พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. หลักที่ทรงใช้ในการตรัส (๖ อย่าง)
.
ราชกุมาร ! (๑) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริงแท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์และไม่เป็นที่รัก ที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อม ไม่กล่าว วาจานั้น.
(๒) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริงแท้ แต่ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าว วาจานั้น.
(๓) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริงแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ แต่ไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเลือกให้เหมาะกาล เพื่อกล่าววาจานั้น.
(๔) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริงแท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ แต่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าว วาจานั้น.
(๕) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริงอันแท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ แต่ก็เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าว วาจานั้น
(๖) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริงแท้ และประกอบด้วยประโยชน์ และ เป็นที่รัก ที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเป็นผู้ รู้จักกาละที่เหมาะ เพื่อกล่าววาจานั้น.
ข้อนี้เพราะเหตุไรเล่า ?
ราชกุมาร ! เพราะตถาคตมีความเอ็นดูในสัตว์ทั้งหลาย . . . บาลี ม.ม. ๑๓/๙๑/๙๔, ตรัสแก่อภยราชกุมาร ที่เวฬุวัน
Create Date : 28 สิงหาคม 2555 |
|
0 comments |
Last Update : 28 สิงหาคม 2555 6:04:14 น. |
Counter : 1019 Pageviews. |
|
|
|