Bloggang.com : สาวไกด์ใจซื่อ : * + * + * + *+ * สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่า "รัก"

* + * + * + *+ * สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่า "รัก" - กับความทรงจำวัยเยาว์ * + * + * + *+ *

บล็อกวันนี้ขอพักเรื่องเที่ยว มารีวิวหนัง (ซึ่งไม่ได้รีวิวในกลุ่มบล็อกนี้มาชาติเศษๆ

) ซึ่งก็มีบางส่วนที่ได้ทำเป็นบันทึกลงในเฟซบุ๊คแล้ว แล้วก็มีบางอย่างเพิ่มเติม (ในตอนท้าย ล่างๆ โน่นค่ะ) นะคะ

สำหรับท่านใดต้องการอ่านรีวิวเรื่องเที่ยวล่าสุด คือ รีวิวโรงแรมวรบุรี อโยธยา คลิกเพื่ออ่านได้เลยนะคะ

เมื่อวานได้ดูสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก ดูหนังจบด้วยตาบวมปูด ร้องไห้แล้วร้องไห้อีก

หากใครที่เคยมีความรัก รักใครบางคน และหากรักนั้นหลุดลอยไป ไม่ว่าด้วยอะไรก็ตามแต่...

น่าจะ "รู้สึก" กับหนังเรื่องนี้ได้มาก-มาก

....

ขอพูดถึงหนังก่อน แล้วจะย้อนดูตัวเองในตอนท้าย

กำกับ : พุฒิพงศ์ พรหมสาขา ณ สกลนคร, วศิน ปกป้อง

เขียนบท : เครดิตจากน้องที่เขียนบทคนหนึ่งนะคะ
ทีมเขียนบทตามเครดิตในโปสเตอร์และในหนังมี 4 คนค่ะ
เป็น screenplay by พี่เพชร พี่วศิน พี่น้อยสมุทร และบอลรูม
& story by พี่เพชรและพี่วศิน

นักแสดง :

มาริโอ้ เมาเร่อ เป็น โชน

พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์ เป็น น้ำ

ตุ๊กกี้ ชิงร้อยฯ เป็น ครูอิน

พีรวัชร์ เหราบัตย์ เป็น ครูพล

พิจิตรา สิริเวชพันธ์ เป็น ครูอร

อัครณัฐ อริยฤทธิ์วิกุล เป็น ท็อป

กชามาศ พรหมสาขา ณ สกลนคร เป็น ปิ่น

เรื่องราวของเด็กคนหนึ่ง "น้ำ" ที่หลงรักรุ่นพี่ "โชน" เด็กหนุ่มสุดฮ็อตในโรงเรียน

รุ่นพี่หน้าตาดี นิสัยดี มีน้ำใจ นักกีฬาของโรงเรียน เรียกว่า สมบูรณ์แบบ

และเธอ ก็ได้พยายามหลายสิ่งหลายอย่าง พยายามที่จะสวยขึ้น พยายามที่จะทำสิ่งต่างๆ ที่ไม่เคยทำ พยายามที่จะเรียนเก่งขึ้น

เพื่อสิ่งเล็ก เล็ก ที่เรียกว่า "รัก"

....

หากแต่...ความพยายามนั้น กลับมีอุบัติเหตุตรงกลาง

อุบัติเหตุที่ทำให้เส้นทางระหว่างเธอกับเขาไม่สามารถบรรจบกันได้

อุบัติเหตุที่ทำให้ฉันต้องถามคำถามว่า...ผู้ชายอย่างท็อป มีหรือจะไม่รู้ว่าน้ำชอบโชน

(ถ้าเช่นนั้นเหตุใดเมื่อน้ำไม่มีทีท่าอยากไปไหนด้วย จึงต้องอ้างโชนเพื่อให้น้ำไปเสมอ

"เป็นนัดแรกที่โชนเล่น" "ไปดูโชนกัน"

เหตุใด จึงต้องปรามโชน เมื่อตัวเองพลาดหวัง

ท ำ ไ ม กั น ?)

แฟนเราบอกว่า...ท็อปรู้...แต่เขาไม่อยากเสียหน้า (ที่จะต้องเสียคนที่ตัวเองจีบให้เพื่อนรักตัวเอง)

อืมม์...

แต่ฉากที่ทำให้เราร้องไห้มากที่สุด เรียกว่าน้ำตาไหลพรากๆ

คือฉากที่น้ำตัดสินใจที่จะทำสิ่งที่ควรทำ และได้รู้ความจริงบางอย่าง...

ความจริง...ที่ฉากต่อจากนั้นอาจจะทำให้ใครหลายคนหัวเราะ

แต่เรากลับยิ่งร้องไห้ เราเข้าใจความรู้สึก ณ ตอนนั้น เข้าใจว่า อาการไม่รู้ว่าทิศไหนเป็นทิศไหน มันเป็นอย่างไร

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "เหมาะสมกันดีนะคะ"

ใช่...

มันไม่รู้จะพูดอะไรที่ดีกว่านั้น ที่จริงกว่านั้น

จ ริ ง จ ริ ง

หากแต่ปิ่นไม่เคยสร้างสิ่งดีดีให้เห็น คนดูอย่างเรา อาจจะรู้สึกขัดแย้งในใจ

แต่..เมื่อเรื่องเคยปู เคยเล่ามาเ่ช่นนั้น..มันจะปฏิเสธไปได้อย่างไร

มั น เ จ็ บ ป ว ด เ ห ลื อ เ กิ น

ตอนจบเป็นเสมือนน้ำที่มาชโลมใบหน้าที่ผ่านการร้องไห้

แต่..ชีวิตจริง จะมีสักกี่คนกัน สักกี่คู่ สักกี่ความรัก...ที่เรียกรักที่สูญเสียไปแล้วกลับคืนมาได้?

สักเท่าไหร่กัน?

............

หลังจากดู ฉันนึกถึงเรื่องราวตัวเอง

นึกถึงความรักวัยเยาว์

นึกถึงใครบางคน ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต...

ผ่านมาให้รัก และเราต่างก็ห่างกันไป

หาก..คนที่ยังคงติดค้างอยู่ ณ วันนี้ เป็นคนที่เขาจำหน้าเขาได้ จำชื่อเล่นเขาได้ แต่กลับนึกชื่อจริงและนามสกุลเขาไม่ออก

แต่จำได้ดีว่า...ฉันไม่ได้ต่างจากน้ำเลย ข้อดีอย่างเดียวคือเรียนเก่ง แต่หน้าตาฉัน เหอๆ "ปลวก" ไม่น้อย

ต่างกันตรงที่เพื่อนๆ ในกลุ่มฉัน หน้าตาดีกว่าฉันทุกคน

ขณะที่เขา..ฉันพูดได้เต็มปากว่า...หน้าตาดีที่สุดของระดับชั้นแล้ว

สูง ขาว ปากแดง อืมม์...หล่อสมบูรณ์แบบหละนะ

แต่แปลก...ที่เขาคนนั้นกลับมามีทีท่า "ชอบ" และตอบรักของฉัน

เหมือนจะไปได้ดี

หากแต่เมื่อฉันรู้ว่า...เพื่อนของฉันก็ชอบเขา และไปร้องไห้ เมื่อเขามาหาฉันที่ห้องตอนฉันทำเวรอยู่

ฉันตัดสินใจเลือกทางเดินที่ตัวเองเคยตั้งมั่นว่า

"จะไม่ให้ผู้ชายทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนเด็ดขาด"

แต่ที่ฉันเสียใจจนทุกวันนี้...

คือฉันไม่มีโอกาสบอกเขา อธิบายกับเขาอีกเลยว่า...

ทำไมจู่ๆ ฉันถึงไม่มองเขา ไม่พูดกับเขา ห่างจากเขามาอย่างนั้น

ทำไมฉันถึงเมินเฉยเขามาอย่างนั้น ทำเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุ ไม่มีตัวตน

เขาพยายามอยู่อย่างงงๆ อึ้งๆ อยู่ระยะหนึ่ง พยายามที่จะไต่ถาม พยายามที่จะพูดคุย

พ ย า ย า ม

...แล้วก็ห่างหายไปอย่างที่ควรเป็น

ที่ฉันเสียใจอีกอย่างก็คือ...

ท้ายที่สุดแล้ว คนที่ฉันคิดว่าเป็น "เพื่อน" ก็กลับไม่ใช่

ไม่เหมาะกับความเป็นเพื่อนที่ฉันควรเรียก ควรมอบให้

ฉันสูญเสียความรัก ให้กับสิ่งที่ไม่ควรจะสูญเสีย...หรือเปล่านะ?

ณ วันนี้ วันที่ฉันมีใครอยู่เคียงข้าง

ฉันเพียงแต่นึกถึงเขา

และเพียงแค่อยากเอ่ยคำว่า "ขอโทษ" สักครั้ง

ขอโทษ...ที่ได้ทำร้ายเขา ณ วันนั้น

ขอโทษ...ที่ได้ทำร้ายความรู้สึก ทำลายบางสิ่งระหว่างเรา

ฉันแค่อยาก ข อ โ ท ษ เขา...สักครั้ง...จริงๆ

........

กลับสู่โหมดจริงจัง (อารมณ์ตัดฉับเลยนะคะ ปรับอารมณ์ก่อนอ่านเน้อ

)

หนังเรื่องนี้มีอะไรละเอียดอ่อนแบบผู้หญิงเยอะมากค่ะ

ทั้งตัวบท (คนเขียนน่าจะผู้หญิงเขียนเยอะนะ ถึงจะบอกว่าเขียนร่วม 4 คนก็เหอะ นี่ถ้าไม่รู้ว่าผกก.เป็นผู้ชายก็จะบอกว่า ผู้หญิงเป็นผู้กำกับ) คำพูด ความรู้สึกหลายๆ อย่าง มันเป็นสิ่งที่ผู้หญิงด้วยกันถึงจะรู้สึก ลึกซึ้ง และเข้าใจน่ะค่ะ และบางเหตุการณ์บางความรู้สึก ผู้หญิงจะรู้สึก "มาก" กว่าผู้ชายด้วย

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับผู้หญิงที่เคยแอบรัก เคยรัก และยิ่งถ้าเคยสูญเสียความรักนั้นไปแล้ว จะยิ่งอินจัด-จัดเลยหละค่ะ

อีกอย่างหนึ่งที่เราไม่แน่ใจนักว่า มีส่วนที่ทำให้เรายิ่งอินกับหนังเรื่องนี้มากหรือเปล่านั่นก็คือ หนังเรื่องนี้ถ่ายที่เพชรบุรีหลายช็อตมากๆ (แทบจะตลอดทั้งเรื่อง) อย่างบ้านนางเอก ที่อยู่ตีนสะพานจอมเกล้าฯ (ที่จริงเป็นร้านอาหาร) ฉากตอนนางเอกเป็นดรัมเมเยอร์ ที่ฉากหลังเห็นชัดๆ เลยว่าเป็นเขาวัง จ.เพชรบุรี ฯลฯ

แม้กระทั่งโลโก้เสื้อ ก็คล้ายกับโรงเรียนเก่าเรามากๆ คือ โรงเรียนพรหมานุสรณ์ (แถมสีประจำโรงเรียนคือน้ำเงิน-ชมพู) เสื้อพละที่นักเรียนทั้งหลายใส่ก็สีชมพู (แต่ของเราใส่สีชมพูเฉพาะผู้หญิง ผู้ชายใส่สีน้ำเงินค่ะ) แต่เสื้อของผู้หญิงมอปลายกลับไปคล้ายโรงเรียนอรุณประดิษฐ โรงเรียนสมัยประถมถึงมัธยมต้นของเรานะคะ

ทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่า...หรือจะมีทีมงานที่เป็นคนเพชรบุรีด้วยหว่า 555+

อีกเรื่องหนึ่งที่น่าพูดถึงก็คือความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มเพื่อน ที่ต้องสูญเสียไป และกลับคืนมา มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้จริงๆ ในระหว่างกลุ่มเพื่อนผู้หญิง ความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้น ความน้อยใจและกิริยาอาการต่างๆ ซึ่ง...เราว่า...คนที่เคยมีกลุ่มเพื่อนผู้หญิง น่าจะเคยเจอเหตุการณ์อะไรประมาณนี้กันมาบ้างหละนะ (ซึ่งในกลุ่มเพื่อนผู้ชายจะมีกันหรือเปล่าก็ไม่รู้น่ะนะ)

ในเรื่องนี้ การแสดงของนักแสดงแทบทุกคนเรียกว่าค่อนข้างจะเป็นธรรมชาตินะคะ ดูได้ไม่ขัดตา จะมีอิหลักอิเหลื่ออยู่บ้างก็ตอนจบของหนัง ซึ่งเรารู้สึกเหมือนตอนดู Il Mare ว่า เออ..ที่จริงถ้าจบแค่ที่วางสมุดบันทึกไว้ แล้วก็จากกันไป เรื่องราวหายไปกับกาลเวลาและสายลม เหมือนที่หาก Il Mare จบตั้งแต่ตอนที่ตัวเอกตาย มันก็จะ "ปัง!" กว่านี้น่ะ

เพียงแต่..อืมม์..การจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งมันก็ดูเป็น "หนัง" ดีน่ะนะ เป็นหนังที่..ในชีวิตจริง มันจะมีสักกี่คน กี่คู่ กี่ครั้งกัน? แล้วก็ตอนฉากในห้องส่งนั่น มันดู "หลอก" ไปหน่อยๆ ในบางความรู้สึก ทำให้ค่อนข้างโดดมาจากความ "ใส" ของเรื่องทั้งหมดน่ะค่ะ (คือ มันรู้สึกกระอักกระอ่วนใจนิดๆ เหมือนตอนที่น้ำพยายามมาขอคืนดีกับเพื่อนน่ะแหละค่ะ บอกไม่ถูกง่ะ แหะๆ)

แต่ขอบอกว่า พอดูเรื่องนี้แล้ว มาริโอ้เปลี่ยนไปอีกบุคลิกและอีกลุคจากที่เราเคยดูเขาแสดงในเรื่อง รักแห่งสยามเลยนะคะ คือ เรื่องนี้เค้าดูกวนขึ้น ดูมีความเจ้าเล่ห์นิดๆ ขี้เล่นมากขึ้นกว่าเดิม จนเราออกจะงงเล็กน้อยเลยหละค่ะ

และที่อดจะกล่าวถึงไม่ได้ก็คือ นางเอกของเรื่องค่ะ หลายๆ คนอาจจะรู้สึกว่า โห ไอ้แบบหน้าปลวกๆ แล้วกลายเป็นสวยปิ๊งได้เนี่ย มันมีจริงหรือ ซึ่งข้าพเจ้าขอสนับสนุนว่ามีจริงแท้ค่ะ อย่างน้อยก็ตัวเองคนหนึ่งแหละ (แต่ไม่ได้หมายความว่า สวยขนาดนางเอกนะคะ แต่..คนที่เคยเจอกันสมัยเด็ก กับสมัยนี้ก็จะเห็นว่า "เปลี่ยนไปเย้อ" แล้วกันค่ะ

)

เรื่องนี้น้องใบเฟิร์นแสดงดีนะคะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งช็อตที่สระว่ายน้ำนี่ โห..ใครจะหัวเราะหัวเราะไป แต่เราน่ะร้องไห้กระหน่ำเลยค่ะ แบบว่า..เออ..มันทำอะไรไม่ถูกจริงๆ มันไม่รู้จะพูดอะไร เออ..แบบ..ต้องไปดูเองค่ะ (อ้าว)

ความประทับใจอีกอย่างคือ เรื่องของสมุดที่โชนทำนั่นแหละค่ะ แต่..หุๆ ขอบอกว่า เป็นอีกอย่างที่เราคิดว่ามีความเป็นผู้หญิงอยู่เย้ออออ เชียว เพราะรายละเอียดต่างๆ นั่นหนะ หาผู้ชายได้น้อย (กรุณาทำเสียงน้อยด้วยนะคะ แฮ่) เหลือเกินที่จะทำอะไรอย่างนี้ให้ผู้หญิงคนหนึ่งได้ พยายามปลูกกุหลาบหนึ่งต้นเพืื่อจะไปให้เธอในวันนั้น จำรายละเอียดได้เล็กๆ น้อยๆ มากขนาดนั้น

แต่เราคิดว่า..มีคนจำนวนมาก ที่รู้ว่าโชนรู้สึกอะไรกับน้ำ ตั้งแต่ตอนที่หนังยังไม่เฉลยนะคะ เพราะไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่จำชื่อน้ำได้ ขณะที่กับอีกคนกลับยังเรียกว่า "น้องเค้กมะม่วง" อยู่เลย ฉากที่โชนพยายามเตะบอล และแว้บหนึ่งที่มองมายังน้ำ ก็เห็นกันตั้งแต่แรก (ถ้ามีสมาธิกับหนัง และตั้งใจดูพอสมควร) ฯลฯ

ดูหนังเรื่องนี้ นอกจากความรู้สึก ที่ชวนให้คิดถึงอดีตบางอย่างแล้ว...

ก็ทำให้เราคิดถามตัวเองอีกครั้ง และเป็นคำถามที่ยังคงหาคำตอบไม่ได้

การเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นเพื่อความรัก เพื่อคนที่เรารัก

กับการรักใครสักคนอย่างที่เขาเป็น

มีใครบอกได้ ตัดสินได้หรือว่า อะไรดีกว่าอะไร อะไรควรกว่าอะไร?

นั่ น สิ น ะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านค่ะ

714419/5891/487

Create Date : 10 กันยายน 2553

Last Update : 10 กันยายน 2553 8:45:28 น.

38 comments

Counter : 8687 Pageviews.

ไม่ได้รู้สึกว่าเสียวเวลาที่ได้เข้ามาอ่านเลยค่ะ

แวะมาเก็บเกี่ยวคงามละเมียดละไมของ จขบ.บ้านนี้
และเรื่องราวๆดีๆจากหนัง

เห็นคุณเป็ดสวรรค์ฯ
ก็บอกไว้ในบล็อค เอ๊ย!! Facebookเหมือนกันว่า
ไปดูแล้วน้ำตาซึมเล็กๆ

เย็นนี้ว่าจะหาเวลาไปดู "สบายดี 2" ซะหน่อย
เห็นทีต้องเบนเข็มซะแล้ว
ก่อนหนังจะลาโรงไป..

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:8:59:15 น.

น่ารักทีุ่สุดค่ะเรื่องนี้ชอบมากๆเลย
ชอบน้องน้ำตอนตัวดำๆด้วยน้องน่ารักมากๆ

โดย: ณ มน

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:10:25:02 น.

ยังไม่ได้ดูเลยค่ะ แล้วก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ดูในโรงหรือเปล่า
ไม่ได้เข้าโรงหนังมา 3 ชาติแล้วค่ะ

ถ้าพลาดยังไง เดี๋ยวซื้อหนังแผ่น (ลิขสิทธิ์) มาดูแทนละกันเนอะ

โดย: Shallow Grave

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:10:26:50 น.

จขบ.เป็นคนเพชรบุรีหรือคะ ถ้าใช่ก็คนบ้านเดียวกันค่ะ

โดย: cakecode

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:10:40:05 น.

เข้าใจความรู้สึกของน้ำเลยล่ะค่ะ เพราะหวานเย็นก็เคยทำ เคยเป็นอย่างน้ำมาก่อน

และหวานเย็นก็คิดเหมือนพี่เต้ยล่ะค่ะว่าท็อปรู้ว่าน้ำรู้สึกยังไงกับโชน รู้แต่กันท่า หวานเย็นว่าท็อปใจร้ายนะคะที่ทำแบบนั้น

ฉากที่น้ำตัดสินใจไปสารภาพความรู้สึกกับโชนที่สระว่ายน้ำ แล้วกลับได้รู้ความจริงที่ทำให้เกิดอาการหลงทิศ หวานเย็นก็ร้องไห้ค่ะ ร้องมากมาย เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ เพราะหวานเย็นก็เคยผ่านมันมาเหมือนกัน

ไปดูหนังเรื่องนี้แล้วเหมือนไปนั่งดูเรื่องราวของตัวเองที่สอดแทรกอยู่ในหนังเลยล่ะค่ะ

สำหรับตอนสุดท้ายของเรื่อง หวานเย็นว่ามีไม่กี่คนหรอกค่ะที่จะสมหวังแบบน้ำ อย่างน้อยหวานเย็นก็คนหนึ่งล่ะ ที่ความจริงในตอนสุดท้ายสวนทางกับในหนัง ถึงไม่มาก แต่ก็ไม่น้อยเลยในความรู้สึก

ชอบมากมายหลายล่ะค่ะ สำหรับเรื่องนี้

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:11:13:17 น.

เห็นดังเหลือเกิน เลยไม่แน่ใจเพราะกระแสโปรโมตหรือเปล่า แต่อนาคตหากมีโอกาสจะหาแผ่นมาดูค่ะ

ปล. "แม่โขง" สำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์นค่ะ

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:11:20:44 น.

ผม..เป็นผู้ชาย แต่อินมาก ร้องไห้ทุกครั้ง ทุกรอบที่ไปดู (7 รอบ)

กลับมาบ้าน นั่งฟังเพลงสักวันหนึ่ง กับ เพราะใจ ภาพในหนังก็ลอยมา...แล้วก็ร้องไห้อีก

บางครั้งถึงจะไม่ได้ฟังเพลง แค่นึกถึงภาพบรรยากาศในหนังน้ำตามันก็พาลจะไหลออกมาซะอย่างนั้น

เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิต (อายุผมก็ไม่ใช่น้อยๆแล้วนะครับ)ที่ทำให้ผมรู้สึกรัก คิดถึงมัน อยู่ตลอดเวลา เป็นความรู้สึกเดียวกับตอนที่เรากำลังตกหลุมรักใครซักคนมากๆ

ปล.ผมเป็นผู้ชาย 100% นะครับ

โดย: ขิงกิส IP: 117.47.40.246 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:12:51:27 น.

ไปดูมาแล้ว หนังก้อโอเคนะ น่ารัก ใสๆ

โดย: PrettyNatty

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:12:55:07 น.

ตอบคุณขิงกิส (เนื่องจากไม่มีบล็อกให้คลิกกลับไปตอบนะคะ)

คือ..เท่าที่เช็คๆ มา ผู้ชาย "น้อยคน" ค่ะที่จะรู้สึกมากๆ กับหนังเรื่องนี้อย่างที่ผู้หญิงรู้สึกน่ะค่ะ

อาจเพราะผู้ชายน้อยคนที่จะมีความอ่อนไหวและละเอียดอ่อนในประเด็นของการแอบรัก

แสดงว่าคุณขิงกิสเป็นคนเซ้นสิทีฟนะคะนี่ ^^

ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้ค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:13:30:26 น.

คุณสาวไกด์
เรื่องนี้ดังมากในพันทิป ฟห้องเฉลิมไทยเลยค่ะ : )

ไว้ขอดูก่อน แล้วจะมาอ่านรีวิวจะได้ตื่นเต้นค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับรีวิวเก๋ๆ เป็นสาวเมืองเพชรหรือคะ คุณสาวไกด์ : )

โดย: Love At First Click

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:13:46:08 น.

สวัสดียามบ่ายคะ คุณสาวไกด์
หมู ฉึก ฉึก กลับมาแว้วค่า

หนังเรื่องนี้ได้ยินการกล่าวถึงอย่างมากมาย
เห็นบอกว่าตอนเข้าฉายแรกๆ เงียบฉี่
แต่ยิ่งนานวันไปยิ่งแรง ด้วยกระแสการบอกต่อ
ยิ่งคุณสาวไกด์มาการันตีด้วยอีกเสียงอย่างนี้
แหม้..ทำให้อยากไปดูขึ้นมามากโขเลยล่ะค่ะ

xoxo ยุ้ยไม่ลืมมาโหวตประจำวันให้คุณสาวไกด์ด้วยนะคะ

โดย: nLatte

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:13:56:48 น.

อิอิ งงจังไปเม้นท์เชียร์ที่บล๊อคนู้น ปรากฏมันเด้งกลับมาที่หน้ายุ้ยอ่ะค่ะ

โดย: nLatte

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:14:01:14 น.

โดย: หน่อยอิง

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:14:22:33 น.

เห็นคนพูดถึงกันแยะกับหนังเรื่องนี้
ปกติไม่ค่อยได้ดูหนังเท่าไรค่ะ
อย่างเรื่องรถไฟฟ้าฯ ขนาดกระแสแรง ก็ยังได้มาดูทีหลังและก็ชอบ

เรื่องนี้อ่านรีวิวจากคุณสาวไกด์ฯ แล้วทำให้อยากดูซะแล้วสิ

โดย: narellan

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:16:05:47 น.

เราไปดูเรื่องนี้มา 3 รอบค่ะ อินมาก เพราะเคยมีช่วงเวลาหนึ่งคล้าย ๆ กับในหนัง

ตั้งใจจะเขียนบล็อกเหมือนกัน แต่เดือนนี้ต้องย้ายบ้าน เลยงดเขียนบล็อกค่ะ

โดย: The Best of Me

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:16:38:54 น.

ยิ่งเ็ป็นคนประเภทบ่อน้ำตาตื้นด้วยดิ
สงสัยว่ารอดูจากแผ่นดีกว่า

...ส่งโค๊ดให้หลังไมค์แล้วนะคะ
ถ้ามีคำถามยินดีค่ะ

โดย: narellan

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:16:46:34 น.

ป.ล.บรรยากาศบ้านของทั้งสองที่ดูคล้ายๆ กันค่ะ
แต่บ้านไร่ฯ ร้านจะออกแนวทันสมัยและราคาอาหารจะสูงกว่า(แยะ)
...เราว่าบ้านไร่ฯ อาหารอร่อยกว่านะ

โดย: narellan

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:16:55:15 น.

ขอบคุณค่ะสำหรับคะแนนโหวต ^__^

วีติดแบนเนอร์แบบงงๆ ตอนแรกใช้ไซส์อื่นมันไม่ขึ้น จนมาไซส์นี้ถึงขึ้นค่ะ แหะๆ

ปล. ยังไม่ได้ไปดู สิ่งเล็กๆ เลยค่ะ....เพิ่งไปดูกวนมึนโฮมาเอง เอิกๆ จวนจะออกจากโรงอยู่แล้ว

โดย: oanotai

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:17:09:25 น.

ไม่เคยได้ดูหนังในโรงเลยจ้ะเต้ย...ตั้งแ่ต่มีลูกละ แต่ไม่เศร้า เพราะอยากดูเรื่องไหน ช้าหน่อยเดี๋ยวก็ดูจากแผ่นเอา...

กระแสมาแรงมากเลยเรื่องนี้

"สิ่งเล็ก เล็ก ที่เรียกว่า รัก" แค่ชื่อเรื่องก็น่ารักดี...ความหมายชัดเจน ไม่ต้องแปล...

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:17:43:57 น.

น้องเรียนที่เผดิมศึกษาค่ะ แต่ก่อนเรียนที่สถาบันเด็กเล็กม.มหิดล ย้ายมาอยู่กรุงเทพ นานแล้วค่ะแต่ก็มีกลับไปเยี่ยมที่เพชรบ่อยๆ เป็นคนบ้านแหลมน่ะค่ะ

โดย: cakecode

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:20:35:23 น.

อ่านเรื่องไปแล้วทำให้อยากไปดูหนังเรื่องนี้ขึ้นมาเลยครับ

เข้ามาโหวตให้ครับ 70 แล้วครับผม

โดย: กัปตันลูกชุบ

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:21:10:42 น.

พลาดเรื่องนี้ค่ะ แงๆ ตอนที่หนังเข้า ชีวิตวุ่นวาย กว่าจะได้มาอ่านรีวิว และได้ยินพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า....ประทับใจในตัวหนังมากๆ (บางคนไปดูตั้งสามสี่รอบแน่ะ ) ก็สายไปแล้วว หนังออกจากโรงไปแล้วค่ะ ฮือ โรงหนังต่างจังหวัดออกเร็วจัง ต้องรอแผ่นอย่างเดียวเลย

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกนะคะ แฮ่ะๆ ห่างเหินจากการอัพบล็อกไปพอสมควรเลย เดี๋ยวต้องปัดหยากไย่หน่อยแล้วสิ

โดย: bookmark IP: 118.173.193.98 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:21:44:28 น.

เป็นอย่างไรบ้าง สำหรับบ่ายๆเช่นนี้ ยังไงก็ฝาก เพชรรันตีด้วยนะอย่าลืมเรานะ

โดย: เพชรรันตี รีสอร์ท IP: 180.180.19.126 วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:15:06:46 น.

อยากดูค่ะ แต่งานยุ่งเลยไม่ได้ไป พอว่างหนังก็ออกจากโรงไปแล้ว

โดย: sawkitty

วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:17:11:54 น.

แวะมาเชียร์ค่ะ...

โดย: narellan

วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:17:36:44 น.

อ่านจนจบก็มารู้ว่าทำไมเจ้าลูกสาวอยากจะไปดูให้ได้

ตอนแรกยังคิดว่าเป็นหนังรักวัยรุ่นเท่านั้น เขามาบอกว่าหนังเรื่องนี้ซึ้งมากจนแม่เพื่อนยังนั่งร้องไห้ในโรงเลย สงสัยท่าจะจริง

โดย: Maekapomkha

วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:23:21:17 น.

โดย: i_nookae

วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:23:39:19 น.

ก่อนที่จะตัดฉับตัดอารมณ์กลับมาน้ำตาซึมเกือบร้องไห้ไปซะแล้วเศร้าจัง ยังไม่ได้ดูค่ะเรื่องนี้แต่ได้ดูหนังตัวอย่างเพื่อนเชียร์ให้ไปดู กวน มึน โฮ ก็เลยเชื่อเพื่อนไปดูมาวันนี้หนังดีอยู่นะคะมีครบทุกอารมณ์เลย เรื่องนี้สงสัยต้องรอดูแผ่นแล้วค่ะ เจ้าของบล๊อกสบายดีนะคะ

โดย: hellojaae (hellojaae

) วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:22:15:28 น.

ดูแล้วค่ะชอบมาก

โดย: ไก๊ด์ IP: 58.9.249.45 วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:12:22:48 น.

ไก๊ด์ว่าถ้าคนทุกคนสมหวังแบบนี้ก้อน่าจะดีนะค่ะ

โดย: ไก๊ด์ IP: 58.9.249.45 วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:12:26:01 น.

ดูแล้วคิดถึงตัวเองสมัยเด็กๆๆอ่ะ ยิ้มไปเศร้าไปหนังดีมากมายค๊า

โดย: Prangkynaka

วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:19:57:30 น.

จบ โรงเรียนพรหมานุสรณ์ เหมือนเราเลย

ปล. ชอบหนังเรื่องนี้มากๆๆ ชอบนางเอกมากๆๆ

โดย: I3eem IP: 125.27.146.31 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:44:24 น.

ชอบหนังเรื่องนี้มาก จน search มาเจอ blog นี้ ผมชอบ comment ของคุณมาก อ่านแล้วซึ้งสุด ๆ ทำให้นึกถึงอดีตสมัยเคยเรียนที่ พรหมาณุสรณ์ ขอบคุณสำหรับ comment ดี ๆ ครับ

โดย: run IP: 58.137.201.27 วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:6:16:19 น.

แวะมาคุยเรื่องหนังเรื่องนี้หน่อยค่ะคุณ...เต้ย
เห็นด้วยเลย ที่ว่าหนังเรื่องนี้ ให้อารมณ์จริง มากๆๆๆๆ
ถ้าใครเคยมีความรักในช่วงวัยเรียน น่าจะยิ่งอินเข้าไปอีก

ขอพูดในจุดที่คิดเหมือนกันนิดนึง...
ว่าตอนจบมันชวนกระอักกะอ่วนนิดหน่อย
อาจเป็นเพราะหนังคงอยากขายฝัน พาฝัน
แต่เราคิดเหมือนคุณ...ที่บอกว่า ถ้าตัวหนังนั้น
มันจบลงตรงที่โชนวางสมุดบันทึกไว้
คงเป็นอะไรที่น่าประทับใจ และคนดูไปจิ้นกันต่อเอง

ปล. เราต่อมน้ำตาแตก ตอนที่โชนเปิดสมุดค่ะ
แม้จะรู้ว่านั่น มันเป็นไปตามสเต็ปหนัง ที่พระเอกต้องแอบรักนางเอก
แต่ก็อดซาบซึ้งใจกับเรื่องราวในตอนนั้นไม่ได้
แต่คิดว่า จะซึ้งกว่านี้ ถ้ามีฉากที่น้ำได้เปิดบันทึกบ้าง..
แบบว่า น่าจะเปิดและอ่านกันคนละครึ่ง...อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ

อีกฉากที่เราค่อนข้างงง...
คือตอนที่ท็อปขอให้โชนอย่าชอบหรือจีบน้ำ...
ยังคิดอยู่ในใจ ว่าเอ..ถ้ามันไม่รู้ จะห้ามเพื่อนทำไม

ปปล. แต่มีสิ่งหนึ่งที่หนังไม่ได้สื่อนะ
(เอ..หรือสื่อ แต่เราตีความหรือมองไม่เห็นเองหว่า????)
คือหนังสื่อว่าโชนชอบน้ำมาก ชอบมานานแล้วด้วย
แบบว่า แอบตามดู ตามถ่ายรูปมาตลอด..แต่สงสัยนิดนึงค่ะ
ว่าโชนชอบน้ำเพราะอะไร ตั้งแต่ตอนไหน อะไรคือจุดเริ่มต้น?

แต่สรุปว่า...หนังสือนี้ เราประทับใจภาพโดยรวมมากค่ะ
เห็นมีนดังมาพร้อมๆ กับ "กวน มึน โฮ"
เรื่องนี้ยังไม่ได้ดูเลย...ดูเริ่มต้นไปสิบนาที ยังเฉยๆ อยู่

โดย: nikanda

วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:7:48:12 น.

แนะนำเว็บดูหนังซีรีย์เกาหลีฟรี

โดย: koreaserie (loveyoupantip

) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:9:31:58 น.

ชอบพี่
โชนก็คือ
มาริโอ

โดย: กัญญาณํฐ IP: 223.206.171.236 วันที่: 21 ตุลาคม 2554 เวลา:18:03:37 น.

น่ารักจังพี่ท๊อป

โดย: กวาง IP: 180.180.194.116 วันที่: 31 ธันวาคม 2554 เวลา:17:19:58 น.

excellent post, very informative. I wonder why the other specialists of this sector don't notice this. You should continue your writing. I'm confident, you have a huge readers' base already!
le site officiel de Remise Louis Vuitton //bmasl.com/bdatos/popups/hho.cfm

โดย: le site officiel de Remise Louis Vuitton IP: 94.23.252.21 วันที่: 22 สิงหาคม 2557 เวลา:1:05:53 น.