BlogGang.com : : grappa

- - - - - มกรา'52 โดย ตุล ไวฑูรเกียรติ บุปผาชนแห่งปี 2009 - - - - - -

หนังสือเล่มบางแต่เนื้อหาหนาหนักของสนพ.ชายขอบ " มกรา'52" (ราคาแค่ 60บาท) เขียนโดย ตุล แห่งวงอพาร์ตเม้นต์คุณป้า อ่านจบก็พบว่า ตุล ช่างเป็นบุปผาชน แห่งปี 2009 จริงๆ ขบถ ดิบ และตั้งคำถามต่ออเมริกาได้สุดยอดมาก

หนังสือเล่มนี้เป็นความเรียงเชิงบทกวี ( ลักษณะเหมือนกับที่ตุลเขียนเพลง ) หน้าปกบอกว่า เป็น "บทกวีรสบุหรี่ ท่องกัญชา และเหรียญ 25 เซ็นต์ " และมันก็เป็นแบบนี้จริงๆ

เราจะเห็นเมืองใหญ่ของอเมริกา อย่าง นิวยอร์ก ซานฟรานซิสโก
นิวออร์ลีนส์ ผ่านสายตาของนักร้องเพลงร็อคจากเมืองไทย และมันก็ภาพอมเริกาที่ติดดิน เพราะตุลพูดถึงเหล่า คนดำ (ที่ไม่ใช่ประธานาธิบดี ) โสเภณี ผับ และอารมณ์คละคลุ้งของบุหรี่ เบียร์ แถมด้วย การวิพากษ์อมเริกาอย่างแสบสันต์

ยกตัวอย่างบางตอนที่ชอบมาไว้ตรงนี้

"ซานฟรานซิสโกที่รัก
ฉันมาจากแดนไกล
และมหานครของฉันก็ไม่มีดอกไม้
บุปผาชนที่รัก
เผ่าพันธ์ของคุณกำลังสูญสลาย
และนั่นก็คือคำตอบ
ว่าทำไมบนถนน Haight
ฉันจึงเลือกฮัมเพลงของจ๊อบ บรรจบ
แทนที่จะเป็นเพลงของ Jefferson Airplane

บุปผาชนที่รัก
คุณจะรู้บ้างไหม
ว่าในหนังสือพิมพ์แจกฟรี
มีโฆษณากัญชาเพื่อการแพทย์
บุปผาชนที่รัก
คุณจะรู้บ้างไหม
ว่าสายควันที่คุณบูชาได้กลายเป็นสินค้า
ที่สามารถเพิ่ม GDP ให้กับประเทศได้
บุปผาชนที่รัก คุณจะรู้บ้างไหม
ว่าการใส่เสื้อผ้ามัดย้อมในปัจจุบัน
คือการแสดงออกของความไม่รู้
ว่าเครื่องหมายสันติภาพวาดไว้อย่างไร
ในขณะผู้คนลืมเรื่องสงคราม
การต่อสู้ยังไม่สิ้นสุด
กระสุนปืนยังคงกระหน่ำยิงเงียบๆ
ผ่านการปรากฎตัวของผู้นำผิวดำ
ผู้เต้นแร้งเต้นกาอยู่บนคำว่า Change

อ่านจบ ดิฉันอยากบอกว่า
บุปผาชนที่รัก เมล็ดพันธ์ของพวกคุณยังไม่ไปไหน
อย่างน้อยมันก็ยังหลงเหลืออยู่ในตัว ตุล ไวฑูรเกียรติ คนนี้

Create Date : 28 กันยายน 2552

Last Update : 23 สิงหาคม 2557 18:48:43 น.

Counter : 3835 Pageviews.

Share
Tweet

- - -- - - คำสาปร้านบเกอรี รวมเรื่องสั้นชุดแฟนคลับมูราคามิเล่ม 2 - - - -

ในที่สุดงานที่ดิฉันรับหน้าที่บรรณาธิการและแม่งานกำลังจะออกมาให้ผู้อ่านยลโฉมอีกเล่มแล้วค่ะ ใครที่อ่าน "เส้นแสงที่สูญหาย เราร้องไห้เงียบงัน" รวมเรื่องสั้นแปลชุดแฟนมูราคามิรวมหัวเล่มแรกไปแล้ว คงจะรู้ว่างานรวมเรื่องสั้นแปลชุดนี้มีสามเล่มด้วยกัน และเดือนตุลานี้ก็ถึงคราวของเล่ม 2

ฮารุกิ มูราคามิ มีอายุหกสิบปีเต็มเมื่อวันที่ 12 มกราคม ต้นปี 2552 นี้ เขาฉลองแซยิดแห่งการดำรงอยู่ของเขาด้วยนวนิยายเล่มใหม่- 1Q84 ที่หนากว่า 1500 หน้าให้ผู้อ่านชาวญี่ปุ่นได้สัมผัสไปแล้ว คงอีกสักพักใหญ่ๆ กว่าที่ตัวหนังสือจะเดินทางมาถึงผู้อ่านด้วยภาษาอื่นๆ ที่ไม่ใช่ภาษาญี่ปุ่น ( รวมทั้งภาษาไทย)

เมื่ออ่านเรื่องสั้นหลายเรื่องในเล่มนี้ มันทำให้ดิฉันย้อนกลับไปหานวนิยายเรื่องก่อนหน้าของเขา ฝาแฝดและทวีปที่จมดิ่ง นี้เป็นดั่งภาคต่อของพินบอล 1973 ผมกับการเศร้าสร้อยอาลัยหาคู่แฝดที่ปรากฎตัวครั้งแรกในพินบอล 1973 และมันทำให้ดิฉันต้องย้อนกลับไปอ่านปฐมบทแห่งการลาจากนั้น พบว่ามูราคามิช่างเป็นคนที่เขียนหนังสืออย่างมีแผนการอย่างคนที่ได้วางแผนไว้ล่วงหน้าเป็นอย่างดี กล่าวคือ เขาได้ทิ้งรอยต่อของแต่ละเรื่องไว้ และตัวละครชองเขาพร้อมที่จะไปปรากฎตัวในเรื่องสั้นหรือนวนิยายเรื่องอื่นได้ในกาลต่อไป ดั่งเช่นพินบอล 1973 กับฝาแฝดและทวีปที่จมดิ่งอันนี้

ตำนานนกไขลานเรื่องสั้นที่ตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรกในปี 1986 เป็นที่มาของ บันทึกนกไขลานที่ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1994 ( ปีที่พิมพ์หมายถึงฉบับตีพิมพ์ครั้งแรกในภาษาญี่ปุ่น ) เวลาที่เราอ่านเรื่องสั้นและนวนิยายเขามันจะทำให้เราคิดกลับไปกลับมาระหว่างเรื่องที่เขาเขียนในเวลากาลต่อมาเสมอ และมันทำให้ดิฉัน (เมื่อเชื่อมหารอยต่อได้แล้ว) ถึงกับรำพึงออกมาว่ามูราคาช่างฉลาดล้ำ เขาคิดไว้ล่วงหน้าหมด ตระเตรียมแผนการอย่างชัดเจนว่า ตัวละครตัวนี้จะไปปรากฎในนวนิยายและเรื่องสั้นต่อๆ ไปของเขา

หรือเราจะอ่านแยกออกมาเป็นเรื่องสั้นเดี่ยวๆ ก็ซาบซึ้งได้โดยไม่ต้องคิดว่ามันเป็นรอยต่อมาจากเรื่องไหน

มีประเด็นที่ค้างคาอยู่ในใจของมูราคามิและเขามักจะตอกย้ำต่อคนอ่าน ดิฉันคิดว่า การบุกร้านเบเกอรี และการเผาโรงนาใน “มือเพลิง” (อยู่ในรวมเรื่องสั้นชุดแฟนมูราคามิรวมหัวเล่ม 1) มีอะไรบางอย่างที่เหมือนกัน มันคือการตั้งคำถามต่อขนบธรรมเนียมที่คนส่วนใหญ่นิยมทำเหมือนๆ กัน และขนบเหล่านั้นทำให้ผู้คนมีความสุขหรือไม่ ดิฉันคิดว่ามูราคามิกำลังจะถามคนอ่านว่าสิ่งเหล่านี้มันนำความสุขมาสู่เราจริงหรือ ตัวเอกของเรื่องในคำสาปร้านเบเกอรี เคยบุกร้านเบเกอรีเมื่อหลายปีก่อน สมัยที่เขายังเรียนมหาวิทยาลัย และหลังจากนั้น“...ผมกลับไปมหาวิทยาลัย เรียนจนจบ เข้าทำงานในบริษัทกฏหมาย และเรียนต่อเพื่อสอบเนติบัณฑิต แล้วผมก็พบคุณ แต่งงาน ผมไม่เคยทำอะไรแบบนั้นอีกเลย ไม่บุกร้านเบเกอรี่อีกแล้ว” แต่ในที่สุด คำสาปบางอย่างก็กลับมาทำให้เขาบุกร้านเบเกอรี่อีกครั้ง คำสาปนั้นอาจจะเป็นคำสาปเดียวกับที่ตัวเอกของเรื่อง “มือเพลิง” เคยผจญมาแล้ว ถ้าชีวิตแบบคนส่วนใหญ่นำความสุขมาให้จริงๆ ทำไมคนเรายังต้องออกไปบุกร้านเบเกอรี หรือเผาโรงนาอีก

ระหว่างการจัดทำต้นฉบับรวมเรื่องสั้นเล่มนี้ดิฉันสนุกสนานกับการทำเชิงอรรถท้ายเรื่องเพิ่มเติมเข้าไปในบางเรื่อง มันทำให้ดิฉัน ทำให้รู้ว่ามูราคามิฟังเพลงแบบไหน กินอาหารแบบไหน อ่านหนังสืออะไร ยุคสมัยของเขาเป็นอย่างไร เหมือนเราได้แกะรอยนักเขียนคนโปรดของเรา สิ่งเหล่านี้เป็นความสุขของนักอ่านไม่ใช่หรือ

คิดเอาเองว่าคนอ่านคงสนุกกับการแกะรอยความคิดและชีวิตของมูราคามิเหมือนเช่นดิฉัน

ใกล้วางแผงแล้วล่ะค่ะ

แวะไปดูหน้าตาและโปรไฟล์เหล่าบรรดานักแปลได้ที่นี่
//www.gammemagie.com/content/view/107/167/lang,thai/

Create Date : 18 กันยายน 2552

Last Update : 23 สิงหาคม 2557 18:49:36 น.

Counter : 2137 Pageviews.

Share
Tweet

- - - - - มานพติก้า และผู้ออกแบบตัวอักษรของไทย - - - -

ดิฉันเป็นพวกหลงใหลตัวหนังสือและการพิมพ์ เวลาที่ได้อ่านประวัติความเป็นมาหรืออะไรก็ตามที่เกี่ยวเนื่องกับตัวอักษรหรือการพิมพ์หนังสือก็จะตื่นเต้นทุกครั้ง เลยเอาบทสัมภาษณ์คุณ มานพ ศรีสมพร ผู้ออกแบบตัวอักษรที่มืชื่อว่า "มานพติก้า" มาให้อ่านกัน

ได้ทราบข่าวจากกลุ่มกราฟฟิกดีไซน์เนอร์ของไทย กลุ่ม design ไปบ่นไป "ซึ่งเป็นการรวมตัวกันของกลุ่มกราฟฟิกดีไซน์หนุ่มสาวรุ่นใหม่ ซึ่งพวกเค้าจะจัดทำ "รายการพอด คาสท์ที่เป็นพื้นที่สนทนาของนักออกแบบสาขาต่างๆ เพื่อเผยแพร่ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับงานออกแบบในชีวิตประจำวัน วิชาชีพสายออกแบบ และการศึกษาด้านการออกแบบ แก่ผู้ประกอบวิชาชีพ, นักศึกษา และผู้สนใจทั่วไป เนื้อหาของรายการจะแบ่งเป็นสองลักษณะคือ การไปทำความรู้จักกับนักออกแบบหรือกลุ่มบุคคล, องค์กร เพื่อให้เข้าใจที่มาของวิธีคิดและวิธีทำงานของผู้ร่วมรายการ และการหยิบประเด็นหรืองานออกแบบที่น่าสนใจมาคุยกับผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง" (หยิบยกมาจาก about designไปบ่นไป)

รายการล่าสุดของ design ไปบ่นไป ถูกใจดิชั้นมากเพราะพาไปทำความรู้จักกับคุณมานพ ศรีสมพร(นักออกแบบตัวอักษรรุ่นพ่อกันเลยทีเดียว)
คุณมานพเป็นคนออกแบบตัวอักษร ชุดมานพติก้า ซึ่งตอนนั้นปี 2516 เป็นต้นมาตัวอักษร Helvetica ของฝรั่งโด่งดังมาก คุณมานพเลยออกแบบตัวอักษรชุดมานพติก้านี้ขึ้นมาเพื่อใช้แทนตัวอักษรของฝรั่ง (เก๋เนอะ มีชื่อฟอนต์เป็นชื่อตัวเอง)

สมัยนั้นยังไม่ใช้คอมพิวเตอร์ในการออกแบบ ไม่มีการดาวน์โหลดฟอนต์กันเหมือนปัจจุบัน แต่ผลงานคุณมานพอยู่ในรูปแบบของเลตเตอร์เพลสหรืออักษรลอกนั่นเอง (เด็กรุ่นนี้คงไม่ทันกัน) ตัวอักษรชุดมานพติก้า 5 ซึ่งถอดแบบมาจากตัวอักษรของการรถไฟ นิยมใช้กันมากบนป้ายชื่อถนน ตรอก ซอก ซอย ชื่อทางหลวง ป้ายทางด่วน ตัวอักษรมานพติก้า 5 นี้มีความเด่นอยู่ที่หัวบอดและเป็นวงกลมทึบ ตัวเส้นมีความหนาบางแตกต่างกัน

ไปรู้จักคุณมานพเพิ่มเติมได้ที่นี่ (ฟังรายการสัมภาษณ์ทั้งหมด )
//www.designpaibonpai.com/

หรือจะอ่านที่เค้าถอดเทปมาแล้วทั้งหมดได้ที่นี่ //www.anuthin.org/2009/09/interview-part1.html

ลองไปอ่านหรือฟังกันดูนะคะ ว่านักออกแบบตัวอักษรรุ่นแรกๆ ทำงานกันอย่างไร

ภาพประกอบบล็อกนี้มาจากนิตยสารสารคดี ปีที่18 ฉบับที่ 211 กันยายน 2545
เป็นภาพประกอบบทความเรื่อง 10 ตัวพิมพ์กับ 10 ยุคสังคมไทย โดยประชา สุวีรานนท์

บทความของคุณประชา สุวีรานนท์ในเล่มนี้ ควรหามาอ่านอย่างยิ่ง ดิชั้นคิดว่าเป็นงานชิ้นเยี่ยมชิ้นหนึ่งของคุณประชาชิ้นหนึ่งทีเดียว

Create Date : 07 กันยายน 2552

Last Update : 28 สิงหาคม 2557 13:08:59 น.

Counter : 7789 Pageviews.

Share
Tweet

- - - - - Read by Heart . Finland by Hand - - - - -

เมื่อเช้าตื่นแต่เช้าตรู่ ( ตีห้า) ไปรับแม่ที่สถานีหัวลำโพง รถไฟจากใต้คันที่แม่โดยสารมาด้วย จะมาถึงหกโมงสิบห้า ไปถึงหัวลำโพงหกโมง ที่ป้ายอินฟอร์เมชั่นบอกว่า รถขบวนนั้นจะมาเลท มาถึงเวลา เจ็ดโมงครึ่งเช้า (นึกแล้วแหล่ะ )

แต่ไม่เป็นไร เราพกหนังสือมาด้วย จัดแจงขึ้นบันไดไปร้านกาแฟชั้นบน สั่งกาแฟและเริ่มอ่านหนังสือเล่มนี้ Finland by hand ของ สนพ.ซันเดย์ อาฟเตอร์นูน (สนพ.ในเครือไต้ฝุ่นเค้าล่ะ) นับตั้งแต่หกโมง จนเจ็ดโมงยี่สิบห้า ดิชั้นก็ไม่ได้เงยหน้าอีกเลย อ่านหนังสือเล่มนี้อย่างตั้งอกตั้งใจ เพลิดเพลิน ซาบซึ้ง และอิจฉาชีวิตของ กัญญชลา นาวานุเคราะห์ ผู้ทำฟินแลนด์ด้วยมือคนนี้มาก.

กัญญชลา กำลังเรียนเรื่อง "วัฒนธรรมดิจิตอล" อยู่ที่คณะมนุษย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยยูวาสกูล่า ฟินแลนด์ เธอเขียนถึงฟินแลนด์ที่เธอรู้จัก ฟินแลนด์ที่เธอบอกในตอนแรกว่า "...นอกเหนือจากความเงียบแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรในฟินแลนด์"

เธอเปิดเรื่องด้วยการนั่งรถผ่านเมืองโนเกีย เมืองที่ผลิตโทรศัพท์อันโด่งดัง ซึ่งเธอจินตนาการว่า มันคงเป็นเมืองที่มีตึกรามสูงๆผู้คนใส่บลูทูธเดินขวักไขว่ แต่เปล่าเลย รถผ่านเมืองนั้นมาแล้วโดยที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำ เธอถึงกับรำพึงว่า ถนนน้อยนิดอันนั้นหรือคือเมืองโนเกีย..

เห็นไหม แค่ประโยคที่เธอบอกว่า นอกเหนือจากความเงียบแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรในฟินแลนด์ ก็ทำให้ดิชั้นรู้แล้วว่า หนังสือเล่มนี้คือหนังสือของดิชั้น และมันก็เป็นแบบนั้น

คนฟินแลนด์ไม่ชอบห้างสรรพสินค้า คนฟินน์ ชอบไปป่า ไปนั่งริมลำธาร ทำอาหารกันเอง ทำขนมกันเอง เค้กแทบจะไม่มีขายในร้าน เพราะเค้าทำกันเอง คนฟินน์มีอนุสาวรีย์ผู้หญิงปักผ้าลูกไม้ (อันนี้ชอบมากกกกกกก) คนฟินน์ไม่ค่อยพูดและรักษาระยะห่างระหว่างกัน ฟินแลนด์ไม่ใช่ดินแดนที่มีพระอาทิตย์สีทองอร่าม กัญญ์ชลา บอกว่าฟ้าของฟินแลนด์เหมือนใครเอากระดาษสีเทาผืนใหญ่ไปแปะไว้บนฟ้า และมันก็เป็นสีเทานิ่งๆ อยู่อย่างนั้นไม่เคยเปลี่ยนสี คิดดูแล้วกันว่ามันเยียบเย็นเพียงไร ประเทศที่มีฟ้าสีเทา ทะเลสาบนิ่งๆ และต้นสนแห้งๆ

ดิชั้นว่าคนฟินแลนด์เก๋เหลือใจ ประเทศเต็มไปด้วย ธรรมชาติ ภูเขา ทะเสาบ หิมะขาวโพลน แต่มีวิชาเรียนอย่างวัฒนธรรมดิจิตอล ซึ่งไม่ใช่การบอกว่าคอมพิวเตอร์ทำอะไรได้บ้าง แต่มันการเรียนว่า คนส่งผลอย่างไรต่อเทคโนโลยี และในทางกลับกัน เทคโนโลยีส่งผลอะไรต่อคน คนเขียนบอกว่า การเรียนของเธอคือ การดูว่าคนแสดงออกกันอย่างไร ผ่านหนัง หนังสือ ยูทู้ป หรือเฟชบุ้ค ฯลฯ ประเทศที่เต็มไปด้วยป่า แต่เขาเรียนหนังสือกันแบบนี้ เก๋จริง เก๋จัง

ดิชั้นอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วก็ได้แต่อิจฉา อิจฉา และอิจฉากัญญชลา เธอมีเรื่องราวทดสอบจิตใจอยู่เสมอ ณ ที่ฟินแลนด์ ลองอ่านบทที่เธอไปรับจ็อบเก็บสตรอเบอร์รี่ในไร่สตรอเบอร์รี่ดู มีอยู่วันนึงเธอต้องเก็บสตรอเบอร์รี่ในวันที่ฝนตกหนัก ทั้งวัน (ย้ำทั้งวัน)

อิจฉาที่เธอได้เห็นงานของสถาปิกชื่อดังคนฟินแลนด์ อัลวาร์ อาลโต ซึ่งเป็นคนสำคัญในวงการดีไซน์ อาลโต เป็นเจ้าพ่อโมเดิร์นนิสต์ในวงการสถาปนิกและการออกแบบ ตัวอย่างการออกแบบอันโด่งดังของเขาชิ้นนึงคือแจกันทรงนี้

กัญญชลามีประโยคเด็ดๆ อยู่ในหนังสืออย่าง "...มีความสุขที่ได้เห็นความสุข"

คนอ่านก็อยากจะบอกว่า มีความสุข (แกมอิจฉา) ที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้

Create Date : 31 สิงหาคม 2552

Last Update : 23 สิงหาคม 2557 18:50:49 น.

Counter : 2389 Pageviews.

Share
Tweet

- - - - - ควันหลงงานอมรินทร์บุ้คแฟร์ - - - - -

บู้ทระหว่างบรรทัดและอะบุ้คในวันจัดเตรียมบู้ท (ก่อนขายจริง 1วัน )

เด็กๆ มารอเข้างานเวลาสิบโมง

อมรินทร์ทำเข็มกลัดให้พนักงานด้วย

สฤณีกับยาขอบและครอบครัว

อุ้มกับยาขอบและครอบครัว (อุ้ม เป็น Icon Reader ของงานอมรินทร์บุ้คแฟร์ปีนี้ด้วย )

เอ๋-นิ้วกลมกับยาขอบและครอบครัว

บอล-วิทยา ทองอยู่ยง มางานบุ้คแฟร์ทุกครั้ง

ต่าย (เดียร์ กาลิเลโอกับทิม นักธุรกิจหนุ่มคู่ใจ ทิมเป็น Icon Reader เช่นกัน)

นัท เอเอฟก็เป็น Icon Reader ด้วย นัทซิ้อหนังสือเล่มไหน แฟนคลับซื้อตาม เพิ่งทราบจากงานคราวนี้ว่า นัทจบเศรษฐศาสตร์ เกียรตินิยมจากฮาร์วาร์ด ( รุ่นน้องสฤณีนี่นา )

บรรดาเด็กฉลาดๆ ทั้งหลาย

ปิดท้ายด้วยรูปหายาก สามบรรณาธิการมาเจอกัน ( บ.ก.สนพ.หนึ่ง บ.ก.สนพ.ยามเช้าและ บ.ก.อะบุ้ค)

จริงๆ ยังมีเพื่อนพ้องในวงการน้ำหมึกแวะไปทักทายที่บู้ทอีกหลายคน มัวแต่เม้าท์กันเพลิน ลืมถ่ายรูปไปเลย

Create Date : 07 สิงหาคม 2552

Last Update : 23 สิงหาคม 2557 18:52:43 น.

Counter : 3277 Pageviews.

Share
Tweet

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32