ตามมาจากเฟซบุ๊คค่ะพี่

อื้มมมมม

อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นคนที่น่าสนใจดีค่ะ

เห็นด้วยเลยครับ เป็นหนังสือเล่มบาง แต่กลับต้องใช้เวลาขบคิดและซึมซับตัวอักษรของผู้เขียนมากกว่าปกติ

ผมชอบการมองโลกคุณตุลครับ แม้ว่าผมจะห่างไกลกับคำว่าบุปผาชนไปไกลโขก็ตาม แต่การเปรียบเปรยอดีตกับปัจจุบันเพื่อวิภากษ์อเมริกาของเขาก็ทำให้ผมสะอึกแกมซะใจได้เป็นอย่างดี (โดยเฉพาะใจภาคนิวออร์ลีนส์)

โอ้วว เล่มเก่ายังตรึงจิต

ท่าทางจะแนวพอๆกับเพลงที่แกแต่งเลยแฮะ น่าสนใจดี

เพราะความรักเป็นเหมือนรอยสัก เจ็บปวดแต่งดงาม

ู^
^ วาว
คอมเมนต์ หล่อมากตำลึง

อะหือ แสบสันต์จริงๆด้วยครับ...

จะว่าเอ้าท์ก็ได้ แต่ผมไม่เคยฟังเพลงของวงอพาร์ตเม้นต์คุณป้าเลยครับ แต่พอได้อ่านที่พี่แป๊ดยกมาไว้ในบล็อค ก็ทำให้อยากรู้จักคุณตุลมากขึ้นแล้วสิ... ว่าแล้วก็มุ่งหน้าไปที่ไอมีมดีกว่า แหะๆๆ

อ่านแล้ว..รู้สึกอินเลยครับ ^^

คุณตุลนี่แกคมคายเสมอ ถือเป็นหนังสือที่น่าซื้อ (ทั้งดีและถูก) ครับ

ต้องสนับสนุนคุณสฤณีแล้ว

ป.ล. พึ่งซื้อ อ่านผิด ของคุณหมอมฮุกมาอ่าน 555 ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยครับ

แล้วเจอกัน งานหนังสือครับ

^
^

เจอกันค้า



ชอบกูเกิ้ลไทยวันนี้มาก

ู^
^
^

ชอบด้วยๆๆๆ

ซานฟรานซิสโก.........ที่รัก!
........................... ?

สวัสดีพี่แป๊ด พี่ทำผมทรงใหม่ ดีนะครับ
..ช่วงนี้พี่แป๊ดไม่ค่อยอัพบล๊อกนะครับ

ยังคมคายเหมือนเดิม
เป็นแฟนอพาร์ทเมนต์คุณป้า มาตั้งแต่ได้ยินเพลงโทรธิปไตยครั้งแรกเลย