อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. มุมน้อยมุมหนึ่งของความทุกข์ ที่พระองค์ไม่มี
.
พระพุทธองค์ทรงชี้ทุกข์และทางดับทุกข์ได้ ก็เพราะพระองค์ทรงรู้จักดี จนถึงกับทำความหลุดพ้นให้พระองค์เองได้. ทุกข์อันไม่รู้จักสิ้นสุดของโลกนั้น พระองค์หลุดพ้นได้สิ้นเชิง ทั้งอย่างต่ำ อย่างกลาง และอย่างประณีต.
ในทุกข์อย่างต่ำ ๆ ซึ่งเรามักจมกันอยู่โดยสนิทใจ จะได้ยกตัวอย่างที่พระองค์ทรงนำไปตรัสให้สติพราหมณ์ผู้หนึ่ง มาเป็นเครื่องสาธกดังต่อไปนี้ :-
พราหมณ์ ! วัว ๑๔ ตัว จะได้หายหาไม่พบ ๖ วันมาแล้วแก่เรา ก็หามิได้, เพราะเหตุนั้นแหละ
พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.
ต้นงาในไร่ จะยับเยินมีใบเหลือเพียง ๒-๓ ใบ แก่เราก็หามิได้, เพราะเหตุนั้นแหละ
พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.
พวกหนู จะกระโดดโลดเต้นในยุ้งเปล่า แก่เรา ก็หามิได้, เพราะเหตุนั้นแหละ
พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.
ที่นอน ซึ่งละเลยไว้ตั้ง ๗ เดือน (มิได้ชำระเพราะไม่มีเวลาว่างพอ) เกลื่อนไปด้วยตัวสัตว์เล็ก ๆ จะมีแก่เราก็หามิได้, เพราะเหตุนั้นแหละ
พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.
ลูกเล็กหญิงชาย ของลูกสาวที่เป็นหม้าย มีลูกติดคนหนึ่งบ้าง สองคนบ้าง จะมีแก่เรา ก็หามิได้, เพราะเหตุนั้นแหละ
พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.
โรคผมเหลืองตัวสะพรั่งด้วยเมล็ดงา จะมีแก่เรา ก็หามิได้, เราจะถูกปลุกด้วยการถีบเตะทั้งนอนหลับ ก็หามิได้, เพราะเหตุนั้นแหละ
พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข,
พวกเจ้าหนี้ที่มาทวงหนี้ แต่เช้าตรู่ว่า 'จงใช้, จงใช้' จะมีแก่เราก็หามิได้, เพราะเหตุนั้นแหละ
พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข;
ดังนี้. . . . สคา. สํ. ๑๕/๒๕๐/๖๖๙
Create Date : 26 มกราคม 2556 |
|
0 comments |
Last Update : 26 มกราคม 2556 7:54:07 น. |
Counter : 1070 Pageviews. |
|
|
|