|
" เว้นหมาหื้อปอศอก เว้นวอกหื้อปอวา เว้นปาลาหื้อไก๋แสนโยชน์ "
ศัพท์ : เว้น = หลีก , หื้อปอ = ให้พอ , ปาลา = พาลา หรือคนพาล , ไก๋ = ไกล
คำแปล : หลีกหมาให้ถึงศอก หลีกวอกให้ถึงวา หลีกคนพาลให้ถึงแสนโยชน์
ขยายความ :
หมา(สุนัข) และวอก (ลิง) เป็นสัตว์เดรัจฉาน ที่เรามักบอกกันว่าเป็นสัตว์หน้าขนอย่าพึงไว้วางใจนั่นแหละ ถ้าเป็นหมาหรือวอกที่เราเอามาเลี้ยงก็คงไม่เป็นไร แต่ในที่นี้คงหมายถึงหมาและวอกที่ยัง แปลกหน้า ต่อเรา มันย่อมระแวงเมื่อเราเข้าใกล้ อาจแว้งกัดเพื่อป้องกันตัวมันเอง ตามสัญชาติญาณของมัน การอยู่ห่างมันเกินศอก เกินวาก็ไม่น่าจะส่อว่าเราก่อกวนความสงบของมัน
ทว่าการอยู่ห่างคนพาลหรือคนชั่วต้องห่างให้ไกลถึงแสนโยชน์เลยทีเดียว
'พาล' แปลว่าอ่อน หมายถึงคนปัญญาอ่อน ซึ่งมักทำอะไรขวาง ๆ หรือโง่ ๆ เป็นที่เดือดร้อนรำคาญแก่ตนเองและผู้อื่น กล่าวอีกนัยหนึ่งก็ว่าอย่าคบค้าสมาคมกับคนพาลเสียเลยจะดีกว่า
เพราะ'คน' มีฤทธิ์มีเดชเพราะสมองวิเศษกว่าสัตว์หน้าขนเยอะ สามารถพัฒนาสมองได้ทั้งดีและชั่ว ถ้าใช้ทางชั่วก็ทรามร้ายกาจ ถ้าฉลาดก็มักจะแกมโกง อันตรายจากคนพาลหรือคนเลวจึงคาดไม่ถึงซึ่งความพินาศที่อาจมีมาถึงเรา จึงอย่าเสี่ยงเอาตัวเข้าพัวพันไม่ว่ามากหรือน้อย
และควรหลีกให้ไกล...สักแสนโยชน์ถึงจะพอ
*อ้างอิง : ภูมิปัญญาล้านนาชน อ.มานิต สุทธจิตต์
| |
อ่านไคท์รันเนอร์จบแล้วฝากรีวิวด้วยนะคะ มีการอ่านตามใบสั่งด้วยเหรอคะ