'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
นิทานหลังเขา จากชนเผ่าลาหู่เรื่อง "เจ๊าะเกอะโด"

เป็นนิทานที่เคยได้ยินได้ฟังมาจากพ่อ...
และพ่อฟังมาจากพ่ออุ๊ยแม่อุ๊ย...สืบทอดกันมา...
บอกว่า...มาจากหลังดอยปู้นนนนน.....
(ปู้นนนน...ยาว ๆ แสดงว่าไกลมาก ๆ เพราะฉะนั้นอย่าถามถึงที่มาที่ไปก็แล้วกันเนาะ)





เจ๊าะเกอะโด

มีชายคนหนึ่ง ชื่อเจ๊าะเกอะโด เขาเป็นคนขี้เกียจมาก ไม่ยอมทำงานทำการอะไร ให้เมียคอยหาเลี้ยงคนเดียว
อยู่กินกันมาจนได้หนึ่งปี เจ๊าะเกอะโดก็เกิดความคิดขึ้นว่า ...
เอ เราน่าจะช่วยเมียทำงานบ้างนะ
คิดได้ดังนั้นก็บอกกับเมียว่า "วันนี้ข้าจะไปทำงานที่ไร่เองนะ
เจ้าห่อข้าวให้ข้าด้วยก็แล้วกัน "
เมื่อผู้เป็นเมียได้ยินเช่นนั้นก็ทั้งแปลกใจและดีใจเป็นอย่างยิ่ง จึงรีบห่อข้าวให้
แต่เมื่อเมียของเขาห่อข้าวเสร็จ เขาก็เกิดความขี้เกียจขึ้นมาอีก
ก็เลยบอกกับเมียว่า...
" วันนี้ข้าขี้เกียจแล้วล่ะ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยไปก็แล้วกันนะ..."
ว่าแล้วก็ล้มตัวลงนอนตามเดิม
เมียก็ไม่รู้จะว่ายังไง ก็เลยต้องรีบไปไร่ทำงานคนเดียวเหมือนทุกวัน

เช้าวันรุ่งขึ้น เจ๊าะเกอะโดก็ตัดสินใจแน่วแน่ว่า ...
อย่างไรเสียวันนี้ก็ต้องไปไร่ให้ได้ ก็เลยบอกเมียให้ห่อข้าวให้อีก
เมื่อเมียห่อกับข้าวให้แล้ว เขาก็ออกไปไร่ เมื่อไปถึงไร่ เอาห่อข้าวห้อยไว้แล้วก็เกิดขี้เกียจก็เลยลงนอนในกระท่อมเฝ้าไร่
จนเที่ยงแล้วเขาก็ยังขี้เกียจกระทั่งจะลุกขึ้นมากินข้าว
สักพักก็มีมิ้มตัวหนึ่งบินวนมาดูดน้ำจากกระบอกน้ำของเขา เ
ขาก็กลัวว่ามิ้มจะกินน้ำของเขาหมด ขี้เกียจไปตักน้ำใหม่
จึงคว้ามีดมาฟันฉับโดนเขี้ยวมิ้มหลุดออกมามิ้มก็ตาย

เขาก็ลงนอนต่อไป ตื่นขึ้นมาอีกทีตอนบ่าย ก็เห็นเขี้ยวมิ้มใหญ่ขึ้น ขนาดเท่าเขี้ยวของคน เขาจึงลองจับมาสวมเข้าในปากตัวเองดูปรากฏว่าสวมได้พอดี
แต่พอสวมฟันมิ้มเข้าไปก็รู้สึกว่าอยู่เฉยๆ ไม่ได้ เขากระโดดลงจากกระท่อม ถางหญ้าในไร่จนเสร็จก่อนค่ำวันนั้นเอง แล้วก็กลับบ้านถอดเขี้ยวมิ้มออก

เย็นนั้น หลังจากอาบน้ำอาบท่ากินข้าวกินปลาเสร็จสรรพ เมียก็ชวนว่า...
"พรุ่งนี้เราไปไร่ด้วยกันนะจะได้ถางหญ้าให้เสร็จเร็ว ๆ "
เจ๊าะเกอะโดก็บอกกับเมียว่า...." ข้าถางเสร็จหมดแล้ว ไม่ต้องไปแล้ว..."
ฝ่ายเมียก็ไม่เชื่อ เพราะที่ไร่นั้นกว้าง ปกตินางทำคนเดียวต้องทำถึงสิบวันถึงจะเสร็จ นี่ผัวนางขี้เกียจอย่างนี้ไปไร่แค่วันเดียวจะทำเสร็จได้อย่างไร

เช้าวันรุ่งขึ้น เมียก็เลยไปไร่คนเดียว พอไปถึงก็เลยเห็นว่า ผัวถางหญ้าเสร็จแล้วจริง ๆ เมียก็ดีใจมาก แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าเป็นไปได้ยังไง

พอวันรุ่งขึ้นเจ๊าะเกอะโดก็บอกเมียว่า ..."วันนี้ข้าจะไปหาของกินมาให้..."
ว่าแล้วก็ออกเดินทางไป ถึงเมือง ๆ หนึ่ง ถามหาหมูตัวใหญ่ที่สุดในเมืองนี้
ชาวบ้านก็บอกว่าหมูตัวที่ใหญ่ที่สุดก็มีแต่หมูเจ้าเมืองเท่านั้นแหละ เจ๊าะเกอะโดก็เลยไปขอดูหมูท่านเจ้าเมือง
พอไปถึงก็บอกว่า..."หมูตัวนี้มันเล็กไปเรากินไม่อิ่มหรอก"
เมื่อเจ้าเมืองได้ยินก็ไม่พอใจ จึงพูดออกไปด้วยความโมโหและรำคาญว่า
"ถ้าเจ้ากินหมูตัวนี้หมดในมื้อเดียวเราจะยกเมืองให้เจ้าครึ่งหนึ่ง...รวมทั้งลูกน้องบริวาร เอ้า " เจ๊าะเกอะโดก็เลยฆ่าหมูทำอาหารกิน จนหมูหมดทั้งตัว
กินเสร็จก็บอก.... "เฮ้อ... ยังไม่อิ่มดีเลย..."
เจ้าเมืองก็ตกใจ แต่ก็ต้องยกเมืองให้เขาครึ่งหนึ่งตามสัญญา ซึ่งรวมทั้งลูกน้องบริวาร...

จากนั้น เจ๊าะเกอะโดก็ออกเดินทางต่อไปอีกเมืองหนึ่งและถามหาควายที่ตัวใหญ่ที่สุดในเมืองนั้น ชาวบ้านก็บอกว่าควายที่ตัวใหญ่ที่สุดก็มีแต่ควายของเจ้าเมืองเท่านั้นแหละ
เขาก็ไปขอดูควายท่านเจ้าเมืองอีก และพูดว่า...
"ควายตัวนี้เล็กไปเรากินไม่อิ่มหรอก..."
ท่านเจ้าเมืองได้ยินก็พูดออกไปด้วยความโมโหและรำคาญว่า
"ถ้าเจ้ากินควายตัวนี้หมดในมื้อเดียว ข้าจะยกเมืองให้เจ้าครึ่งหนึ่ง รวมทั้งลูกน้องบริวาร..."
เจ๊าะเกอะโด ก็ฆ่าควายและทำกินจนควายหมดทั้งตัว กินเสร็จก็บอก
" เฮ้อ... ยังไม่อิ่มเท่าไหร่เลย ..."
เจ้าเมืองก็ตกใจ แต่ก็ต้องยอมยกเมืองให้เขาครึ่งหนึ่งพร้อมลูกน้องบริวาร

แล้วเจ๊าะเกอะโด ก็ออกเดินทางไปอีกเมืองหนึ่ง ถามหาที่ดินที่กว้างที่สุด ชาวบ้านก็บอกว่ามีแต่ที่ดินของเจ้าเมืองเท่านั้นแหละที่กว้างที่สุด
เขาจึงก็ไปหาเจ้าเมือง บอกว่า เจ้าเมืองมีที่ดินเท่านี้เองเหรอ...เราขี้ใส่ยังไม่พอเลย
เจ้าเมืองได้ยินก็โมโห จึงพูดออกไปว่า ...
"...ถ้าเจ้าขี้ได้เต็มที่ดินของเรา เราจะยกเมืองให้เจ้าครึ่งหนึ่งเลย..."
เจ๊าะเกอะโดก็เลยขี้ออกมาจนเต็มที่ของเจ้าเมือง
แล้วก็พูดว่า..." เฮ้อ...ขี้ยังไม่สุดดีเลย..."
เจ้าเมืองก็แปลกใจมากแต่ก็ต้องยอมยกเมืองให้ครึ่งหนึ่งตามที่ได้ลั่นวาจาไว้
ในที่สุดเจ๊าะเกอะโด ก็ได้ครองเมืองสามเมืองเมืองละครึ่ง พาลูกพาเมียมาอยู่ด้วยและมีบริวารมากมาย....

(...จบ...)





แล้วก็ไม่ต้องถามถึงคติธรรมประจำเรื่องหรอกนะ เพราะว่ามันไม่มีอ่ะ...แต่ส่วนตัวคิดว่ามันคงมีแฝงอยู่ที่ใดที่หนึ่งแหละ อ่านจบแล้วตีความกันเอาเองแล้วกัน แหะ ๆ













Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2551 12:57:58 น. 7 comments
Counter : 1199 Pageviews.
Share

 
โอ๊ยยยย ...ตีความเองแระ

แต่ไม่เข้าใจเจ้าค่ะ...

เฉลยหน่อยซิคะ....

ไม่เคยคิดเองเรยยย อิ อิ อิ

คิดถึงตอนบ่ายๆ ค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:51:45 น.  

 
ขอฟังจิ่มๆ
ฟังตวยคน งงตวยคน 5 5 5


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:52:07 น.  

 
มาอ่านนิทานก่อนนอนค่ะคุณแม่ไก่

หาคติธรรมไม่เจอค่ะ
แต่ว่าอ่านสนุกดี



โดย: BeCoffee วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:57:12 น.  

 
สวัสดีเจ้าแม่ไก่เจ้าแวะมาอ่าน ม่วนดีเจ้า ก่นั่งเป่นกำกึ๊ดจั๊ดเมินว่า นึกม่ออกเจ้า จ่วยเฉลยหื้อกำได้ก่เจ้า แม่ไก่เจ้า

รักษาสุขภาพเน่อแม่เน่อ ฝันดีเจ้า สวัสดีเจ้า


โดย: แม่เฮือน วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:50:32 น.  

 






โดย: treehouse วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:51:06 น.  

 
สวัสดีครับ แม่ไก่

ขอบคุณมากครับที่ได้เล่าเรื่อง"เจ๊าะเกอะโด"

ผมคิดว่า คติที่ซ่อนเร้นในเรื่อง
น่าจะเป็นการทำให้เรารู้ว่าการทำงานบางครั้งเราไม่จำเป็นต้อง
ลงมือลงแรงปฏิบัติเพียงอย่างเดียว
แต่เราสามารถใช้ความคิด ใช้สมอง
เพื่อที่จะให้เราได้ถึงเป้าหมายได้
โดยไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องเสียแรง

แต่ผมก็ไม่ชอบครับเหมือนกับ ศรีธนนชัย ฉลาดแกมโกง
หรือใครหลายๆคน ฉลาดจนไม่มีแผ่นดินจะอยู่ครับ...

จริงไหมครับ

ผมจะลองนำเรื่องของ"เจ๊าะเกอะโด" ไปเล่าให้พี่น้องลาหู่ฟัง เผื่อจะได้อะไรที่แฝงอยู่มากกว่าที่ผมคิด น่ะครับ...


โดย: ดอกเสี้ยวขาว วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:05:11 น.  

 
น่าจะยังไม่จบ

ไว้วันดีคืนดีจะขอแต่งต่อ



เอาไว้หาคติที่จะใส่ให้ได้ก่อน


โดย: นายแจม วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:24:45 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ให้ทิปเจ้าของ Blog [?]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย

รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.