อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. อาสวะส่วนที่ละได้ด้วยการเว้น

ภิกษุ ท.!
อาสวะทั้งหลาย ส่วนที่จะพึงละเสียด้วยการงดเว้น เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุ ท.!
ภิกษุในกรณีนี้ พิจารณาโดยแยบคายแล้ว ย่อม งดเว้นจากช้างดุ, ม้าดุ, โคดุ, สุนัขดุ, งู หลักตอ, ขวากหนาม ห้วยเหว บ่อของโสโครก หลุมอุจจาระ และงดเว้น ที่ที่ไม่ควรนั่ง ที่ไม่ควรไป และ การคบพวกเพื่อนที่ลามก อัญวิญญูชนเพื่อนพรหมจรรย์ด้วยกันทั้งหลาย จัดไว้ในฐานะที่ต่ำทราม.

ภิกษุนั้น พิจารณาโดยแยบคายแล้ว ย่อมงดเว้นที่ที่ไม่ควรนั่ง ที่ไม่ควรไปนั้น ๆ เสีย และย่อมงดเว้นพวกเพื่อที่ลามกเหล่านั้นเสีย.

ภิกษุ ท.!
ข้อนี้เป็นเพราะ เมื่อภิกษุไม่งดเว้นด้วยอาการอย่างนี้, อาสวะทั้งหลายอันเป็นเครื่องคับแค้นและเร่าร้อน จะพึงบังเกิดขึ้น และเมื่อภิกษุงดเว้นอยู่ อาสวะทั้งหลายอันเป็นเครื่องคับแค้นและเร้าร้อน จะไม่พึงบังเกิดขึ้นแก่ภิกษุนั้น.

ภิกษุ ท.!
นี้เรากล่าวว่า อาสวะทั้งหลายส่วนที่จะละเสียด้วยการงดเว้น.
.
.
.
มู. ม. ๑๒/๑๘/๑๖.

Create Date : 30 ตุลาคม 2558		0 comments
Last Update : 30 ตุลาคม 2558 6:32:47 น.
Counter : 919 Pageviews.
Share Tweet