โลกของ Bloggang II
หลังจากที่ไปศึกษาภาษาจีนต่อที่ประเทศจีน ก็ไม่ค่อยมีเวลาอัพ Blog ถึงจะมีเวลาอัพ ก็ไม่ได้ไปเยี่ยมชม Blog คนอื่น เนื่องจาก ไม่มีเวลา และพิมพ์ภาษาไทยลำบาก ต้องใช้โปรแกรมช่วยพิมพ์ แต่ก็ยังมีเพื่อนชาว Bloggang มาเยี่ยมกันอยู่ ต้องขอบคุณหลายๆ คนที่ไม่ลืมกัน จำได้ว่าหลายๆ คนมาเยี่ยมบ่อยมาก แต่ผมไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมสักเท่าไร หวังว่าคงไม่โกรธกันนะครับ
มีช่วงนึงตอนเขียน Blog ใหม่ๆ ผมคิดจะปั่น Blog อยากให้มีคนเข้ามาดู Blog เราเยอะๆ แต่ก็ไม่ได้ทำ เพราะไม่มีเวลา ตอนหลังมานั่งคิด จะกี่คนก็ไม่สำคัญ ขอแค่เค้าอยากมาเยี่ยมอยากมาดูที่เราเขียน อยากมาแชร์ความรู้สึก และประสบการณ์ จะกี่คนก็ไม่เป็นไร ถึงจะมีคนเข้ามาอ่านอย่างตั้งใจแค่คนเดียวก็ตาม ถ้าเค้าอยากอ่านก็ถือว่าโอเคแล้ว
การที่เราอยากจะให้คนอื่นอ่านที่เราเขียนอย่างตั้งใจ ก่อนอื่นเราต้องตั้งใจอ่านบทความที่คนอื่นเขียนก่อน ไม่งั้นเราจะไม่สามารถไปว่าคนอื่นได้ เพราะตัวเราเองยังไม่ตั้งใจอ่านที่คนอื่นเขียนเลย จะให้เค้าตั้งใจอ่านที่เราเขียนได้อย่างไร
บางครั้งเราเอารูปไปแปะตาม Blog คนอื่น โดยรูปพวกนั้นต้องอัพโหลด แน่นอนว่าบางครั้งภาพมันเก่าแล้ว อยากจะลบทิ้ง แต่มาคิดอีกทีว่า ถ้าเค้าเปิดไปดู Blog เก่าๆ ที่เค้าเขียน แล้วเจอรูปหายไปคงรู้สึกไม่ดีแน่ๆ เพราะผมเปิดไปดู Blog เก่าๆ ก็เจอรูปที่หายไปบ้างเหมือนกัน มันดูแหว่งๆ ยังไงก็ไม่รู้ รู้สึกไม่ค่อยชอบเท่าไร เลยไม่ลบภาพเก่าๆ ทิ้ง เพราะคิดว่าคนอื่นก็น่าจะไม่ชอบเหมือนกัน แต่ปัญหามันไม่ได้จบแค่นั้น Host ฝากภาพบางแห่งไม่ค่อยดีก็อาจเกิดปัญหาภาพหายได้ ซึ่ง Blog กำลังเจอปัญหานี้อยู่ คงต้องเปลี่ยน Host ฝากภาพ...
ตอนนี้ผมมานั่งนึกว่าจะอัพ Blog ยังไงดีเกี่ยวกับเรื่อง ชีวิตไทยในต่างแดน เพราะข้อมูลเยอะ ขอเวลาสัก 2-3 วันก่อนละกัน
ปิดท้ายด้วยเรื่องสั้นหลังจากที่หายไปนานสำหรับเรื่องสั้น
 "เมื่อก่อนฉันอาจล้มลง"
 "ฉันพยายามลุกขึ้นยืนขึ้นอีกครั้ง"
 "ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค์ที่อยู่ข้างหน้า"
 "วันนี้ฉันประสบความสำเร็จแล้วในระดับหนึ่ง"
 "แม้มันจะเป็นแค่ก้าวเล็กๆ แต่ก็เป็นก้าวสำคัญในการไปสู่ความสำเร็จขั้นต่อไป"
Create Date : 17 มกราคม 2551 |
Last Update : 2 สิงหาคม 2560 14:59:33 น. |
|
25 comments
|
Counter : 1153 Pageviews. |
 |
|
|
ถ้ามีคนอ่านถึงแม้จะมีแค่ความคิดเห็นแค่อันเดียว
ก็ถือว่าที่เราได้เขียนไม่ไร้ค่าจนเกินไป ..
ว่าแต่เรื่องสั้นที่เอามาฝากนี่
ถ่ายทำในเมืองจีนรึเปล่าน๋อ อิอิ
เห็นนายต่อตั้งใจเรียนแล้ว พอย้อนดูตัวเอง
ช่างขี้เกียจเสียจริง .. อนาคตยังดำมืดอยู่เลย