เวย์นี่ผมเหมือนต้องลุ้นโชคเอาว่ามันออกหรือยัง

"เมื่อมาถึงวัยชราผมเลิกฝันแล้วว่าจะให้คนส่วนใหญ่มาเห็นด้วย

...คือผมเข้าใจ แล้วก็เลิกโกรธแค้นด้วย กระทั่งเผื่อไว้ด้วยว่าตัวเองอาจจะคิดผิดก็ได้"

ตอนนี้ผมก็เริ่มคิดแบบนี้แล้วครับ มันทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าการพยายามเข้าใจจริงๆนะ

เอ้อ วันนี้อ่าน "จุดประกาย" เค้าเขียนถึง "บางน้อยคอยรัก" ที่พี่แป๊ดไปพักด้วยล่ะ อ่านบางความคิดของเจ้าของแล้วก็ขำดี (เช่น ทำไมกรูต้องมาคอยปิดประตูให้มึงตอนตี 4 ด้วยวะ) อ่านแล้วรู้เลยว่าเราทำงานแบบนี้ไม่ได้แน่ๆ เพราะถ้าเป็นเราคงไม่ได้แค่คิด แต่ด่าเลย

เอ่อ... คุณบล็อคแก๊งค์ผู้แสนสุภาพเค้าว่าเม้นผมมีคำไม่เหมาะสมครับพี่แป๊ด รบกวนช่วยไปกู้มันกลับมาที - -

^
^ กู้คืนแล้วจ้า

เคยอ่านที่คุณเสกสรรค์ ประเสริฐกุลให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์เรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ที่ว่าเวลาเปลี่ยนไปความคิดก็เปลี่ยนไปด้วย .. เห็นด้วยกับคุณแฟนผมเลยค่ะ ทำได้แค่พยายามเข้าใจจริงๆ

เดี๋ยวจะไปรื้อกองนสพ.หาจุดประกายฉบับนี้มาอ่านมั่ง อิๆ

ยอมรับว่ารู้สึกห่างไกลจากท่านนี้พอควรครับอันเนื่องมาจากยุคสมัยที่ต่างกัน

แต่พอได้อ่านความคิดสั้นนี้แล้วผมกลับรู้สึกเคารพครับที่อย่างน้อยก็ยังมีผู้ใหญ่ที่เข้าใจโลก เข้าใจคนและที่สำคัญเข้าใจตัวเองอย่างปรุโปร่ง

เป็นไปได้จะหามาอ่านบ้างครับ ^^

ไม่ได้ซื้อเวย์มาสองสามเล่มแล้วอ่ะ เล่มนี้ไปเปิดๆ ที่แผงหน่อยนึง ตัวหนังสือละลานตามากๆ

พี่แป๊ด ขอนอกเล่มนิ๊สสสนึง
ผม อ่านเล่มวิ่งเพิ่งจบครับ
อิ่มมากมาก เหมือนได้นั่งคุยกะเฮียมู
แล้วก็คุณนพดล ไปพร้อมพร้อมกันเลยอ่ะพี่ ... สุดยอดจริงจริง

ปล.รอปีศาจแห่งเล็กซิงตันอยู่ครับ

พรุ่งนี้เข้าห้าง หวังว่ามันจะคงยังมีอยู่บนแผงครับ ^^

ถัดจาก open ก็มี way นี่แหละทีี่ซื้อโดยไม่เสียดายเงิน

อยากอ่านจัง
ปีหน้าจะกลับไปอ่านค่ะ

คนอ่านเวย์มีน้อยจริงๆ

ร้านหนังสือแถวบ้านก็เลยสั่งมาทีละไม่กี่เล่ม

วันหลังเราจะไปดักที่แผง อยากรู้ว่าคนอ่านเวย์จะเป็นคนแบบไหน อิอิ

ส่วนตัว ติดตาม อ.เสกสรรค์ มาเรื่อยๆล่ะครับ

เล่มนี้จึงไม่น่าพลาด

ดีใจ ดีใจ เจอ คอ way ด้วย
สวัสดีค่ะ พี่ พี่ ทุกคน
ชอบ way เล่มนี้ อยู่เหมือนกัน
อ่านของ อ. เสกสรร เเล้ว
คิดตามได้ ดี เหมือนกันนะคะ