~ ยินดีด้วยค่ะ แต่เง้อ ถ้าเป็นอ้อยิ่งออกกำลังคงจะยิ่งกันหนัก ~

  

พี่ปลาขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ กว่าตัวจะลีนได้ ต้องเสียเหงื่อ(และน้ำตา)ไปเป็นปี๊ปๆเลย.. อิอิ.. ให้หนูออกกำลังยกน้ำหนักอย่างพี่ปลาหนูก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ แค่ไปดึงเชือกยังทรมาณเลยเลย พี่ปลาอดทนและขยันมีวินัยแบบนี้ อดทนแค่ปีเดียวเอง รับรองเลยว่า หุ่นพี่ปลาก็ไม่หนีจากหนูเท่าไหร่หรอกค่ะ หนูไม่ใช่คนหุ่นดีมาตั้งกะเกิด ต้องมาเหลาเอาเอง มันเหนื่อยเนาะ แต่ก็ต้องทำ ยิ่งอายุเพิ่มมากขึ้น ยิ่งต้องรีบ เดี๋ยวจะเหี่ยวสะก่อน ฮี่ๆ.. ดีใจด้วยนะคะที่แขนเสื้อไม่ติดแล้ว ของหนูไม่ลดเลย คงต้องออกแขนบ่อยๆแล้วค่ะ เมื่อว่านก็ไปดึงเชือกมา เดี๋ยววันหลังจะลองทำท่าหงายมือแบบที่พี่ปลาเอาลงเนี่ยดูค่ะ พี่ปลาเป็นมั๊ยคะ เราเล่นท้องเยอะ พอเวลากินจะอิ่มเร็ว แบบว่ากล้ามท้องมันบังคับไว้น่ะค่ะ วันนี้หนูออกกำลังไม่ไหวค่ะพี่ เหนื่อยมากๆ เล่นฮิทไปแค่สองคลิป หมดแรงข้าวต้มเลยพี่ ยังคิดอยู่ว่าจะไหวมั๊ยเนี่ย แถมสมองตื้อๆวิ้งๆ เดี๋ยวรอดูสักสองสามวัน ถ้ายังเป็นอาการนี้อยู่ คงต้องยกเลิกมังสวิรัตค่ะ แบบว่าถ้าทำแล้วเบียดเบียนตัวเองมันก็คงจะไม่ดี แถมอารมณ์หงุดหงิดอีกด้วย .. พี่ปลาออกกำลังมาได้สี่เดือนแล้วเหรอคะเนี่ย โอ้โห.. เร็วเนอะ แป๊ปเดียวเองอ่ะ พี่ปลาถ่ายรูปไว้เรื่อยๆนะคะ แบบว่าจะได้เห็นความเปลี่ยนแปลง
อ้อ.. ทีแรกหนูว่าจะไปทำธุระ แต่ไม่ได้ไปแล้ว เลยมีเวลาว่างเล่นเนตต่อไป เวลาได้ออกกำลังเนี่ยมันดีเนาะพี่ มีความสุขอ่ะ แต่ก็มีบางครั้งนะ มันเหนื่อยเกินไป ก็คิดนะว่า เราทำไปเพื่ออะไรเนี่ย เหนื่อยแทบกระอักเลือด แต่คิดๆไปมา ก็สรุปให้กับตัวเองว่า ก็เรามันโรคจิต ชอบความลำบาก ไม่ชอบความสบาย ชีวิตต้องทำให้มันลำบากเข้าไว้ สบายเกินไปเดี๋ยวจะเคยตัวเนาะพี่ปลา ฮ่าๆๆ...สู้ๆพี่..

  

หวัดดีค่ะน้องอ้อ ออกเยอะทานเยอะไม่เป้นไรค่ะ พี่ปลาน่ะลำบกเกิ๊น กินมากออกมาก ก็อ้วน กินน้อยออกมากก็ยังอ้วน กินมากออกน้อยอ๊วนอ้วน ไม่ออกเลยก็ไม่ได้ ชีวิตก็เลยต้องเป็นเยี่ยงนี้แล

  

หวัดดีค่ะน้องอาร์ ไม่ได้ชมกว่าความเป้นจริงนะจ้ะ เข้าใจที่ว่ากว่าจะได้รูปร่างแบบนี้ต้องเสียเหงื่อเป็นปี๊บ ๆ ง่ะ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเสียน้ำตา ไหนลองเล่ามาค่ะ พี่ว่าอันรูปร่างที่จะได้นั้นก็ต้องมีพื้นมาจากรูปทรงที่ดีด้วยค่ะ อย่างน้อยพี่ว่ามีโครงร่างไม่ใหญ่อยู่แล้ว ตัวเล็ก ๆ น่ารัก ถึงน้ำหนักเกินมาหน่อยก็อวบ ๆ น่ารักไม่ได้น่าเกลียดอะไร แต่พี่น่ะทรงมาแบบถังเบียร์ไงคะ จะเหลาก็ไม่ค่อยจะอยากได้สัดส่วนกับเค้าหรอกค่ะ คือ พี่เองน่ะตอนผอมที่สุดสัดส่วนก็ยังไม่สวยค่ะ เคยผอมมาแล้วตอนสาว ๆ ยิ่งถ้าปล่อยตัวจะเผละได้ง่ายมาก ๆ จึงเป็นที่มาว่าทำไมต้องอดทนมีวินัยมากกว่าใครเค้านะคะ ก็มันยากกว่า ก็เลยต้องพยายามมากกว่า เหนื่อยค่ะ เหนื่อยมาก น้องกับพี่เหมือนกันตรงออกกำลังกายเยอะด้วยกันทั้งคู่ ก็เลยเข้าใจนะว่ามันเหนื่อยแค่ไหนกับการต่อสู้กับร่างกายเนี่ย (ถึงคุยกันเป็นปี่เป็นขลุ่ยไงคะ) เอาเป็นว่า พี่มีน้องออกกำลังกายเป็นเพื่อน ทำให้มีกำลังใจต่อสู้มากกว่าสู้คนเดียว พี่จะพยายามค่ะ เป้าหมาย 1 ปีแล้วมาดูผลกันค่ะ ไม่รีบไม่ร้อนทำของเราไปเรื่อย ๆ ตามอายุที่เหลืออยู่เนอะ
เวลาออกกำลังแขนออกให้ถูกต้องด้วยน๊า ไม่งั้นกล้ามเนื้อจะได้ไม่ถูกส่วน ใช้น้ำหนักอย่ามากนะไม่งั้นแทนจะเล็กกับจะใหญ่แทน พี่น่ะแย่ชมัด ชอบลืมตัวใช้น้ำหนักเยอะ ๆ ทุกที ก็น้ำหนักน้อยมันเบาไปไม่รู้สึก ตอนนี้ใช้อยู่ 7.5-10 กก.ค่ะท่ายกแขน และก็ใช้บาร์เบลเป็นส่วนใหญ่ วันนี้จะออกหลังแขน หัวไหล่ ท้องและก็เล่นโยคะพิลาทิส รวม ๆ สัก 3 ชม.
กินได้น้อยลงจริงค่ะ พอท้องแข็งแรง เล่นฮิท ตามคลิปหนูน่ะ 2 คลิปก็เหนื่อยโฮกแล้วนะคะ พี่ยังเล่นตามไม่ไหวเลยง่ะ อีหนูเอ้ย เข้าใจว่าพวกเราน่ะออกกำลังกายปกติกันเยอะ ออกนาน พอออกได้แค่นั้นก็เลยรู้สึกว่า น้อย (คนทั่วไปเค้าก็ออกประมาณนี้แหละค่ะ อิอิ เรามันบ้าพลัง เออ น้องกรุ๊ปโอเปล่าเนี่ย)
เรื่องทานมังสวิรัติ พี่ว่าเป็นเรื่องดีนะถ้าทำได้ สำหรับพี่เอง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ที่น้องทานสัปดาห์ละ 1 วันน่ะดีอยู่แล้ว พวกเราออกกำลังกายเยอะ ถ้าทานมังต้องเสริมโปรตีนค่ะไม่งั้นจะวิ้ง และกล้ามเนื้อถูกทำลายแทนนะ อีกอย่างคนทานเนื้อสัตว์ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำดีไม่ได้ ถ้าจิตใจเราเป็นกุศล ทานแต่พอทำให้ร่างกายอยุ่ได้ ไม่ได้เบียดเบียนในสิ่งที่ไม่ควร ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมากน๊า อย่างพระสงค์ท่านก็ไม่ได้ฉันท์อาหารเป็นมังสวิรัตินี่นา แต่สวดมนต์รักษาศีล ก็ยังสามารถสืบทอดศาสนาไปได้
พี่เข้าใจว่าการทานมังถือเป็นการลดละเลิกการเบียดเบียน เป็นเฉพาะกลุ่มซึ่งดีต่อสุขภาพด้วยถ้าทำได้ แต่ถ้าเราทานโปรตีนจากสัตว์ในสัดส่วนที่เหมาะสม เราก็รักษาสุขภาพได้นะ
ที่พูดเนี่ยชี้ประเด็นให้เห็นเท่านั้นนะคะ ว่า อย่าไปเครียดว่าจะต้องทานมังเป็นเวลาเท่าไหร่ ฟังเสียงจากร่างกายเอานะคะว่า ไหวไหม ไหวก็ทำต่อไป ไม่ไหวก็ต้องปรับ แต่พี่ว่า ถ้าได้เวย์มาชงดื่มก่อนออกสัก 1 สกู๊ป น่าจะดีนะ จะทำให้มีแรงมากขึ้น ลองดูค่ะ ถ้าทำแบบนี้แล้วไม่ไหวค่อยปรับ อีกอย่างเพิ่งเริ่มร่างกายอาจกำลังปรับตัว เราก็ออกน้อยลงมาหน่อยก็ได้นี่คะ เฉพาะในช่วงนี้ เดี๋ยวเราทานปกติก็ค่อยออกหนักเท่าเดิม
พี่เริ่มฝีกเมื่อประมาณเดือน เมษายนค่ะ แต่ว่าอาหารยังกินเยอะปกติไม่ได้ควบคุม ผลคือ น้ำหนักขึ้นค่ะ ตัวใหญ่มาก ๆ
ก็เลยเพิ่งมาเริ่มปรับอาหารได้เมื่อประมาณ 1 เดือนมานี่เองค่ะ น้ำหนักลดลงมาจากจุ่โจมประมาณ 3 กก. แล้วก็นิ่ง ๆ ไปค่ะ แต่ตัวกระชับลง
เพราะงั้นเรามาลำบากกันต่อไปค่ะ สู้สุ้ เหนื่อยให้เข็ดกันไปเล้ย

  

อุ๊ย อิจฉาน้องปลาเฟิร์มๆๆอ่ะ

เมื่อไหร่จะลงรูปให้ดูละจ๊ะ

  

อืม! เป็นกำลังใจให้คุณปลาสู้ต่อไปค่ะ ^_^