ถนนสายนี้มีตะพาบ ก.ม.202 "ความทุกข์ที่ไม่มีวันลบลืม" โจทย์โดยคุณกะว่าก๋า ขอบคุณของแต่งบล็อกจากอินเทอร์เน็ต เอนทรี่นี้อยู่ในหมวด งานเขียนและบทประพันธุ์ 【Music Box】 รวมเพลงรักหวาน credit: YouTube & Uploader EveryDay Channel คนเราเกิดมาแต่กรรม ไม่ว่าจะกรรมดีหรือกรรมร้าย ทุกชีวิตก็ต้องเวียนว่ายอยู่ในความทุกข์ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง คนวัย 8 ทศวรรษอย่างจขบ.ก็ไม่อยู่ในข้อยกเว้นใดๆ คือมันไม่เคยมีข้อยกเว้นในกรณีนี้ ท่านจึงบอกว่า คนตายก็หมดทุกข์แล้ว ถ้าเกิดมาในครอบครัวใฝ่ธรรม พอรู้ความก็มักได้รับคำสอนมาตลอดว่า ความเจ็บ ความไข้ ความผิดหวังในสิ่งใดๆก็ตามอันก่อให้เกิดทุกข์นั้น ควรต้องค้นหาว่า มันเกิดมาแต่เหตุใด ถือว่าเตือนให้ใช้สติควบคุมหรือปลดความทุกข์นั้นๆออกจากใจเสีย แก้เหตุแล้วก็จะพ้นหรืออย่างน้อยก็บรรเทาทุกข์นั้นๆลงไปได้ ทุกข์ก็เหมือนทุกๆสิ่ง มีเกิดก็มีดับ วนเวียนไป แต่หากว่าเป็นทุกข์ที่ไม่อาจแก้เหตุได้จนถึงกับปรารภว่า ทุกข์นั้นไม่อาจลบลืม ก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกข์นั้นให้ได้ วางได้ก็คลายทุกข์ สำหรับเรา ยังวางไม่ได้หมด ยังเหลือเป็นความรำคาญและเบื่อได้พอสมควร บางเรื่องก็อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ทำให้อยากพาตัวออกไปจากที่นั้นจะได้หายรำคาญ ยังติดค้างอยู่ตรงที่ ในสิ่งแวดล้อมนั้นยังมีผู้คนและอีกบางสิ่งที่ยังรั้งเราไว้ได้ เช่น สิ่งแวดล้อม ณ ที่ที่กำลังเขียนข้อความนี้ รำคาญจนต้องพาดอกบัวดิน Lily Pies ที่เพิ่งให้ดอกแรก แม้ไม่ค่อยสมบูรณ์ก็ชื่นใจที่ได้เห็น มาแก้รำคาญเรื่องน่าเบื่อซ้ำๆซากๆ ประมาณว่า เอาเกลือจิ้มเกลือ น่ะแหละ ถ่ายภาพแบบวัถตุชิ้นเดียวเอาหลายๆภาพต่างกันภาพละ 5 องศาเนี่ย ไม่ชำนาญ คอจะเคล็ด ไม่เหมือนบางคนถ่ายตำลึงหนวดเดียวได้ตั้งเป็นร้อยภาพ ไม่เชื่อไปถามเฮียก๋าดู (ขอพาดพิงแก้รำคาญสักหน่อยเต๊อะ) ป.ล. โจทย์นี้ก็เขียนยากอีก เพราะเราไม่ค่อยมีทุกข์กับใครเค้า ถ้าไม่ต้องทำตัวให้เหมาะสมแก่วัย เราก็ติงต๊องเหมือนพี่หนูหล่อน่ะแหละ จำเป็นต้องเขียนให้เสร็จวันนี้ด้วยเพราะพรุ่งนี้มีนัดกับหมอหนุ่มรูปหล่อ จะต้องไปแต่เช้า บ่นๆบ้าๆไปมั่งพอให้แถตอบโจทย์นี้ได้อีกครั้งนะคะ งานเขียน LITERATURE

ht='164' border=0>

Create Date : 30 เมษายน 2561
Last Update : 1 พฤษภาคม 2561 16:04:27 น.		53 comments
Counter : 1851 Pageviews.
Share Tweet