ความเครียดสะสม ย้อนอดีตเรื่องเก่าๆ
ในช่วงตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมาไม่มีใจที่จะเขียนบล็อกใหม่เลย ซึ่งก็ไม่อาจทราบได้ว่าเพราะเหตุใด บล็อกที่อัพอยู่ทุกวันนี้ส่วนมากเป็นบล็อกที่ได้เขียนเมื่อปีที่ผ่านมาแล้วเก็บไว้ จะว่าไม่มีเรื่องให้เขียนก็ไม่ใช่ เพราะข้อมูล หัวข้อที่อยากเขียน รวมไปถึงข้อมูลมีมากมาย ผมลิสต์ข้อมูลที่อยากเขียนไว้ค่อนข้างเยอะ แต่เมื่อมีเวลาจะเขียนกลับรู้สึกไม่อยากเขียน มันไม่มีใจที่จะเขียน อย่างโจทย์กิจกรรมร่วมสนุกทั้งที่มันโจทย์ง่ายๆ ก็ไม่มีแรงที่จะลงมือทำ มันเกิดจากอะไร?
ความเครียดอาจจะเป็นสาเหตุหลักก็ได้ หลายคนอาจเข้าใจผิดว่าคนที่เครียดมักจะต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดตลอด แต่ในความเป็นจริงแล้วมันไม่เป็นอย่างนั้น ซึ่งการที่เราเครียดแต่ไม่ได้มีพฤติกรรมอย่างที่กล่าวไป ย่อมไม่ใช่ผลดี เพราะมันหมายถึงเราเครียดโดยที่ไม่รู้ตัว
ผมเคยปวดหัวและไปหาหมอ หมอตรวจแล้วระบุว่าผมเครียด ผมเถียงหมอทันทีว่า "ผมไม่ได้เครียด" หมอสวนกลับทันควัน "คุณน่ะเครียด เครียดมากด้วย ร่างกายคุณเครียดมาก" เป็นอาการเครียดแบบไม่รู้ตัวด้วย โรคที่เกิดทางใจอาจต้องรักษาด้วยทางใจ ต้นตอของปัญหาก็พอทราบแต่ทางแก้ดูจะเลือนราง ยากไม่ได้หมายความว่าทำไม่ได้ มันอาจทำได้แต่ต้องใช้เวลา
วันก่อนผมอ่านบล็อกเก่าๆ ที่ได้เขียนมาทั้งหมด มี 4 เอนทรี่ที่อ่านแล้วรู้สึกว่าไม่น่าเขียนออกมา (ดันเป็นหมวดเดียวกันด้วย) อะไรทำให้ในสมัยนั้นเราหน้ามือตามัวได้ขนาดนั้น แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจไม่ลบ ปล่อยให้เป็นเครื่องเตือนใจถึงความมืดบอด มันไม่ถึงกับเป็นความผิดพลาดในชีวิตหรอก มันก็แค่ความรู้สึกในช่วงเวลาหนึ่ง บางสิ่งในชีวิตถ้าเรารู้ มันจะไม่มีวันลืม แม้ว่าจะไม่ได้นึกถึงมันตลอดแต่ถ้ามีคนกล่าวถึงเราก็จะนึกขึ้นได้ทันที
ผมนึกถึงสมัยที่มีโอกาสได้ไปเรียนที่ประเทศจีน มณฑลยูนนาน เมืองคุนหมิง ทั้งที่เป็นแค่เมืองระดับนครเท่านั้น แต่ระบบสาธารณูปโภคหลายๆ อย่างมันเหนือกว่าบ้านเรามาก ทุกอย่างดูตื่นตาตื่นใจจนไม่ได้ทำให้เราคิดถึงเมืองไทยเลย การคมนาคมสะดวก รถประจำทางทุกบริษัทใช้การ์ดร่วมกันได้ แถมมีส่วนลดในการขึ้นต่อรอบ 10% อีกต่างหาก ในขณะที่เมืองไทยผ่านมา 12 ปีถึงจะมีบัตรแทนเงินสด (แถมไม่มีส่วนลดอะไรด้วย) ช่วงนั้นผมไม่ได้สังเกตเรื่องทางเท้ามากนัก แต่เมื่อไปดูภาพเก่าๆ ทางเท้าบ้านเขามันดูดีกว่าของบ้านเราจนรู้สึกตกใจ แม้แต่สะพานลอยเรายังสามารถจูงจักรยานข้ามได้แบบสบายๆ
เมืองที่ผมอยู่ได้ชื่อว่าเมืองแห่งฤดูใบไม้ผลิ กล่าวคือ อากาศดีตลอดปีไม่หนาวไม่ร้อนจนเกินไป แต่บางปีถ้าโชคดีจะเจอหิมะตก มีช่วงหนึ่งที่อากาศหนาวมาก อุณหภูมิเลขตัวเดียว ปกติผมไม่ชอบใส่ถุงมืออยู่แล้ว ผมเดินกลับบ้านจับลูกบิดเปิดประตูเข้าบ้านก็เข้าได้ปกติ มือไม่ติดประตูครับ อาจเพราะอากาศไม่หนาวมากมือเลยไม่ติด บางครั้งตอนกลางคืนจะมีรถเข็นมาขายเนื้อย่าง เพื่อนที่พักที่หอพักมหาวิทยาลัยชอบโทรชวนพื่อนๆ ที่เช่าบ้านในละแวกเดียวกันมาเจอกันแล้วกินเนื้อย่างบริเวณที่ใกล้ๆ รถเข็นแล้วคุยกัน เราเดินไปซื้อเครื่องดื่มที่ร้านใกล้ๆ พร้อมทานเนื้อย่าง ความรู้สึกมันดีมากๆ ผมแปลกใจมากที่แม้จะ 4 ทุ่ม แต่เรากลับไม่ได้รู้สึกอันตราย หรือเราอาจโชคดีที่ไม่เจอเรื่องแย่ๆ ก็ได้ ในขณะที่ในกรุงเทพฯ สามทุ่มก็เริ่มน่ากลัวแล้ว แถมช่วงหลังตามท้องถนนไม่ค่อยเปิดไฟอีก
ผมบังเอิญได้งานพาร์ททาร์มแบบงงๆ จากการแนะนำของอาจารย์ เป็นงานแปลสลากสินค้าจากภาษาไทยเป็นภาษาจีน กฎหมายจีนห้ามนักเรียนนักศึกษาต่างชาติทำงาน แต่เจอเทคนิคของคนจีนก็ทำให้เราอึ้งนะ "ผมไม่ได้จ้างคุณ ก็แค่ฝากคุณช่วยทิ้งขยะ" (ซองใส่เงิน ข้างในมีเงิน) ช่วงเวลานั้นผมอาจรู้สึกคล้ายโชเซ่ มูรินโญ่เมื่อสมัยคุมทีมอยู่ที่ปอร์โต้ก็ได้ "ที่นั่น.. รองจากพระเจ้าก็คือผม" คือมันรู้สึกดีมากๆ ในการใช้ชีวิต
ตอนนี้รู้สึกพลังใจขาดหาย เราต้องการพลังใจมากแค่ไหนในการเดินหน้าต่อไป ก้าวแรกมันยากเสมอ แต่ที่ยากกว่าก้าวแรกคือการลุกขึ้น ยากจริงๆ ความกลัวทำให้ทุกอย่างหยุด การที่จะเดินหน้าต่อเราจำเป็นจะต้องทิ้งอะไรบางอย่าง ใช่!! เราต้องทิ้งมัน ขอพลังใจที่เข้มแข็ง ขอความรู้สึกเด็ดเดี่ยวแบบตอนที่ตัดสินใจไปประเทศจีนด้วยตัวคนเดียวจงสถิตอยู่ในตัวข้าด้วยเทอญ
Create Date : 06 พฤษภาคม 2564 |
|
51 comments |
Last Update : 6 พฤษภาคม 2564 0:11:27 น. |
Counter : 1623 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณกะว่าก๋า, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณเริงฤดีนะ, คุณkae+aoe, คุณหอมกร, คุณSweet_pills, คุณmultiple, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณzungzaa, คุณทนายอ้วน, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณThe Kop Civil, คุณตะลีกีปัส, คุณcomicclubs, คุณอุ้มสี, คุณเนินน้ำ, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณnonnoiGiwGiw, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณnewyorknurse, คุณNior Heavens Five, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณMoodyOldmaid |
| |
โดย: kae+aoe 6 พฤษภาคม 2564 8:11:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 6 พฤษภาคม 2564 8:21:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: zungzaa 6 พฤษภาคม 2564 10:01:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 6 พฤษภาคม 2564 15:34:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 6 พฤษภาคม 2564 19:53:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทนายอ้วน 6 พฤษภาคม 2564 19:56:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 6 พฤษภาคม 2564 23:05:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 7 พฤษภาคม 2564 13:54:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 7 พฤษภาคม 2564 19:47:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทนายอ้วน 7 พฤษภาคม 2564 19:49:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทนายอ้วน 8 พฤษภาคม 2564 19:47:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 8 พฤษภาคม 2564 23:23:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 9 พฤษภาคม 2564 22:13:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 10 พฤษภาคม 2564 7:13:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 10 พฤษภาคม 2564 18:16:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 11 พฤษภาคม 2564 0:00:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนใจแข็งที่แกล้งอ่อนไหว (npsr_gb ) 13 พฤษภาคม 2564 18:42:14 น. |
|
|
|
|
|
ขอให้มีความสุขในการใช้ชีวิต ในทุกทุกวัน
แม้บางวันอาจจะไม่ใช่วันดี ๆ ของเรา แต่เชื่อว่ามีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นเสมอ (ในร้ายมีดี ในดีมีเสีย เป็นปกติ)
...เราเครียดโดยไม่รู้ตัวได้ค่ะ แต่ตอนนี้รู้ว่าเครียดแล้วก็ถอยออกมาเนาะ
พลังมากมายรายล้อม จะไม่มีผลอะไรเลย ถ้าเราไม่สร้างมันเอง ลุกขึ้นมาเอง...ขอให้ต่อทุกเรื่องผ่านไปได้ด้วยดี และราบรื่น