ถนนสายนี้มีตะพาบ 132 ถ้าวันนั้น...เราเคี่ยวเข็ญลูก
เป็นครั้งแรก กับโจทย์ของตัวเอง ถ้าวันนั้น...
ถ้าวันนั้น...เราเคี่ยวเข็ญลูก
เคยมีคนกล่าวกับเราว่า..เห็นให้ลูกทำหลายอย่างไม่เห็นเก่งสักกะอย่าง อร๊ายยยยยยย แรงส์ 5555 แต่พอมาคิดอีกที..จริงด้วยสิ ก็เราไม่ได้คาดหวังให้เค้าเก่งในสิ่งที่ทำ เราแค่เปิดประสบการณ์ให้เค้าได้รู้จักในหลายๆ สิ่ง พาไปในทุกๆ ที่ ที่พาไปได้ ในทางกลับกัน เราเองก็ได้เรียนรู้ในตัวลูกเราด้วย ว่าเค้าชอบไม่ชอบอะไร..... ^^
ปฎิเสธไม่ได้ว่าเด็กๆ เดี๋ยวนี้มีอะไรเยอะไปหมด
สิ่งแรกที่ให้ซีทำคือ ว่ายน้ำ เพราะตอนนั้นที่ รร. มีสอนว่ายน้ำ ด้วยความที่กลัวลูกจะพลาดจมน้ำที่ รร. ก็เลยพาซีไปเรียนว่ายน้ำเสริม ตอนนั้นซี 4 ขวบ
(ครูหล่อไปไหมค่ะ)
ครูสอนดีมากค่ะ จริงจังกับการสอน ซีก็ดูว่ายได้ดี เรียนมาได้ 1 ปี แต่...ซีไม่อยากเรียนค่ะ ร้องไห้ตลอด
ลูกว่ายน้ำได้ แต่ไม่มีความสุข มี้เลยตัดสินใจย้ายที่เรียนให้ค่ะ
น้องซีมีความสุขมาก เพราะครูใจดี แต่...ซีว่ายน้ำไม่ไปไหนเลย
ถ้าวันนั้น...เราเคี่ยวเข็ญลูก เราไม่เปลี่ยนครูให้ลูก ป่านี้ลูกคงว่ายน้ำเก่งแล้ว แต่เราจะไม่เห็นรอยยิ้มของลูก
ต่อมาที่ รร. มีสอน นาฏศิลป์เสริมวันเสาร์ ซีก็ชอบดีนะ เรียนตั้งแต่ อ.1 เลย
(ท่าร่ายรำหรือท่าอะไรกันเนี่ย)
คนไหนสวย รำเก่งๆ เวลามีงานคุณครูก็จะให้ไปรำ น้องซีไม่เคยได้รำกับเค้า แน่นอนเธอรำไม่สวย บุคลิกไม่ได้ เรียนตั้ง 3 เทอม เราจึงตัดสินใจให้เธอเลิกเรียน
ถ้าวันนั้น...เราเคี่ยวเข็ญลูก เราให้เธอเรียนต่อ เธอก็คงรำได้ แต่มันคงไม่ใช่ตัวตนของเธอ
มาดูความสามารถทางดนตรีของซีกันบ้าง
ตอนนั้น น้องเกลสาวน้อยอูคูเลเล่ Thailand's Got Talent กำลังดัง ทาง รร. ก็มีเปิดสอนศักยภาพวันเสาร์ให้เด็กๆ น้องซีขอเรียนเองเลยค่ะ เพราะอยากได้อูคูเลเล่ 5555
เรียนได้เทอมเดียวค่ะ ยังไม่เป็นเพลงเลย บ่นเจ็บนิ้ว (เพราะซีเลือกซื้ออูคูเลเล่ลายสวยๆ ราคาถูก แบบแพงๆ จะเป็นลายไม้ เด็กไม่ชอบ)
ถ้าวันนั้น...เราเคี่ยวเข็ญลูก เราให้เธอเรียนต่อ เธออาจเล่นเป็นเพลงแล้ว แต่นิ้วคงด้านน่าดู
หลังจากผิดหวังจาก อูคูเลเล่
พอซีขึ้น อ.3 ช่วงซัมเมอร์มีสอน อังกะลุงที่ รร. ด้วย คุณครูเลือกเธอไปเล่นโชว์
ซีบอกสนุกดี หนูเขย่าจนเมื่อยมือ ความหวังทางดนตรีไทยผุดขึ้นมา คิดจะต่อยอดการเรียนรู้ให้ซีด้วยการเรียนขิม แต่ก็ได้แต่คิด
ถ้าวันนั้น...เราเคี่ยวเข็ญลูก เราส่งซีไปเรียนดนตรีไทย อาจเห็นภาพซีนั่งพับเพียบเรียบร้อย แต่เหน็บจะกินไหม 5555
ยังพยายาม เห็นเค้าว่าดนตรีจะทำให้ฉลาด
อ.3 คุณครูเลือกน้องซีให้ร่วมวง เมโลเดียนของ รร. นับเป็นปลื้มมาก
เราเลยคิดจะต่อยอดการเรียนรู้ให้ซีอีก...5555 พาไปดู รร. สอนดนตรี แต่ก็ไม่ได้ลงเรียน เพราะซีบอกขี้เกียจซ้อม T_T
ถ้าวันนั้น...เราเคี่ยวเข็ญลูก ซีอาจเป็นนักดนตรีเล่นเพลงนั้นเพลงนี้ให้เราฟัง ทั้งน้ำตา เพราะเวลาทั้งหมดที่ว่างคงต้องเอามาซ้อม
(ถ่ายกะหนุ่มหล่อสาวกรี๊ด)  
หลังจากที่ไม่ประสบผลสำเร็จทางดนตรี เหตุผลเดียวคือเธอขี้เกียจซ้อม
เราจึงหันมาหากีฬา
ว่ายน้ำก็ไม่ไปไหนซะที เราเลยต้องหากีฬาใหม่ให้เธอ 5555
ยิมนาสติก
ฉีกขาฉีกแขน มีรึจะไม่ร้องไห้...ระดับนี้แล้ว
งั้นลองเป็น บัลเล่ไหม?
ก็ต้องฉีกแขนฉีกขาเหมือนกัน เธอร้องไห้ แง..แง หนูเจ็บ
1 ปีผ่านไป เรายังไม่ยอมแพ้ พาไปอีกรอบ แต่ลองเปลี่ยนเป็น
ยิมนาสติกแทรมโพลีน
ซีบอกครูให้ตีลังกา คอหนูจะหักรู้ไหม... T_T
ถ้าวันนั้น..เราเคี่ยวเข็นลูก ซีอาจเป็นนักกีฬาทีมชาติ แต่กว่าจะมีวันนั้นคงต้องอดทนน่าดู
5 ขวบ เรายังไม่ยอมแพ้ ต้องมีกีฬาที่ซีชอบสักอย่าง
หรือจะเป็นแบดมินตัน
แต่เธอบอกว่า เก็บลูกสนุกกว่าเยอะ ตีแบดมินตันเหนื่อย
ถ้าวันนั้น..เราเคี่ยวเข็นลูก น้องเมย์ ก็น้องเมย์เถอะ 5555
ก็ยังพยายามหากีฬาให้เธอ ในที่สุดค้นพบกีฬาใหม่ 6 ขวบ
ลีลาศ กีฬาที่ไม่เหนื่อยมาก ใช้ความจำ และความสวยงาม
ถามเธอว่าชอบไหม เธอบอกหนูก็ไม่รู้ แต่ดีกว่าอันอื่น
ตอนนี้เธอก็เลยยังเรียนอยูู่
มาดูสิ่งที่เธอชอบมาก...ทำอาหาร
เป็นอาชีพในฝันที่ซีอยากเป็นมากในตอนนี้
เธอขอไปเรียนเองเลย เธอชอบ เธอรัก ไม่มีงอแงสักครั้งเลยมีแต่อยากไปเรียน
แต่ค่าเรียนทำอาหารแพงมาก เราจึงตัดสินใจไม่ให้เธอเรียนต่อ
แต่เธอก็ไม่เคยหยุดฝัน
ถ้าวันนั้น...เราทำตามความฝันเธอ ซีทะเลคงมีความสุขมาก
(ป้าโอเนินน้ำก็เถอะไม่มีทางเทียบเธอได้ 555)
เราเลยตัดสินใจว่าจะทำครัวใหม่ที่บ้านให้เธอ ที่เหมาะสำหรับเด็ก แล้วเริ่มต้นสร้างฝันของเธออีกครั้ง
(ค่าทำห้องครัวใหม่ น่าจะแพงกว่าส่งเธอไปเรียน)
อาจดูเหมือนเราให้เธอทำอะไรเยอะนะ 55555 แต่ลองดูดีๆ เราไม่เคยบังคับลูก
บางคนอาจมองว่าทำอะไรไม่จริงจังไม่ได้เรื่องสักอย่าง
แต่ลูก มีโอกาส มีสิทธิ์ ที่จะได้เลือกค่ะ
10 ปากว่า ไม่เท่าตาเห็น 10 ตาเห็น ไม่เท่ามือคลำ 10 มือคลำ ก็ยังไม่เท่าลูกลงมือลองทำเองนะจ๊ะ
ถ้าวันนั้น...เราเคี่ยวเข็นลูก วันนี้เราอาจไม่ได้เห็นรอยยิ้มของลูก
(แต่เราอาจมองเห็นอนาคตลูก 55555 บางคนกล่าว งั้นวันนี้เราขอเลือกเห็นรอยยิ้มของลูกแล้วกันเน๊อะๆ)
คุยกันท้ายเรื่องโจทย์ตัวเอง อิอิ..
แอบตื่นเต้นนะ
| Create Date : 15 มิถุนายน 2558 |
| Last Update : 15 มิถุนายน 2558 14:28:05 น. |
|
21 comments
|
| Counter : 1746 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 56 คน [
ดีแล้วค่ะ อย่าบังคับน้องซีในสิ่งที่น้องไม่รักไม่ชอบเลยค่ะ
ให้น้องได้ทำในสิ่งที่น้องชอบ น้องรักและอยากทำดีกว่า
ไม่ว่าจะเป็นอะไรที่ดี ๆ ไม่ผิด ลูกทำแล้วมีความสุข
พ่อแม่ก็ควรจะโอนอ่อนให้ลูกบ้างนะคะ
พ่อแม่สมัยนี้ชอบบังคับลูกทำในสิ่งที่ตัวเองอยากให้ทำ
มากกว่าคำนึงถึงความรู้สึก ความรักชอบของลูก
สุดท้ายไม่มีความสุขทั้งพ่อแม่และลูก
น้องซีชอบทำอาหาร ตัวแค่เนี้ยะ ทำได้ขนาดนี้ เก่งมากเลยค่ะ
การเต้นรำก็ถือเป็นกีฬาชนิดหนึ่ง น้องไม่บ่นและยังเรียนต่อ
แสดงว่าน้องก็คงชอบ และคงมีความสุขที่ได้เรียน
ไม่งั้น ง๊องแง๊ง งอแง แล้วล่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
วันนี้โหวตหมด ไว้ปอป้ามาใหม่นะคะ
แล้วจะชวนมี่เก๋ไปอ่านงานตะพาบที่ปอป้าห่างหายไปหลายปีด้วยค่ะ
มีเวลาว่าง ตามไปนะคะ