หนังสือเพียบเลยนะครับ สโลเเกนหัวเรื่องก็เท่
เเต่ก่อนผมเเทบไม่ได้สนใจโทรศัพท์เลย เดี๋ยวนี้
กลับติดคุยทุกวัน อืม ก็ไม่รู้จะลดละเลิก ได้หรือเปล่า

เคยอ่าน hesheit เหมือนกัน ตอนเเรก มองว่าการ์ตูน
อะไรก็ไม่รู้ ภาพไม่สวยเลย เเต่ในที่สุดก็ค้นพบสัจธรรม
ภาพดูธรรมดาเเต่เนื้อหาสื่อออกมาดีมากเลยครับ

แวะมาอิจฉาอีกทีค่า....
แอบๆเดินไปชแว้บ มองคุณกรัปปาด้วยแหละ แต่ไม่กล้าทักอ่ะจิ....
คุณกรัปปา ใส่แว่นตา น่ารัก น่ารัก ใช่ป่ะคะ อิอิอิ

...เล่นบล็อกให้น้อยลง เพื่ออ่านหนังสือให้ได้มากขึ้น...

สโลแกนนี้ ก็ใช้ได้..ใช่เปล่าคะ

ปลื้มด้วยจัง ได้ครอบครองหนังสือดีมากมาย หมายว่า จะได้อ่านหนังสือจุใจ จุใจ...

แค่ฟัง ก็สุขไปด้วยแล้วค่ะ

สงกรานต์อาจได้ไปนอนพัก อ่านหนังสือที่ซื้อมาค่ะ...
แต่ก็ไม่แน่ว่าจะเปลี่ยนใจ หอบงานไปทำด้วยดีหรือเปล่า เพราะตอนนี้กรอบยิ่งกว่าข้าวเกรียบ

คืนวันเสาร์ หลังจากกลับจากงานหนังสือ... มือถือหนูหายล่ะพี่
วันอาทิตย์เลยหมดเวลาไปกับการแจ้งความและติดต่อทำเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับโทรศัพท์ (อดไปงานหนังสือเลย ฮือๆๆ) ยังดีว่า ตอนนี้ได้ซิมใหม่เบอร์เดิมแล้ว เพื่อนและงานยังติดต่อได้ตามปกติ แต่เบอร์มิตรสหายที่เคยบันทึกไว้ก็สูญไปหมดเลยค่ะ

ธีมการซื้อหนังสือน่าสนใจมากๆ ค่ะ ได้ไปอุดหนุนงานของคุณกนกพงศ์เพิ่มมาอีกหนึ่งเล่มเหมือนกันค่ะ (แผ่นดินอื่นฉบับพิมพ์ครั้งแรก (มั้งคะ) ก็อยู่ที่บ้านน่ะค่ะ ซื้อตอนที่หนังสือเข้ารอบซีไรท์)

นี่ขนาดซื้อหนังสือได้น้อยนะคะนี่ โห..ถ้าเยอะจะขนาดไหน


ส่วนสโลแกน คงใช้ไม่ได้อะค่ะ เพราะไม่ค่อยคุยโทรศัพท์เท่าไหร่อยู่แล้ว (ยกเว้นตอนทำงาน)

สนใจหนังสือของมุกหอมกะสวรรค์ชั้นประหยัดจังค่ะ

แหม...ขนาดได้น้อยนะคะเนี่ย
ตอนนี้ กำลังอ่าน ร่างพระร่วง ในเว็บ ศิลปวัฒนธรรม พอดีเลยค่ะ
บึงหญ้าป่าใหญ่ เคยอ่านนานแล้ว ติดใจสำนวนละเมียด ของคุณ เทพศิริ สุขโสภาเหมือนกัน
มุกหอม เธอเขียนมันส์ดีนะคะ ติดตามอ่านประจำ เพิ่งอ่านบทวามใน ศิลปวัฒนธรรมที่เธอเขียน เปรียบเทียบ การเขมือบขวาน จบไปเช่นกัน เมื่อสักครู่นี้เอง
ตอนนี้ ขี้เกียจทำงานจังค่ะ อยากจะอ่านหนังสือที่ซื้อมา พิมพ์โปรแกรมให้ลูกทัวร์ วีไอพีไป ตาก็ชำเลืองมอง ซูสีไทเฮา ราชินี ดอกกล้วยไม้ไป เฮ้อออออออ.....
ชอบ อันฉี เหมินไหมคะ อิฉันติดใจมาตั้งแต่เรื่อง อะเซเลียสีแดงแล้วค่ะ
ปล. คุณ กรัปป้าจะมายุดยาเมื่อไหร่ บอกล่วงหน้านะคะ จะได้ปิดบ้านหนี อิอิอิ ล้อเล่นค่ะ จะได้เตรียมตัวต้อนรับ ตั้งขบวนกลองยาวตั้งแต่ ทางแยกยุดยาเลยค่ะ

โลกนี้มันช่างยีสต์เป็นหนังสือที่อ่านสนุกจริงๆ ค่ะ ชอบเรื่องรูปเล่มของหนังสือด้วย เป็นการจัดรูปเล่มและออกแบบที่หนูชอบมากๆ เลยค่ะพี่ (แค่เลขหน้าก็ยีสต์แล้ววววว)

รอหายยุ่งและไม่ขี้เกียจ จะรีวิวหนังสือเล่มนี้ลงบล็อกแน่ๆ



พี่กรัปป้าเกิดเดือนนี้เหรอคะ?

วันที่เท่าไหร่หนอ?

ราศีมีนหรือเมษคะพี่?



ยังไงขออวยพรล่วงหน้านะคะ

ขอให้พี่มีความสุขกับการอ่านหนังสือและการได้ทำงานอยู่ในแวดวงของหนังสือไปอีกนานๆ นะคะ

ขอให้พบเจอแต่กัลยาณมิตร

มีจิตใจเข้มแข็ง มีชัยชนะเหนืออุปสรรคและศัตรู


อย่าลืมทำสิ่งดีๆ เป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเองนะคะ



วันเกิดพี่ไม่ได้อยู่กรุงเทพฯ แต่ได้พักผ่อนใช่ปะคะ?

เต้ยไม่ได้อยู่กรุงเทพฯ แต่ไปทำงานแหละค่ะ

^
^ ราศีเมษ จ้า

เสียดายจัง เล็งหนังสือไว้เล่มนึงที่นางเอกเป็นสัตวแพรด กะว่าขากลับจะไปซื้อ พอเอาเข้าจริงๆ เดินไปไม่ไหว เลยตั้งใจว่าจะต้องไปเอาให้ได้วันหลัง เพราะมีนัดกะหนูแขไว้ว่าจะไปเจอกัน
จนแล้วจนรอด .... ก็ ....

หวังว่าจะได้เจอน้องแป๊ดอีกครั้งนะคะ

โห...เยอะเหมือนกันนะคะ

เอ...หนังสือของพี่เชนเนี่ยคือเล่มใหม่เหรอคะ

ลายเซ็นคุณจีระนันท์อลังการมากเลยค่ะ

จริงๆแอบไม่เห็นด้วยกับสโลแกนนะคะ
คือไม่เห็นด้วยกับการเปรียบเทียบอะไรแบบนี้ เหมือนกับพูดว่า เล่นเนตให้น้อยลง เพื่อมีเวลาดูหนังมากขึ้น ฟังเพลงให้น้อยลง จะได้มีเวลาดูข่าวมากขึ้น อะไรแบบนี้หน่ะค่ะ
คือมันขึ้นอยู่กับว่าคุยโทรศัพท์กับใครยังไง แล้วอ่านหนังสืออะไร เชื่อว่าทุกอย่างน่าจะมีความสำคัญเท่ากันหมด แล้วแต่คนจะให้สัดส่วนเวลาต่างกันแค่ไหน

นี่ได้หนังสือน้อยแล้วเหรอคะ อ่านแล้วอิจฉา :)

เล่นบล๊อกให้น้อยลง เพื่ออ่านหนังสือให้ได้มากขึ้น"

อิอิ

=)

สวัสดีค่า อิจฉาคนได้อยู่กะหนังสือจังเล้ยยย
เพิ่งหมดไปไม่กี่วัน คงยังไม่หายเหนื่อยใช่ป่าวคะ
ต้องดื่มไวน์เยอะๆ อิอิ ^^...

งานนี้อด เอาไว้ปีหน้าฟ้าใหม่เราคงได้เจอกันในงานหนังสือสักครั้งนะคะ ... แอบมีคนไปเยี่ยมคุณกรัปป้าเยอะเลย มีหรือว่ามีโอกาสจะพลาดไม่ไปมั่ง ...

ปล กระซิบว่าหนังสือเพียบจริงๆ ค่ะ

งานนี้อด เอาไว้ปีหน้าฟ้าใหม่เราคงได้เจอกันในงานหนังสือสักครั้งนะคะ ... แอบมีคนไปเยี่ยมคุณกรัปป้าเยอะเลย มีหรือว่ามีโอกาสจะพลาดไม่ไปมั่ง ...

ปล กระซิบว่าหนังสือเพียบจริงๆ ค่ะ

ผมได้ มือนั้นสีขาว พร้อมซีดี ชุดจินตนาการของศักดิ์สิริ มีสมสืบ เหมือนกันครับ นอกนั้นไม่เหมือนเลย เพราะผมแทบไม่ได้ซื้อเลยอ่ะ

แวะมาหาอีกรอบ

พอดีเมื่อกี๊มื้อเที่ยงได้อ่านนสพ.เดลินิวส์ สะดุดตากับบทบรรณาธิการร่วมค่ะ เลยเอามาอัพบล็อกเพิ่มอีกบล็อกวันนี้ค่ะ

พี่ทราบเรื่องนี้บ้างหรือเปล่าคะ? เค้าลงในทุกนสพ.หรือเปล่า?



ราศีเมษ งั้นก็ต้องหลัง 13 แน่ๆ สินะคะ

เอ..วันไหนน้อ วันไหนน้อ?

เห็นด้วยกับ slogan นี้ค่ะ (เพราะตัวเองเป็นคนไม่ชอบคุยโทรศัพท์น่ะ จะนึกไม่ออกทุกทีว่าคุยเรื่องอะไรดีหว่า เก็บไปคุยเวลาเจอหน้าดีกว่าตั้งเยอะ )

ถ้าเอามาใช้กับตัวเองไม่รู้ต้องเปลี่ยนเป็น "เล่นเน็ตให้น้อยลง เพื่อ่านหนังสือให้ได้มากขึ้น" รึเปล่านะ

เหมือนพี่แป๊ดจะได้หนังสือน้อยไปหน่อยนา

เท่ห์จริง
มี theme ในการซื้อหนังสือด้วย

บี๋ก้อมีนิดหน่อยนะพี่ คือตั้งใจไปซื้อหนังสือที่เป็นชุดๆ ให้ครบชุด
แต่ซื้อไปซื้อมา ความตั้งใจหายไปไหนไม่รุ
เลยซื้อตามใจอยากเลยที่นี้

อ้า ... ใกล้วันเกิดพี่แป๊ดเหรอ
ฉลองค่า ฉลอง ...
นัดเลยค่ะพี่

ของตัวเองคงต้องเปลี่ยนสโลแกนเป็น อยู่หน้าคอมให้น้อยลง เพื่ออ่านหนังสือให้มากขึ้น

มาบล็อกนี้ได้รายชื่อหนังสือไว้เมียงมองเพิ่มขึ้นเยอะเลยค่ะ บางเล่มไม่เห็นในงานเลย ขนาดว่าสอดส่ายสายตาทุกบูธแล้วเชียวนะ

กวีนิพนธ์แห่งรักยี่สิบบทและบทเพลงแห่งความสิ้นหวังหนึ่งบท เป็นเล่มที่เพื่อนคนหนึ่งซึ่งชื่นชอบเนรูด้ามาก อ่านแล้วผวากับการแปลค่ะ คงเพราะคาดหวังว่าจะได้อ่านร้อยกรองไพเราะเสนาะโสต ไม่ใช่การแปลตรงตัวจากต้นฉบับ (ต้องไปถามพวกเรียนมาทางด้านนี้ว่าแปลบทกวีนี่เขามีหลักกันยังไง)

สุขสันต์วันเกิดค่ะ

ได้หนังสือเยอะเลยนะครับ(อันนี้ไม่ต้องบอกก็เห็นๆกันอยู่...)

ตอนนี้ผมมี บล็อก ของตัวเองแล้ว งม อยู่นานเลย กว่าจะได้..ยังไงจะเข้ามาอ่าน ของคุณ grappa บ่อยๆนะครับ
อืม--อีกอย่าง "เรามารักวรรณกรรมไทยกันเถอะครับ" หุหุ

เสียดายที่คราวนี้ไม่ได้ไปเจอตัวเป็นๆคุณ grappa เลยค่ะ
ไว้คราวหน้านะคะ ^^"


ปล. ราชาธิราชเป็นนอกเวลาตอนม.ต้นค่ะ
ยอมรับว่า อ่านแล้วอยากฆ่าตัวตายนิดๆ
อ่านก็ไม่รู้เรื่อง แถมต้องทำรายงานอีกแน่ะ

ปปล. แล้วไม่เจอคุณแทนไทหรอคะ
แมงปออยากเจอค่ะ
(นอกประเด็น 555+)

ผมรู้สึกเศร้าที่ได้เห็นหนังสือของคุณกนกพงศ์ไม่รู้ทำไม รู้สึกเศร้าที่เขาจากไปแล้วก็มีหนังสือเขาวางอยู่ แค่นั้น นั่นไงหนังสือเขา ตรงนั้น แค่นั้นเองที่ผมรู้สึกหวิว(แต่ผมไม่ได้ซื้อหรอกครับ)ใช่ผมรู้สึกหวิวเพราะผมไม่ได้อ่านกระมัง

แต่คำนำในหนังสือ "โลกหนุนรอบตัวเอง"สวยงาม ใช่สวยงาม คืออะไรที่งาม เป็นคำนำที่สวย นั่นล่ะเป็นอะไรที่ชวนเศร้า ไม่รู้ผมเศร้าเพราะอ่านบทความนั่น

คุยโทรศัพท์ให้น้อยลง เพื่อ (เอาค่าโทรศัพท์มา) ซื้อหนังสืออ่านให้ได้มากขึ้น

ฮา

เรื่องวรรณกรรมไทยนี่ ส่วนใหญ่ถ้าจะซื้อก็ซื้อที่ชัวร์แล้วน่ะค่ะว่าดีแน่ เพราะอ่านแป๊บเดียวจบแล้ว ถ้าอ่านจบแล้วรู้สึกไม่ดีด้วยก็จะคิดว่าไม่คุ้มเลย ก็เลยเหมือนปิดกั้นหนทางคนใหม่ๆ เหมือนกัน กว่าเราจะรู้ว่าเขาดีแน่ เขาก็อาจอดตายไปแล้วก็ด้าย

สำหรับคุณที่ไม่เห็นด้วยกัยสโลแกนนี้
ขอค้านคุณอีกนิดนะครับ คือผมไม่ได้เป็นอะไรกับ สนพ. หรือคนคิดสโลแกนนี้หรอกครับ แต่

"ผมไม่เคยเห็นใครที่อ่านหนังสือเยอะด้วยแล้วคุยโทรศัพท์เยอะด้วยเลยครับ"

เพราะนั่นคือคนสองแบบไงครับ ฉะนั้น สโลแกนนี้จึงมีความลึกซึ้งอยู่ และต่างจากการเปรียบเทียบอันอื่นที่คุณยกมาครับ

^
^ เห็นด้วยค่ะ
สโลแกนนี่พุ่งตรงไปยัง คนที่ชอบพูดโทรศัพท์ ซึ่งน่าจะเป็นบุคลิคใหม่ของคนรุ่นปัจจุบันนี้ไปแล้ว

ทำตามสโลแกนนี้ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ

เลิกใช้มือถือจะครบอาทิตย์แล้ว
อ่านหนังสือได้เยอะขึ้นจริงๆ

สามก๊กในงาน พระคลังหน ราคาประมาณเท่าไหร่ครับ ด้านนอกราคา500กับ1000
nung_12_1@hotmail.com

ทำตามสโลแกนนี้แล้วดีขึ้นไม่สนใจโทรศัพท์แล้วอ่านหนังสือได้เยอะขึ้น