ปั๊กกะตืนปีใหม่ล้านนา พ.ศ.๒๕๕๔

ปั๊กกะตืนปีใหม่ล้านนา ปีร้วงเหม้าหรือหนใต้(ชาวไทย)เรียกปีเถาะ จุลศักราช ๑๓๗๒ พุทธศักราช ๒๕๕๔

ปีนี้เป็นปีปกติมาส ปกติวาร ปกติสุรทิน พระอาทิตย์จักย้ายออกจากราศีมีน อาโปธาตุ เข้าสู่ราศีเมษ เตโชธาตุ
ตรงกับวันพฤหัสบดี ที่ ๑๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๔ (ตรงกับวันเนาว์ของของไทย ซึ่งวันสงกรานต์จะเป็นวันที่ ๑๓ เมษายน)

ขึ้น ๑๑ ค่ำเดือน ๗ เหนือ(เดือน ๕ ไทย) เวลา ๑๓ นาฬิกา ๓๓ นาที ๓๖ วินาที ถือเป็นวันสังขารล่อง

ยามนั้นรวิสังขานต์(พระอาทิตย์) จักแต่งองค์ทรงเครื่องด้วยด้วยอาภรณ์สีเหลือง เรื่อเรืองงามประดุจทองคำ แต่งแก้ววิทูรย์เป็นเครื่องประดับ หัตถ์ขวาถือประคำ หัตถ์ซ้ายพาดตักไว้ เสด็จยืนมาบนหลังพญาอาชาสีเหลือง เบ่นหน้า(หันหน้า)ไปทางทิศเหนือ มีนางเทวดาชื่อกัญญาคุกเข่ารอรับ

ตามฮีตฮอย(จารีตประเพณี)โบราณ วันสังขารล่องนี้หื้อ(ให้)ทำความสะอาดบ้านเรือนที่อยู่อาศัยหรือที่ทำมาหากิน(ที่ทำงาน) หื้อเรียบร้อยสะอาดสะอ้าน

วันศุกร์ที่ ๑๕ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๔ ขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือน ๗ เหนือ เป็นวันเนาว์หรือวันเน่า บ่ดีได้อู้กล่าวผรุสวาจาสาปแช่งหื้อร้ายแก่ไผ๋จะบ่ดีแก่ตนเอง
(อย่าได้พูดจาว่าร้ายใครจะส่งผลร้ายต่อตนเอง) บ่ดีว่าร้ายป้ายสี บ่ดีทำจิตใจหื้อขุ่นหมองมัวให้ตัวเองมีราคี
ควรจักเบ่นหน้า(หันหน้า)เข้าวัดขนทรายถวายคืนเป็นพุทธบูชาแก่วัดวาอาราม

วันเสาร์ที่ ๑๖ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๔ ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๗ เหนือ เวลา ๑๗ นาฬิกา ๓๑ นาที ๑๒ วินาที ยามนั้นจุลศักราชจักได้แถมมาอีกหนึ่งตัวเป็นจุลศักราช ๑๓๗๓ ถือเป็นวันพญาวัน(เถลิงศก) เริ่มต้นปีใหม่ ปีร้วงเหม้าหรือหนใต้เรียกปีเถาะ มีกระต่ายเป็นสัญลักษณ์เป็นวันมหามงคลเถลิงศกใหม่

หื้อพากันไปวัดทำบุญตักบาตรตานขันข้าว หยาดน้ำอุทิศกุศลกรรมดีหื้อแก่บรรพชนที่ล่วงลับไปแล้ว จากนั้นแต่งดาข้าวของพร้อมน้ำขมิ้นส้มป่อยไปขอพรพระ สรงน้ำพระเจ้า(พระพุทธรูป) รดน้ำดำหัวพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ปู่ย่าตายายผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือ เพื่อเป็นกุศลกรรมดีเป็นสิริมงคลต่อชีวิตตนเอง
แถมยังร่วมกันรักษาประเพณีดั้งเดิมหื้อสืบทอดต่อลูกหลานต่อไป

(เครดิตภาพ //www.vcharkarn.com/uploads/21/21638.jpg)

ปีร้วงเหม้าหรือหนใต้เรียกปีเถาะ นางสงกรานต์มีนามว่า นางกาฬกิณีเทวี(กิริณีเทวี) ทรงพาหุรัตน์ทัดดอกมณฑา มีแก้วมรกตเป็นอาภรณ์ ภักษาหารคือถั่วและงา หัตถ์ขวาทรงถือขอช้าง หัตถ์ซ้ายทรงถือปืน เสด็จนั่งมาบนหลังช้าง

ปีนี้นาคหื้อน้ำ ๔ ตัว บันดาลให้ฝนตกมา ๔๐๐ ห่า ตกในเขาจักรวาล ๑๖๐ ห่า ตกในป่าหิมพานต์ ๑๒๐ ห่า ตกในมหาสมุทร ๘๐ ห่า ตกในโลกมนุษย์ ๔๐ ห่า

ฝนต้นปีน้ำจักมากจักท่วมนอง กลางปีปลายปีน้ำจักน้อยจนแห้งแล้ง ข้าวยากหมากแพง ของขาวจักแพงของแดงของดำจักมีราคาถูกลง
ปลาจะน้อย ส้มสูกผลไม้จะมากขึ้นแต่บ่ได้ราคาดีนัก

เดือนเกี๋ยงเดือนยี่(ระว่าง ๒๘ ก.ย. - ๒๕ พ.ย.) จักเกิดกลียุคบ้านเมืองอาจลุกเป็นไฟ ผู้คนจักพยาธิเจ็บไข้ได้ป่วย อำมาตย์ท้าวพระยาจักเดือดร้อนทุกข์เข็ญ
นำความลำบากมาสู่ประชาชน ปีนี้ท้าวพระยาและพระสงฆ์ราชาคณะจะเดือดเนื้อร้อนใจ แต่ทหารจะเข้มแข็งมีชัยชนะต่อข้าศึกศัตรู
ปลายปีคนจะเบ่นหน้า(หันหน้า)เข้าวัดวามุ่งเน้นหาทางธรรมเพื่อสงบใจตนเอง

ปีร้วงเหม้าหรือหนใต้เรียกปีเถาะสังขารล่องวันพฤหัสบดี ปีนี้วันศุกร์เป็นวันธงไชยและวันอธิบดี ทำการมงคลใดๆ เลือกวันศุกร์ไว้จะดี
วันพฤหัสบดีเป็นวันอุบาทว์ วันอาทิตย์เป็นวันโลกาวินาศ สองวันนี้บ่ควรเลือกมาเป็นวันทำการมงคลทุก ๆ ด้าน
ปีนี้คนเกิดวันศุกร์จักมีโชคลาภ คนเกิดวันอังคารจะประสบความสำเร็จมิตรจักเกื้อหนุน
คนเกิดวันพุธระวังเอกสารและคำปาก คนเกิดวันจันทร์จะเจ็บไข้ได้ป่วยง่าย
คนเกิดวันเสาร์ระวังโรคเลือดโรคกระดูกโรคภูมิแพ้ คนเกิดวันอาทิตย์ต้นร้ายปลายดีจักมีเหตุสะเทือนใจแต่ปลายปีจะดีขึ้น
คนเกิดวันพฤหัสบดีจะมีปาฏิหาริย์เข้ามาเนือง ๆ การเงินจักดีมีลาภลอยก้อนใหญ่

ปีนี้ศรีอยู่ที่คาง กาลกิณีอยู่ที่คิ้ว จัญไรอยู่ที่ง่อนคอ(ท้ายทอย) เวลาดำหัวหื้อเบ่นหน้า(หันหน้า)ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ
นำน้ำขมิ้นส้มป่อยมาสระเกล้าดำหัวเหน็บดอกเปา(ดอกจากไม้รัง) เช็ดกาลกิณีที่ง่อนคอ(ท้ายทอย)

เช็ดจัญไรที่คิ้วทิ้งขว้างไปเสียพร้อมกล่าวคาถาว่า...
พุทโธ เม สะระณัง อัญญัง
นัตถิ ธัมโม เม สะระณัง อัญญัง
นัตถิ สังโฆ เม สะระณัง อัญญัง นัตถิ ( ๓ จบ)

สวดมนต์ไหว้พระทำสมาธิทำทานทำบุญปล่อยสัตว์น้อยใหญ่เพื่อเป็นสิริมงคลต่อชีวิตตลอดไป

ปีร้วงเหม้าหรือหนใต้เรียกปีเถาะนี้ ประชาชนยังจะต้องขวนขวายหาเงินหาทองมากขึ้นกว่าเดิม
จะมีผู้ใหญ่ต่างบ้านต่างเมืองอุปถัมภ์ค้ำชูในเรื่องโครงการใหญ่ ๆ หรือเงินก้อนใหญ่และการลงทุนใหม่ ๆ
มีมิตรเข้าบ้านเข้าเมืองมากขึ้น แต่ก็บ่ควรประมาทภัยอันตรายที่แอบแผงมาพร้อม ๆ กัน

................

แต่อย่างไรก็ตามของขาวจะแพงส้มสูกลูกไม้จักมีราคาในภายหลัง
บ่ดีไว้วางใจใครมากนักเพราะผู้คนจะมีการต้มตุ๋นหลอกลวงมากขึ้น การซ่อมแซมบ้านเรือนมีเรื่อย ๆ ไป
หื้อระวังภัยอันจะมาจากน้ำ จากดิน จะเป็นเหตุหื้อมีการมรณกรรมที่ผิดแผกธรรมชาติเกิดขึ้นในบ้านเมืองแบบบ่เคยพบเห็นมาก่อน

การอ่านคำพยากรณ์จักต้องมีสติบ่ดีประมาทหากเหตุบ่เกิดจักโชคดีไป หากเหตุเกิดขึ้นมาก็จะได้มีสติระแวดระวังเอาไว้ก่อนแลฯ

ปีร้วงเหม้าหรือหนใต้เรียกปีเถาะนี้ นาครักษาปี แร้งรักษาเดือน
กระต่ายรักษาป่า จระเข้รักษาน้ำ เทกระวัตติเทวบุตรรักษาอากาศ
กวาลมัคละเทวบุตรรักษาดิน พระเจ้า(พระพุทธเจ้า)เป็นใหญ่แก่คนทั้งหลาย
กาเป็นใหญ่แก่สัตว์สองตีน จระเข้เป็นใหญ่แก่สัตว์สี่ตีน
ไม้ม่วงเป็นใหญ่แก่ไม้จิ๋ง ไม้หกเป็นใหญ่แก่ไม้กลวง หญ้าคาเป็นใหญ่แก่หญ้าทั้งหลาย
ไม้ถิมเป็นพญาแห่งไม้ ผีเสื้ออยู่ดอกรัก ขวัญข้าวอยู่ไม้ทองกวาว

เทวดาวางเครื่องประดับทิศอาคเนย์(ตะวันออกเฉียงใต้)
ปาปะเคราะห์ตกทิศอิสาณ(ตะวันออกเฉียงเหนือ)
ปาปะลัคนาตกทิศหรดี(ตะวันตกเฉียงใต้)

อดีตพระศาสนาล่วงไปแล้ว ๒๕๕๓ ปี คงเหลือ ๒๔๔๗ ปี จึงจะครบ ๕๐๐๐ พระวสาแห่งพระพุทธศาสนาตามพระบรมพุทธพยากรณ์
ขนบธรรมเนียมประเพณีแต่งแต้มสืบต่อมาเช่นนี้แล ฯ.