หนังสือน่าสนใจจัง

เห็นด้วยมากๆเลยค่ะ ว่าแต่ละคนต้องหาวิธีการส่วนตัวของตัวเอง

ช่วงนี้ก็อยากเที่ยว (จริงๆ ก็อยากไปตลอด)

ป.ล.ฝนใช้โปรแกรมตัดเพลงมาแค่ช่วงนึงอะค่ะ
แต่ยังทำไม่เป็น มันเลยจบแบบห้วนๆ ค่ะ

น่าสนใจค่ะ

คำถามที่หนุ่มคิมถามก็น่าสนใจมากๆ


แต่เต้ยเองก็ไม่ได้ศึกษาศาสนาพุทธพอที่จะบอกได้ว่า

แล้วพระพุทธเจ้าท่านบอกจริงๆ เหรอว่า มันเป็นวิธีเดียว

ท่านเพียงแต่บอกให้ปฏิบัติด้วยตนเองเท่านั้นมิใช่รึ?


อืมม์...

^
^ คิมไม่ได้บอกว่า พระพุทธเจ้าบอกว่ามีวิธีการเดียว อ่ะจ้า

คิมเพียงแต่บอกว่า ประสบการณ์
ของพระพุทธองค์คือการบำเพ็ญสมาธิ
(ซึ่งก็คงมีรายละะเอียดลงไปอีก) พระพุทธองค์ก็ทรงค้นหาวิธีมาก่อนหลายวิธีก่อนที่จะทรงค้นพบหนทางดับทุกข์

ประเด็นของคิมก็คือ วิธีการบำเพ็ญเพียร อาจจะไม่ใช่วิธีของเขา เขาก็หาหนทางที่เหมาะกับตนเองในการค้นหาวิธีการดับทุกข์ต่อไป

น่าอ่านจังค่ะเล่มนี้

ส่วนตัวเชื่อในเรื่องการทำสมาธินะคะ แต่คงไม่ถึงกับขั้นบำเพ็ญเพียร หรือไปนิพพาน เพียงแต่มองว่าเป็นหนทางแห่งการดับทุกข์ได้เท่านั้น

สำหรับแมว คิดว่าคนเราสามารถเข้าถึงนิพพานโดยไม่ต้องนั่งสมาธิได้นะ
เพียงแต่ว่ามันอาจจะเป็นนิพพานชั่วแวบ
คงต้องมีสักนาทีหรือวินาทีหรอก ที่เราตระหนักว่า สุดท้ายแล้วทุกอย่างก็ไม่ใช่ของเรา...

อ่านคำแนะนำหนังสือแล้ว

ใจสงบดีครับ

^
^
^
^
โอ้ววววว คนข้างบน

ไม่เคยเห็นหนังสือเล่มนี้เลยอ่ะครับ แต่ชอบบรรทัดนี้ของพี่นะ

"และดิฉันก็เชื่อเช่นเดียวกันว่า ผู้อ่านบล็อกนี้แต่ละคน มีหนทางของตัวเอง มี มีที่ที่อยากไป มีเพลงที่รัก มีหนังที่อยากดู และมีหนังสือที่ชอบเป็นของตัวเอง"

หนังสือสำนักพิมพ์นี้
มีที่น่าสนใจหลายเล่มเลยค่ะพี่แกรป^^





...

พี่แป๊ดครับ หนังสือเล่มนี้น่าอ่านมากเลยครับ

พี่สายพิณ นี่..ช่างมีชีวิตที่อิสระและสนุกจริงๆเลยนะครับ

มีเพลงที่รัก มีหนังที่อยากดู มีหนังสือที่ชอบเป็นของตัวเอง
ส่วนที่ๆ อยากไป
.......มีภูฏานเป็นเป้าหมายค่ะ อิอิ

หนังสือน่าอ่านมากครับ

เหมาะกับคนที่กำลังแสวงหา

...

ผมอยากเดินทาง...

ตกลง คุณ grappa กำลังจะไปภูฐานหรือแค่กำลังหาข้อมูลคะเนี่ย

เคยอ่านจากนิยายว่าการอ่านหนังสือเป็นการทำสมาธิแบบนึง

ถ้าจริง เราก็เป็นนักนั่งสมาธิคนหนึ่งนะเนี่ย (ว่าเข้านั่น )

หนังสือน่าสนใจจัง

แต่ไม่แน่ใจว่าจะอ่านหนังสือที่เรียบๆง่าย แต่แฝงไปด้วยแง่คิดอย่างนี้ไหวไหม เพราะอ่านเรื่องนิพพานทีไรมักจะเข้าสู่ห้วงนิทราทุกที

เห็นด้วยค่ะ แต่ละคนก็คงต้องมีวิธีการของตัวเองเพื่อไปถึงจุดหมาย แต่...แนวทางบางอย่างก็อาจเป็นตัวช่วยที่ดีสำหรับหลายๆคนนะคะ
แหะแหะ...แต่หนังสือแนวนี้..ยังไงก็ไม่ถนัดอยู่ดีค่ะ

ชอบหนังสือเล่มนี้มากค่ะ คุณสายพิณใช้ชีวิตได้คุ้มค่า(สุดมัน)มากจริงๆ ชอบห้องมืดกลางแจ้งของเธอ
จะรีบหยิบมาอ่านอีกรอบ (ลืมไปหมดแล้ว) ช่วงนี้ถ้าได้อ่านหนังสือเล่มนี้อีก คงช่วยให้ใจสงบลงได้อีกเยอะ
ขอบคุณ คุณgrappa ที่มาช่วยชีวิตเราได้ทันท่วงที

อยากไปเที่ยวจัง
หนังสือน่าอ่านไว้กระผมหามาอ่านบ้าง
นี่น้องสาวก็เพิ่งกลับจากอินเดียได้สองเดือน
ไว้จะไปบ้างครับ

อ้าว..เพิ่งกลับมาอ่านที่พี่กรัปป้าตอบ

ถ้าอย่างนั้นก็พอเข้าใจอะค่ะ




วัดที่เต้ยเคยไปบวชเองเค้าก็บอกทำนองนี้เหมือนกัน คือ ให้ศึกษาปฏิบัติแล้วดูว่า "จริต" ของเราเหมาะกับอะไร อย่าไปฝืน อย่ายึดติดกับรูปแบบน่ะค่ะ

เป็นวัดที่ให้นั่งสมาธิแบบลืมตาด้วยน่ะค่ะ





เฮ้อ..อยากมีเวลาพักสักเดือนเพื่ออ่านหนังสือจัง

อยากเที่ยวๆๆๆๆๆๆจังเลยค่า แต่อินเดียนี่คงไปยากเนอะ

พี่แป๊ดสบายดีนะคะ?

^
^ อินเดียไปไม่ยากเลยจ้า
ไปง่ายกว่า ลอนดอน อีก

ช่วย Post เมืองในตู้เสื้อผ้าในโหลดหน่อยได้ป่าวจ้ะ

แทงกิ้วจ้า

ถ้าแมงปออ่านถึงบทนั้น
ต้องหลับแน่ๆเลยค่ะ

ไม่เคยอยากไปแต่ก็มาอยากไปเพราะเคยเห็นเพื่อนบล็อกไปเที่ยวนี่ล่ะค่ะ สำหรับอินเดีย ^_^

หนังสือน่าอ่านจังเลยค่ะ
แต่สายลมยังมีหนังสือที่ยังไม่ได้อ่าน
อีก....อ่า...ประมาณ 30 กว่าเล่มอะ

จะกินหนังสือ แทนอ่านแล้วอะ

จขบ. สบายดีน้า...

มีที่ที่อยากไป มีเพลงที่รัก มีหนังที่อยากดู และมีหนังสือที่ชอบเป็นของตัวเองแล้ว ขาดแต่ยังไม่มีคนรัก

แค่อ่าน Review คุณ กรั้บป้า..
ก็ใจเย็นลงแล้วครับ
..
ที่ๆอยากไป หนังสือที่อยากอ่าน เพลงที่อยากฟัง
คิดคำตอบไม่ยากเลย
..
..
แต่ คนที่อยากเจอ นี่สิ........

หนังสือน่าสนใจพอๆกับคุณสายพิณเลยครับ เอ แต่แกนั่งกับหนุ่มเกาหลีใต้ร่มไม้ที่ร่มรื่นนี่ นั่งถกเรื่องเกี่ยวกับศาสนาอย่างเดียวเหรอ ไม่เขวกันบ้างเหรอ

การหาหนทางของสิ่งบันเทิงต่อตัวเองมันก็ง่ายน่ะสิ แต่หนทางการดำเนินชีวิตนี่ บางทีทั้งชีวิตยังหลงทางอยู่เลยอ่ะ

คุณ Grappa คะ
หนังสือชวนเที่ยวแบบนี้แหละค่ะ ที่อิฉันชอบ และเป็นแรงบันดาลใจให้แบกเป้ออกเที่ยวมากกว่าหนังสือพวกที่บอกให้รู้ว่ากินอยู่ที่ไหน จ่ายเท่าไหร่ซะอีก
เพราะสิ่งที่หนังสือเหล่านี้มี แต่คัมภีร์พวกโลกใบเหงาไม่มี คือ วิญญาณของการค้นหาและเข้าถึง น่ะค่ะ
บางครั้ง เวลาไปเที่ยว อิฉันกลับดีใจที่หลงทาง เพราะเวลาเราหลงเนี่ย จะได้พบได้เห็น อะไรที่แปลกๆไปจากหนังสือท่องเที่ยวทั่วไป
เคยหลง จนได้สร้อยเส้นสวยจากเนปาลมาแล้วด้วยค่ะ
ปล.คิดถึงคุณ Grappa นะคะ แต่ช่วงนี้ ถึงจะออนไลน์ แต่ก็ไม่ได้เข้าบล๊อก ไม่ได้ออนเอ็มคุยกับใครเลยค่ะ ยุ่งกับการทำใบเก็บเงิน อิอิอิ

^
^ วุ๊ยยยยย วันหลังไปช่วยทำใบเก็บเงินนะคะ ไปช่วยเก็บเงินด้วยก็ได้

-ข้าวตู
<เอ แต่แกนั่งกับหนุ่มเกาหลีใต้ร่มไม้ที่ร่มรื่นนี่ นั่งถกเรื่องเกี่ยวกับศาสนาอย่างเดียวเหรอ ไม่เขวกันบ้างเหรอ >

ใต้ร่มไม้ที่ว่าเป็นห้องเรียนที่ศานตินิเกตันน่ะ เป็นสภากาแฟ เป็นที่ทำงานศิลปะ เป็นที่รับน้อง เป็นที่พูดคุยถกปัญหาต่างๆ อ่ะจ้า เขาไม่เขวหรอก

ซื้อมาอ่านเพื่อซักวัน เผื่อได้ไป

คุณ grappa
เรื่องคำสารแฉของไกด์ฉาว ถ้าสนใจ ยืมได้นะคะ พอดียังไม่ได้เอาไปขาย

จะได้อ่านอย่างละเอียด

ศานตินิเกตัน เคยเป็นความฝันวูบวาบของผมครับ แต่ผมคิดมักง่ายว่าที่นี่ ที่bkk จะทำให้ผมเป็นผู้เห็นทุกข์ได้ดีและสะดวกเร็วกว่า

หนังสือเล่มนี้อาจเปลี่ยนความคิดโง่ๆของผมได้ หรืออย่างน้อยถ้ามีโอกาสอ่านผมก็น่าจะชอบมันนะ เพราะผมชอบชื่อหนังสือนี้เหลือเกิน - คำถามใต้ร่มไม้

โฮ โฮ โฮ จะสอบมิดเทอมอีกแล้ว

อ่า........ หนังสือเรียนยังไม่ค่อยอยากจะอ่านเลยครับ

อืมม...นับว่าเป็นหนังสือที่น่าอ่านเล่มหนึ่งจริงๆ ด้วยค่ะ...

แวะมาเยี่ยมค่ะ .. ขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทายที่ blog

วันก่อนไปดูการแสดงชุด Dance Thousand-Hand Bodhisattva
(ชุดนี้แสดงโดยนาฎศิลปินผู้พิการทางหู 21 คน) น่าทึ่ง และน่าชื่นชมมากค่ะ

นึกถึงเลยนำมาแบ่งปัน ถ้ามีเวลาแวะไปดูบ้างนะคะ

//www.pantip.com/cafe/gallery/topic/G4579955/G4579955.html

เรารักในหลวง

อยากหาเปลไปผูกใต้ต้นไม้

โฮ่ น่าสนใจมากค่ะ ได้แต่ลูบๆคลำๆ ไม่ได้ซื้อ

หนังสือน่าสนใจมากๆ ค่ะ

มีที่ๆอยากไป แต่ยังไม่ได้ไป

ทางสู่นิพพาน ในทางโลก
คงต่างกันร้อยเเปดประการ
หรือมากมายยิ่งกว่านั้น

เห็นด้วยนะครับ
วิธีการหลุดพ้นของคนเราต่างกันจริงๆ

อ้อ เกือบลืม ขอบคุณ grappa
นะครับ ที่ไปอวยพรวันเกิดให้ผม

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีค่ะพี่

สวัสดีค่ะคุณ grappa
ตอนนี้หนูกำลังหาช่องทางเพื่อที่จะไปศึกษาต่อที่โรงเรียนใต้ร่มแห่งนี้
และหนูก็ไม่สามารถหาหนังสือเล่มนี้มาอ่านได้ด้วยค่ะ หนูก็เลยอยากรบคุณคุณ grappa ว่า พอจะมีช่องทางที่หนูจะสามารถติดต่อ กับนักเขียนหรือว่าสำนักพิมพ์ได้มั๊ยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ตอนนี้รู้สึกดีใจมากจริงๆค่ะ