม มีหลายเหตุผลของการกลับไป 1. ผมกลัวว่าพ่อกับแม่จะตัดผมออกจากกองมรดกที่ยกให้ผมแล้ว 2. ผมเกรงว่า พ่อจะคิดถึงผมมากเกินไป แม้ว่าเราจะบอกรักกันแทบทุกวัน 3. ผมกังวลว่า แม่จะเหงาเพราะไม่มีคนเม้าท์มอยด้วย 4. ผมหวั่นใจว่า ไอ้หมาอ้วนมันจะลืมหน้าผม มีบางภารกิจที่ผมอยากทำ 1. ทำให้แม่หัวเราะเอิ๊กอ๊าก 2. ทำให้พ่อออกมาสูดอากาศข้างนอกบ้านให้บ่อยขึ้น 3. เอาหมาอ้วนลงทะเล อืมม จริงๆ ยังมีอีกเยอะเลย แต่แค่คิดไม่ออกในตอนนี้ ผมกลับบ้านนะฮะ แล้วไว้เจอกัน คุณไม่ต้องคิดถึงผม เดี๋ยวผมจะคิดถึงคุณเอง :)   Create Date : 20 พฤศจิกายน 2554 9 comments Last Update : 20 พฤศจิกายน 2554 1:30:01 น. Counter : 601 Pageviews. Share Tweet

ฮาๆ อ่านแล้วขำฮาเลยเรืองกลัวพ่อแม่ ตัดออกจากกองมรดก .. นี่ล่ะค่ะกลัวที่สุดเหมือนกัน เลยจะต้องแวะเวียนไปบ่อยๆ ช่วงนี้กลัวหลาน ที่เค้าอพยพมาจากนครปฐมจะถูกเอาใจปู่กับย่ามาก จนทำให้เราเป็นลูกแท้ๆ ไม่มีสิทธิในเงินทอง เลยต้องโผล่ไปบ่อยกว่าเก่าค่ะ 555+   โดย: JewNid 20 พฤศจิกายน 2554 21:22:37 น.

ค้าบ ดีใจด้วยที่ได้กลับบ้าน ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีก   โดย: พิม IP: 110.49.226.108 21 พฤศจิกายน 2554 9:14:00 น.

โดย: RAKANG 21 พฤศจิกายน 2554 10:46:24 น.

แวะมาทักทาย คุณฟ้า ค่ะ สำหรับเรา .. ช่วงน้ำท่วมหนัก ทำให้คนไม่ค่อยคุ้นหน้า กลายเป็นคนคุ้นเคย ออฟฟิศแปรสภาพเป็นศูนย์พักพิง เลยได้เห็นหน้ากันเกือบตลอด 24 ชม. ดีใจ ที่ชีวิตหลายๆคนเริ่มเข้าสู่โหมด ปกติ   โดย: โมนา (mona_t ) 21 พฤศจิกายน 2554 11:47:38 น.

มอร์นิ่งฟ้าาา เป็นไงบ้างงง เจ้าหมาอ้วนดำน้ำมั้ยยย ... : ) ...   โดย: yourstarlight IP: 118.172.52.235 22 พฤศจิกายน 2554 5:03:12 น.

เมื่อคืนฝันว่า เดินอยู่หน้าบ้าน น้ำลดลงแล้ว ได้กลับบ้านแล้วค่ะ   โดย: พิม IP: 110.49.242.254 22 พฤศจิกายน 2554 10:15:20 น.

คิดถึง ได้ไหม   โดย: .. IP: 101.51.196.190 22 พฤศจิกายน 2554 22:35:29 น.

ู^ ^ ^ ... ^^ .... ฟ้าาา ... คราวนี้ไป ... น๊านนนนนนน ... นาน ... เลย ... โอเคดีใช่รึเปล่า ... คิดถึงด้วย ... (แอบไปส่องพิมดีกว่า)   โดย: yourstarlight (yourstarlight ) 25 พฤศจิกายน 2554 22:51:02 น.

^ ^ ^ เจ ไม่นานเลย แค่ห้าวันเอ้งงงง :'( ดูเหมือนที่ไปเจไปจิ้มก้นเค้า จะไม่ใช่พิมน๊า 555   โดย: พิม IP: 110.49.232.134 28 พฤศจิกายน 2554 8:34:39 น.