ติดหมัด เพราะหมัดสามารถกางออกมาจิ้มแป้นพิมพ์ ต๊อกแต๊กๆ เล่าต่อได้มั้งคะ
(ไม่เกี่ยวเล้ย)

แวะมาอ่านค่า

สดชื่นยามเช้านะคะ

เคยเปิดดูหนังสือเล่มนี้เหมือนกันอ่ะครับ แต่ไม่ได้ซื้อซักที

จำได้ว่าชอบลายเส้นสไตล์โบราณๆนี่มาก แต่มุขร่วมสมัยสุดๆ มันตัดกันดี

สงสัยต้องไปยืนอ่านใหม่อีกละ

กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

วันนี้คุณพี่พูดถึงหนังสือที่ถูกใจคุณน้องมาก

ผมตามอ่านงานเรณู ปัญญาดี (ผมไม่แน่ใจว่าชื่อนี้เป็นชื่อจริง หรือนามปากกาที่ดัดแปลงมาจากชื่อแบบเรียน แต่ผมคิดว่าน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า) มาตั้งแต่ลงในนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ครับ

เป็นหนังสือที่ขบกัดได้เจ็บมาก ๆ เป็นการใช้สื่อในรูปแบบการ์ตูนที่แตกต่างออกไป เพราะการ์ตูนไม่ต้องอ่านออกก็ดูรูปเข้าใจได้ แต่การ์ตูนเรื่องนี้ถ้าไม่ออกจบครับ จึงเป็นรูปแบบการนำเสนอที่ต่างออกไป

ผมชอบบทที่มีมนุษย์ต่างดาวมาอบรมระบบการศึกษาให้กับข้าราชการนะครับ อ่านแล้วน้ำตาแทบเล็ด

อยากให้กลับมาเขียนอีกจังเลยครับ

ขอนอกเรื่องอีกนิดครับ

ตอนแรกผมเห็นลายเซ็นของเรณู ปัญญาดี ในการ์ตูนชุด ระกากับราณี (ชุดนี้แหละ) ชวนให้ผมนึกถึงการ์ตูนที่ลงในนิตยสาร A Day ประมาณ 5 เล่มแรก

การ์ตูนเรื่องดังกล่าวลายเส้นคล้ายกัน (จนผมเคยคิดว่าคนเขียนคนเดียวกันแน่เลย แต่พอดูดี ๆ ก็ไม่ใช่) เขาจ่าหัวไว้ว่าเป็นการ์ตูนโพสต์โมเดิร์น คือมีการรื้อสร้างความหมายเดิม แล้วสร้างความหมายใหม่ รวมถึงเอาตัวละครจากวรรณคดีมามิกซ์กันไปเรื่อย

น่าเสียดายว่าบทพูดในการ์ตูนเรื่องนี้เป็นภาษาอังกฤษ (ระดับที่ advance พอควร) ทำให้ข้าพเจ้าในตอน ปี 1 ไม่เข้าใจเลยครับ (ตอนนั้นก็ยังไม่เข้าใจว่าโพสต์โมเดิร์นคืออะไรเหมือนกัน)

ใครมี A Day เล่มแรก ๆ ลองไปพลิกดูนะครับ ผมว่านี้เป็นเสน่ห์ของ A Day ยุคแรกที่เหือดหายไปหมดแล้ว

เคยอ่านงานของคนนี้เหมือนกันค่ะ

และเหมือนว่าจะเห็นแวบๆ ในบล็อกของคุณคนข้างบน


ตัวอย่างที่เอามาให้ดูชวนให้ไปหามาอ่านนะคะ

ว่าแล้ว คุณน้องชาติหน้าต้องชอบแน่ๆ เรณู ปัญญาดี เป็นนามปากกา
เป็นคนเดียวกับที่เขียนหนังสือ 'แล่เนื้อ เถือหนัง' อ่ะ

เด๋วไปตามคูต้าว มาฟังเพลงใหม่ ตะกี้ยังใส่เพลงไม่เสร็จ

อ๋อครับ

แล่เนื้อ เถือหนัง นี้ก็เป็นหนังสือภาพยนตร์ที่ดีเล่มหนึ่งเลยครับ

แม่ผมซื้อมาเก็บไว้ ถามแม่ว่าอ่านรู้เรื่องหรอ (แม่ผมชอบดูหนังนะครับ) แม่ก็บอกว่า ไม่รู้หรอก แต่เห็นชื่อเรื่องแล้วก็อยากซื้อเลย

โอ้ แม่ผม

อ่าน เรณู ปัญญาดีแล้วขอรับชอบมากๆ
เพราะคอนเซ็ปในการซื้อหนังสือในมหกรรมหนังสือคราวก่อนคือ หนังสือภาพ เราซื้อมา เลยสามารถอ่านรวดเดียวจบเกือบหมดกอง
และตั้งงบไว้จะซื้อไม่ถึงพัน ซึ่งทำสำเร็จ ซื้อไปแค่ 960 บาท เท่านั้น

มาพูดถึง เรณู กันต่อ ข้าน้อยว่ามันเสียดสีสังคม ชอบอารมณ์ประชดมากๆ เป็นตลกฝึกสมองดีแท้

ตามมาฟังเพลงครับ

เพลงเท่เหลือหลาย คือไม่ได้เพราะติดหู แต่เพลินมากๆ แล้วคุณกรับฯ ฟังชุดล่าสุด (ชุดที่ลอยคอกลางบึงบัว)ยังครับ ดีมั้ย ผมยังไม่ได้ซื้อเลยอ่ะ

อ่อ เห็นวงนี้แล้วนึกถึง Incoginto อ่ะ เค้ามางาน
แจซเฟซ คุณกรับฯไปดูแหงมเลย

ชุดบึงบัวนั้น ยังไม่ได้ฟังเลยค่ะ ปกแปลกๆ ฟังแล้วจะมา
บอก

งานแจ๊ส คงไม่ไปอ่ะค่ะ เสาร์-อาทิตย์นี้ งานยุ่ง

ลืมๆ บอกไปเลยว่าดีเจ สเตฟานที่มิกซ์ Cotes หลายๆ ชุดอ่ะค่ะ จะมาเปิดแผ่น ที่ Bed Supperclub เสาร์นี้ ไม่ได้ไปเหมือนกัน ชอบ Cotes ชุดแรกน่ะค่ะ ชอบมาก

อ่านในมติชนเลยตามมาซื้อรวมเล่มเหมือนกัน

หนูชอบตอน "กลัวมั้ย ฉันเป็นร็อตไวเลอร์"

หุๆ เรณู ปัญญาดี คนเดียวกับเขียนแล่เนื้อ เถือหนังหรือนี่

ความรู้ใหม่แฮะ

ขอบคุณมากนะค้า

ปล. ลืมบอกว่า de phazz ที่พี่เปิดอันนี้ เพลินมากเลยค่ะ

คนเดียวกับผู้เขียน "แล่เนื้อ เถือหนัง"เหรอเนี่ย เพิ่งรู้นะเนี่ย

ครับ เห็นชื่อบล๊อกนี้ รีบเข้ามาเหมือนกันครับ .... ติดหนับ.... เหอ เหอ

ชอบเหมือนกันค่ะ เรณู ปัญญาดี อ่านตั้งแต่มติชน ...ซื้อมา อ่านหน้าดวงก่อน แล้วค่อยเปิดหาเรณู

รวมเล่มก็ซื้อแล้วตั้งแต่ออกใหม่ๆ ชอออบบบ ... ถึงจะไม่เข้าใจว่า โพสต์โมเดิร์นมันเป็นยังไง ทำไมชอบพูดถึงกันนัก

มันคือยุคนี้ที่เราอยู่นี่ใช่มั้ยคะพี่ หลังช่วงโมเดิร์น ปฏิวัติอุตสาหกรรม (ตกลงเขานับโมเดิร์นกันช่วงไหนแน่ บางทีก็ว่าช่วงนี้แหล่ะโมเดิร์น)

เอาเหอะ.. ถ้าเป็นช่วงนี้ หนูว่ามันแปลกๆ ที่จะมานั่งจัดประเภท เพราะมันไม่แน่ไม่นอนแล้วแต่คนมองอยู่ดี

ตัวอย่างเช่น ยุคกลาง หรือยุคมืด คนในสมัยนั้นคงไม่เรียกตัวเองว่ายุคกลาง หรือยุคมืด แต่คงเรียกว่ายุคสว่างไสว สรวงสวรรค์อยู่ไม่ไกล ... อาจจะคิดว่าเป็นยุคสุดท้ายของโลกนี้ ... ไม่ได้อยู่ตรงกลางระหว่างยุคไหน

มึนตึ้บ ... หลงทางไปเรื่อย ใครอ่านไม่เข้าใจ ขออำภัยด้วย ... ดิฉันมันคนยุคนี้ พูดจาไม่ค่อยรู้เรื่อง ข้อมูลมันเยอะเกิน ประมวลไม่ค่อยทัน

^
^
สิ่งที่มิวเตชั่นพูดน่ะ (มึนตึ้บ ... หลงทางไปเรื่อย ดิฉันมันคนยุคนี้ พูดจาไม่ค่อยรู้เรื่อง ข้อมูลมันเยอะเกิน ประมวลไม่ค่อยทัน ) คือ สิ่งซึ่งคนยุคโพสท์โมเดิร์นเผชิญอยู่นั่นล่ะจ้า

ส่วนโพสท์โมเดิร์น ถ้าเอาคร่าวๆ ที่สุดคือหลัง 1970 เป็นต้นมา แต่นั่นก็เป็นการแบ่งของสังคมฝรั่ง

ส่วนสังคมไทย เคยมีคนตั้งข้อสังเกตว่า ยังไม่มียุคโมเดิร์นเลย แล้วเราจะกลายเป็นพวกโพสท์โมเดิร์นได้อย่างไร

สำหรับตัวเอง โพสท์โมเดิร์นแบบไทยๆ น่าจะมีนะ ถ้าตัวอย่างหนังก็เรื่อง สัตว์ประหลาดของคุณเจ้ย
น่ะ ชัดที่สุด (มั้ง )

มาแว้บถามว่าแล้ว hack สนุกมั้ยคะ?

ควรซื้อมาอ่านมั้ยอ้ะ?

เอ่อ คือ ผมไม่รู้จัก Cotes อ่ะครับ มันอันเดียวกับ Hotel Costes รึป่าวอ่าครับ (มั่วอีกละ)

เปนหนังสือที่ผมชอบไปยืนอ่านบ่อยมากครับ
เรื่องราวไม่เชยเลย เนื้อหากับภาพการ์ตูน
ที่ดูเหมือนไร้อารมณ์กับเข้ากันได้เป็นอย่างดี
คุณเรณู เก่งมากครับ ที่เข้าใจเอามาทำให้
คล้องจองกันได้ อ่านเเล้วเจ็บๆ ปนขำดีครับ

ก่อนหน้าอ่านจากมติชนตั้งนาน มารวมเล่มนี่ดีมากเลยครับ

เคยอ่านเรื่อยๆ ในมติชนเหมือนกันอ่ะค่ะ แต่เราไม่ค่อยอินกะอะไรที่เสียดสีสังคมมากๆ อย่างเดียว อยากรู้สึกว่า เสียดสีแล้วเผยแง่มุมที่ก่อเกิดความคิด positive ให้คนอ่านด้วย ไม่ใช่เกิดแต่ความสะใจ แบบตลกมืด

อืมม แต่จิงๆ แล้วมันก็อยู่ที่ระดับคุณภาพความคิดของคนอ่านด้วย ว่าจะสังเคราะห์ความได้มากน้อยแค่ไหน...

ตัวเองอาจจะยังสังเคราะห์ได้ไม่สมบูรณ์แบบเองง่ะ

อ้อ ชอบวง"ตายเพราะช๊อคโกแล๊ต" เหมือนกันค่า

เพลงนี้ขึ้นมาแล้วอยากลุกขึ้นเลย

อ่ะอ่ะ ได้หนังสือน่าสนใจอีกเล่มแล้วค่ะ ช่วงนี้กำลังเก็บตกหนังสือดีๆ ที่ยังไม่ได้อ่านอ่ะค่ะ ...เก็บเอาจากบล็อกเพื่อนๆนี่ล่ะค่ะได้หลายเล่มอยู่ ... เล่มนี้ก็น่าสนใจเหมือนกันนะค่ะ

อะ บล็อกนี้มีเพลงให้ฟังอีกแย้ว เคยได้ยินชื่อ de-phazz ที่ไหนสักแห่ง เลยไม่ต้องไปค้นหา เพลิดเพลินดีครับ ส่วนเรื่องหนังสือขอผ่าน ไม่ได้อ่านมาชาติกว่าๆแล้ว

- Le Petit Panx
(เสียดสีแล้วเผยแง่มุมที่ก่อเกิดความคิด positive ให้คนอ่านด้วย ไม่ใช่เกิดแต่ความสะใจ แบบตลกมืด)

คิดว่างานของเรณู ปัญญาดี
ไม่ได้เอาแต่เสียดสีอย่างเดียวอ่ะค่ะ
มันตั้งคำถามหลายๆ อย่าง
ในขณะเดียวกันเขาก็เปิดช่องให้ว่า คำตอบไม่ได้มีเพียงคำตอบเดียว คือ ไม่ได้เป็นคำตอบที่ว่ายืนอยู่ข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

- สาวไกด์ฯ

ตอนอ่านในเว็บ Hack สนุกมาก ให้ตัวละครนั่งอยู่หน้าคอมฯ แต่ ควบคุมอะไรได้หลายๆ อย่าง เป็นวรรณกรรมเยาวชนแนวๆ ความรู้ทางคอมพิวเตอร์ สืบสวน สอบสวนประมาณนี่น่ะค่ะ ที่ชอบคือพออ่านแล้วรู้สึกได้ว่า ภาษาของผู้เขียนไม่ธรรมดา มืออาชีพพอสมควร

- erol
สาวน้อยทีมาขยิบตาอยู่นี่
น่ารักดี
ชอบจังค้า

ชอบมากเลยครับคนนี้ สุดยอดเลย ฟิลการ์ตูนเก่าๆ แต่มุกสมัยใหม่สุดๆ

เรณู ปัญญาดี เป็นนามปากกา
เป็นคนเดียวกับที่เขียนหนังสือ 'แล่เนื้อ เถือหนัง' อ่ะ

อาะจิงดิ เพิ่งรู้เหมือนกันง่ะ

ชอบ ค่ะ
แต่ไม่เคยอ่านตอนที่อยู่มติชน
ซื้อที่เป็นรวมเล่มอย่างเดียว
แถมตอนนั้น ดันเอาให้เป็น
ของขวัญกะคนที่ชอบไปซะอีก
ฮ่าๆๆ แล้วลืมซื้อให้ตัวเอง

ไปทวงกลับมาดีป่าวหว่า

ชอบเหมือนกันครับ
อ่านง่าย คิดต่อได้ยาวดี
เหมาะกับคนคิดมาก ๆ อย่างผม เหอ ๆ

ปล. อยากรู้ว่า "ต้องการ" คนที่วาดรูปสีน้ำใน อะเด นี่เป็นใครหว่า แล้วมีงานรวมเล่มหรือยังครับ

^
^ มีแล้วค่ะ ชื่อ Going Places โดยสำนักพิมพ์อะบุ้ค

โฮเตล ซีรีส์อันนั้น ผมเคยลองฟังดูแล้ว ไม่ค่อยชอบอ่าครับ เพลงดีเหรอครับ แต่ผมชอบแพคเกจจิงกับปกเค้าอ่ะครับ สวยดี ราคาก็เอาเรื่องง่ะ

^
^
ชอบชุดแรกอ่ะค่ะ
แผ่นหลังๆ ไม่ค่อยชอบ
มีไป 7-8 ชุดแล้วมั้งคะ

ขอบคุณค่ะพี่แกร๊ปป้า

เมื่อกี้พี่วสันต์มาเยี่ยมหนูค่ะ

มาเยี่ยมรอบของวันนี้ค่ะ


พี่แป๊ดเปลี่ยนแบ็คกราวด์บ่อยนะคะ ขยันจัง (หรือขี้เบื่อเนี่ยคะ?)


พรุ่งนี้จนถึงวันอาทิตย์ไม่อยู่นะคะ

ออกทริป ไปที่เดิมกับเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วแหละค่ะพี่

มารบกวนถามว่าพี่พอจะหาเนื้อเพลงของ Here's to love sadao Watanabe ได้ไหมค่ะ

^

เข้ามาเยี่ยมครับ ดูคุณเป็นคนสนใจอ่านหนังสือดีครับ อ่านมาก...ความรู้เราก็มากตาม ดีครับ

ป.ล.ฝากรบกวนลบความคิดเห็นอันบนด้วยนะครับ

ได้ยินกิตติศัพท์หนังสือเล่มนี้มานาน แต่ไม่เคยเห็นอยู่บนแผงเลยแม้แต่ครั้งเดียว เคยตามหาซื้ออยู่พักหนึ่ง แต่ก็เฟลตลอด ไม่รู้เป็นอะไรสิน่า

อยากอ่านจัง

อืม เพิ่งรู้เหมือนกันค่ะ ว่าทั้งสองท่านเป็นคนเดียวกัน

แล้วสรุปว่า ความเป็นไทยในการออกแบบกราฟิค เป็นไงบ้างคะ

มติชนสุดสัปดาห์ is the only Thai megazine I read in NY na. At least to keep to posted about what's going on in Thailand.

About the cartoon by เรณู ปัญญาดี, I'd like to read section 3 'ดักแด้วันนี้ ดักดานวันหน้า'. Sound like fun to me. :P

Nice song you're playing but I have no idea about it. What's this song anyway?

^
^
เป็น OST จาก หนัง April Snow ค้า

พี่ๆ คอมเม้นหนูหาย

หนูเขียนอะไรผิดไปเหรอ... ถึงถูกลบทิ้งอย่างไร้เยื่อใย

blog สวยดีจังค่ะ เข้ากับ April Snow ใช่ไหมเอ่ย ยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้เลย แต่ว่าซื้อ OST มาฟังก่อนหน้าได้สามสี่เดือนแล้วค่ะ และก็เป็นอีกครั้งที่ เพลงประกอบของหนังเกาหลีไพเราะอีกแล้ว

สำหรับหนังสือเล่มนี้ เราเคยได้รับคำแนะนำจากเพื่อนสมาชิกในห้องดนตรีนอกกระแสมาค่ะ ได้สักปีแล้วมั้ง แล้วก็ซื้อหามาอ่านแล้ว ชอบนะ ชอบความเรียบง่ายของภาพบวกกับความคิดที่สื่อออกมา

ยังไม่เคยอ่านเลย รู้สึกเชยจัง สงสัยพรุ่งนี้ต้องไปร้านหนังสือซะแล้ว..

-มิวเตชั่น
ไมมีไรน่อ อย่าพึ่งน้อยใจ เพียงแค่เขินที่เธอแซวแค่นั้นเอง

บังเอิญได้เข้ามาอ่านข้อความนี้จึงขอโอกาสถือวิสาสะร่วมเขียนถึงผลงานของคุณเรณู ปัญญาดีด้วยเช่นกัน

ก่อนอื่นขอกล่าวถึงการ์ตูนที่คุณ I will see U in the next life อ้างอิงในนิตยสาร a day นั้นคือเรื่อง "day after day" เขียนโดย Boonloyd Rothwang (บุญลอยด์ รอดหวัง) ซึ่งน่าจะเป็นนามแฝง เมื่อพิจารณาถึงลายเส้นและเทคนิคการสร้างภาพในการ์ตูนนี้จะพบว่าคล้ายคลึงกับการ์ตูนชุด "ระกากับราณี" แต่มีส่วนผสมของการ์ตูนไทยเล่มละบาทมากกว่า อีกทั้งสารที่แฝงในเรื่องนี้มีลักษณะเสียดสีสังคมในทำนองกัน เพียงแค่นี้อาจชี้ชัดไม่ได้ว่าเป็นผู้เขียนคนเดียวกัน แต่หากอ่านรายละเอียดของคำพูดต่างๆ(เป็นภาษาอังกฤษ)ที่ปรากฏในเรื่องจะพบว่ามีบางส่วนเป็นคำพูดเดียวกัน
ดังเช่น ในตอนแรก(a day เล่ม 1)เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความคิดต่างๆซึ่งครอบงำสังคมปัจจุบันเกิดขึ้นมาจาก"แมลงสาบ"พูดกรอกหูคุณในเวลาที่คุณนอนหลับอยู่ มีคำหนึ่งที่แมลงสาบพูด"กรอกหูคน"ว่า 'Ghost can be captured on video tapes, but use the Beta not the VHS' ซึ่งตรงกับในแบบเรียน(กึ่ง)สำเร็จรูปหน้า 178 ความว่าการพิสูจน์ความจริงเช่นถ่ายวิดีโอบันทึกภาพผีเปรตไม่ติดเพราะใช้เทปวีเอชเอส (แซวอาจารย์สุวินัยและอาจารย์กู้) นี่จึงเป็นข้อสันนิษฐานประการหนึ่งว่าผู้เขียนการ์ตูนทั้งสองเรื่องนี้เป็นคนเดียวกัน อันที่จริงยังมีประเด็นอื่นอีกมากแต่อาจจะหลุดประเด็นเรื่องแบบเรียน(กึ่ง)สำเร็จรูปจนเกินไป

ส่วนผลงานที่ตีพิมพ์ในมติชนสุดสัปดาห์ซึ่งนำมารวมเล่มนั้น คือการ์ตูนชุด"ระกากับราณี โดยเรณู ปัญญาดี" ซึ่งภายหลังได้เปลี่ยนใช้ชื่อเพียง "เรณู ปัญญาดี" เป็นผลงานที่สะดุดตาและความคิดเป็นอย่างมากด้วยเทคนิคและประเด็นการเล่าเรื่อง จนต้องตัดเก็บใส่แฟ้มเอาไว้ทุกตอนจนถึงตอนสุดท้าย (ฉบับที่ 1258, 24-30 ก.ย. 2547) ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วเห็นว่ารูปแบบเมื่อครั้งตีพิมพ์ในมติชนสุดสัปดาห์อ่านง่ายและลงตัวกว่าเมื่อครั้งรวมเล่มในแบบเรียน(กึ่ง)สำเร็จรูป ทั้งนี้เนื่องมาจากขนาดของกระดาษมีผลต่อการลำดับภาพที่แตกต่างกัน

คุณเรณู ปัญญาดีเคยร่วมสัมมนาวิชาการที่คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในหัวข้อการ์ตูนการเมืองเมื่อราว 2-3 ปีที่แล้ว พร้อมกับนักเขียนคนอื่น คือ บัญชา-คามิน และหมอ จากนสพ.ผู้จัดการ ทำให้ได้ทราบว่าเขาใช้คอมพิวเตอร์เป็นเครื่องมือสำคัญในการสร้างภาพ สอดคล้องกับอาชีพ Graphic Designer แห่ง SC Matchbox ของเขาเป็นอย่างยิ่ง

นอกจากในมติชนสุดสัปดาห์แล้ว ยังมีผลงานของเขาตีพิมพ์ในนิตยสารศิลปวัฒนธรรมอยู่ระยะหนึ่ง ในชื่อชุด "แลไปข้างหลัง - Polaroid from the past" ซึ่งเข้าถึงสารในเนื้อเรื่องยากยิ่งกว่าเดิมหลายเท่านัก

ผมเคยเขียนถึงเรื่อง "ร ะ ก า กั บ ร า ณี" ในเว็บไซต์อื่นเมื่อกลางปีที่แล้ว หากสนใจสามารถ search คำว่า "ระกากับราณี" ใน Google ได้

อูย ฮาครับ อย่างนี้ต้องหามาอ่านบ้างแล้ว