โอ้โหพี่ปลา... ไม่อยากจะเซร่ด.. เมื่อวานหนูเล่นซุโม่ไปแค่สามเซ็ท เช้านี้ตื่นมาเดินต้องได้ย่องเอา เวลาหย่อนก้นลงนั่งก็ต้องได้ค่อยๆหย่อน ก้นระบมเจ็บปวดรวดร้าวไปหมด แต่ชอบค่ะ พวกเรามันลัทธิชอบความเจ็บปวดแห่งประเทศไทย ฮ่าๆๆ.. สะใจโรคจิต.. อิอิ.. คนนี้เค้ากล้ามสวยดีนะคะ ไม่มีไขมันเลย ดูตรงขอบกางเกงเค้าแล้วเนี่ย แน่นเปรี้ยะเลย ของหนูเอามีอบีบเนื้อดูยังมีไขมันติดมือมาเป็นชั้นอยู่เลยค่ะ ต้องพยายามให้มาากกว่านี้
อ้อ..หนูลืมพูดไป คืออยากจะบอกว่า ขอบคุณพี่ปลามากๆเลยค่ะ ที่ถึงแม้ว่าสิ่งของที่หนูให้ไปมันเล็กน้อยมากๆ (มากจริงๆ) แต่พี่ปลา กลับมองเห็นคุณค่าและเห็นว่าเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่(ทางจิตใจ).. ขอบคุณค่ะพี่.

  

หวัดดีค่ะน้องอาร์ อิอิ ถ้าทำได้ถูกท่าแบบเค้าว่า กล้ามเนื้อได้ทำงานเต็มที่จะมีสภาพอย่างที่น้องว่าทุกประการค่ะ เมื่อวานพี่ก็ฝืน ๆ ทำไปได้ 3 เซตค่ะ ว่าจะทำสัก 5 เซต มันมิไหวง่ะ อิอิ ร่างกายบอกว่าพอก่อน เดี๋ยวค่อยทำใหม่ไปเรื่อย ๆ
สังเกตให้ดีค่ะ นักเพาะกายช่วงไม่แข่งขันตัวจะตัน ๆ แน่น ไม่ค่อยมีเอวกับเค้าหรอกนะ มีแต่กล้ามเนื้อ ถ้าจะเล่นกล้ามแล้วเอวบางร่างน้อยน่ะคิดผิดถนัดเลยเนอะ ถ้าจะให้ลีนแบบเค้าเนี่ย ต้องตัดอาหารทุกชนิดเลยทั้งหวาน เค็ม แป้ง น้ำ เพราะพวกนี้ต้องทำให้ร่างกายมีไขมันน้อยที่สุด บวมน้ำน้อยที่สุดเพื่อให้กล้ามชัดค่ะ อดกันแบบสุด ๆ ค่ะ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่ยิมตอนนี้เริ่มไอเอทกันแล้วล่ะ แบบว่าน่าสงสารสุด ๆ เลย แบบว่า กินผักกับข้าวที่ไม่ปรุงเลยล่ะจืด ๆ กินเนื้ออกไก่ไม่มีมันต้มวันเป็นโล ๆ แล้วก็ออกกำลังกายหนักมาก เพื่อดึงเอาไขมันมาใช้
พี่ปลาไม่ได้ไปแข่งอะไรกับเค้า ก็เลยไม่ทานแบบนั้น พอไม่ทานแบบนั้น หุ่นก็เลยเป็นแบบน้องเจี๊ยบ ที่เป็นพิธีกรคู่น้องซิงค์อะค่ะ (แต่ยังไม่เฟิร์มเท่าค่ะ แต่ขนาดรูปร่างใกล้เคียง เมื่อวานพอได้ดูชัด ๆ เออเนี่ยมันเรานี่หว่า น้อง ๆพวกนี้เวลาจะแข่งต้องลดอีกเป็น 10 กก.ค่ะ ตัวจะลีนเลย
นึกไปนึกมาถ้าจะลีนต้องทรมานเรื่องอาหารมาก ๆ แต่พวกนักแข่งเค้ามีช่วงไงคะ พวกนี้ต้องดูแลอาหารตลอดชีวิต เรียกว่าพอแข่งเสร็จบางคนกินกระจายวันเดียว ขึ้นเป็น 5 กก.เลยทีเดียวค่ะ แต่พวกนี้มีกล้ามเยอะขึ้นยังไงก็ยังมีเตาเผาอยุ่มาก
เพราะฉะนั้น ห่นเราไม่มีทางเป็นแบบนั้นได้ตราบใดที่เราจะกินอาหารแบบปกติ มีการปรุงรสชาด เพราะจะมีน่ำในตัวมาก ทำให้เนื้อเปล่ง ๆ ต้องทำใจนะคะ จะให้ได้แบบนั้นต้องโภชนาการมาก ถามว่าถ้าจะทำทำได้ไหม ตอบว่าได้ค่ะ ไม่ยากอะไรมากหรอก แต่ถามว่าจะทำขนาดนั้นเพื่ออะไรล่ะ (ก็เราไม่ได้มีแข่งกับเค้านี่ นักแข่งเค้าก็ทำแค่เป้นช่วง ๆ เวลาเองนะ)
นั่นซีคะเมื่อเราไม่แข่ง เราก็แค่ปรับอาหารลดลงมาบ้างกินของดี ๆ มีประโยชน์หลากหลายและออกกำลังกายให้มากจะดีกว่านะ น้องว่าไหม
มาพูดถึงการกินบ้างดีกว่า เมื่อเช้าเพิ่งเล่นโจ๊กข้าวโอ๊ตไปชามโตค่ะ ใช้น้ำซุปที่ทำก๋วยเตี๋ยวไก่น้ำใสเมื่อวาน มาต้มแล้วใส่ข้าวโอ๊ตลงไปเองค่ะ อร่อยมาก ๆ ได้สุขภาพด้วย น้องอาร์ลองทำทานนะคะ อ้อ ถามอีกเรื่องปกติทำอาหารไทยหรืออาหารฝรั่งทานคะ
สำหรับคุณค่าทางจิตใจที่น้องให้กับพี่นั้นมันมีค่ามากกว่าสิ่งใด ๆ แล้วค่ะ เป็นสิ่งที่ทำให้พี่กลับมานั่งเขียนบล็อกและหาอะไร ๆ มาลงนี่ไงคะ พี่น่ะมันพวกบ้า เวลาทำอะไรก็ทำแบบเอาจริงเอาจัง ทุ่มเทสุด ๆ แต่ถ้าไม่มีใจแล้ว แม้หางตาก็ไม่เหลือบค่ะ พวกอารมร์อาทก็แบบนี้แหละ เหมือนว่ารักใครก็รักสุด ๆ ไปเลยเช่นกันค่ะ
อย่างทุกวันเขียนบล็อกไว้ (เวลาของน้องกับพี่จะต่างกัน เราจะเม้นท์ทิ้งไว้แล้วตอบคนละเวลา) ก็จะนึกว่า วันนี้ต้องอัพไว้นะ เดี๋ยวน้องมาเปิดไม่มีอะไร จะเหงา ไม่อัพไม่ได้ น้องอัพแล้วก็จะมีข้อความฝากไว้ซึ่งพี่ก็จะตอบอย่างรู้สึกสนุกมากมาย มีเรื่องราวต่าง ๆ ที่อยากจะคุยแบบไม่รู้เบื่อน่ะ เข้าใจความรู้สึกไหม มันเป็นอย่างนี้จริง ๆ ทุกวันตื่นมาเปิดบล็อกเพื่อมีความหวังว่าน้องจะแวะมา (อิอิ แล้วก็มาเกือบทุกวัน วันไหนไม่มาพี่ก็จะคิดไปว่าน้องต้องไปข้างนอก หรือไม่สบายหรือเปล่าอะไรประมาณนี้) เรียกว่าเป็น สภาวะติดน้องค่ะ เดี๋ยววันนี้จะเอารูปป้าพอลล่าออกกำลังกายที่พีปลาเอาคลิปมาลงไว้มาลงให้ดูอีกรอบค่ะ จับภาพไว้หมดแล้วล่ะ มีท่าที่ชอบ ๆ และควรทำหลายท่านะ

  

โห..พี่ปลาไปยิมเนี่ย อยู่ในดงนักเพาะเลยนะคะ แต่ดีนะหนูว่า ได้ความรู้เต็มๆเนื้อๆ จากแหล่งโดยตรงเลยค่ะ .. แหมๆๆ พูดถึงวันนี้หนูก็เปิดเข้าบล๊อกพี่ปลามาเป็นสิบๆรอบแล้วพี่ รอดูว่าเมื่อไหร่พี่ปลาจะมาคุยด้วย วันๆเฝ้าดูนาฬิกาว่าเมื่อไหร่พี่ปลาจะตื่น อิอิ.. แบบว่าติดกันหนึบเลยเราสองคน ก็คุยเรื่องออกกำลังแล้วมันสนุกอ่ะค่ะ มีสาระ เพื่อสุขภาพทั้งนั้นเลย แล้วคุยกันรู้เรื่องรู้ราวอีกต่างหาก เอ..หรือว่าเป็นเพราะอายุใกล้เคียงกันแล้วคุยกันรู้เรื่องก็ไม่รู้เนอะ..เมื่อวานหนูไปทำธุระในเมืองมาค่ะ เลยไม่ได้คุยกับพี่เลย กลับมาบ้านก็ดึกเลยค่ะ แต่ก็เปิดไปดูบล๊อกเก่าที่พี่ปลาเขียนทุกครั้งนะคะ ถ้าวันไหนหนูมาไม่ทัน.. คลิปออกกำลังต่างๆที่พี่ปลาลงไว้น่ะค่ะ เป็นประโยชน์มากๆเลย มีแต่คลิปโดนๆทั้งนั้นเลยค่ะ เล่นหมดนั่นหนูว่าก้นเป็นก้น เอวเป็นเอวเลยค่ะพี่ พูดถึงเนี่ยหนูยังระบมอยู่เลย ตอนเล่นมันไม่เจ็บอ่ะค่ะ แต่พอข้ามมาอีกวันถึงได้รู้สึก แค่เอามือจิ้มๆนะ อูยห์ เจ็บมากเลยค่ะ .. หนูว่าจริงๆแล้วเนี่ย สภาพร่างกายพี่ปลาฟิตกว่าหนูนะ ดูจากการออกกำลังของพี่ปลาแล้วเนี่ย เพราะคนปกติ ถ้าไม่ฟิตจริง จะเล่นไม่ได้หรอกค่ะ หนูคนชอบออกกำลังหนูรู้ดีค่ะ แถมพี่ปลายังเคยไปปั่นจักรยานเป็นร้อยๆโลอีกเนี่ย สุดยอดแล้วค่ะพี่ แสดงว่าพี่ปลามีพื้นฐานร่างกายที่แข็งแรงมากๆเลยค่ะ .. อ้อ.. หนูว่าจะพูดอยู่นะว่า คุณเจี๊ยบกับพี่ปลาดูๆไปแล้วรูปร่างและหน้าตาคล้ายๆกันเลยค่ะ จะว่าไปแล้วถึงแม้ว่าเค้าอยู่ในช่วงพักตัวไม่ได้แข่ง แต่หนูว่าเค้าก็ยังมีกล้ามเนื้ออยู่ค่ะ ที่ดูตัวใหญ่ๆอาจจะเป็นเพราะว่า บวมมากกว่าค่ะ แต่พวกเค้ามีความอดทนกันดีนะคะ ต้องมีจิตใจที่มุ่งมั่นจริงๆไม่ท้อถอย ยิ่งเห็นพี่ปลาบอกช่วงนี้เค้าทานกันแม้แต่น้ำก็ยังต้องงดเนี่ย ..โอยๆ.. อดอะไรก็อดได้ แต่ถ้าจะให้อดน้ำเนี่ย หนูทนไม่ไหวจริงๆค่ะพี่ .. แล้วอย่างพวกเราหนูว่าก็ทานอาหารปกติของเราไปเนาะ ข้าวโอ๊ตโยเกริตหนูทำทานบ่อยมากเลยค่ะ ชอบอ่ะค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะลองทำพิซซ่าญี่ปุ่นของพี่ปลาดู ว่าจะรสเริศขนาดไหน (สำหรับคนกินอะไรแปลกๆอย่างพวกเรา อิอิ) โจ๊กข้าวโอ๊ตเนี่ยหนูก็ชอบค่ะ เพราะปกติเวลาหนูทานโอ๊ตจะต้มให้เปื่อยเลยค่ะ แล้วก็หั่นหอม กระเทียมเจียว และผักชีลงไป ตักใส่จานโรยด้วยพริกไทยป่น โอยๆๆ รสชาดเหมือนข้าวต้มบ้านเราเลยเนาะพี่เนาะ อร่อยอ่ะ.. เรื่องอาหารเนี่ยปกติหนูทำอาหารไทยค่ะ มีฝรั่งบ้างปนๆกันไป พ่อบ้านหนูเค้าชอบทานเปรี้ยวจี็ดจ๊าด เผ็ดแซ่บแสบลิ้น ไม่รู้เป็นฝรั่งหรือลาวเหมือนกัน ฮ่าๆๆ..อาหารชาติไหนๆก็ไม่อร่อยสะใจเหมือนชาติไทยค่ะพี่..
เดี๋ยวหนูขอตัวไปเตรียมตัวเข้านอนก่อนนะคะ มารอพี่ปลาตั้งกะตีห้าของไทยได้มั๊ง ฮี่ๆ..
ปล. สงสัยเราสองคนมันพวกบ้าเหมือนกันเลยคุยกันรู้เรื่อง ฮ่าๆๆ

  

แวะมาทักทายคุณปลาค่ะ มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะคะ ^_^

  

เบื้องหลังรูปร่างแบบนี้คงต้องทั้งฝึกหนัก และควบคุมอาหารอย่างหนักด้วยแน่เลย นกรู้จักพี่นักกีฬาเพาะกาย เป็นพี่ที่สนิทกะนกพอสมควรเพราะเล่นที่ยิมเดียวกัน นกเห็นเวลาพี่เค้าฝึกนี่ 3 ชม.เลยนะคะ แล้วก็เล่นหนักมาก แต่เล่นอาทิตย์ละ 4 วันค่ะ เหงื่อออกเหมือนอาบน้ำ

ช่วงที่ไม่ได้แข่งก็เล่นนะคะไม่ได้หยุด เพียงแต่อาหารไม่ได้คุมเข้ม แต่ถ้าช่วงแข่งนี่จะคุมเข้มมาก ต้องชั่ง ตวง วัด ก่อนกินกันเลยทีเดียว ทั้งวิตามิน ทั้งยาต่างๆ ต้องถึงด้วยค่ะ นกเห็นแล้วก็นะ ถ้าใจไม่สู้พอ คงทำไม่ได้แน่นอนค่ะ

ปล. แวะมาเยี่ยมและอยู่เป็นเพื่อนคุยกะพี่ปลาค่ะ ฮ่าๆ

  

หวัดดีค่ะพี่ปลา ระหว่างการปั่นจักรยาน น้ำคือสิ่งที่สำคัญที่สุด กินน้ำไปเรื่อยๆ ตลอดทาง เหนื่อยและร้อนค่ะ มีเป็นบางช่วงที่หมดแรง ได้พักบ้างไรบ้าง ก็พอไปต่อได้ การปั่นไปเป็นทีมก็ช่วยได้ค่ะทำให้ไม่เบื่อ แต่ก็กิน น้ำหวานๆ ไปเยอะ เอ็มสปอร์ตบ้าง น้ำส้มขวดบ้าง น้ำตาลสด สดๆ แต่ก้อใส่น้ำหวาน น้ำส้มอัดลมอีกแก้ว น้ำแข็งใสอีก สรุปแล้วได้น้ำตาลเยอะเลย ส่วนอาหาร พอเหนื่อยมันกินไม่ค่อยได้ค่ะ กินก๋วยเตี๋ยว ครึ่งชาม แต่ก้อมีกินขนมไปบ้าง
หลังจากกลับบ้าน อาบน้ำ นอน หลับเป็นตายค่ะ

วันนี้ดีที่หยุดเลยได้พักผ่อน
เรื่องขับถ่าย ยังงัยก็ต้องสู้กันต่อไปค่ะ ต้องให้มาเหมือนปกติให้ได้ สู้ สู้ ค่ะ

  

หวัดดีค่ะน้องนก ขอบใจจ้ะที่แวะมาคุยเป็นเพื่อน อิอิ สงสารคนชราใช่ไหมจ้ะ ใช่แล้วจ้ะ กว่าจะได้ร่างกายแบบนี้ต้องอดทนมาก ๆ ค่ะ น้องนกมีเพื่อนสนิทเป็นนักเพาะขอข้อมูลกับเค้ามาปรับใช้ได้จ้ะ อยู่ใกล้ ๆ คนพวกนี้จะทำให้เรามีวินัยตามไปด้วยค่ะ ยิ่งเห็นเค้าลีน ๆ เราก็อยากมั่ง เห็นเค้าเล่นหนักก็อยากเล่นมั่ง ทำให้เราเผาผลาญเพิ่มไปแบบไม่รู้ตัวนะคะ นั่นซีคะเรื่องการฝึก ขนาดพี่ก็เล่นไม่ได้หนักมาก ยังเนื้อย เหนื่อยค่า แล้วพวกนี้เล่นทั้งหนักทั้งนาน อาหารก็อด สุดยอด เราก็มาพยายามด้วยกันนะจ้ะ

  

หวัดดีค่ะน้องแนต ปั่นเป็นทีมช่วยได้มากค่ะ สนุกดีเวลาไปกันเยอะ ๆ เก่งจ้ะ แน่นอนว่ากลับมาต้องเหนื่อยมาก ๆ พลังงานที่ได้ไปก็ใช้ไปหมดนั่นแหละค่ะ พักผ่อนดีแล้วเดี๋ยวก็ต้องทำงานกันแล้วละพรุ้งนี้
ส่วนเรื่องขับถ่ายเอาใจช่วยนะจ้ะ เป็นเรื่องสำคัญจริง ๆ ที่มักรบกวนจิตใจของเราเป็นอันมาก พี่เองขนาดดื่มน้ำมากแล้ว บางช่วงก็มีปัญหาบ้างเหมือนกันค่ะ