Bromo-Ijen-Madakaripura-Tumpuk Sewu

13 - 17 ตุลาคม 2565

8 โมงกว่า วันที่ 15 ตุลาคม 2565 ระหว่างทางกลับจาก คาวาอีเจี้ยน จะกลับโรงแรมที่พัก ผ่านไร่กาแฟ กำลังออกดอกเยอะเลย เพิ่งเคยเห็นดอกกาแฟครั้งแรกนี่ล่ะค่ะ อยู่บ้านเรา ไม่เคยจังหวะออกดอกสักที



สักพัก รถชลอ มีขบวนแห่งานอะไรสักอย่าง น้อง ๆ แต่งองค์ทรงเครื่องอลังการมาก ถ้ามีเวลามากกว่านี้ อยากจะลงไปถ่ายรูปเลยค่ะ ชอบงานวัฒนธรรมท้องถิ่นประมาณนี้



ถึงโรงแรมที่พัก สายมากแล้ว ทางโรงแรมยังเก็บอาหารไว้ให้กรุ๊ปเรา (เป็นบุฟเฟต์ บางอย่างมีเติม บางอย่างก็หมด) กินกันอย่างหิวโหย ไม่มีภาพประกอบค่ะ



เสร็จแล้ว รีบอาบน้ำเก็บของ ทำธุระส่วนตัว check out ประมาณเที่ยงกว่า



จากนั้นพวกเราเดินทางไปน้ำตกมาดาคารีปุระ ไปถึงก็บ่ายสามกว่าแล้วค่ะ จากที่จอดรถ ต้องนั่งมอเตอร์ไซค์เข้าไป



นั่งคันละคนค่ะ



ถึงแล้วก็เดินต่ออีกประมาณ 1 กิโล ถึงจะถึงน้ำตก


 

น้ำตกมาดาคารีปุระ เชื่อกันว่าเป็นสถานที่ฝึกสมาธิแห่งสุดท้ายของผู้บัญชาการทหารสูงสุด Gajah Mada แห่งอาณาจักร Java ที่ยิ่งใหญ่ของ Majapahit ในชวาตะวันออก น้ำตกมาดาคารีปุระอันสูงตระหง่านนี้ได้รับการขนานนามว่าเป็นน้ำตกนิรันดร์ อันเนื่องมาจากน้ำในน้ำตกแห่งนี้ไม่เคยหยุดไหล ยังคงไหลลงมาราวกับเป็นพรแห่งสายฝนที่ไม่รู้จบ ประทานพรแก่ผู้คนที่เดินผ่านภายใต้น้ำตกนี้

น้ำตกมาดาคารีปุระ ตั้งอยู่ไม่ไกลจากภูเขา Bromo ใกล้กับหมู่บ้าน Sapih ในเขต Lombang ของประเทศอินโดนีเซีย ใช้เวลาขับรถไปประมาณ 3 ชั่วโมงจากเมืองหลวงตะวันออกของชวา ในเขต Surabaya น้ำตกที่งดงามซ่อนตัวอยู่ที่ปลายหุบเขาลึกบริเวณเชิงเขา Tengger การเดินทางไปยังจุดนี้ จะต้องเดินข้ามแม่น้ำประมาณ 20 นาที และเส้นทางป่าที่เป็นหิน ท่ามกลางวิวทิวทัศน์ที่สวยงามตลอดทาง

ออกจากน้ำตก แวะกินข้าว ..เดินทางเข้าที่พักคืนนี้ที่สุราบายา 3 ทุ่มกว่า





สะอาดสะอ้านดีค่ะ



พักห้องละ 2 คน



แรกเลยเก็บของแล้ว ว่าจะไปเดินถนนคนเดินกัน แต่พวกเรามาถึงก็ดึกมากแล้ว อยากพักกันมากกว่า 



ห้องไม่ได้กว้างมาก แต่เป็นสัดส่วน ไม่อึดอัดค่ะ



 วันที่ 16 ตุลาคม 2565 เช้าวันนี้ สบาย ๆ ค่ะ รร. เอาอาหารมาเสิร์ฟให้ที่ห้องพัก 7 โมงตรง เป็นข้าวกล่อง ข้าวผัด (ข้าวผัดกับไก่ที่อินโดอร่อยค่ะ เหมือนเป็น local food หากินง่าย มีทุกร้าน อร่อยหมด) ผัดไข่กับหอมใหญ่ ไก่ทอดราดซอสเปรี้ยวหวาน อาจาดเป็นแตงกวา มีข้าวเกรียบให้ด้วย (เค้ากินข้าวเกรียบทอดกับอาหารคาว) ผลไม้เป็นสละ 1 ลูก น้ำผลไม้ฝรั่งขี้นก



ระหว่างรอสมาชิกในกรุ๊ป นัดกัน 8 โมงเช้าค่ะ

อเมริกาโน่ ไม่ใส่น้ำตาล รสชาติจาง ๆ พอกินได้ค่ะ



ไปเดินเล่น ไม่ถึงกับ city tour แต่พอได้บรรยากาศ วันอาทิตย์เป็นวันหยุด เค้าจะออกมาเที่ยวเดินเล่น ถนนปิดช่วงเช้า มีขายของ ประมาณ walking street 09.30 หรือไงนี่ค่ะ เปิดถนนให้รถวิ่งผ่านได้



น่ารักดี



รถสามล้อรับจ้าง



คันนี้ น่าจะเหมือนกับรถสี่ล้อเล็กบ้านเราน่ะค่ะ



บริเวณหน้าสวนสัตว์



อนุสาวรีย์ฉลาม จระเข้ สัญลักษณ์ของเมืองสุราบายา - สุระ (ฉลาม) บายา (จระเข้)



ไม่ได้เข้าสวนสัตว์กันนะคะ 



ขึ้นสะพานลอยค่ะ



















มาแวะร้านนี้ก่อนเลย ร้านแรก ลองกันหลายแก้วเลยค่ะ หอมเหมือนน้ำตาลโตนด มีวุ้น ในกระป๋องเขียวเป็นข้าวเหนียวดำเหมือนข้าวหมากเพราะรสชาติหวานเปรี้ยวนิด ๆ





แวะกันเยอะเหมือนกันค่ะ แต่ส่วนมากเราไม่ได้ชิม ไม่สะดวก ถือกล้องอยู่





คล้ายทาโกยากิ แต่เป็นตัวมะกะโรนี



เต้าหู้ทอด





ของกินเค้าเหมือนบ้านเราก็เยอะ ผลไม้บ้านเราอร่อยกว่านะคะ มีน้องซื้อมาชิม มะม่วงเหมือนมะม่วงมัน แตงโม เมล่อน จืด ๆ สละกรอบ หวานน้อย เม็ดร่อน





Nasi Pecel - นาซิ เปอเจล อาหารพื้นเมืองของอินโดนีเซีย 





เหมือนน้ำแข็งไสบ้านเราค่ะ



คล้ายเครปแต่เค้าทำในกระทะทำขนมถังแตกบ้านเราค่ะ





รถตำรวจ 









สะเต๊ะไก่ น้อง ๆ ลงความเห็นกันว่า อร่อยค่ะ



ปอเปี๊ยะทอด







เพ้นท์เฮนน่า





ดูสีสันแล้ว ของบ้านเราน่าจะอร่อยกว่าเนาะ



 check out จาก รร. ที่พัก มาแวะซื้อของที่ร้านขายของฝาก ของที่ระลึก









ออกจากร้านเกือบบ่ายสามแล้ว กรุ๊ปแรกต้องบินกลับ 17.55 น. เราไม่ค่อยไว้ใจขั้นตอนเช็คอิน กลัวเสี่ยงตกเครื่องเหมือนขามา คุณเป้เลยให้รถมาส่งกรุ๊ปเราก่อน ที่เหลือบินไฟลท์ทุ่มกว่า กินข้าวมื้อกลางวันรอที่ร้านค่ะ



เช็คอินแล้วสบายใจ กินข้าวที่สนามบิน รอเวลา ข้าวไก่ทอด ขวามือ เป็นเทมเป้ กับเต้าหู้ทอดค่ะ  35,000 + tax 10% เป็น 38,500 rp



ขากลับเราใช้บริการ Nok Scoot TR267 ถึงสนามบินชางฮี-สิงคโปร์ 09.10 pm (เวลาที่สิงคโปร์ บวกจากเวลาที่บ้านเรา 1 ชม.) รอต่อเครื่อง TR624 08.20 am เฮ้ย มีเวลานี่นา...คุยกันในกลุ่มว่า งั้นเราออกไปสวัสดีสิงโตพ่นน้ำกันดีกว่า พากันลงมาเพื่อกรอกเอกสารผ่าน ตม ระหว่างนั้นเจ้าหน้าที่ฯ เดินมาถามพวกเราว่าทำอะไร จะไปไหน...เค้าบอกว่า เราบินเช้าต่อเลย และตอนนี้ดึกมากแล้ว รถไฟฟ้าหมด 5 ทุ่ม ถ้านั่ง taxi ก็แพงมาก Jewel ร้านค้าปิด 4 ทุ่มหรือไงนี่ค่ะ แล้วเราต้องกลับมา terminal 1 นี้อีก จะเหนื่อยมาก ถ้าอยู่ต่ออีกวัน โอเคดีเลย ไว้คราวหน้าค่อยมาเที่ยวสิงคโปร์ใหม่ แล้วอาสาถ่ายรูปให้พวกเรา...ถึงแล้วนะ สนามบินชางฮี สิงคโปร์





แก้วนี้ 6.20 SGD ทีแรกกะว่าจะใช้ตังค์ให้หมด ไหน ๆ ก็แลกมาแล้ว...ไม่ไหวค่ะ แพงไปหมด 



เงิน 3,012 บาท แลกเงินอินโดได้ 1,200,000 Indonesia Rupiah
เหลือ 760,000 rp แลกดอลลาร์สิงคโปร์ได้  69.15 SGD ซื้อกาแฟไปเหลือแค่นี้ค่ะ 



ระหว่างรอบิน ขึ้นมาหาที่นอน   ตรงนี้มีที่ชาร์จแบต ทำเลดี ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านไปมา ห้องน้ำเดินลงบันไดมาเจอเลย มีตู้กดน้ำร้อน น้ำเย็นด้วย 



06.00 น. เดินไปเกทค่ะ



07.18 น. เครื่องเรามาแล้ว...กลับถึงบ้านเกือบเที่ยง เอาผ้าเข้าเครื่อง กลับสู่โหมดแม่บ้านหัวฟูเช่นเคย



ตอนที่ 1  ดอนเมือง - สุราบายา
ตอนที่ 2  ปากปล่องภูเขาไฟโบรโม่
ตอนที่ 3 ชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ Bromo Seruni
ตอนที่ 4  น้ำตกทัมปัค เซวู (Tumpak Sewu Waterfalls)
ตอนที่ 5 ภูเขาไฟคาวาอีเจี้ยน