 |
|
ขอบฟ้าอยู่ใต้ฝ่าเท้า : โลกนี้มีไว้เหยียบ ไม่ได้มีไว้แบก
 
ขอบฟ้าอยู่ใต้ฝ่าเท้า
ตี้ - สุรจักร์ ชัยวรศิลป์ รวมบทบรรณาธิการจากนิตยสาร POP
เวลาเปิดอ่านนิตยสารทั้งหัวในและหัวนอกที่เรียงรายเต็มแผงหนังสือในวันเวลานี้ คุณเปิดอ่านหน้าไหนเป็นหน้าแรกค่ะ คุณเคยอ่านนิตยสาร POP ไหม
สารภาพตรงๆ ว่าดิฉันไม่เคยสนใจนิตยสารเล่มนี้มาก่อนเลย ระยะหลังนี่นิตยสารที่ได้อ่านประจำส่วนใหญ่ คนทำเขาส่งมาให้อ่านบ้าง หรือเลือกซื้อเฉพาะเล่มที่เราสนใจเนื้อหาขณะนั้น (อย่างเช่น มีบทสัมภาษณ์คนที่เรากำลังกรี๊ดอยู่ หรือมีบทความน่าสนใจ มีข้อมูลที่เรากำลังหา กำลังต้องการอยู่ ) แต่หลังจากนี้ไป เหตุผลหลักที่ดิฉันจะหานิตยสารเล่มนี้มาอ่านก็เพราะบทบรรณาธิการค่ะ
ดิฉันมีหนังสือรวมเล่มบทบรรณาธิการนิตยสาร(ไทย ) อยู่สองสามเล่ม ยังอ่านไม่จบสักเล่ม แต่เล่มนี้อ่านจบด้วยความรวดเร็ว อ่านไปยิ้มไป บางตอนแอบๆ น้ำตารื้น บางตอนหัวเราะก๊าก บอกอตี้ (ผู้เขียน ) สำนวนร้ายกาจมาก แต่ที่สำคัญที่ทำให้อ่านจบอย่างรวดเร็ว ก็เพราะบอกอตี้ คนนี้ไม่ได้มาคุยกับผู้อ่านอย่างที่บรรณาธิการคนอื่นคุยกับผู้อ่านของเขา เช่นบอกว่า เราควรจะรักษาสิ่งแวดล้อมอย่างไร เธอไม่ได้มาบอกเราว่าเนื้อหานิตยสารในเล่มนี้มีอะไรบ้าง ไม่ได้บอกว่าวันนี้คนดังคนไหนกำลังทำอะไร ไปช้อปปิ้งที่ไหน ดาราคนนั้นกำลังเป็นแฟนใคร (นิตยสาร POP เป็นนิตยสารบันเทิง ) หรือบอกอตี้ไม่ได้บอกเราว่าเราควรแก้ไขปัญหาบ้านเมืองอย่างไร (แต่เธอฉายภาพสังคมให้เราเห็นอย่างชัดเจนในบทบรรณาธิการของเธอ )
จากประสบการณ์ที่อ่านบทบรรณาธิการของนิตยสารมา พูดง่าย ๆ บทบรรณาธิการของเธอไม่ได้แสดงท่าที "ฉลาด" หรือทำท่าเย่อหยิ่งใส่คนอ่าน (บอกกอตี้บอกว่าบรรณาธิการบางคนเขียนทักทายผู้อ่านด้วยน้ำเสียงถือตัว สั้นกระชับ ประหยัดถ้อยคำ ประหนึ่งคุณนายผู้เย่อหยิ่งทักทายคนขับรถ ...และบางคนก็เทศน์สั่งสอนผู้อ่านทุกฉบับประหนึ่งหลงลืมไปว่าตัวเองเป็นแค่บรรณาธิการ หาใช่นักบวช )
แต่บทบรรณาธิการของเธอเต็มไปด้วย เรื่องของคนใกล้ตัวของเธอ แม่ คนรัก ลูกน้อง เพื่อนร่วมก๊วน เพื่อนรุ่นน้อง ผู้ชายที่เธอเจอ แต่ละเรื่องแต่ละบทที่เธอเล่ามันเปี่ยมความรู้สึก มัน...อย่างไรดีล่ะ ให้บรรณาธิการหนังสือเล่มนี้มาบอกคุณจะดีกว่าไหม
"... ในทรรศนะของผม ตัวหนังสือของเธอง่าย ทว่าทิ่มแทงความรู้สึก กวนตีน แต่มีเสน่ห์ น่าหมั่นไส้ ทว่าเปิดเผย ซื่อสัตย์กับความรู้สึก ร้ายลึก แต่ตรงไปตรงมา ปากหมา ทว่าเป็นปัญญาชน มีทัศนคติที่ดี ยังไม่นับอารมณ์ขันในระดับที่สามารถเล่นตลกคาเฟ่แข่งกับโน้ต เชิญยิ้มได้สบาย
แม้ในความดิบเถื่อน แม้ในความโผงผาง ข้อเขียนของเธอกระแทกกระทั้นด้านลึกของชีวิตทุกครั้ง
สารภาพอย่างไม่เกรงจะเสียบุคลิค บทบรรณาธิการในนิตยสารซึ่งว่ากันว่าทำขายวัยรุ่นของเธอ ทำให้ผมร่ำไห้หลายเรื่อง เป็นการร่ำไห้ภายในที่ทั้งอึดอัดและขัดเขินมากที่สุดครั้งหนึ่ง..." (บางตอน จากคำนำของวรพจน์ พันธุ์พงศ์ บรรณาธิการ ขอบฟ้าอยู่ใต้ฝ่าเท้า )
ดิฉันชอบที่เธอบอกว่า เธอเริ่มเป็นคนทำหนังสือตั้งแต่อายุสิบแปด มีวุฒิเทียบเท่าเพียงแค่มัธยมหก อย่าว่าแต่จะจบวิชาการทำนิตยสารมาจากไหน มหาวิทยาลัยก็ไม่เคยเข้า
แต่สิ่งหนึ่งที่เธอมีมากคือเธออ่านนิตยสารอย่างบ้าคลั่งมาตั้งแต่อายุสิบสอง เธอหยุดอ่านการ์ตูนตั้งแต่อายุสิบปี ครู ที่ให้ความรู้เรื่องการทำนิตยสารแก่เธอคือ นิตยสารที่เธอกระหน่ำซื้ออย่างบ้าคลั่งนั่นเอง (เธออ่านนิตยสารหลายเล่มมาก และรู้จักนิตยสารนั้นๆ อย่างแท้จริง ด้วยว่าเธออ่านมันมาตั้งแต่เล่มแรกที่นิตยสารเล่มนั้นๆวางแผง และอ่านมันจบกระทั่งนิตยสารเหล่านั้นพากันปิดตัวลง )
และดิฉันเชื่อว่าตอนนี้ประสบการณ์การทำหนังสือกว่าสิบปี ที่เธอเวียนว่ายอยู่ในวงการหนังสือ มันคือ ครูใหญ่ที่บอกว่าเธอควรจะทำนิตยสารอย่างไร นิตยสาร POP เคยปิดตัวมาแล้ว และเพียงชั่วเวลาไม่นาน เธอก็ทำให้นิตยสารเล่มนี้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีก (มิน่า เหล่าคนทำหนังสือเล่มนี้ถึงเรียกหนังสือของพวกเขาว่า ปอป ) นับถือจิตใจที่เปี่ยมไปด้วยความเป็นนักสู้ของเธอจริงๆ
การที่จะบอกว่าชอบบทไหนบ้างในนิตยสารเล่มนี้ นับได้ว่ายากยิ่ง เพราะชอบทั้งเล่ม ผู้อ่านหลายคนบอกว่าอ่านที่เธอเขียนแล้วชอบเรื่องที่เธอพูดถึงแม่มากที่สุด แสดงว่าหลายๆ คนคงเคยทำอะไรไม่ดีกับแม่ของตัวเอง ( ไม่ใช่ดิฉันค่ะ ดิฉันรักแม่มากกว่าความยุติธรรม -ตามที่นักเขียนคนนึงเคยบอก )
ดิฉันชอบตอนที่เธอเล่าให้ฟังว่าเธอเจรจาธุรกิจ (ในการเริ่มต้นทำหนังสือเล่มนี้ )อย่างไร ต้องไปหาอ่านค่ะ ถ้าเอามาเล่าในที่นี้คงยาวมาก ดิฉันเห็นภาพตามได้ตลอด มันลบภาพการเจรจาธุรกิจที่คุณเคยเจอหรือที่คิดว่าจะได้เจอออกไปได้หมดเลย
ชอบบท วันที่อยากทำความดี เธอบอกว่าการทำความดีสำหรับเธอมันเป็นเรื่องยาก ไม่เหมือนการทำความชั่ว เธอตั้งใจไปซุปเปอร์มาเก็ตเพื่อซื้อของให้เด็กอ่อนบ้านพญาไท แต่ใจมันคอยแต่จะเข็นรถไปที่ชั้นวางเหล้า (เหมือนดิฉันเลย ) การไปซื้อผ้าอ้อม นมผง ฯลฯ สำหรับเธอมันดูไม่เท่ (ดิฉันไม่เคยเดินเฉียดไปแผนกนี้เลย เคยไปยืนงงอยู่หน้าชั้นขายของสำหรับพระ จะไปทำบุญ แต่ไม่รู้จะหยิบอะไรก่อน อะไรหลังดี ) แต่ตอนหลังเธอก็ไปบ้านเด็กอ่อนพญาไทได้สำเร็จ
ชอบตอนที่เธอต่อรองกับสามล้อ ในบท นางมารร้ายกับคนขับสามล้อ เธอให้แบงค์พันแก่คนขับสามล้อ แน่นอนอยู่แล้วว่าคนขับสามล้อต้องไม่มีตังค์ทอนพอ เธอบอกว่าจะเข้าไปแลกตังค์ในเซเว่นอีเลเว่น แต่คนขับสามล้อไม่เชื่อใจเธอ เขาจะเข้าไปแลกตังค์เอง ต้องไปอ่านว่ากระบวนการ "ความไม่เชื่อใจกันของคนในสังคมเมือง " มันดำเนินต่อไปอย่างไร แต่เรื่องของเธอมักจะหักมุมนะคะ ขอบอก
ดิฉันไม่รู้ว่าเธอไปสรรหาสำนวนในการเขียนมาจากไหน ตอนนึงเธอพูดถึงตัวเองหลังจากไปปาร์ตี้มาทั้งคืน เธอรู้สึกเหมือนว่าเธอเป็น หมาขี้เรื้อนแก่ๆ ตัวนึง นอนหมดเรี่ยวแรงกดรีโมทโทรทัศน์อย่างไม่รู้สึกรู้สา
ชอบตอนที่เธอบอกเด็กวัยรุ่นว่า อย่ากักขังพลังในตัวเธอ มันเป็นตอนที่เธอเจอฝรั่งอังกฤษอายุ 19 ที่ถนนข้าวสาร เขาออกเดินทางมาประเทศเอเชียคนเดียว มันทำให้เธอนึกถึงตัวเองและวัยรุ่นไทย ในวัย 19 เธอไม่กล้าแม้แต่จะไปพัทยาคนเดียวด้วยซ้ำ ขึ้นรถเมล์ก็ไม่เป็น ไปไหนมาไหนคนเดียวก็เขิน ไม่กล้านั่งกินอาหารตามร้านอาหารคนเดียว ไม่เคยทำงานในร้านอาหารในเพื่อหารายได้พิเศษ ฯลฯ
เธอบอกว่า คุณจะเลือกแบบใดเล่า ระหว่างการใช้ชีวิตวัยรุ่นให้เต็มที่ตามความหมายของคำว่าเป็นวัยของการเรียนรู้และค้นหา กับการใช้ชีวิตวัยรุ่นที่ราบเรียบและปลอดภัย
ดิฉันเคยไปอิตาลี บางเมืองก็มีเพื่อนเที่ยว (ไปเยี่ยมเพื่อนเก่า ) บางเมืองก็เที่ยวคนเดียว ที่กรุงโรม ดิฉันเที่ยวคนเดียวอยู่หลายวัน ( มีคนเตือนว่าโรม เป็นเมืองที่ไม่ปลอดภัย ทั้งจากขโมยวิ่งราวกระเป๋า ทั้งจากการหลอกต้มตุ๋นนักท่อเงที่ยว ฯลฯ ) แต่ประสบการณ์การเที่ยวคนเดียวที่โรม มีคุณค่ากับดิฉันมาก มันมีทุกอารมณ์ ทั้งสนุก ทั้งเหงา ทั้งคิดถึงเพื่อน ทั้งตื่นตาตื่นใจกับเมืองที่โอ่อาขนาดนั้น ทั้งประทับใจกับคนอิตาลี ทั้งต้องคอยวิ่งหนีหนุ่มอิตาลี (เพราะสาวคนไหน ย้ำ- ไม่ว่าคนไหนก็ตาม ถ้าไปอิตาลีแล้ว ไม่มีหนุ่มอิตาลีมาจีบ ให้มาเหยียบดิฉันได้ค่ะ ) ทั้ง ฯลฯ (ตอนที่เที่ยวคนเดียวนี้ไม่อาจจัดได้ว่าเป็นวัยรุ่นแล้ว )
เพื่อนๆ หลายคนของดิฉันตอนนี้ก็ยังไม่เคยเที่ยวคนเดียว ดิฉันอยากยุให้หลายๆ คนลองเดินทางคนเดียวดูค่ะ เป็นรสชาติในชีวิตที่คุณควรจะมีไว้เป็นประดับตัวเอง ...
นี่เป็นหนังสือรวมบทบรรณาธิการนิตยสารที่ดิฉันชอบมาก เล่มนึงทีเดียว บทบรรณาธิการในนิตยสารเล่มล่าสุด เธอพูดถึง พัทยา เมืองแห่งความชั่วร้ายแบบเหี้ยๆ ตามคำพูดของเธอ ดิฉันอ่านแล้วรู้สึกว่ามันเทียบเท่าได้กับเรื่องสั้นชั้นดีเรื่องนึงทีเดียว
... ให้ตายเถอะ บอกอหนึ่ง ชั้นชอบหนังสือที่แกทำจริงๆ 
Create Date : 30 มิถุนายน 2548 |
Last Update : 31 สิงหาคม 2557 17:21:08 น. |
|
43 comments
|
Counter : 2562 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: rebel วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:6:12:05 น. |
|
|
|
โดย: ปีกที่ไม่อาจจะโบยบิน (WhaT iT'S W๐l2tH ) วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:7:39:30 น. |
|
|
|
โดย: it ซียู IP: 161.200.255.162 วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:8:25:20 น. |
|
|
|
โดย: grappa (grappa ) วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:11:30:14 น. |
|
|
|
โดย: desktop error IP: 203.113.81.6 วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:13:08:05 น. |
|
|
|
โดย: rebel วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:14:14:05 น. |
|
|
|
โดย: it ซียู IP: 161.200.82.202 วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:15:27:17 น. |
|
|
|
โดย: yadegari วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:18:38:27 น. |
|
|
|
โดย: grappa วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:19:11:13 น. |
|
|
|
โดย: it ซียู IP: 161.200.255.161 วันที่: 30 มิถุนายน 2548 เวลา:21:05:58 น. |
|
|
|
โดย: it ซียู IP: 161.200.82.219 วันที่: 1 กรกฎาคม 2548 เวลา:9:20:21 น. |
|
|
|
โดย: มิว IP: 202.133.160.183 วันที่: 1 กรกฎาคม 2548 เวลา:10:45:01 น. |
|
|
|
โดย: grappa วันที่: 1 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:07:32 น. |
|
|
|
โดย: cottonbook วันที่: 1 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:50:21 น. |
|
|
|
โดย: Mutation วันที่: 2 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:20:09 น. |
|
|
|
โดย: gentlelight IP: 210.246.73.251 วันที่: 2 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:22:19 น. |
|
|
|
โดย: grappa IP: 61.90.15.115 วันที่: 3 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:53:47 น. |
|
|
|
โดย: rebel วันที่: 3 กรกฎาคม 2548 เวลา:11:51:41 น. |
|
|
|
โดย: rebel วันที่: 3 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:17:14 น. |
|
|
|
โดย: grappa วันที่: 3 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:39:17 น. |
|
|
|
โดย: ท่อก กระหล่ำปลีกุล IP: 24.23.131.39 วันที่: 4 กรกฎาคม 2548 เวลา:3:08:08 น. |
|
|
|
โดย: grappa IP: 61.90.15.183 วันที่: 4 กรกฎาคม 2548 เวลา:7:54:30 น. |
|
|
|
โดย: หนูทำด้ายยย (rebel ) วันที่: 4 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:57:08 น. |
|
|
|
โดย: grappa วันที่: 4 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:52:48 น. |
|
|
|
โดย: หนูลองแล้ว (grappa ) วันที่: 4 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:57:33 น. |
|
|
|
โดย: gentlelight IP: 210.246.72.102 วันที่: 5 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:00:45 น. |
|
|
|
โดย: grappa วันที่: 5 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:14:54 น. |
|
|
|
โดย: Mutation วันที่: 5 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:07:02 น. |
|
|
|
โดย: นุคค่ะ IP: 203.209.127.82 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:11:27 น. |
|
|
|
โดย: โจ IP: 202.12.97.111 วันที่: 13 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:09:24 น. |
|
|
|
โดย: กอลั่มมมมมมมมม IP: 203.118.84.58 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:11:59:02 น. |
|
|
|
โดย: jaojaoja วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:11:34:44 น. |
|
|
|
โดย: Butterworth IP: 203.149.59.130 วันที่: 19 เมษายน 2550 เวลา:13:07:32 น. |
|
|
|
โดย: joe IP: 124.120.154.177 วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:21:51:03 น. |
|
|
|
โดย: sassi_sad IP: 58.10.15.234 วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:13:22:06 น. |
|
|
|
โดย: ฉันชอบเจ๊ IP: 124.121.48.145 วันที่: 3 เมษายน 2552 เวลา:22:32:04 น. |
|
|
|
| |
|
 |
grappa |
|
 |
|
|
คิดถึง X จังเลยค่ะ...