เข้ามาแบบเร่งด่วน.. เห็นรูปลุงแล้ว ลุงน่ารักมากเลยค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าอายุจะหกสิบกว่าแล้ว ลุงแข็งแรงมากเลย ใจดีด้วย .. เดี๋ยวมาใหม่นะคะพี่..

  

จริงค่ะพี่ปลา การฝึกหัวไหล่ให้แข็งแรงเนี่ย จะเล่นลำตัวได้คล่องขึ้นนะหนูว่า..
เดี๋ยวนี้หนูก็หัดวิดพื้นบ่อยๆ แต่ก็ยังทำได้ไม่เต็มที่เลยค่ะ .. แล้วลุงไหมเนี่ย แกฝึกเพื่อไปแข่งเหรอคะ ยิมเนี่ยเป็นของที่ไหนเหรอคะพี่ปลา ลุงแกใจดีเนอะ อย่างงี้แหล่ะคนต่างจังหวัดหนูว่าเวลาเค้าไม่รีบเร่งมีอะไรช่วยเหลือกันได้ก็ทำมีน้ำใจต่อกัน แต่คนในเมืองด้วยสภาวะแวดล้อมที่เร่งรีบทำให้ต้องตัวใครตัวมันเนาะ .. แต่ขำแกอ่ะค่ะ ดูแกโพสท่า ฮ่าๆๆ อย่างหล่อเลยนะเนี่ย..อิอิ..
อย่างพี่ปลาว่าแหล่ะค่ะ บางทีไปเล่นคนเดียวมันเหนื่อยมันเบื่อเนาะ แต่หนูชอบนะไปเล่นคนเดียวไม่ต้องมีใครมายุ่งด้วยเนี่ย แล้วเล่นอย่างพี่ปลาเนี่ย แทบจะไม่มีผู้หญิงเล่นเลย แต่ยังดีน๊ามีลุงแกคอยเป็นกำลังใจให้ .. พี่ปลาอ่ะไปไกลลิบๆเลย หนูหยุดออกกำลังไปสองวัน (ในความรู้สึกเหมือนสองปีเลย) รู้สึกว่าร่างกายมันรับไม่ได้อ่ะค่ะ พยายามกินให้เยอะๆ มันก็เอียนๆ ทุกวันนี้หนูกินแบบอย่างเยอะเลยค่ะพี่ แต่น้ำหนักก็ไม่ขึ้นไปเยอะนะคะ คงเป็นเพราะออกกำลังสะสมมาพอสมควรอ่ะค่ะ .. เดี๋ยววันนี้หนูจะเซ็ทรายการอาหารใหม่ค่ะ เห็นคลิปคุณเจี้ยบกับคุณซิงค์แล้วทำให้อยากเข้าโหมดตัวลีนมั่งแล้วค่ะพี่ หลังจากเข้าโหมดทำให้ตัวบวมมาแล้ว อิอิ.. ลูกชายพี่ปลาเนี่ยชอบแหย่แม่เนาะ หนูว่าน่ารักดีอ่ะ โดนลูกแซว ฮ่าๆ.. แต่พี่ปลาขับรถต่อวันนั่งรถไกลนะคะ ไป-กลับก็ ร้อยกิโล นั่งซะเข่าชาเลยดิ หนูเพิ่งจะมาเข่าเจ็บๆเอาเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเนี่ยค่ะ สงสัยจะต้องเพลาๆท่าย่อเข่าและลู่วิ่งแล้วล่ะค่ะ อยากร่างกายฟิตๆเหมือนพี่ปลาอ่ะ หนูเข้าไปดูคลิปล่าสุดที่พี่ปลาเอาลงแล้วค่ะ อย่างโหดเลย ทำได้แค่เสี้ยวหนึ่งของเค้ารึเป่าก็ไม่รู้ แต่หนูว่าถ้าทำได้นะ โอ้โห ร่างกายต้องแข็งแรงขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าเลยค่ะ .. อ้อ ..หนูชอบนะคะท่าซูโม่สควอตซ์น่ะค่ะ ทำหนูเจ็บได้ขนาดนี้ แสดงว่า การออกผสมผสานกับซูโม่ ที่หนูเล่นไปเมื่อวันก่อนนี้น่ะ มันได้ผลเต็มร้อยค่ะ ไม่งั้นคงไม่ทำหนูเดี็้ยงหลายวันขนาดนี้แน่นอน ต้องทำบ่อยๆค่ะ หายแล้วจะต้องซ้ำค่ะ ท่าออกกำลังที่โดนจุดเนี่ยมันหายากนะคะ ขอบคุณพี่ปลามากค่ะสำหรับความเจ็บปวดที่หยิบยื่นให้ ฮ่าๆๆ..ถูกใจสุดๆไปเลย คลิปในบล๊อกพี่ปลาหนูชอบทุกอันเลยค่ะ คิดว่าจะเล่นให้ได้วันละคลิป ตอนนี้ตามพี่ปลาไม่ทันแล้วเนี่ย ไปเร็วมากเลย .. ไอ้ท่าสไลด์จานของป้าพอลล่าอ่ะค่ะ หนูเคยลองทำแล้วมันทำไม่ได้ค่ะ พลังกล้ามท้องและแขนต้องแข็งแรงสุดๆไปเลยถึงจะทำท่านั้นได้ ไอ้ท่าไหนยากๆเนี่ย หนูยิ่งอยากจะทำให้ได้ค่ะ ต้องอาศัยการฝึกความแข็งแรงให้ทั่วตัวค่ะ หนูเพิ่งจะมาเพิ่มการเล่นเวทเมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ คงต้องใช้เวลาในการเพิ่มความแข็งแรงให้กล้ามเนื้อให้มากกว่านี้ .. อยากเป็นคนที่มีร่างกายแข็งแรงตอนอายุห้าสิบค่ะพี่...

  

อ้อ..เรื่องเตือนคนเรื่องลดน้ำหนักเนี่ย หนูจะพยายามเลี่ยงเลยค่ะ แต่แบบว่าบางทีมันคันปากคันมืออ่ะพี่ บางทีนะ..จะเข้าไปเม้นท์บอกแนะแนวเรื่องลดน้ำหนัก เพราะดูแล้วเค้ามาไม่ค่อยถูกทาง พิมๆไปตั้งเยอะ สุดท้ายลบออกเปลี่ยนใจไม่บอกดีกว่า ให้เค้าเรียนรู้ด้วยตัวของเค้าเองดีกว่า หนูทำของหนูไปอย่างนี้แหล่ะ ถ้าใครอยากจะหุ่นดี อยากผอม ก็หาข้อมูลที่ถูกต้องกันเอาเอง อินเทอร์เนตก็มีเนาะ.. โดยส่วนตัวหนูมักจะเอาตัวอย่างของคนที่ประสบความสำเร็จมาเป็นแบบอย่างค่ะ อย่างพี่ปลาเงี้ย หนูก็เอาแบบอย่างของความมุ่งมั่นและอดทนของพี่นะคะ ขนาดเครื่องไม้เครื่องมือที่ยิมก็ไม่ค่อยจะครบสมบูรณ์ พี่ปลายังเล่นได้เลย แถมต้องไปแย่งกันเล่นกับพวกชายหนุ่มอีก แล้วมองดูตัวเอง อะไรก็มีครบทุกอย่าง ห้องออกกำลัง อินเทอรเนตไวไฟ แถมยิมก็มีเครื่องก็ครบ ขนาดเห็นอย่างนี้แล้วหนูยังทำไม่ได้เลยค่ะ (น่าละอายตัวเองที่สุดเลยค่ะ) วินัยเรื่องอาหารเนี่ย ไม่ได้เรื่องเลย แต่ดีหน่อยถึงหนูจะกินเยอะหนูก็กินแต่ของมีประโยชน์
ยังคิดเลยว่า คนที่เกิดมาแล้วต้องมาลดน้ำหนักเนี่ย ชาติก่อนคงจะทำกรรมไว้เยอะ เอาคนมาใช้แรงงาน ไม่ให้ข้าวให้น้ำเค้ากิน ชาตินี้ตัวเองเลยต้องมาใช้แรงเหนื่อยแสนสาหัส แถมข้าวน้ำก็ไม่ต้องกินกันล่ะ ถึงมีเงินซื้อก็กินไม่ได้..เฮ้อ.. วันก่อนหนูดูโอลิมปิควอลเล่ย์ทีมชาติอเมริกา คนที่เค้าเล่นเป็นตัวรับก็รูปร่างท้วมๆไม่สูงนะคะ ฮ่าๆๆ..พี่ปลาไม่ต้องเสียใจค่ะของเค้าก็เป็น อิอิ....
หนูว่าการออกกำลังยังไม่สายไปหรอกค่ะพี่ปลา ดูสิว่าในวัยเดียวกันเค้ามาออกกำลังอย่างเราได้รึเปล่า เค้าแข็งแรงเท่าเรารึเปล่า หนูอ่ะแก่ไม่กลัว ..แต่กลัวเจ็บป่วยแล้วทรมาณ อยากแก่อย่างมีคุณภาพค่ะ..สำหรับการเล่นโยคะเนี่ย พวกท่าทรงตัวทั้งหลายหนูทำไม่ได้เลยค่ะ ยิ่งท่าที่ต้องยืนขาเดียวแล้วเนี่ย ทำไม่ได้เลย เพราะหนูเป็นคนอุ้งเท้าไม่เต็มค่ะ เวลาใส่รองเท้าก็หาซื้อแผ่นรองเท้ามาใส่ในรองเท้าสำหรับคนที่มีปัญหาอุ้งเท้าอ่ะค่ะ หนูคิดว่าคงจะมีคนเป็นเหมือนหนูเยอะอยู่นะ ไม่งั้นเค้าคงไม่ทำออกมาขายหรอกเนาะ .. ไอ้พวกขนมอบทั้งหลาย พอหนูได้มาทำเอง ถึงได้รู้ว่าเค้าใส่อะไรบ้าง โอ้โห..หายอยากเลยค่ะ แต่ปกติหนูคิดว่าโชคดีเป็นคนไม่ค่อยชอบทานของหวานมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ อย่างมากก็ไอติมแท่งรถเข็น อะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ และไม่ค่อยชอบอะไรที่มีรสหวานๆ เพราะคิดดูแล้ว มันมีแต่รสหวาน กับรสเลี่ยนๆของไขมัน ของเนย ไม่รู้จะกินไปเพื่ออะไรเหมือนกันค่ะ แต่หนูชอบทานขนมปังค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ก็นานๆทานทีนึง พอเพลาๆลง ร่างกายมันหายอยากไปเองค่ะ ... พี่ปลาไม่ต้องอิจฉาคนที่เค้าทานได้เลยค่ะ ถึงเค้าทานแล้วจะไม่อ้วน ไม่มีใครรับประกันหรอกค่ะว่า มันจะไปสะสมร่างกายในรูปแบบไหน มีเยอะไปคนผอมๆแล้วโรคเยอะอ่ะค่ะ.. ถือว่าเราโชคดีมากๆเลยทีเดียวค่ะ ที่สวรรค์ไม่อนุญาติให้เราทานอาหารขยะ..(แอบเข้าข้างกันเอง แหะๆ) อ้าว..หนูคิดอย่างนี้จริงๆนะคะ ..ฮ่าๆๆ..

  

ปล. มองขึ้นไปบนจอขอโทษค่ะเม้นท์ซะยาวเลย แบบว่าสงสัยจะเมาน้ำลายอ่ะค่ะ แหะๆ..

  

หวัดดีค่ะน้องอาร์ ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า อย่าได้กังวลใจถึงอาการเมาน้ำลาย จัดมาเลยค่ะ เพราะพี่เองวัน ๆ ก็จ้องแต่จะคุยกับน้องอะนะ ก็คุยกันรู้เรื่องอยู่แค่นี้ง่ะ พูดถึงลุงไหมก่อนแล้วกัน ที่จริงลุงแกชื่อสมัยนะ คงต้องเรียกว่า หมัย แบบนี้แต่พี่ปลาอยากเรียกว่า ลุงไหม ให้นึกไปถึงผ้าไหมสวย ๆ อ่ะค่ะ แบบให้ตรงกันข้ามกับผิวลุงแก อิอิ แอบนินทานิดนึง ด้วยความเคารพ ลุงไหมใจดีมากค่ะ แกฟิตเพื่อการแข่งขันค่ะ ปีนี้กะจะเอาให้ได้ ลงกีฬาชาติที่เชียงใหม่ รุ่น 50 ปีขึ้นไปค่ะ แกเป็นคนให้คอนเซปพี่เองนะคะว่า ส่วนไหนไม่ดีไม่สวยก็ต้องเล่นเยอะ เป็นที่มาว่าทำไมพี่ต้องเล่นเยอะ ก็มันไม่สวยไม่ดีเลยนี่คะ เลยต้องเยอะทุกจุด แงเหนื่อย ผิวลุงไหมแกจะดำดีเลยค่ะ อดีตเคยรับราชการเป็นพลขับอยู่สาธารณสุขค่ะ ตอนนี้เกษียณแล้ว แกเลยมีเวลาเล่นเช้า และเย็น เช้า 3 ชม. เย็นก็มาตั้งแต่บ่าย 2 เลิก 5 โมงเย็นค่ะ มีวินัยมาก ๆ มีความอดทนมุ่งมั่นมาก ที่พีเอาแกมาเป็นครูค่ะ แบบสุดยอด ปกตินักเพาะกายที่ดัง ๆ และมีชื่อเสียง มักมีที่ฝึกซ้อมที่มีเครื่องครบ มีเทรนเนอร์ดี ๆ มีการกินอาหารที่ดีนะคะ นี่ลุงไหม เพียว ๆ เลยค่ะ กล้ามใหญ่มาเพราะการฝึกจริง ๆ ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้ตัวช่วยใด ๆ เลย ไม่ได้กินเวย์ ไม่กินไวตามินเสริม (แกไม่ได้มีฐานะอะไรมากนะคะ ) วัน ๆ เห็นเล่าให้พี่ปลาฟังคือ กินเนื้ออกไก่ กับผักค่ะ เอาเนื้อไก่มาปั่นรวมกับน้ำแล้วดื่มเลย (แค่คิดพี่ก็ทำใจไม่ได้ล่ะ) ทำให้คิดได้อีกอย่างว่า ถ้าอยากหุ่นดีแบบนักเพาะกาย ต้องกินแบบนักเพาะกาย นั่นก็คือ ตัดรสหวาน มัน เค็ม และรสอร่อย จ้ะ อิอิ (ยังยังไม่ต้องขนาดนั้น)
พูดถึงลุงไหมต่อค่ะ แกใจดีมาก เวลาพี่ปลาเล่นไม่ถูก แกก็จะเดินมาบอกและทำท่าให้ดูว่า ต้องเล่นแบบนี้ มีหลายท่าค่ะที่แกสอนและพี่ปลาก็ยังฝึกจนถึงทุกวันนี้ แกเรียกพี่ปลาว่า อาจารย์ตามพวกคนในยิมค่ะ เพราะเค้ารู้ว่าพี่ปลาทำอาชีพอะไร แอบปลิ้มตรงที่เคยได้ยินแกคุยกับหนุ่ม ๆ ที่มาเล่นที่ยิม เค้าคงจะสงสัยและถามแกว่า ยายผุ้หญิงคนนี้ มันเป็นใคร ทำไมมาเล่นคนเดียว ยกน้ำหนักฮึบ ฮับ ๆอยู่คนเดียวแบบนี้ พี่ปลาก็เล่นไปแต่ได้ยินแว่ว ๆ ว่า แกบอกว่าอาจารย์เค้ามาทุกวันแหละ ขยันมาก ๆ (อิอิ อย่างน้อยพี่ก็เป็นคนขยันในสายตาของลุงแกนะ ดีใจจัง ยิมที่พี่เล่นเนี่ย เป็นยิมที่อยู่ข้าง ๆ แมนชั่นค่ะ เป็นของเอกชน คิดว่าคนที่มาเปิดคงเอาไว้เพื่อซ้อมสำหรับตัวเองค่ะ เพราะฉะนั้สภาพไม่ต้องพูดถึงน้องเอ้ย ความสะอาดไม่มีอ่ะ ลูกเหล็ก แผ่นบาร์เบล สนิมกรัง ทุกอย่างเก่าและทรุดโทรมค่ะ แต่ในจังหวัดก็ไม่มีที่ไหนที่มีลูกเหล็กกับแผ่น และเครื่องมากเท่านี้ แม้แต่ที่สนามกลางก็ตาม ไว้จะเอารูปมาให้ดู มันไม่มีความพร้อมอะไรหรอกจ้ะ มีแต่หัวใจของพวกเราเท่านั้นที่มีความพร้อม ทุกคนที่มาก็ตั้งใจเล่น และเอาจริงเอาจังทุกคน เป็นที่รู้กันว่า เมื่อมาที่นี่เพราะตั้งใจมาเล่นมาฝึก เอาจริงกันทุกคน ยกเว้นเด็ก ๆ หน้าใหม่ที่อยากมาเล่น แต่ส่วนใหญ่มาไม่กี่ครั้งก็หยุดไป ถึงบอกว่าเล่นกันเนี่ย ใจล้วน ๆ มีเครื่องไม่กี่อย่างเราก็ฝึกกันได้ค่ะ และที่นี้ มีผู้เข้าแข่งขันระดับชาต ระดับโลกอยุ่หลายท่านค่ะ อย่างครูต้นก็แชมป์เหรียญทองประเทศไทยมาหมาด ๆ บรรยากาศที่นี่เข้มขลังค่ะ ทุกคนมีกลิ่นอายของความเอาจริงเอาจัง ที่พี่ปลาพลอยได้รับมาด้วยจากการฝึกที่นี้ ทุกคนรู้จักกันหมด มีน้ำใจ ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดคุย หยอกล้อกันบ้าง พอสมควร พอไปถึงก็จะยกมือไหวทักทายกันแล้วล่ะ ไว้จะขอถ่ายภาพหนุ่ม ๆ มาให้ชมกันค่ะ

  

ต่อเรื่องลุงไหมอีกนิดค่ะ เมื่อวานขอถ่ายรูป แก่รีบโพสท์ ท่าให้เลย แล้วมาดู ถ้าไม่ดีก็เอาใหม่ น่ารักมาก ๆ แกบอกว่า เก็บไว้ถ่ายตัวเองบ้างนะ พี่ปลาก็หัวเราะ 555 แล้วบอกแกว่า เอาไว้เฟิร์ม ๆ ก่อนแล้วค่อยถ่าย อิอิ
ลูกชายพี่น่ะ ชอบแกล้งแม่ค่ะ ต่าง ๆ นา ๆ ที่จะทำให้ช้ำใจ แม่อ้วน ไขมันเยอะ แขนห้อย ดู๊ ดูมันพูด สร้างสรรค์จริง ๆ แม่ก็ต้องยิ่งออกกำลังกายเยอะ แตก็ยังลบคำสบประมาทลูกชายไม่ได้ง่ะ
เรื่องอาหารการกิน พี่ว่าน้องดูแลตัวเองดีอยู่แล้วนะคะ ไม่ได้เสียหายอะไรเลย เรียกว่า กินแบบเทพเชียวนะ เรื่องอาหารสุขภาพเนี่ย อะไรไม่ดีไม่มีทางได้เข้าร่างกายหนูแน่น้อน พี่เชื่ออย่างนั้น (วินัยอาหารพี่เนี่ย ยังน้อยกว่าน้องจ้ะ ยังมีของทอด ของมันปนอยู่บ้าง แอบกินหนังไก่ก็ยังเคยค่ะ) ลองเซตอาหารแล้วมาดูกันนะคะ ว่าเป้นไง อยากตัวลีน ต้องตัดรสอร่อยค่ะ น้องอาร์
คลิปของค่ายนี้เค้าโหด ๆ ทั้งนั้นค่ะ นางแบบแต่ละคนตัวบาง ๆ แต่แข้งแรงชะมัด แถม บ้าพลังสุด ๆ ถ้าออกได้แบบเค้าล่ะน้องเอ้ย ไม่สวยก็ไม่รู้ไงแล้ว (พี่น่ะเสียดายมาก ๆ ถ้าอายุน้อย ๆ กว่านี้สัก 10 ปี ต้องทำให้ได้แน่ ๆ แต่บอกตามตรงค่ะ อายุขนาดนี้ เล่นแรงแบบนี้ไม่ไหวค่ะ มันเหนื่อยไป หัวใจจะวายเอา เอามาฝากน้องแหละจ้ะ เล่นแทนหน่อย อยากเล่นแต่ไม่ไหว
สำหรับพี่คิดว่าระบบข้อต่อไม่ค่อยดีค่ะ อายุขนาดนี้ น้องอาร์มีอาหารเสริมแนะนำไหมจ้ะ ตอนนี้ที่กินก้ เลซิทิน Fish oil วิตามินรวม ว่าจะถามว่า ที่น้องแนะนำน่ะ วิตามินบีรวมใช่ไหมจ้ะ ที่บอกว่าควรทานน่ะ
ตอนเริ่มฝึกขาด้วยค่า Squat ใหม่ ๆ พี่ก็เดี้ยงไปนานเลยค่ะ พวกเข่าเป็นนานมากนึกว่าจะไม่เหมือนเดิมเสียแล้ว ต้องระวังค่ะ ท่านี้ถ้าทำไม่ถูกบาดเจ็บได้ง่ายค่ะ ถ้าเจ้บนานต้องพัก เดี๋ยวตามพี่ไม่ทันน๊า 55555
ที่สไลด์จานยังไม่ได้ทำค่ะ ยังหาจานไม่ได้ แต่ฝึก ๆ ทำแบบใช้ล้อสไลด์ไปก่อนแต่ว่า ทำไม่สุดนะคะ ต้องเกร็งเยอะมาก ค่อย ๆ ทำไปเนอะ เห็นหนุ่ม ๆ เค้าไถลสุด ๆ แบบน้ำลายหกอยากทำได้บ้าง คำตอบคือ ต้องฝึกหัวไหล่มาก ๆ ฝึกกล้ามท้องมาก ๆ ฝึกแขนมาก ๆ สรุปคือ ทุกส่วนต้องมากหมดเลยค่ะ
คิดตามหนูแล้วขำนะ เรื่องทำกรรมแต่ชาติก่อนไว้นะ ช่างคิดไปได้ คงจะจริงค่ะ เพราะชาตินี้ต้องใช้แรงงานหนักเหมือนวัว เหมือนควายเลยนะเนี่ย พี่น่ะ แถมกินเยอะก็ไม่ได้ด้วย กินนิดกินหน่อย ตัวบวมเป่งแทบจะปริ ออกกำลังกายแทบจะสิ้นใจตาย น้ำหนักไม่ลดสักกะขีด หมายความว่าไงฟระ (ลำพึงลำพรรณไปงั้นแหละค่ะ ขำ ขำ ก็รู้อยุ่ว่าต้องเป็นแบบนี้นะคะ)
พูดถึงการฝึกเวท จำเป็นค่ะ เป็นการฝึกความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเฉพาะส่วนที่สำคัญ ที่กีฬาอื่น ๆ ทำไม่ได้ค่ะ อยากตรงไหนแข็งแรงก็ต้องฝึกตรงนั้น ค่อย ๆ ทำไปนะคะ อย่าไปท้อใช้น้ำหนักที่เรายกไหว เดี๋ยวจะค่อย ๆ ยกได้เยอะเองค่ะ
พี่เองก็ไม่ได้เก่งอะไรมาก เพียงแต่อดทนค่ะ เอาชนะตัวเอง การเพาะกายคือ กีฬาที่ต้องเอาชนะตัวเองค่ะ พวกนี้เป็นนักลดน้ำหนักที่สุดยอดมาก ๆ และเราก็รู้ดีที่สุดว่า ไม่มีอะไรโหดเท่าการคุมอาหารลดน้ำหนักอีกแล้วนะ มันช่างท้าทายแบบสุดโต่งจริง ๆ ใครลดน้ำหนักได้ดี มีไขมันในตัวน้อย เห็นกล้ามชัดและสวย คนนั้นชนะค่ะ

  

เดี๋ยวไปดูเด็กแข่งกีฬาก่อน เดี๋ยวมาเม้าส์ใหม่ค่ะ

  

พี่ปลาสุดยอดมากเลย 3 ชั่วโมง เหงื่อไม่ท่วมเลยเหรอคะ ยุ้ยออกกำลังกายแค่ครึ่งชั่วโมงเหงื่อยังเปียกเลยค่ะ

  

โอยๆๆ..หนูติดบล๊อกพี่หนึบเลยติดตามอ่านที่พี่ปลาเขียนยิ่งกว่าติดซีรี่เกาหลีอีกนะคะเนี่ย .. อ่านจบไปตั้งกะนานแล้วค่ะพี่ เข้ามาอีกรอบพี่ปลายังไม่มาอีก (เร่งๆ อิอิ) งั้นหนูเดี๋ยวจะเข้านอนแล้วนะคะ อย่าเพิ่งออกกำลังไปไกลนักนะคะ รอหนูด้วยค่ะ ก็พี่ปลาแหล่ะ เอาคลิปเจ็บๆมาให้หนูเล่น แล้วตัวเองก็ทิ้งห่างเลย มันเป็นแผนตัดกำลังคู่ต่อสู้ใช่มั๊ยคะเนี่ย..อิอิ..

  

หวัดดีค่ะ น้องยุ้ย เปียกโชกค่ะ ตัวงี้เหม็นเลยแหละ ไม่กล้าเข้าใกล้ใคร ดีที่พอเล่นเสร็จ ขับรถตัวเองกลับไปรับลูก แล้วกลับบ้าน สู้สู้นะคะน้องยุ้ยพี่เอาคลิปออกกำลังกายมาลงไว้หลายคลิปนะคะ ลองเลือกเล่นเอานะคะ

  

หวัดดีค่ะน้องอาร์ไปนอนก่อนเถอะตื่นมาค่อยมาอ่านค่ะ วันนี้พี่ต้องออกไปยืนดูเด็กที่สนามวอลเล่ย์บอลเป็นคณะกรรมการจัดงานแข่งขันค่ะ ร้อนมาก ๆ วันนี้เผาผลาญแคลอรี่ไปเยอะ เนี่ยขึ้นมาหลบร้อนที่ห้องพัก เดี๋ยวจะลงไปใหม่ค่ะ ก็เลยเปิดดูว่ามีคนมาคุยบ้างหรือเปล่า
แล้วรู้ได้ไงเนี่ย ก็ตั้งแต่ได้ดูรูปฟิตแอนเฟิร์มของหนูที่เอามาลงวันนั้น พี่ก็เลยต้องนึกแผนการ หาคลิปแรง ๆ มาให้น้องออกกำลังกายซะให้เข็ดไง ทีนี้น้องพักพี่ก็จะได้ตามไปทันไงคะ อิอิ ไม่งั้นตามไม่ทันค่า
วันนี้เหนื่อยมากกับงาน แต่ว่า ไม่ยอมหรอกนะ เดี๋ยว 3 โมงก็จะเผ่นไปออกกำลังกายแล้วล่ะ ให้น้อง ๆ ดูต่อ ก็พี่เอาแรงไว้แล้วคือ ดูแลตั้งแต่เช้ายันบ่าย
วันนี้มีแผน เวทหลังแขน ขา และท้อง แล้วถ้าไม่เหนื่อยมากแรงเหลือก็จะกระโดดเชือกสัก 1000 ครั้ง แล้วคงกลับไปนอนหลับสบายค่ะ อิอิ

  

หวัดดีค่ะพี่ปลา คุณลุงดูใจดีจังเลย กล้ามสวยจริงๆค่ะ ขอบอกว่าอายุไม่สำคัญจริงๆ แต่อยู่ที่จิตใจมากกว่า
แถมใจดีเป็นเทรนเนอร์ให้พี่ปลาอีกด้วย ...

แนตว่าพี่ปลาฝึกหนัก คงหมายถึงหนักกว่าคนทั่วไปนะค่ะ แต่ถ้านักกล้ามโดยเฉพาะคงจะไปสู้เค้าไม่ได้ อย่างพี่พอลล่า อย่างพี่ปลาว่าแหละค่ะ แต่อย่างนึงที่แนตนับถือเลยคือจิตใจค่ะพี่ปลา พี่ปลามีจิตใจที่มุ่งมั่นมาก แนตเองยังอายเลย .... เทียบกับพี่ปลาแล้ว ตัวเองหลวมๆยังงัยไม่รู้ 55 ...

ส่วนการเผาผลาญของแนตก็คงจะเสียและถดถอย เพราะแนตก็ผ่านการลดน้ำหนักมาอย่างโชกโชนเหมือนกัน ยาลดนี่ 2 ครั้ง ลดอดอาหาร กินน้อย ก็หลายๆครั้ง จนร่างกายมันเกือบจะพังไปเหมือนกันค่ะ ...

มาถึงตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าอะไรก็ช้า เผาผลาญเอย กินนิดหน่อยก็บวม ก็นะ ทำผิดมาเกือบตลอดที่ผ่านมา เพิ่งจะมารู้สึกก็เลยมาเยอะแล้ว แต่ก็ยังทันใช่ไหมค่ะ ถ้าคิดจะทำให้ถูกซะที ดีกว่าไปทำลายร่างกายตลอดเวลา ...


บ้านพี่ปลาก็อยู่ไกลยิมเหมือนกันนะค่ะ ไม่ได้ไป 3 วันคงเมื่อยเนื่้อเมื่อยตัว จะลงแดงซะให้ได้ นะสิค่ะ ติดการออกกำลังกายแบบพี่ปลา นะเป็นแน่
แต่ไม่ค่อยติดการออกกำลังกายแบบแนต นะ ม่ายค่อยรู้สึกค่ะ

อนาคตแนตว่าพี่ปลา คงจะเป็นครูสอนทางด้สนนี้แน่นอนเลย ทั้งภาคทฤษฎีและปฏิบัติ พี่ปลาแน่นเพียบบบ ...

  

หวัดดีค่ะน้องแนต วันนี้มีเวลาว่างแล้วหรือยังคะ แล้วร่างกายเป็นไงบ้าง ฟื้นตัวหรือยัง ถ้าฟื้นตัวแล้วจัดหนักต่อเลยนะคะ px90 ต้องออกแบบต่อเนื่องและเคร่งครัดค่ะ เป็นเหมือนมีเทรนเนอร์ที่บ้านค่ะ ที่สำคัญคือต้องไม่โกงตัวเองนะคะ พี่เชื่อว่าน้องแนตทำได้นะคะ สู้สู้ค่ะ แวะไปดูคลิปออกกำลังกายที่พี่ปลาลงไว้ให้ยังคะ จำ ๆ ท่าไว้ไปทำค่ะ
สำหรับลุง ขอบอกว่าใจดีสุด ๆ ค่ะ เป็นเพื่อนร่วมยิมที่เจอกันทุกวันค่ะ แบบว่า พอเจอลุงจะทักว่า มาแล้วเหรอเล่นรออยู่นะ พี่ปลาก็จะบอกว่า มาช้ากลัวไม่ทัน รอบ้างนะคะ แล้วก็หัวเราะ ลุงก็บอกว่า รออยู่ไม่งั้นกลับไปแล้ว ก็จะทักกันประมาณนี้ค่ะ แล้วก็จะต่างแยกไปเล่น ถ้ามีท่าไหนไม่เข้าใจก็ถาม แกก็จะทำให้ดูค่ะ ก็เหมือนเป็นญาติผู้ใหญ่ในยิมจ้ะ
พี่ว่าไม่มีคำว่าสายสำหรับการออกกำลังกายหรอกจ้ะ ยกเว้นว่า จะไม่อยากออกแล้วก็จะโทษว่า ออกไม่ได้ ปวดเข่า ปวดขา ปวดหัว เมื่อยตัวอะไรประมาณนี้ คือ เพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันกับพี่เวลาชวนไปออกกำลังกาย แกจะบอกว่า ไม่ค่อยสบาย ปวดขา ปวดตัว ปวดหัวไปเรื่อยค่ะ พี่ปลาก็นึกในใจอะน่ะว่า ก็เพราะไม่ออกซีถึงปวดนั่นปวดนี่ตลอด พี่ปลาไม่เห็นเป็นอะไรเลย เวลาไปออกก็ต้องปวดกล้ามเนื้อบ้างเป้นธรรมดา ไม่เห็นแปลก เดี๋ยวก็หาย แต่เพื่อน ๆ พวกนั้นพอออกนิดหน่อยก็บอกว่า ไม่ไหวปวดขา อะไรประมาณนี้ ตอนนี้พี่ก็เลยเลิกคะยั้นคะยอค่ะ เรียกว่าสุขภาพใครใครก็ดูแลเอาเองละกัน พอเราหวังดีชวนไป ก็ต้องมาเป็นภาระเราอีกว่าไม่เห็นแนะนำ ต้องคอยประคับประคอง พอเล่นไม่ได้ ก็บอกว่าไม่ดี ทุกวันนี้พี่ก็เลยออกกำลังกายคนเดียวค่ะ พอเลิกงานก็แต่งตัวแล้วไปออกเลย เสร็จก็แวะรับลูกกลับบ้าน
ใช่ค่ะที่ทำงานอยุ่ในเมือง พี่ต้องขับรถมาทำงานในเมือง พอทำงานเสร็จก็แวะออกกำลังกายก่อนกลับบ้าน ช่วงวันหยุด ไม่ถึงกับลงแดงค่ะน้องแนต เพราะว่า ปั่นจักรยาน และก็เล่นพิลาทิส เบา ๆ พอแก้ขัดไปได้ แต่ว่า รู้สึกว่ามันน้อยไป ไม่สะใจ
2 วันมานี่มีความสุขมาก ๆ จัดหนักทุกวันค่ะ อนาคตอยากไปเรียนโยคะเพิ่ม ให้เป็นเรื่องเป็นราว แล้วก็อาศัยช่วยสอนคนที่มีความสนใจไปด้วยคิดนะคะ แล้วแต่โอกาสค่ะ