อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ผู้ถอนรากแห่งความรักและความเกลียดได้แล้ว

ภิกษุ ท.!
ธรรมารมณ์ทั้งหลายเหล่านี้ ย่อมเกิดอยู่เป็น ๔ ประการ.

สี่ประการอย่างไรเล่า ?

สี่ประการคือ ..
.. ความรักเกิดจากความรัก
.. ความเกลียดเกิดจากความรัก
.. ความรักเกิดจากความเกลียด
.. ความเกลียดเกิดจากความเกลียด.

ภิกษุ ท.!
อย่างไรเล่า เรียกว่า ความ รักเกิดจากความ รัก ?

ภิกษุ ท.!
ในกรณ ีนี้ มีบุคคลซึ่งเป็นที่ปรารถนารักใคร่พอใจของบุคคลคนหนึ่ง, มีบุคคลพวกอื่นมาประพฤติกระทำ ต่อบุคคลนั้น ด้วยอาการที่น่าปรารถนาน่ารักใคร่น่าพอใจ; บุคคลโน้นก็จะเกิดความพอใจขึ้นมาอย่างนี้ว่า

"บุคคลเหล่านั้นประพฤติกระทำต่อบุคคลที่เราปรารถนารักใคร่พอใจ ด้วยอาการที่น่าปรารถนาน่ารักใคร่น่าพอใจ" ดังนี้ ; บุคคลนั้นชื่อว่าย่อมทำ ความรักให้เกิดขึ้นในบุคคลเหล่านั้น.

ภิกษุ ท.!
อย่างนี้แล เรียกว่าความรักเกิดจากความรัก.

ภิกษุ ท.!
อย่างไรเล่า เรียกว่า ความเกลียดเกิดจากความรัก ?

ภิกษุ ท.!
ในกรณ ีนี้ มีบุคคลซึ่งเป็นที่ปรารถนารักใคร่พอใจ ของบุคคลคนหนึ่ง. มีบุคคลพวกอื่นมาประพฤติกระทำ ต่อบุคคลนั้น ด้วยอาการที่ไม่น่าปรารถนาไม่น่ารักใคร่พอใจ ; บุคคลโน้นก็จะเกิดความไม่พอใจขึ้นมาอย่างนี้ว่า

"บุคคลเหล่านั้นประพฤติกระทำต่อบุคคลที่เราปรารถนารักใคร่พอใจ ด้วยอาการที่ไม่น่าปรารถนาไม่น่ารักใคร่พอใจ" ดังนี้; บุคคลนั้นชื่อว่าย่อมทำความเกลียดให้เกิดขึ้นในบุคคลเหล่านั้น.

ภิกษุ ท.!
อย่างนี้แล เรียกว่า ความเกลียดเกิดจากความรัก.

ภิกษุ ท.!
อย่างไรเล่า เรียกว่า ความรักเกิดจากความเกลียด ?

ภิกษุ ท.!
ในกรณีนี้ มีบุคคลซึ่งเป็นที่ไม่ปรารถนารักใคร่พอใจ ของบุคคลคนหนึ่ง. มีบุคคลพวกอื่นมาประพฤติกระทำ ต่อบุคคลนั้น ด้วยอาการที่ไม่น่าปรารถนาไม่น่ารักใคร่พอใจ ; บุคคลโน้นก็จะเกิดความพอใจขึ้นมาอย่างนี้ว่า

"บุคคลเหล่านั้นประพฤติกระทำ ต่อบุคคลที่เราไม่ปรารถนารักใคร่พอใจ ด้วยอาการที่ไม่น่าปรารถนาไม่น่ารักใคร่พอใจ" ดังนี้ ; บุคคลนั้น ชื่อว่าย่อมทำความรักให้เกิดขึ้นในบุคคลเหล่านั้น.

ภิกษุ ท.!
อย่างนี้แล เรียกว่า ความรักเกิดจากความเกลียด.

ภิกษุ ท.!
อย่างไรเล่า เรียกว่า ความเกลียดเกิดจากความเกลียด ?

ภิกษุ ท.!
ในกรณ ีนี้ มีบุคคลซึ่งไม่เป็นที่ปรารถนารักใคร่พอใจ ของบุคคลคนหนึ่ง, มีบุคคลพวกอื่นมาประพฤติกระทำ ต่อบุคคลนั้น ด้วยอาการที่น่าปรารถนาน่ารักใคร่น่าพอใจ ; บุคคลโน้นก็จะเกิดความไม่พอใจขึ้นมาอย่างนี้ว่า

"บุคคลเหล่านั้นประพฤติกระทำต่อบุคคลที่เราไม่ปรารถนารักใคร่พอใจ ด้วยอาการที่น่าปรารถนาน่ารักใคร่น่าพอใจ" ดังนี้; บุคคลนั้นชื่อว่าย่อมทำ ความเกลียดให้เกิดขึ้นในบุคคลเหล่านั้น.

ภิกษุ ท.!
อย่างนี้แล เรียกว่า ความเกลียดเกิดจากความเกลียด.

ภิกษุ ท.!
เหล่านี้แล คือธรรมารมณ์ ย่อมเกิดอยู่เป็น ๔ ประการ.

ภิกษุ ท.!
สมัยใด ภิกษุ กระทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติปัญญาวิมุตติอันหาอาสวะมิได้ เพราะความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในทิฏฐธรรมนี้ เข้าถึงแล้วแลอยู่ ; สมัยนั้น ความรักที่เกิดจากความรัก ก็ถูกละขาด มีรากอันขาดแล้ว ทำให้เป็นเหมือนต้นตาลมีขั้วยอดอันขาดแล้ว ให้ถึงความไม่มี มีอันไม่เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา,

ความเกลียดที่เกิดจากความรักก็ถูกละขาด..;
ความรักที่เกิดจากความเกลียด ก็ถูกละขาด...;
ความเกลียดที่เกิดจากความเกลียด ก็ถูละขาด มีรากอันขาดแล้ว ทำให้เป็นเหมือน
ต้นตาลมีขั้วยอดอันขาดแล้ว ให้ถึงความไม่มี มีอันไม่เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา.

ภิกษุ ท.!
ภิกษุ นี้ เรากล่าวว่า ย่อมไม่ถือตัว ย่อมไม่ตอบโต้ ย่อมไม่อัคควันย่อมไม่ลุกโพลง ย่อมไม่ไหม้เกรียม.
.
.
.
จตุกฺก. อํ. ๒๑/๒๘๐/๒๐๐

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2558		0 comments
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2558 6:47:38 น.
Counter : 608 Pageviews.
Share Tweet