"ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ประจำหลักก.ม.ที่ 135 เรามาถึงจุดนี้กันได้ยังงัย "ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ประจำหลักก.ม.ที่ 135 เรามาถึงจุดนี้กันได้ยังงัย [มาช้าไม่ได้หมายความว่า ไม่มา] ก่อนจะมีบล็อกกะเขาบ้างนั้น ตามเพื่อนคนหนึ่งมาเที่ยวบล็อกของเขา แล้วก็สิงอยู่บล็อกเขาจนได้เพื่อนเยอะแล้วกลับโดนเจ้าถิ่นว้ากเพ้ยซะงง คือเขาคิดว่าเราจะป่วนเพราะลากไอพีไปบ้านเค้า แบบว่าไอ้บ้าที่ไหนหาศักดิ์ศรีไม่ได้เผือกจะป่วน เราก็เลยเปิดบล็อกขึ้นมา จะได้ไม่ขวางหูขวางตาใครอีก ทั้งที่ยังไม่รู้จะเขียนอะไร แต่ก็นั่นแหละนะ ที่ผ่านมาเป็นหลายปีนี่ก็มีทั้งคนชอบและไม่ชอบ อย่างที่ท่านว่า คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ ก็ไม่ว่ากัน ใครใคร่ด่าก็ได้ ใครใคร่พาไปประจานที่ไหนก็ได้ ได้โม้ดดดเลยค่ะ ถือว่าช่วยสร้างสีสันให้บล็อกนี้ได้พอสมควร น่าจะต้องขอบใจกันด้วยซ้ำ แล้วก็ไม่เห็นใครได้ดิบได้ดีขึ้นจากการเอาเรื่องกะเราที่ไม่เคยเอาเรื่องกะใคร เนอะ มันจะสนุกตรงไหนว้าาาา ด่าคนไม่สู้ไม่เถียง อ่ะ ยังไม่ทันเข้าเรื่องเลย ดันออกอ่าวไปซะนี่ ดูภาพสวยๆแก้เบื่อไปก่องน้าาาาก๊าาาา ในฐานะบล็อกเก้อร์หมวดต้นไม้ แม้จะไม่ได้มีฝีไม้ลายมือสักเท่าไร แต่ด้วยใจที่มุ่งมั่นปลูกเลี้ยงต้นไม้มาตั้งสิบกว่าปีก่อนจะมาเขียนเรื่องต้นไม้ที่นี่ และได้ครองสายสะพายอันดับขึ้นๆลงๆมาตั้งห้าครั้งแล้ว ถ้าจะเขียนเรื่อง "เรามาถึงจุดนี้กันได้อย่างไร" ก็น่าจะได้บันทึกเรื่องราวเส้นทางการเขียนบล็อกและการทำบ้านป่าของตัวเองอีกครั้ง ว่าแล้วก็ลุยไปเล้ยยยย [ภาพนี้เป็นมุจลินทร์ค่ะ นานๆจะเจอเค้าบานคู่สักที ฉ่ำฝนซะอีก นับว่าเป็นภาพสุดฮิตช่วงนี้ เลยเอามาแปะให้ชม ไม่เกี่ยวกะเอนทรี่นี้...มั้ง หรืองัยมะรุค่ะ] พอมีบล็อกแล้ว ประเด็นก็คือ จะเขียนเรื่องอะไรดี แบ๊ะๆอยู่พักใหญ่ แล้วก็สังเกตว่า เพื่อนๆบล็อกเก้อร์หลายคนลงภาพดอกไม้สวยๆ เลยคิดว่าเราก็มีดอกไม้ที่บ้านป่าของเราเองเยอะแยะไป เขียนไปเป็นชาติก็ไม่หมดหรอก สรุปว่าดอกไม้อย่างเดียวก็หากินได้จนเบื่อ แต่ก็เกิดอีกหนึ่งปัญหา คือมิมีฝีมือถ่ายภาพ แถมไม่มีกล้องดิจิตอลด้วย มองไปมองมา อะฮ้า ได้การ คือเห็นพี่หมอมีคุณป๊อกแป๊กของแคนนอนอยู่ บางทีก็วางทิ้งอยู่งั้น เลยขอยืมและขอให้สอนวิธีใช้ แต่หัวขมองเรื่องนี้มันทื่อมาก พี่หมอก็เลยบอกว่า ตั้ง defualt ให้แล้ว กด auto ไปอย่างเดียวละกันครับ แบบว่า ฮีก็เข็นต่อไปไม่ไหว แหะๆ ก็ได้ภาพมาทำบล็อกด้วยประการะฉะนี้ แต่ยังไม่เอวังนะคะ [ภาพทางซ้ายเป็นดอกไม้ประเภทมะลิ ไปพบในป่าขณะมีแต่ใบ ที่เหมือนมะลิ ก็เลยขุดมาใส่กระถางเลี้ยงแบบไม้ป่า ไม่ต้องดูดำ ดูดีกันมาก ขณะนี้กำลังให้ดอก หอมเย็นๆดีแต่ก็ยังไม่รู้ชื่ออะไรแน่] [กุหลาบเมาะลำเลิงกับฝนเทียม เวอร์ชั่นคุณฟ็อกกี้ ค่ะ อิอิ] สังคมบล็อกในช่วงที่จขบ.เข้ามาเปิดบล็อกจนต่อมาอีกสามสี่ปี เป็นสังคมที่มีชีวิตชีวามาก เพื่อนฝูงเยี่ยมเยือนถามข่าวสารทุกข์ สุกดิบกันทุกวัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเอนทรี่ที่เพื่อนๆอัพ แต่ละวัน หยอกเย้าหรือแซวกันไปมา แต่ละวันมีคอมเม้นท์เป็น หลายสิบหรือหลายร้อย แล้วแต่ว่าบล็อกนั้นๆมีแฟนคลับมาก มายแค่ไหน บางช่วงมีทั้งการแย่งกันเจิมบล็อกอัพใหม่ เป็นที่ เฮฮามาก แต่ก็มีเหมือนกันที่คุยๆกันไปมาแล้วเกิดผิดหู เกิด สงครามน้ำลายจนจบลงที่การปิดบล็อก หรือทุบบล็อกทิ้งเสียด้วย บางคนปิดแล้วก็เปิดอีก แล้วก็ปิดอีกจนเบื่อไปเอง ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็เป็นสีสันของสังคมทีย่อมมีทั้งดีและร้าย สุดแล้วแต่ว่า ใครจะ มีจุดยืนของตนเองอย่างไร [ภาพทางขวามือเป็นดอกต้อยติ่งเทศแบบแคระ ชุ่มฉ่ำด้วยฝนเทียมฟ็อกกี้ เช่นกัน ดูกันเอาเองนะคะ ฝนแท้กับฝนเทียมมันสวยงามต่างกันนะเออ] มีเกิดย่อมมีตาย อยู่เย็นเป็นสุขมานาน แล้วก็ถึงกาลจะต้องอยู่เฝ้าโยงเงียบๆเมื่อเฟซบุคเข้ามาล่อตาล่อใจให้เพื่อนบล็อกเห็นดีเห็นงามว่าเล่นเฟซมันง่ายกว่าบล็อกเยอะ หลายคนก็เลยออกไปชิมลางเล่นเฟซ จนในที่สุดก็ทิ้งบล็อกไปสิงเฟซ หายหน้าหายตาไปจนแทบจำกันไม่ได้ บางท่านแปะภาพลูกยืนเกาะบล็อกอยู่ตั้งแต่ลูกยังเพิ่งเหยียบย่างเข้าวัยรุ่น จนบัดนี้เป็นหนุ่มไปแล้วก็ยังยืนเกาะบล็อกคุณแม่อยู่ยังงั้น จขบ.แวะไปเยี่ยมบล็อกร้างทีไรก็ได้แต่นึกถามว่า เหงาบ้างมั้ย ลูกเอ๊ยยยย อิอิ แล้วในที่สุด เมื่อแทบจะหาเพื่อนเก่าเฝ้าโยงเหมือนเราได้น้อยลงทุกวัน ก็ต้องออกไปตามเพื่อนที่เฟซกันบ้าง ก็รู้สึกดีนะ ที่มีเพื่อนหลายคนได้แรงบันดาลใจจากการได้เห็น พี่หนูหล่อ ไปตาม ก็กลับมาปัดกวาดบล็อกกันหลายคน และหวังว่า จะยังมีอีกหลายคนตามกลับมาอีก เพียงแต่จขบ.หาใช่คนที่มีรสนิยมเล่น social network แบบเฟซ ถึงตอนนี้ก็บอกได้เลยว่า ที่นั่นไม่ใช่ที่ทางของเรา เราอยากอยู่บล็อกนี่แหละ แม้มันจะเงียบเหงาลงทุกวันด้วยหลายปัจจัยที่ทำให้คนเบื่อ จนหลายคนต้องพูดว่า เรามาถึงจุดนี้ได้ยังงัย เมื่อเกือบสิบปีก่อน ถ้าใครบอกเราว่า วันนี้เราจะเหลือเพื่อนน้อยเช่นนี้ เราคงถามว่า จะบ้าเรอะ แต่ตอนนี้อาจมีหลายคนอยากบอกเราว่า เธอก็นั่งบ้าอยู่นี่คนเดียวก็แล้วกันนะ ซึ่งตามสภาพมันก็น่าให้เขายอกย้อน เพราะทุกวันนี้ วันไหนมีคอมเม้นท์เกิน 5 ก็โห... หัวกะไดไม่แห้ง ประมาณนั้นเลย ใครเคยมีวันละหลายร้อยเม้นท์ ตอนนี้เหลือสัก 50 ก็แสนยาก แต่ก็ไม่ลำบากที่จะอยู่ต่อไปหรอกค่ะ เพราะจุดยืนของเราคือการเขียนบันทึกบ้านป่า เหลือเพื่อนน้อยลงก็หมายความว่า เหลือคนชอบเราน้อยลง ในขณะเดียวกันก็เหลือคนเกลียดเราน้อยลงด้วย ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้จีรัง เราต้องพยายามหาข้อดีของปัจจุบันให้ได้ แล้วมีความสุขอยู่ตามสภาพ ชักสว.มากก็ชักอยากจ้อน้อยลงแล้วด้วย เรียกว่า เหมาะกับวัยละนะคะ ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง มีขึ้นมาก็มีจบลงไป แล้ววันหนึ่งก็อาจฟื้นขึ้นมาใหม่และรุ่งเรืองกว่าเดิม เพราะถึงแม้ว่าสรรพสิ่งล้วนมีเกิดและดับ แต่เราก็มีความหวังได้ว่า ก่อนที่จะดับ วัฎจักรของแต่ละสิ่งก็ยังมีขั้นตอนการเปลี่ยนสภาพได้อีกหลายขั้น วันนี้คงมีเวลาเขียนตะพาบ โจทย์ของคุณต่อ (toor36) ได้เพียงเท่านี้ ขอลาไปด้วย 3 ภาพสุดท้าย [บัวดินในสวนหินสุดรก] บานชื่น เพื่อความหวังว่าเราจะชื่นบานเสมอไป ขอให้มีความสุขทุกท่านนะคะ bg music:Paul Mauriat - Love is blue Special thanks to uploader: Jingyu Park uploaded on June 9, 2006. ขอบคุณผู้เขียนโค้ดแต่งบล็อกไว้เป็นวิทยาทานในอินเทอร์เน็ต ขอบคุณของแต่งบล็อกจาก Google และเว็บแจกต่างๆ เอนทรี่นี้อยู่ในหมวด HOME & GARDEN   Create Date : 04 สิงหาคม 2558 26 comments Last Update : 4 สิงหาคม 2558 18:14:26 น. Counter : 2416 Pageviews. Share Tweet

จะเจิมมม..   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 4 สิงหาคม 2558 11:19:00 น.

มาทีรัยก็มีดอกไม้สวยๆมาให้ชื่นชมกันเสมอเลยค่ะ อย่างน้อยนะ บล็อกพี่ก็จุดประกายให้ใครหลายคนอยากปลูกดอกไม้นะคะ อย่างนิคนี่ก็ด้วยค่ะ บล็อกเงียบลงจริงๆ หลายปีก่อนคึกคักกว่านี้เยอะเลย พี่เขียนอย่างนี้แล้วคิดถึงบรรยากาศเดิมๆเนอะ ชอบจัง --หาข้อดีของปัจจุบันให้ได้ แล้วมีความสุขอยู่ตามสภาพ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 4 สิงหาคม 2558 11:26:59 น.

ดอกไม้สวยงามอีกแล้วค่ะ ชอบภาพชุ่มๆที่เปียกด้วยฟ๊อกกี้จัง หยดน้ำส๊วยสวย เหนแล้วสดชื่นกว่าโดนฝนอีกน่ะค่ะ บล็อกแก็งค์นับวันจะเงียบ สงสัยใกล้หมดยุคคค่ะ คนหันไปเล่นสื่ออย่างอื่นกันหมด ด้วยว่าสะดวกกว่าหลายอย่าง แต่อยู่แบบนี้ก็สนุกดีนะคะ อะไรที่ทำแล้วทำให้มีความสุขก็ควรทำต่อไปค่ะเนอะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต anigia Parenting Blog ดู Blog ดาวริมทะเล Literature Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: mambymam 4 สิงหาคม 2558 11:43:16 น.

สวัสดีค่ะพี่ภา ยุคสมัยเปลี่ยนไปจริง ๆ ค่ะ ด้วยความที่เฟสเล่นง่าย อัพง่าย มีการเตือนเมื่อเพื่อนเมนท์ คนเลยย้ายไปอยู่ที่นั่นกันซะเยอะ แต่ก็ยังมีคนกลุ่มนึงที่ยังวนเวียนอยู่ที่บล๊อกนะคะ เช่น บุ๊งเป็นต้น อิอิ   โดย: Close To Heaven 4 สิงหาคม 2558 13:24:35 น.

วันนี้ตามมาอ่าน ตามมาชมทั้งดอกไม้และคนเขียน ดอกไม้ก็ยังคงเป็น ดอกไม้ อยู่วันยังค่ำ ไม่เห็นใครเรียกดอกไม้ว่าอย่างอื่นเลย กวนป่ะ คือใคร ก็คือคนนั้นไม่มีวันเปลี่ยนแปร แม้ว่าจะแตกดับไปกับกาลเวลา ทักอย่างมีเกิดแล้วมีดับ ดอกไม้ตูม บาน แล้วร่วงโรย ฉันใดก็ฉันเพล จริงมะ   โดย: ป้าแอ๊ด IP: 58.8.148.35 4 สิงหาคม 2558 13:30:01 น.

5.. สงสัยวันนี้เกี้ยมอี๋ของคุณลุงมนัสจะเผ็ด ไปหน่อย อิอิ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 4 สิงหาคม 2558 13:37:50 น.

หนูยังอยู่เป็นเพื่อนพี่หนูหล่อที่นี่นะค๊า ^__^ (หนูไม่ชินกับการเรียนพี่ภาค่ะ) แม้เพื่อนจะห่างหายไปบ้าง ด้วยหลาย ๆ ปัจจัยอย่างที่เรารู้ ๆ กัน ทั้งสิ่งเร้าภายนอก และปัญหาภายใน เวลาเปลี่ยน อะไร ๆ ก็เปลี่ยนเนาะ แต่มิตรภาพของเราคงเดิมค่ะ แล้วก็อยากบอกว่าที่นี่เหมาะกับตัวเองเช่นกันจ้า   โดย: เนินน้ำ 4 สิงหาคม 2558 14:06:50 น.

มาอ่านแล้ว อมยิ้มเลยครับพี่หนูหล่อ.... ดูสารบัญของ BG วัน ๆ มีกว่า 60 รายการ ผมว่าก็โอเคนะครับ.. เท่าที่สังเกต..จะมีบล๊อกเกอร์หน้าใหม่ขึ้น แต่ เป็นการใช้ชื่อ แบบสมาชิกหมายเลข..... ยัง ง งง เลยว่า ทำไมเขาไม่ตั้งชื่อ..... พวกเราจะได้ จำง่าย ผมเอง เลื่อนดูรายชื่อคนเขียนก่อน แล้วตามด้วย เรื่องราวที่เขียน ค่อยคลิ๊กเข้าไปอ่าน แหะ ๆ ยกเว้น บล๊อกเกอร์ที่ เขารับจ้างเขียน รีวิวนะครับ เซ็ง... คิดดู ก๊อปมาทั้งดุ้น ไม่พอ ชื่อเรื่องยังเหมือนกันเดี๊ยะ วันเดียว 5 คน.. ผมดูบล๊อกเกอร์รุ่นแรก ๆ ที่ผมเข้ามาอ่านมาเขียน ยัง เขียนอยู่... คงเป็นด้วย มีเรื่องที่จะเขียนและ เป็นที่สนใจคนอ่าน เลยเขียนได้เรื่อย ๆ ผมเคยไปงานของ BG มาสองครั้ง คนที่ไปงาน จะแบ่งเป็น 2 กลุ่มใหญ่.. คือ บล๊อกเกอร์ที่นั่ง เงียบ ๆ คอยสังเกต... บล๊อกเกอร์ที่คนรู้จัก จะ จับกลุ่มใหญ่มาก ๆ ผมสังเกตนะครับ บล๊อกเกอร์ที่ดัง ๆ ส่วนใหญ่ พอมีใครไปเยี่ยมเยียนที่บล๊อก เขาจะไปเยี่ยม กลับทักทาย เรียกว่าขยันว่างั้นเถอะ ตรงกับชื่อรางวัล... ส่วนบล๊อกเกอร์ที่ขยัน เขียนมานานมาก ๆ แต่ไม่ได้ทักทายใครเลย เราเขียนไปทักทาย หลายครั้ง.... เหมือนโยน ก้อนหิน ลงน้ำ ต๋อม.. 555 เงียบหายไปเลย ผมไปงาน BG ก็ไม่เคยเห็นตัวเป็น ๆสักครั้ง.. เลยเข้าใจว่า คนเขียนบล๊อกต้องเป็นคนของ ปชช..จริง ๆ จะเป็นแบบฤาษี คงไม่ได้.. แต่บล๊อกเกอร์บางคน ในบล๊อกคุยเก่ง..มาก แต่ตัวจริง ได้แต่นั่งอมยิ้ม ไม่ค่อยพูดค่อยจา แปลกดี ส่วนบล๊อกของพี่หนูหล่อ คงเส้นคงวามาตลอด คงเป็นด้วย วัตถุดิบเยอะกว่าเพื่อน จึงมีพวกเรา แวะมาดูไม้ดอก และความคิดเห็นอยู่เป็นประจำ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Literature Blog ดู Blog พรหมญาณี Dharma Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 4 สิงหาคม 2558 14:09:52 น.

นิคเอาคุ๊กกี้กรุบกรอบมาประชันกะบัวกินสีชมพูค่ะพี่ ดอกเพียบเลยค่ะ กะลังรอบานอีกหลายดอกด้วย แล้วเจ้าสีขาวไปหลงอยู่ในหมู่สาวๆได้งัยดอกนึงคะ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 4 สิงหาคม 2558 14:30:13 น.

สวัสดีค่ะ พี่ภา ตะพาบพี่ภาเดินช้าจัง คนอื่นเค้าไปถึงไหนกันหมดแระ คริ ๆ อ่ะ...ล้อเล่งงงงงงง สวยงามจับตาจับใจมากค่ะ ว่าแต่สมควรให้พี่หมอมายืนแหล่นะคะ พี่ภานอนดึกจังเลยค่ะ ว่าแล้วเรามาคิดบวกกันดีกว่านะก๊ะ พี่สาวคนสวย กิ๊กิ๊ +++++++++++++++++++++++++++   โดย: พรหมญาณี 4 สิงหาคม 2558 14:50:21 น.

ดอกไม้ฉ่ำฝน สวยมากเลยค่ะพี่   โดย: sawkitty 4 สิงหาคม 2558 18:09:12 น.

ดอกไม้สวยๆ ทั้งนั้นเลยค่ะพีภา แอ๊กก็เป็นคนนึงที่รู้สึกว่าเฟซบุคยังไม่ใช่ที่ทางจริงๆ ของตัวเองเหมือนกัน แม้ว่าจะอัพเดทเฟซทุกวัน เพราะมันไวอย่างที่พี่ว่าจริงๆ แต่ถ้าจะให้เป็นตัวตน หรือรักที่จะทำก็ต้องบล็อกเลยค่ะ เพราะสามารถลงรายละเอียด ในสิ่งที่เราอยากบอกเล่าได้มากกว่า แอ๊กเขียนบล็อกมาจะครบ 10 ปีแล้ว ถึงจะหายไปบ้างเป็นเดือนๆ แต่ก็สัญญาว่ายังไงก็ไม่ทิ้งบล็อกแน่ๆ ค่า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog   โดย: ปลาทอง9 4 สิงหาคม 2558 19:03:41 น.

-บลอกพี่หนูหล่อสวยงามขึ้นทุกวันนะคะ ดอกไม้ก็สวย -หนูเย็นชอบอ่านบลอก แต่คิดว่า บางคนก็อ่านเฉยๆไม่ได้เม้นท์ก็คงมีเยอะค่ะ บลอกเป็นหมวดหมู่ เป็นเรื่องราวชัดเจนมีเพลงประกอบ มีของเล่นเยอะ กว่า FB ค่ะ   โดย: mcayenne94 4 สิงหาคม 2558 19:29:48 น.

บ้านสวนของพี่ภามีต้นไม้สวยๆทั้งนั้นเลย บ่งบอกว่าต้นไม้ที่นี่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจริงๆครับ โหวต Home & Garden Blog ครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 สิงหาคม 2558 22:27:23 น.

ดีใจมากที่พี่หนูหล่อยังรักที่จะเขียนบล็อกอยู่ ชอบบล็อกเหมือนกันค่ะ เริ่มเขียนตอนที่บล็อกบูมมาก ๆ หลัง ๆ มานี้ถึงเพื่อนบล็อกจะหายหน้ากันไปเยอะ แต่ก็ยังอยากเขียนบล็อกอยู่ เหตุผลก็เพราะชอบนี่แหละค่ะ เขียนแล้วมีความสุข ส่วนจะมีคนเข้ามาอ่านน้อยลงก็ไม่เป็นไร ต้องขอบคุณพี่หนูหล่อมาก ๆ ที่แวะเวียนไปอ่านบล็อกและโหวตให้เสมอ ๆ และขอบคุณที่เขียนบล็อกดี ๆ และทำให้รู้จักต้นไม้หรือดอกไม้แปลก ๆ พร้อมข้อมูลเพียบ ยังไงก็เขียนบล็อกเป็นเพื่อนกันไปนาน ๆ นะคะ***   โดย: haiku 4 สิงหาคม 2558 23:12:18 น.

สวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ แถมฉ่ำฝนพรมบนกลีบดอกสวยมากคร้า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog ชมพร About Weblog ดู Blog Tristy Food Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog   โดย: Tui Laksi 4 สิงหาคม 2558 23:29:03 น.

ขอบคุณครับ ชอบบล็อกคุณภา หรือ คุณหนูหล่อ(เดิม) ก็ตรงมีไม้ดอกไม้สวยๆเยอะไปหมด ต้องยกให้เป็นเซียนพันธุ์ไม้ดอกเลยครับ โหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog   โดย: เศษเสี้ยว 4 สิงหาคม 2558 23:56:25 น.

เรื่องความขัดแย้ง ใครเปิดประเด็นด่าก่อนน่าจบเกมเลยครับ แสดงให้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง สำหรับผมผมมองว่า 1 ล็อคอินเท่ากัน ไม่ว่าจะอายุเพศการศึกษาเป็นอย่างไรไม่มีผลในเรื่องของความเท่าเทียมในจุดนี้ ถามว่าผมเคยเจอมั้ย เคย!! และจากที่เค้าคอมเม้นต์เรา มันแสดงให้เห็นถึงอะไรหลายๆ อย่าง ของผมการถ่ายภาพก็เริ่มจากยืมกล้องคนอื่นมาครับ ก่อนจะมีกล้องเป็นของตัวเองเมื่อปี 2007 ผมทันยุค แข่งกัน เจิม ผมยังมองว่าการจะเม้นต์บล็อกมันต้องใช้สติมากกว่าในการจะพิมพ์อะไรลงไป อย่างที่เคยเล่าให้ฟัง เคยมีกรณีความขัดแย้งกับเพื่อนบล็อกคนหนึ่ง ผมไม่เคยไปบล็อกเขาเลย เขาเข้ามาชวนผมไปอ่านบล็อกเขาตลอด และไม่เคยอ่านบล็อกที่ผมเขียนเลย เพื่ออะไร? ปั้มยอดเหรอ? เขาด่าผมแรงมาก ผมไม่ลบที่เขาด่า คำด่าของเขาก็จะยังคงอยู่ในบล็อกผม เป็นการประจานตัวเขาเอง แต่เฟสบุ๊คล่ะ ลบได้ง่ายกว่าเยอะ ผมไม่คิดมากหรอกถ้าเพื่อนบล็อกจะน้อยลง เพราะตอนนี้ก็ถือว่าเยอะกว่าที่คาดการณ์ไว้ สมัยบล็อกบูมมากๆ เอนทรี่ไหนเม้นต์ถึง 40 เม้นต์ถือว่าสุดยอดแล้ว (ของผมอะนะ) แต่ตอนนี้เป็นไงบางเอนทรี่เหยียบ 100 หรือกว่า 100 ก็มี มันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง มันมาจากสายสะพายนี่แหละที่ดูดคนเข้ามา แต่มีประเภทเรียกแขกก็เยอะ ผมไม่เสียดายหรอกถ้ามีคนกระชากสายสะพายนี้ไป ผมยินดีมากถ้าได้คู่ท้าชิงแบบนั้น แต่ขออย่างเดียวให้เขาเขียนให้ต่อเนื่องในเรื่องการ์ตูน แค่นั้นพอ อย่าเอาสายสะพายไปพอได้แล้วหยุดเขียน แบบนั้นผมคงไม่รู้สึกดีหรอก เพราะ 4 ปีติดนี่ก็แทบจะเป็นตำนานแล้ว +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 5 สิงหาคม 2558 0:09:48 น.

สวัสดีค่ะพีภา วันนี้มาอ่านที่มาที่ไปของ ณ จุดนี้ของพี่ภาค่ะ เห็นด้วยทุกประการ มีเกิดย่อมมีดับ มีขึ้นก็ย่อมมีตก ใดๆในโลกล้วนอนิจจังค่ะ ตอนนี้ก็เขียนไปเรื่อย แต่ทิ้งบล็อกเลย บันทึกมานาน ทิ้งห่างบ้างแต่ไม่อยากทิ้งเลย เสียดายนะคะ เพื่อนไม่เยอะแต่ก็อบอุ่นใจเนาะ คุยนี่มั่ง คุยที่เฟสมั่ง :)   โดย: anigia 5 สิงหาคม 2558 0:59:00 น.

แวะมาชมดอกไม้สวยๆค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog ขุนเพชรขุนราม Sports Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog fnhero125 Book Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog   โดย: newyorknurse 5 สิงหาคม 2558 2:02:41 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา   โดย: กะว่าก๋า 5 สิงหาคม 2558 7:30:23 น.

รอบนี้มาส่งกำลังใจจ้ะพี่หนูหล่อ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog   โดย: เนินน้ำ 5 สิงหาคม 2558 11:42:04 น.

โลกนี้อนิจจัง มีขึ้นมีลงจบไป ต้นไม้ ดอกไม้ มีเฉา มีเหี่ยว แต่ก็มีช่วงบานงามๆ รับแสงสดใสเช่นกันค่า เหมือนจิตใจเราด้วยนะคะหากเป็นเรื่องสัจธรรม ว่าแต่เห็นแล้ว สบายตาชุ่มฉ่ำเป็นอย่างมากเลยค่า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Close To Heaven Food Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog ปีศาจความฝัน Movie Blog ดู Blog กาบริเอล Travel Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog   โดย: Rinsa Yoyolive 5 สิงหาคม 2558 12:49:40 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ ส่งกำลังใจให้พี่ภาด้วย ขอให้ภารกิจลุล่วงไปได้ด้วยดีนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 5 สิงหาคม 2558 13:09:02 น.

หม่ำปอเปี๊ะยสดยามบ่ายกันค่ะพี่ภา มาแอบดูคลิปด้วยค่ะ อิอิ   โดย: mambymam 5 สิงหาคม 2558 16:04:59 น.

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ อิอิ มิลตามมาอ่านมาให้กำลังใจบล็อคค่ะ จะว่าไปมิลมีเฟสตั้งแต่เฟสบุคยังไม่เข้าเมืองไทย หรือว่าง่ายๆ ยังไม่มีภาษาไทยเลย ณ ตอนนั้นค่ะ เล่นมาก่อนบล็อคอีก แต่ที่มาเขียนบล็อค เพราะคิดว่ามันตรงกับหน่วยชีวิตเราที่สุดละ ถ้าชอบขีดๆ เขียนบันทึก เรื่องราวที่เราชอบ หรือ ได้ท่องเที่ยวไปเก็บไว้ดูยามแก่ มันก็มีความสุขดี อิอิ มิลคอมเม้นท์ให้เพื่อนๆ เป็นระยะ แต่ไม่บ่อยมากค่ะ และแน่นอน แอบโหวตเงียบๆตามเคย ชอบบล็อคที่แจ้งไว้เลยว่าอยากให้โหวตหมวดไหนแบบนี้ค่ะ เราจะจัดให้ตามใจได้ถูก และจะโหวตเฉพาะที่เราชอบจริงๆ ไม่มุ้งมิ้งนะนี่ 555 มิลคิดซะว่าบล็อคเป็นบันทึกเรื่องราวค่ะ บางที จขบ คนนั้น อาจตายไปแล้วก็ได้ เราไม่รู้ค่ะ แต่ได้อ่านเรื่องราวดีดีที่เค้าแชร์ไว้ บางทีก็เป็นประโยชน์กับใครๆ รุ่นหลังหลายๆคนนะคะ แต่เฟสบุค ถ้าไม่ได้แอดเฟรินกัน มันก็ไม่เคยเห็นอะไรเลยเหมือนกัน เสน่ห์ของบล็อคนี่จะอยู่ที่ตรงนี้หรือเปล่าคะ และมันจะยังคงเป็นเสน่ห์ต่อไป ไปอ่านบล็อคเกอร์ฝรั่งเค้า ลงกันแบบสุดๆ มากเลยค่ะ   โดย: Mintra-april 7 สิงหาคม 2558 17:59:07 น.