- - - - - - ลอนดอนกับความลับในรอยจูบ - - - - - - -





ลอนดอนกับความลับในรอยจูบ ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 3 โดย อนุสรณ์ ติปยานนท์
พร้อมเรื่องพิเศษ "บทสนทนาก่อนกันยายนเยือน "

จริงๆ ดิฉันชอบหนังสือเล่มนี้ตั้งแต่พิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 2547 ไม่สิ จริงๆ ชอบตั้งแต่เมื่อครั้งมันวางตัวอยู่ในนิตยสาร Lips ก่อนการตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรก

จะไม่ชอบได้อย่างไร เรื่องของคุณอนุสรณ์ มีทุกอย่างที่ดิฉันชอบ อาหาร ( ค่าที่พระเอกของเรื่อง-ต้น-มีอาชีพรองเป็นผู้ช่วยพ่อครัว) อาหารและเครื่องดื่มจึงร้อยเรียงเรื่องสั้นๆ ทั้งหมดในเล่มนี้ให้เป็นนวนิยายขึ้นมา เวลาที่คุณอนุสรณ์บรรยายถึงอาหารและการทำอาหารดิฉันตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างยิ่ง ดิฉันชอบ การเดินทาง สีสันของเมือง ที่ปรากฏอยู่ในเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็น ลอนดอน เกียวโต ฮอยอัน และนิวยอร์ก ล้วนแล้วแต่เป็นฉากของตัวละครในเรื่องนี้ คุณอนุสรณ์เก็บบรรยากาศของเมืองแต่ละเมืองได้อย่างยอดเยี่ยม โดยเฉพาะที่ญี่ปุ่น คนเขียนเขียนมันราวกับเรื่องสั้นอิงประวัติศาสตร์ชั้นดี และที่สำคัญวันมหาวินาศ 9/11 เมื่อเดือนกันยายน ( กี่ปีมาแล้วนะ ที่มันผ่านไป- คุณได้โทรหาใครในวันนั้นไหม ) ก็เป็นฉากสำคัญของนวนิยายเรื่องนี้ทีเดียว

อะไรอีกที่ร้อยเรียงนวนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา มีคนบอกว่า คุณอนุสรณ์ คือมูราคามิเมืองไทย ดิฉันเห็นด้วยบ้าง แต่คุณอนุสรณ์อาจะเป็นมูราคามิในภาคโรแมนติก ทำให้ผู้อ่านหัวใจสลายได้น้อยกว่ามูราคามิ และทำให้เราหมดพลังได้น้อยกว่าเมื่อเทียบกับการอ่านหนังสือของมูราคามิ มันอาจจะมีอะไร" จี๊ดๆ " ปรากฏอยู่บางๆ เมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้ และมันมีความโรแมนติกที่ไม่เลี่ยน ล่องลอpอยู่ในหนังสือเล่มนี้ ( เอ๊ะ หรือเลี่ยน ต้องลองอ่านกันดู)

ความน่าสนใจของหนังสือเล่มนี้อยู่ที่เรื่องสั้น ๆ หกเรื่องที่อยู่ในหนังสือเล่มนี้ เราสามารถอ่านให้มันเป็นเรื่องสั้นแยกขาดกันก็ได้ หรืออ่านให้มันต่อเรียงกันเป็นซีรีส์ของนวนิยายเรื่องหนึ่งก็ได้อีก นี่คือความเก่งกาจของการนำเสนอหนังสือเล่มนี้

ธีมของหนังสือเล่มนี้ ไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่า " การปล่อยให้ใครสักคนตายลงไปอย่างมีความหวัง เป็นบทลงโทษที่รุนแรงไปสำหรับชีวิตผม " ( ผมคือต้น-ตัวเอกของเรื่องคนนั้นแหล่ะ คนที่รักเขาตายลงไปให้เหตุการณ์ นาย วันวัน )

แล้วผมก็ออกเดินทางชำระบาปอันนั้น และแน่นอนการชำระบาปก็คือการแลกด้วยความรู้สึกขมขื่น และการพยายามกลับไปที่ ground zero ณ ที่เกิดเหตุนั่นเอง เรื่องเริ่มต้นที่ลอนดอน หนังสือเล่มนี้พาคุณเดินทางผ่าน เมืองไทย เวียดนาม ญี่ปุ่น และไปจบที่นิวยอร์ก กลับไปสำรวจจิตใจอย่างถ่องแท้ยังที่ที่ทำร้ายจิตใจ"ผม" มากที่สุด

ดิฉันไม่ได้เศร้าสร้อยมากนัก เมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้จบลง กลับพบว่า การลาจาก การพบพานใช่หรือไม่ว่าคือสิ่งที่ผ่านเข้ามาชีวิตของเราอยู่เสมอ ( แต่กว่าจะทำใจได้ให้รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ก็นานเหมือนกันนะ (ฮา) ) ช่วงเวลาระหว่างที่เราได้พบเจอกันต่างหากคือสิ่งสำคัญไม่ใช่หรือ ดิฉันชอบหน้าคำนำของหนังสือเล่มนี้มาก คุณอนุสรณ์บอกว่า

"... เมื่อเวลาผ่านไป เราเติบโตขึ้น เราแก่ชราลง เราเดินออกไปเบื้องหน้า ทุกสิ่งเป็นเพียงความทรงจำหนึ่ง สิ่งเดียวที่ผมอยากเขียนในคำนำก็คือ มีผู้คนอีกมากมายรอบๆ ตัวคุณที่มีคุณค่า ที่คุณยังไม่ได้สัมผัส ที่คุณยังไม่ได้เรียนรู้พวกเขา และขอให้เริ่มเสียแต่นาทีนี้ อย่ารอช้าอีกเลย..."






Create Date : 02 พฤษภาคม 2551
Last Update : 29 สิงหาคม 2557 17:49:47 น. 25 comments
Counter : 1943 Pageviews.  

 
โอ น่าอ่านจังค่ะ


โดย: DropAtearInMyWineGlass วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:06:57 น.  

 
หนูหลงรักไปตั้งแต่คำอุทิศเลยค่ะ

“การที่เราทั้งสองจะได้เป็นคู่รักกันหรือไม่
ไม่มีความสำคัญใดเลย
เพราะผมได้พบกับคุณแล้วในชีวิตนี้
และนั่น
เป็นสิ่งที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดกาล...”


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:19:31 น.  

 
^
^ หลงรัก และเห็นด้วยกับประโยคข้างบนด้วย

เอ๊ะ หรือจริงๆ แล้วเราก็เศร้ากับหนังสือเล่มนี้หว่า


โดย: grappa วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:21:35 น.  

 
ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้สักที ของมุราคามิก็ยังไม่เคยค่ะ คงต้องลองบ้างแล้วจะได้รู้ว่ามีส่วนคล้ายกันจริงหรือเปล่า


โดย: เบบูญ่า วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:10:57 น.  

 
รู้สึกคนชอบเล่มนี้เยอะแฮะ ไปหามาอ่านมั่งดีกว่าค่ะ


โดย: BoOKend วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:56:11 น.  

 
ปกนี้สวย และคำอุทิศ

แหม...น่าอ่านจังเลย


โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:16:53 น.  

 
ชอบอ่านเรื่องเกี่ยวกะท่องเที่ยว อาหารก็ด้วย เห็นชื่อหนังสือแล้วนึกว่าเป็นสารคดีท่องเที่ยวซะอีกค่ะ

เป็นนิยายที่น่าอ่านมั่กๆ ต้องหาซื้อมาอ่านก็ตรงที่คุณบอกว่า "คุณอนุสรณ์อาจจะเป็นมูราคามิในภาคโรแมนติก" นี่แหละ

คุณgrappaสบายดีนะคะ


โดย: haiku วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:43:53 น.  

 
แค่เห็นคำอุทิศก็ละลายแล้ว


โดย: มึนดี IP: 222.123.200.153 วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:00:05 น.  

 
เล่มนี้อ่านตั้งแต่ก่อนมานี่อีกค่ะพี่ เพราะมันมี เอิ่ม อาหาร (โห อายเหมือนกันนะ)

แต่อ่านจบแล้วสลดอ่ะค่ะ


โดย: พัท (Il Maze ) วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:05:39 น.  

 
ผมเคยอ่านแต่ที่แกเขียนในไบโอสโคป


โดย: I will see U in the next life. วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:17:50 น.  

 
เพิ่งอ่าน
ใจออกเริงร่ายไม่หยุดหย่อน
จบไปค่ะ
- - -

เราจะให้อภัยคนหนึ่งคนใดเสมอ
หรือเราจะตกหลุมรักคนแบบเดียวกันเสมอ
หลงชอบดนตรีแบบเดิมเสมอ
สิ่งใดที่หัวใจทำผิดแล้ว
จ ะ ทำ ผิ ด อี ก



ดอกไม้นอกแจกัน



โดย: ม่วนน้อย. IP: 125.25.229.223 วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:35:39 น.  

 
เล่มนี้ซือมาแล้วแต่ยังไม่ได้อ่านเลย หนังสือของคุณอนุสรณ์ ผมอ่านไปแค่ 2 เล่มเอง และตอนนี้เพิ่งเริ่มอ่านมูราคามิ(เชยมาก)


โดย: ennisdelmar IP: 125.24.24.58 วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:37:25 น.  

 
ได้เล่มเล่มนี้มาแบบฟลุ๊คๆ ค่ะ ก็เลยไม่ได้อ่านซะที ...
.....


โดย: นัทธ์ วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:08:05 น.  

 


โดย: CrackyDong วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:18:28 น.  

 
น่าอ่านสุดๆเลยค่ะ จดๆไว้ก่อน


โดย: PinGz (Kai-Au ) วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:54:13 น.  

 
จดๆๆ
เดี๋ยวกลับไปสอย


โดย: Mutation วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:42:35 น.  

 
หนูผ่านมาอัพเดทเรื่องดีๆ....เป็นยาชูกำลังค่ะ
ขอบคุณสำหรับ...หนังสือเเนะนำ...กิจกรรมดีๆค่ะ
ที่เเนะนำค่ะ

--------------------------
ข่าวหนูก็เลิกดูไปแล้ว....ฝากความหวังไว้กับ
หนังสือซักเล่ม...หนังดีๆซักเรื่อง...และก็เพลงค่ะ...
โชคดีที่ยังเหลืออะไรบ้าง.....555


โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:08:58 น.  

 
เพิ่งซื้อมาแต่ยังไม่ได้อ่านค่ะ

สงสัยต้องลัดคิดให้ซะแล้ว...


โดย: BeCoffee วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:36:38 น.  

 
ชอบตรงที่มีอาหารเหมือนพัทค่ะ
คิดว่าเป็นเล่มที่รวมเอาหลาย ๆ อย่างที่ชอบไว้ครบเลย


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:56:28 น.  

 
เคยไปพลิกๆ ดูเล่มนี้ที่ร้านแล้วเฉยๆ

ไปๆ มาๆ เห็นคนรีวิวเล่มนี้กันเยอะมากเลย ชักสนใจแล้วสิคะ


โดย: Clear Ice วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:59:18 น.  

 
ตอนนี้อ่านจบแล้วค่ะ

ชอบด้วยล่ะ


โดย: BeCoffee วันที่: 4 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:25:28 น.  

 
อยู่ในมือแล้วค่ะ

รออ่านอยู่ค่ะ แหะๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:28:29 น.  

 
ไปซื้อเล่มนี้มาอ่านเพราะบล๊อคนี้โดยแท้เชียว หน้าม้าป่าวเนี่ย ห้าห้า

อ่านแล้วก็ชอบนะ เหมือนประโยคนี้เลย
เราจะให้อภัยคนหนึ่งคนใดเสมอ
หรือเราจะตกหลุมรักคนแบบเดียวกันเสมอ
หลงชอบดนตรีแบบเดิมเสมอ
สิ่งใดที่หัวใจทำผิดแล้ว
จ ะ ทำ ผิ ด

ก๊อบมาเห็นๆคงไม่เคืองกันนะ


โดย: มึนดี IP: 117.47.102.81 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:33:32 น.  

 
อ่านจบแล้วค่ะ

อิ่มดี


โดย: ม่วนน้อย วันที่: 26 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:10:13 น.  

 
ลงรักตั้งแต่อ่านครั้งแรกคะ


โดย: ลูกตาLiam วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:56:42 น.  

grappa
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




New Comments
[Add grappa's blog to your web]