เป็นคนที่รักแสงอันอ่อนหวานของพระจันทร์เหมือนกันค่ะ และโดยเฉพาะเสี้ยวพระจันทร์ในคืนแรม

เคยจับๆ เรื่องนี้หลายครั้งแล้ว
ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
แต่คราวนี้ ถ้าเจออีกทีจะสอยหละ

=)

เล่มนี้เศร้านะคะ

ว่าจะไปหาอ่านค่ะ

อ่านเล่มนี้ไม่ชอบเท่าผู้หญิงเลี้ยวซ้ายฯ ค่ะ

ภาพปลากรอบสวยดีค่ะ

ใครที่ชอบผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา ดูภาพที่ 2 นะคะ เขาและเธอ ยังเดินสวนกันในเรื่องนี้

เรื่องของจิมมี่ น่ารักตรงที่ มีตัวละครในเรื่องเดิม ไปปรากฏอยู่ในเรื่องต่างๆ น่ารักดี

-รีเบล
ใช่แล้น เรื่องนี้เศร้ามาก เศร้าโคตร เคยส่งไปให้เพื่อนคนไทย ตอนนั้นเขาอยู่ต่างประเทศ เพื่อนบอกว่า ไม่สามารถอ่านจบได้ อ่านไปร้องไห้ไป (เพื่อนผู้ชายด้วย )

จริงๆ ดวงจันทร์ในเรื่องนี้ของจิมมี่ เหลียว ตีความได้หลายอย่าง ดวงจันทร์อาจจะเป็นความสุข เป็นอุดมคติในการใช้ชีวิต จขบ.ชอบภาพตอนจบที่ผู้ชายยืนมองจันทร์เสี้ยวแล้วยิ้ม

สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่านหรือดู หนังสือเล่มนี้ เรื่องเล่มต้นด้วยผู้ชายคนหนึ่งนั่งมองดวงจันทร์จากระเบียงบ้าน แล้วเขาก็หล่นร่วงลงมา ภาพในเรื่องตัดกลับไปในวัยเด็ก(ของผู้ชายคนหนึ่ง ) เด็กคนนี้ค้นพบดวงจันทร์ และพยายามเก็บดวงจันทร์ไว้กับตัว แต่ก็...

ถึงเรื่องนี้จะจบเศร้าแต่...งดงามค่ะ

แฟน คุณปราย พันแสง เหมือนกันครับ..

ในค่ำคืนที่มืดมิด

แต่มีแสงจันทร์นวล

มาแนบนอนเป็นเพื่อน

อาจทำให้ใครบางคน
หลงลืมความเหงา...

โอ้วพระจันทร์ดวงน้อย

ยิ่งมาได้ยินเพลงอะไรแบบนี้อีก เศร้า ๆ

อิจฉาพี่แหละ

สำหรับทั้งสองเรื่องที่พี่ไปเล่า เป็นความดีที่เป็นรูปเป็นร่างที่น้อยคนจะมีโอกาสได้ทำนะคะ


พี่มีโอกาสแล้วยังได้ทำอีกนี่..น่าอิจฉามากๆ


ที่พี่ถามว่าอย่างหลังทำความดีมั้ย (ประท้วงเนี่ย)

สำหรับหนู มาตรฐานวัด "ความดี" ไม่เหมือนกันอะนะคะ แต่อย่างที่พี่ทำนี่หนูเรียกว่าความดีค่ะ


ว่าแล้วก็ตบท้ายด้วยคำว่าอิจฉาอีกรอบ

สิ่งที่มองไม่เห็น ใช่ว่ามันจะไม่มีอยู่

หยิบๆ จับๆ เล่มนี้หลายครั้งเหมือนกัน
แต่เพื่อนมันบอกว่า แกอย่าอ่านหนังสือของปราย พันแสงเล่มนี้เลย
แกมันพวกอ่อนไหวเกินเหตุ
เดี๋ยวจะนั่งอ่านไปร้องไห้ไป

ลองพิสูจน์หน่อย ท่าจะดี

ผมเป็นคนชอบอะไรเกี่ยวกับพระจันทร์อยู่แล้วครับ
เมื่อก่อนเคยมองเล่มนี้แบบผ่าน ๆ
แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งในชีวิตที่รู้สึกอยากอ่านมาก แต่พอกลับไปตามหาที่ร้านที่เคยมี (แล้วมองผ่าน) มันก็หมดเสียแล้ว

ผมเป็นแบบนี้ประจำเลย

ฮืมมมมมมมม น่าสนใจค่ะ

ต้องขอ add blog นี้ไว้แล้ว น่าสนใจมากครับ ดันๆๆ

เคยอ่านนะคะ แต่ลืมเรื่องราวไปแล้วค่ะ
รูปวาดเค้างามดีนะคะ แต่พอเหมือนๆกันไปหมดทุกเล่ม มันก็น่าเลี่ยนอยู่บ้างเหมือนกัน (แอบอ่านของเพื่อนมาน่ะค่ะ เค้ามีอยู่หลายเล่ม เราอยากเก็บบ้างสักเล่ม แต่ไว้รออ่านให้ครบก่อน)

ยังไม่เคยอ่านเลย
แต่เพลงเศร้า

ชอบ Sempé มากกว่าอ่ะ

^
^
แน่สิยะ หล่อนต้องชอบอะไรที่ฝรั่งเศ๊ส ฝรั่งเศส อยู่แล้น 555+

กลับมาตอบ...

เมื่อคืนตั้งแต่ค่ำดูถ่ายทอดสดการประท้วงทางเนต

เมื่อตอนกลางวันยังคุยกับพ่ออยู่เลยว่า ต่อไปคงปิดกั้นกันมากกว่าเดิม

ตอนนี้กำลังซึ้งกับคำว่า
"จับต้องไม่ได้ แต่เจ็บจริง" จ้ะ

โหหหห น่าสนจัง
ถ้าอ่านจะร้องไห้ไหมเนี่ย

สงสัยต้องไปหามาอ่านแล้วค่ะ
อ่านแล้วน่าสนใจมาก
ขอบคุณมากค่ะ ^^


...

เล่มนี้ก็ไม่ได้ซื้อเหมือนกัน เพราะดูที่รานจนจบเลยครับ ขอบคุณที่เอามาให้ดูอีก

เนี่ยกำลังถือหนังสือเล่มสีเขียวๆ ชื่อ เรื่องอ่านเล่น ของคุณปราย พันแสง เลยค่ะ ;) ขอแว่บกลับไปอ่านต่อก่อนนะ

โอสสส ชอบเล่มนี้ที่สุด(เฉพาะผลงานของเฮียเหลียวแกนาครับ) ชอบทั้งภาพและเรื่อง น่าเสียดายว่าหาซื้อไม่ได้แล้วอ่ะครับ (เพราะกะจะซื้อให้เพื่อนปีใหม่น่ะครับ ผู้ใดมีเบาะแส โปรดชี้นำ)

ชอบงานของเฮียแก นอกจากภาพจะสวย รายละเอียดระยิบแล้ว ยังมีความลุ่มลึกของภาพให้ตีความ โดยที่ตัวหนังสือบางครั้งไม่จำเป็นด้วยซ้ำ และตัวประกอบส่วนใหญ่จะเป็นสัตว์น้อยใหญ่มาผลุบๆโผล่ๆ ช่วยสร้างความอ่อนโยนดีครับ

เอ แต่ผมดูเรื่องนี้แล้ว ผมคิดไปถึงการหลงลืมความบริสุทธิ์ของเราในวัยเด็ก โดยเปรียบมิตรภาพที่เด็กสร้างขึ้นมาด้วยจินตนาการของเค้าเองกับพระจันทร์กลมๆ ที่ทั้งสองเติบโตไปพร้อมๆกัน เมื่อถึงจุดนึง ต่างคนต่างต้องไปอยู่จุดที่ตนเองสมควรจะต้องอยู่

ทั้งๆที่พระจันทร์ดวงเดิมก็ลอยป่องอยู่บนฟ้ามืดๆมานมนาน เมื่อเราเป็นผู้ใหญ่ กลับไม่ได้สนใจ หรือแม้แต่จะแหงนมองเพื่อนเก่า(สมัยเด็ก) ดวงนี้แม้แต่น้อย เพราะเรามัวจดจ่อเฝ้ามองแต่อนาคตของตนเองในแต่ละวันที่ผ่านไป โดยลืมไปว่าอดีตกับอนาคตต่างกันแค่วินาทีเท่านั้น

และถึงแม้วันใดเราจะมองไม่เห็นพระจันทร์ ก็ไม่ใช่เพราะบนฟ้าไม่มีพระจันทร์ เพราะสิ่งใดที่เรามองไม่เห็น ไม่ใช่เพราะมันไม่มีซะเมื่อไหร่

โอ้ย ฝอยได้ขนาดนี้ เพราะเสน่ห์ของสมุดภาพเฮียเหลียวแกล่ะครับ ที่วางกับดักให้แต่ละคนได้ปล่อยความคิดไปกับลายเส้นของแกได้อย่างไม่ง้อเส้นขอบฟ้า

ปล เคยค้นเวบของเฮียแกแล้วไม่เจอ จขบ รู้บ้างป่าวอ่ะครับ

ปล อีกที เพลงเงกมาก พาลจะหลับให้ได้ วู้

^
^เปิดเพลงให้เข้ากับหนังสือ
คุม Theme น่ะเข้าใจไหม
(จริงๆ เวลาเข้าบล็อกตัวเองก็รู้สึกง่วงๆ
เหมือนกันนะ อ้าว )

ส่วนหนังสือเล่มนี้หายากแล้วนา
เข้าไปดูในเว็บมติชน ซึ่งจัดจำหน่ายหนังสือเล่มนี้ ก็แจ้งว่าหมดแล้ว
ไม่แน่ว่างานสัปดาห์หนังสือที่จะมีปลายเดือนมีนาคม จะมีหรือเปล่า

คนเรานะ เวลาหนังสือเขาวางขายก็ไม่ซื้อ เวลาหมดแล้วมาถามหา

ส่วนเว็บของจิมมี่ คือ อันนี้จ้า //www.jimmyspa.com/ แต่เป็นภาษาจีนนา พยายามคลิกส่วนที่เป็นภาษาอังกฤษแล้ว คลิกไม่ได้ ลองดูเองละกัน

มีงานของจิมมี่ เหลี่ยว อีกเล่มค่ะที่ชอบ

เป็น โปสการ์ดที่เขาเขียนถึงคนและ สิ่งต่างๆ น่ารักมากๆค่ะ

หนังสือของคุณจิมมี่เนี่ย
ยิ่งทำออกมาก็ยิ่งสวยนะคะ
^^"

ชอบภาพมากๆครับ เหมือนเคยเห้นแล้วเลยนะครับ รู้สึกว่าเพื่อนจะเอามาให้ดูแล้วแน่ๆ(ถ้าจำไม่ผิด)

นึกถึงหนังสือที่มีภาพสวยๆอย่างSound of colors ของJimmy Liaoเลยครับ ชอบมากๆ

คนเรานะ เวลาหนังสือเขาวางขายก็ไม่ซื้อ เวลาหมดแล้วมาถามหา
^
^
โอ๊ย ปักลึกถึงใจ ...
ไม่มีเล่มนี้เหมือนกันค่ะ

ชอบอารมณ์ของเล่มนี้
ชอบเนื้อเรื่องของดวงตะวันส่องฉาย

ขอบคุณคุณ grappa ค่ะ

(ใครหาซื้อ "ดวงตะวันส่องฉาย" เมื่อวานเห็นที่บีทูเอสปิ่นเกล้า 1 เล่มนะคะ ส่วนกองครึ่งราคา 10 กว่าเล่ม..หายจ้อยไปแล้ว)

เค้าทำเป็นหนังรึยังค่ะ

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังครับ คุณgrappa
ขออภัยด้วยครับที่ผิดนัดเรื่องบล็อกเจ้าชายน้อย สาเหตุเพราะติดภารกิจโรคภัยเบียดเบียนเล็กน้อยครับ

มีเรื่องจิมมี่ อยากคุยเยอะแยะเหมือนกัน แต่เอาเป็นว่าขอแค่มาแก้ตัวพร้อมคำสวัสดีก่อนแล้วกันครับ

น่ารักนะคะ แต่พอน้องแขบอกว่าเศร้า ชักอยากจะอ่านแล้วสิ

ขอบคุณที่ไปแสดงความยินดีกับครอบครัวของป้ามดค่ะ

เป็นหนังสือที่สวยมากๆ น่าซื้อมาเก็บจังเลยครับ

**ยินดีด้วยนะครับที่ได้รางวัลโหวตสูงสุดในสาขา หนังสือ เห็นด้วยกับรางวัลนี้มากๆ**

มาร่วมแสดงความยินดีกับเจ้าชองรางวัลบล็อคอันดับ 1 สาขาหนังสือค่า

มาแสดงความยินดีด้วยค่ะ

มาแสดงความยินดีที่ได้รางวัลนะคะ

17755


มาอ้อนค่ะ

ยินดีกับผลโหวตด้วยนะคะ

ยินดีด้วยคร้าบบบบ

มายินดีกับแชมป์อันดับหนึ่ง สาขาหนังสือนะคะ การ์ตูนสไตล์นี้ ลูกสาวชอบมากค่ะ

อ่านเรื่องนี้ครั้งแรกที่ร้าน ชอบภาพนะคะ ยังอ่านไม่จบ
และยังไม่ซื้อมา

จนมาได้เจออีกครั้ง อ่านเกือบจบ
ที่ร้านหนังสือเปิดใหม่ ครั้งนี้รีบจับจอง
มาอ่านพร้อมน้ำตาคลออยู่ที่บ้าน

ชอบเรื่องนี้มากที่สุดในบรรดาผลงานของจิมมี่ เลียวที่ได้อ่านมาค่ะ

ชอบชื่อเรื่องจังครับ

ตั้งแต่อ่านหน้านี้เมื่อมกรา จนถึงตอนนี้ ในที่สุด ผมก็หาหนังสือเล่มนี้เจอ

แต่เป็นภาษาจีนฮะ เหอ ๆ

ได้ที่คิโนะคูนิยะ เจ้าร้านที่ทำให้ร้านบุ๊คคลับของคุณแกร๊ปป้าต้องหายไปนั่นแหละครับ

ว่าไงดีล่ะ

ปลายเดือนนี้มีงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติจ้า

- - - - - - -

ปล. ผมเองก็เป็นผู้ชายที่หลงรักพระจันทร์เหมือนกัน และก็รู้ว่า สักวันหนึ่ง พระจันทร์ก็ต้องจากหายเราไป เพียงแต่ตอนนี้ขอมีความสุขที่ได้โอบกอดพระจันทร์ไว้ในอ้อมแขนก่อนเถอะนะครับ

น่าอ่านจังค่ะ

ผมแวะมาเพื่อบอกว่า เพื่อนผมเค้าซื้อมาให้ผมวันนี้ครับ

ดีใจจัง เดี๋ยวถ้าได้แล้วจะอ่านให้หนำใจซะหน่อย

ขอขอบคุณเพื่อนของผมคนนี้ด้วยครับ

พระจันทร์จากผมไปแล้วล่ะครับ
ในเวลาที่พระจันทร์อยู่ในอ้อมกอดของเรา มันช่างมีความสุขเสียมากมายนัก
แต่ในเวลาที่พระจันทร์นั้นจากเราไปแล้ว มันก็เจ็บปวดอย่างลืมได้ยากจริง ๆ ครับ

- - - - - - - - -
จับต้องไม่ได้ แต่เจ็บจริง จริง ๆ ด้วย

ผมได้รู้จักหนังสือเล่มนี้จากผู้หญิงคนหนึ่ง เทอทำให้วิตของผมมีความหมายขึ้นมากมายเลยครับ
เทอบอกว่าเทออ่านเรื่องนี้แล้วร้องไห้ด้วย
ตอนนี้แค่ได้มองเทอผ่านหน้าต่างบานเล็ก ๆหน้าจอคอมก็ดีใจแล้วครับ