เต้ยอ่านแล้วล่ะค่ะพี่

แต่อาจเป็นเพราะ "ขนบ" บางอย่าง วิธีคิด วิธีเล่าเรื่องของเค้ามันช่าง "เก็บกด" ซะจนเรา (คนอ่านอย่างเต้ย) อึดอัดคับข้องเหลือเกินกับสิ่งที่เค้าคิดและดำเนิน

อะไรจะต้องเก็บความรู้สึกไว้กับตัวถึงเพียงนั้นหนอ

แล้วยิ่งบทสรุปเป็นอย่างนั้นด้วยแล้ว ก็เลยยิ่งแบบ..ถอนหายใจยาวน่ะค่ะ

อ่านแล้วอึ้งงันบอกไม่ถูก

โย่วๆ มีเป็นของตัวเองแล้วค่า
แต่ยังอ่านไม่จบเลย
มัวแต่ไปอ่านนิยายน้ำเน่าอยู่ค่ะ^^'




...

ซื้อมาแต่ยังไม่ได้อ่านค่ะ งั้นเด๋วหยิบเล่มนี้ขึ้นมาไว้ชั้นบนสุด สำหรับอ่านในเร็วๆนี้ก่อนนะคะ
ตอนนี้มัวแต่ติดใจ เมนูปราถนา รอบสองอยู่น่ะค่ะ ติดใจ คุณ ฮิมิโตะ เอามากๆแล้ว ( อิฉันเล่าให้ผู้พันฟังจนเค้าอยากอ่านขึ้นมาบ้าง)
ยิ่งเธอพูดถึงอาหารต่างๆอันเจือปนกับหลากอารมณ์แล้ว อึ้ง ค่ะ แต่ก็น้ำลายสอตามอารมณ์เธอไปด้วย โดยเฉพาะผัดกระหล่ำปลีของโปรด
แหม...ชายคนที่เธอรักที่จะเห็นเวลาทำครัวเนี่ย ภาพมัน อยู่ใกล้ๆตัวอิฉันนี่เอง
ปล.คุณแป๊ดสบายดีนะคะ

เข้ามาทักทายจ้า

หวัดดียามเช้า ทุกคนนะค้า

โอ้ อิจฉาคุณนางกอมั่กๆ มีคนที่รักทำอาหารให้กิน แต่อิชั้นน่ะอยากทำอาหารให้คนที่เรารักอ่ะดิ

ป.ล. วันนี้เป็นหวัดเล็กน้อยค่ะ เมื่อคืนไปดื่มมานิโหน่ยยยยยย (ไม่เจียมสังขารอันชราภาพของตัวเองเล้ย )

เคยดูหนังและประทับใจหนังค่อนข้างมาก

คุณ grappa เคยแนะนำหนังสือเล่มนี้แก่ผมมาครั้งนึงแล้ว ยังไม่ได้ไปหาซื้อมาอ่านเลย ขอบคุณที่นำมาพูดถึงอีกครั้งนึง ผมคงไปหาซื้อมาอ่านเร็วๆ นี้ครับ

เคยดูหนังเรื่องนี้ครับ
ทางช่อง HBO มั้ง ถ้าจำไม่ผิด
แต่ก็ดูนานมาแล้ว
รายละเอียดในหนังก็จำไม่ค่อยได้ครับ เพราะได้ดูแค่ครั้งเดียว
ตั้งใจจะซื้อหนังสือ ก็ไม่ได้ซื้อสักที

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและบอกข่าวกันค่ะ พี่ grappa

เข้าไปดูหนังสือในเวปสำนักพิมพ์ของ viggo ที่ชื่อ Perceval Press เรื่อยๆ ค่ะ แต่หลังๆ ไม่ค่อยอยากไปเลย เพราะเข้าไปเยี่ยมทีไร เสียตังค์ทุกที

remains of the day ยังไม่ได้อ่านและหนังก็ยังไม่ได้ดูเลยค่ะ ได้ดูแต่ howards end ของผู้กำกับคนเดียวกันคือ James Ivory (แกเป็นอเมริกันที่ชอบทำหนังอังกฤษจัง)

Happy Tuesday นะคะ

หวัดดีตอนบ่ายๆจ้า

ได้หนังสือเล่มนี้มาครอบครองแล้วอ่ะค่ะ หาฤกษ์อ่านอยู่ แฮ่ะๆ แต่โดยส่วนตัวชอบเรื่องที่มีเนื้อหาโหยหาอดีต รำลึกอดีตอยู่หน่อยๆ คิดว่าน่าจะชอบ ^ ^

ท่าทางเป็นหนังสือน่าอ่านดีครับ แต่ไม่รู้ว่าแตกต่างจากหนังขนาดไหน แต่หนังก็ดันไม่ได้ดูอีก

เคยดูหนังมาก่อนค่ะ แต่ชอบจำอารมณ์ปนกับอีกเรื่องที่แอนโธนีเป็นเจ้าของร้านขายหนังสือซะงั้น

หนังสือนี่ยังไม่ได้ฤกษ์อ่านซะที คงเหมือนกันคนทั่วไป นิยายรักนำหน้า วรรณกรรมตามหลัง 555 (ไม่ตกขบวนก็ดีถมแล้ว)

เพิ่งไปซื้อมา(ดัวยบัตรส่วนลด555)
แต่ยังไม่ได้อ่านเลยยยยยย
(สังวันจะโดนกองหนังสือทับตาย!)

เปลี่ยนโฉม Blog ใหม่ได้ยอดเยี่ยมมากครับ

มาเมื่อเช้าอีกแบ็คกราวด์

ตอนนี้อีกแบ็คกราวด์

ชอบแบ็คกราวด์อันนี้ค่ะ สวยดี คลาสสิค นุ่มนวล ชอบๆ

แวะมาหาก่อนกลับบ้านค่ะ มาอ่านคอมเม้นท์คนอื่นๆ ด้วย

^
^ หาแบ็คกราวด์ ที่เข้ากับหนังสือไง

กลับบ้าน ค่ำนะ สาวไกด์ เจอฝนไหมนี่

หนังน่าดูนะคะ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่บล็อกค่ะ

ยังจับๆวางๆอยู่ค่ะ เนื่องจากเปี่ยมไปด้วยบทบรรยาย ปุ๋ยแพ้บทบรรยาย แหะๆ

พี่แป๊ด วันโน้นอุตส่าห์หอบแม่ไก่ฯไปให้นา เสียดายจังที่ไม่ได้เจอกัน

มันจะอ่านยากเหมือน ความเบาหวิวฯ ไหมเนี่ย อ่านมานานแล้วไม่จบสักที
เห็นชื่อหนังสือออกแนวปรัชญาหน่อยๆ

^
^ แตกต่างกันเยอะค่ะ หนังสือคนละแนว เรื่องนี้อ่านง่ายกว่ามาก

แต่ จขบ.ก็ชอบงานของมิลาน คุน เดอ รา ผู้เขียนความเบาหวิวเหลือทนของชีวิต เหมือนกัน ไว้วันหลังจะแนะนำ

หวัดดีค่ะ พี่แกร๊ป

เคยดูหนังเรื่องนี้นานแล้วเหมือนกัน ออกจะเลือนๆไปบ้างละ ต้องไปคุ้ยดูในกองซีดีอีกที

ปล. วันศุกร์นี้ได้หยุดมั๊ยอ่ะคะ จุ๊บลุ้นอยู่เลย ว่าจะได้หยุดยาว 5 วันมั๊ย

เพลงอัลบั้ม Be My Guest โบว์ชอบทุกเพลงเลยค่ะ
แต่ยังไม่ได้เปิดเพลงของมัมค่ะ^^



...

คิดถึงนะคะ
วันนี้มีความสุข ตื่นอย่างสดใส และ มีแนวโน้มจะได้กินไอติมวานิลลา ละค่ะ

สวัสดีวันสีเขียวจ้า

. Remains of the Day จับหลายครั้งแล้วค่ะ แต่ไม่ได้ซื้อสักที
. วู้ว ฮันนีบาล!
. อยากดู เดธโน๊ต เช่นกันค่ะ ดูเบื้องกลังการถ่ายทำแล้วซี้ดๆ
. มีหัวแตงโมใน Free Form ด้วย

เข้ามาชอบเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ หนังสือเขียนดีเชียว (ภาษาดีมากๆๆๆ เหมือนคนอังกิดเขียนเลยค่า) หนังก็ประณีต เป็นเรื่องที่ดีของอิชิกุโร่เลยนะคะ หลังจากเขียนเรื่องนี้แล้ว เขาก็ไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าไหร่ เรื่องหลังๆไม่ค่อยชอบเลย มาแป้กเอาจริงๆก็คือเรื่อง When we were orphan ที่โดนนักวิจารณ์ด่ายับ แต่เห็นว่าเขากลับมาตีตื้นได้อีกครั้งอย่างเต็มภาคภูมิกับ never let me go นะคะ (ซึ่งหนูก็ยังไม่ได้อ่านเหมือนกันค่ะ แหะ แหะ)

remains อ่านง่ายกว่างานของคุนเดอร่าค่ะ คุนเดอร่าจะลึกซึ้งและแยบยลกว่าในแง่ของปรัชญา แต่หลังๆคุนเดอร่าก็เงียบฉี่ไปเลยนะคะ เหมือนพรสวรรค์หดหาย งานใหม่สู้งานเก่าๆอย่าง immortality, unbearable ไม่ได้เลยค่ะ เสียดายเหมือนกัน

เคยดูแต่หนังครับ จำอะไรไม่ได้มากแล้ว จำได้แต่มีซุปเปอร์แมนเล่นด้วย / ผมว่าประเด็นเรื่องศักดิ์ศรี คนญี่ปุ่น - อังกฤษ ให้ความสำคัญเรื่องนี้เหมือนๆกันนะครับ นี้อาจเป็นตัวเชื่อมให้คาสิโอะ อิชิงุโระ เขียนเรื่องนี้ออกมาได้ดี

มีหนังสือ ดีๆ มาแนะนำอีกแล้ว
อ่านไม่ทันเลยครับนี่
คุณ grappa ทำได้ไง
ขยันจริงๆ

I used to partly watch this movie.

I saw this book at Book fair as well but I didn't buy it. I also wondered that the author is Japaense man but after reading your blog I understand why he can write about this kind of book.

ยังไม่ได้อ่านนะคะ ได้หนังสือมาแล้วก็ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ
มาถามก่อนออกไปทำงานว่า กฎของเมอร์ฟี่เค้าว่ายังไงเหรอคะ

ช่วงนี้รอบอลโลกอย่างเดียวเลย
ขนาดกำลังภายในเรื่องที่รอคอยกำลังจะออกยังไม่อยากอ่านเลยพี่

=)

ช่วงนี้ห่างจากวรรณกรรม (ที่เค้าว่าเป็นวรรณกรรม...ไม่รู้จะจำกัดความยังไง) พอสมควรครับ

อ่านแต่วรรณกรรมเยาวชน อย่าง เมอร์ลิน (ตอนเด็กรันทดจริง ๆ)

อยากดูหนังเรื่องนี้นานแล้ว

ขอเริ่มจากหนังก่อนดีกว่านะคะ แล้วว่าง ๆ จะลองหามาอ่านดู

เรื่องที่พูดถึง และแอนโธนีเป็นเจ้าของร้านหนังสือ คือ 84 Charing Cross Road ของ Helene Hanff ค่ะ

นอกจากจะเป็นบรรยากาศหาหนังสือในร้านแล้ว ยังเป็นการโต้ตอบจดหมายทั้งเรื่อง อ่านก็ได้อารมณ์ ดูหนังก็อิน ชอบเรื่องนี้มากเลย

โหย บล้อกตกแต่งใหม่ซะดูออกแนวฮิปๆ แต่ผนังบุวอลเปเปอร์ซะลายคลาสสิคเชียว ตกลงแนวไหนเนี่ย วู้

หนังสือเรื่องนี้เคยเปรยๆเขียนถึงแล้วนิ แล้วผมก็บอกว่ากะจะไปซื้อมาอ่าน จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้ซื้อมาอ่านเหมือนเดิม 555 แต่ถ้าจะอ่านเรื่องแนวๆนี้ รุ้สึกว่าตัวเองจะต้องอารมณ์นิ่งๆด้วยอ่ะ ถึงจะอ่านจบ ตอนนี้เลยลุ้นสืบสวนเหมือนเดิม อุอุ

เอ แต่เห็นชื่อลอร์ดดาร์ลิงตันกับพ่อบ้านชื่อสตีเวนแล้วนึกถึงเรื่องสเตรนจ์กับมิสเตอร์นอเรลเลยน่ะ คงเพราะเรื่องนี้ผู้เขียนแกเอาเค้าโครงเรื่องจริงมาใช้ด้วย แล้วมีพ่อบ้านชื่อนี้เป็นตัวละครหลักตัวนึงในเรื่องด้วยน่ะ (แต่คนละบ้านกับท่านลอร์ดนี้น่ะ๗ ไม่รู้ จขบ อ่านเรื่องนี้ยัง ผมว่าบรรยากาศในหนังสือเรื่องนี้สุดยอดมากๆ ชอบการพรรณณาสภาพแวดล้อมของผู้เขียนจริงๆ

ชอบปกหนังสือมากครับ ตอนออกใหม่ๆ ก็หยิบมาอ่านคร่าวๆ หลายหน้าแล้วน่าสนใจมากครับ แต่ผมก็จะมีปัญหาเกี่ยวกับความรู้พื้นฐานที่ควรทราบก่อนอ่าน
ด้วยเหตุฉะนี้จึงยังไม่ได้ซื้อมาเก็บเข้ากรุน่ะครับ
หนังสือเต็มบ้าน ยังไม่ได้อ่านเยอะมาก

ช่วงนี้แบ็คกราวนด์สวยทุกอันเลยนะคร๊าบ ชอบๆ

Happy Holiday นะคะ

ตอนแรกว่าจะซื้อมาอ่าน แต่กลัวเครียดน่ะค่ะเลยยังไม่ได้ซื้อเลยนะ

หึๆ ท่าทางคนเขียนจะเป็นคนอังกฤษ-ญี่ปุ่น ที่เป็นมากกว่าคนอังกฤษแท้ๆด้วยซ้ำนะครับ เหอๆ

อืม น่าสนใจครับ แต่ช่วงนี้ไม่มีเวลาอ่านหน้งสือเลย

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมค่ะ ว่าจะทักว่าพอดีว่ามีเป็นหนังด้วยใช่ไหม

โหลด trailer DN มาดูแล้ว ลุคเท่สุดๆไปเลยค่ะ แอลก็ดูดี แต่ไลท์หน้าบานมากๆเลย

เมื่อวานอยากไปราชดำเนินมากๆ คิดถึงพี่แกร๊ปเลยค่ะ ว่าจะไปขอพึ่งซะหน่อย แต่แล้วก็อดไปจนได้

หายไวๆนะครับ
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา
ผมเองก็ร่ำๆจะเปื่อยไปเหมือนกัน

กรี๊ดดดดดด รูปคนเขียนหล่อจัง เคยเห็นแต่รูปที่ตี๋เป็นบ้าอ่ะ

พี่เขียนดีจัง ทำให้หนังสือดูมีค่าขึ้นมาจม (หรือขึ้นมาลอย???)

หนังสือปกสวยดีค่ะ ดูแล้วน่าอ่านดีแต่คาดว่าคงจะไม่ใช่สไตล์เรา ก็เลยแอบอ่านบล็อกอื่นๆ ที่เขียนถึงหนังสือของมูรากามิดีกว่า

ขอบคุณที่แวะเข้าไป comment ที่ blog นะคะ เลยได้มีโอกาสมาเยือน blog ของคุณ grappa ด้วย เพิ่งจะรู้นะคะเนี่ยว่าร้านหนังสือเดินทางเปิดแล้ว เห็นคุณหนุ่ม หนังสือเดินทางไม่ได้เขียนบทความใหม่ใน onopen.com เลย สงสัยอยู่เหมือนกันว่าแกหายไปไหน

กลับมาอ่าน blog ที่ตัวเองเขียนอีกครั้ง ใช่ค่ะ ตั้งคำถามและคิดมากจริงๆ อ่านดูแล้วรู้สึกว่า ฉันฟังดูเศร้าขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

เขียนยาวไปหน่อยขออภัยค่ะ

ดี

แวะมาเยี่ยม...มีlinkมุราคามิด้วย
เยี่ยมมาก

ยังไม่เคยอ่านค่ะ แต่ว่าเคยดูเป็นหนังแล้วทาง ubc รู้สึกชอบหนังเรื่องนี้จัง ชอบวิธีการดำเนินเรื่องแบบเรียบๆเงียบๆ แต่เข้าถึงหัวใจของสตีเว่นส์น่ะค่ะ โดยส่วนตัวแล้วก็เป็นคนไม่ค่อยแสดงออกเท่าไหร่ เลยเข้าใจว่าการเก็บความรู้สึกไว้กับตัวมันเป็นยังไงน่ะค่ะ

ส่วนฉากโปรดก็คงเป็นเวลาพ่อบ้านสตีเว่นส์จัดการงานต่างๆ พวกคนอังกฤษกับคนญี่ปุ่นนี่มีขนบที่แสวงหาความเพอร์เฟค และให้ความสำคัญกับหน้าที่มากกว่าคนไทยมาก

หยิบๆเล่มนี้อยู่ สี่หน้าครั้งแล้วค่ะ

วันพรุ่งนี้คงได้ไปเอามาอ่าน

ขอบคุณมากนะคะ

แวะมาหาอีกรอบค่ะ

อ้อ..เปลี่ยนแบ็คกราวด์ให้เข้ากับหนังสือนี่เอง ปราณีตดีจังค่ะพี่

วันนั้นก็รอให้ฝนหยุดแหละค่ะ แล้วถึงค่อยกลับบ้าน

แหะๆ พอดีเพิ่งกลับมาเลยเพิ่งมาตอบนะคะพี่

ดูหนังแล้วค่ะพี่ เมื่อนานมาแล้ว (สิบปีแล้วมั้ง)

ตอนนั้นยังละอ่อน ไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้นในเรื่อง... เหอะๆๆ

หนังสือเล่มนี้ ติ๊กเอาไว้ในใจ เดี๋ยวจังหวะดีๆ จะไปหาซื้อมาอ่านค่ะ

พี่แป๊ดสบายดีนะคะ หนูไปเอา "ของ" มาเรียบร้อยแล้วค่ะ ... ขอบคุณนะคะพี่

อยากอ่านจังค่ะ เดี๋ยวไปซื้อ

ปล บล็อกโฉมใหม่สวยดีค่า ^_^

ผมอ่าน...แล้วนึกถึงหนัง remains of the day อ่านไปจนจบ โอ้ว...มันคือที่มาของหนังเรื่องนี้หรือนี่!!!!

หนังเรื่องนี้สุดยอดเลยพี่ ซึ้ง และเหงาๆดี
แอนโทนี่ ฮอปกินส์ กับเอมม่า ทอมสัน ก็เล่นได้ยอดมากเลยครับ