อยากเป็นเช่นดอกหญ้าบนทางเท้า อยากเป็นเช่นดอกหญ้าบนทางเท้า บ่อยๆ ที่การกระทำของผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตทำให้รู้สึกเหมือนโดน เหยียบย่ำหัวจิตหัวใจจนหงุดหงิด เหนื่อยหน่าย หลายครั้งเสียอารมณ์ เอะอะระงับใจไม่ได้ พลุ่งพล่านพาลต่อไปให้คนอื่น กว่าจะรวบ รวมสติกลับมาเป็นผู้เป็นคนตามเดิมได้ก็ทำตัวน่าเกลียดไป เสียแทบจะมุดดินเมื่อมานึกทีหลัง สงสารคนที่โดน หางเลขจากเราไปด้วย ที่บ้านกรุงเทพฯของเรา มีเพื่อนบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ดูแลบริเวณถนน หน้าบ้านของเขาอย่างสะอาดสะอ้านมาก เช้าขึ้นประมาณหกโมงเช้า คุณป้าเจ้าของบ้านจะออกมากวาดเอง และเป็นเวลาเดียวกับที่ จขบ.ก็ออกไปกวาดส่วนของเราเหมือนกัน ข้างรั้วของเธอเป็นแบบนี้ครับ เก็บกวาดง่ายมาก แต่ของจขบ.เป็นแบบนี้ครับ ก่อนจะเก็บกวาดจึงต้องเก็บใบไม้แห้งทิ้งเสียก่อน แล้วจึงกวาดฝุ่น ดินทรายให้เรียบร้อย อยากถามแล้วใช่ไหมครับว่า แล้วทำไมไม่ถางวัชพืชพวกนั้นเสีย จะได้ไม่ ต้องกวาดลำบาก จะเล่าให้ฟังครับว่า คุณป้าบ้านตรงข้ามก็สงสัยแบบนี้ แหละ แต่เธอไม่ถาม มองๆ ดูอยู่นาน จนวันหนึ่งปลอดคน เธอก็ส่ง คนสวนมาถางวัชพืชนั่นเสียเกลี้ยงเตียนเลยครับ จขบ.กลับมา เจอตอนเย็น ลมจะใส่ 55 ตอนนี้ก็ขำนะ แต่ตอนนั้นของขึ้น เลยครับ เคราะห์ดีว่าพอดีมีโทรศัพท์มาคุยเสียนาน นึกได้อีกทีก็ทำใจได้ว่าเธอคงหวังดี ที่ไม่ถางวัชพืชนั้นก็เพราะหลงรักน่ะครับ ใช่แล้วครับ หลงรักวัชพืช หูยยยย อย่าหัวเราะเยาะนา มาดูกันสิครับ เป็นวัชพืชที่น่ารักจะตาย เห็นไหมครับ แต่ละกระจุกน่ารักจริงๆเล้ย เพราะฉะนั้น ตลอดแนวทางเท้า หน้าบ้านเราที่ปูแผ่นหินเป็นทางเท้าไว้ จึงเป็นแบบนี้ครับ เข้าท่า ชิมิชิมิล่า ความจริง ที่คงวัชพืชนี้ไว้บนทางเท้าก็ไม่ใช่เพราะหลงรักอย่างเดียวหรอก แต่เพราะเคยยืนมองคนเดินย่ำไปบนทางเท้านี้วันละไม่น้อย เพราะเลยบ้าน เราไปประมาณครึ่งกิโลเป็นโรงเรียน เด็กนักเรียนเดินย่ำพืชน่ารักเหล่านี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ดอกหญ้าผู้เสมือนต่ำต้อยนี้ก็ยืนหยัดคงสภาพและ เติบโตออกดอกเล็กๆ น่าเอ็นดูอย่างไม่ท้อถอย ดอกหญ้าในทางเท้านี้จึงเป็นสิ่งเตือนใจจขบ.เสมอว่า คนเรามีอารมณ์ผันแปร ไปต่างๆ ทั้งรัก ชอบ โกรธ หลง ยากจะสะกดอารมณ์ที่พลุ่งพล่านขึ้นมาทั้ง ด้านบวกด้านลบ เสียใจสะเทือนใจจนเจ็บไข้ได้ป่วยก็มีมาก เหตุใดจึง ยากที่เราจะยืดหยุ่น อดทน อดกลั้น ต่อสภาวะแวดล้อม ทำอย่างไร จึงจะประคับประคองกายและใจให้เมินเฉยต่อการกระทำย่ำยี เพราะ ผู้กระทำก็อาจไม่ได้ตั้งใจ ดังเช่นเจ้าสิ่งสวยงามนั้น ทนได้อย่างน่าอัศจรรย์ วิธีฝึกตนให้เอาชนะอารมณ์ของตนให้ได้นั้น มีผู้แนะนำไว้แล้วมากมาย หามา เรียนรู้ได้ไม่ยาก สิ่งสำคัญกว่าคือการจับอารมณ์ให้อยู่ รู้วิธีที่เขาบอก แต่ยอมรับและจับจุดอ่อนของตนไม่ได้ก็ไม่เกิดประโยชน์ใดๆ มนุษย์มีเลือดเนื้อ มีอารมณ์ ควบคุมยากกว่าวัชพืชมากนัก ได้แต่เอามาเป็นตัวอย่างเพื่อแก้ไขปรับปรุงตัวให้อยู่ในทุกสภาวะอย่างแข็งแรง ทั้งกายและใจได้เท่านั้น ที่เหลืออยู่ที่ตัวเราเองแล้ว ว่า จะสร้างภูมิคุ้มกันตัวเองให้ทนสภาพไม่น่าอภิรมย์อย่างวัชพืชได้อย่างไร หรือไม่ พยายามทำให้ได้ก็เป็นบุญแก่ตนครับ พระท่านว่า จขบ.อยากเป็นเช่นดอกหญ้า บนทางเท้ามากเลยครับ พยายามอยู่ เพราะรู้ว่า นั่นคือจุดเริ่มของความสุขสงบ   Create Date : 24 พฤศจิกายน 2553 27 comments Last Update : 26 พฤศจิกายน 2553 8:10:53 น. Counter : 3837 Pageviews. Share Tweet

เจิมก่อง เดี๋ยวอ่านค่ะพี่หนูหล่อ   โดย: Suessapple 24 พฤศจิกายน 2553 23:50:04 น.

อ๊ะ เป๊ะเปิ้มน้องเรา ไม่ไปเที่ยวเนอะ ช่างดีจริง อยู่กะเหย้าเฝ้ากะเรือนนิ   โดย: nulaw.m 24 พฤศจิกายน 2553 23:58:43 น.

อ่านจบแย้วค่ะ เราว่าวัชพืชเค้าทำให้ถนนสายนี้เขียวชอุ่ม มีสีสันสวยดีออกนะคะพี่ เห็นด้วยกะพี่เลยค่ะ ทำไมถึงมาถางวัชพืนช้าน เป็นเราคงไม่วีนหรอกค่ะ แต่จะงอนคุณป้าหน้าง้ำหน้าหงิก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ แล้วใครน๊อที่ทำให้พี่เราต้องหงุดหงิดๆๆๆ อารมณ์เจี๋ย บอกเป๊ะเปิ้มมาค่ะพี่หนูหล่อ เดี๋ยวเป๊ะเปิ้มจาไปเขกกาโหลกให้   โดย: Suessapple 24 พฤศจิกายน 2553 23:59:06 น.

มะมีใครทำให้พี่หงุดหงิดหรอก เป๊ะเปิ้ม นั่นมันโบราณกาลตั้งแต่ยังไม่ได้รับการ สั่งสอนจากวัชพืชน่ะ 55 อย่านักเลงโตนักเล้ยยย เดี๋ยวไม่จ๋วยน้า   โดย: nulaw.m 25 พฤศจิกายน 2553 0:05:51 น.

ไม่ต้องไปถอนมันหรอก ปล่อยมันไว้บ้าง เฮียกลับมองว่า วัชพืช ที่ใครต่อใครพากันรังเกียจ (เพราะมันกินไม่ได้) มันยังมีความพยายามมุมานะอุตสาหะฝ่าฟันอุปสรรค์จนสามารถยืนหยัดอยู่ได้แม้เพียงพื้นที่น้อยนิดเมื่อเทียบกับพื้นที่ทั้งหมดที่แข็ง แต่คนเรานี่ซิ   โดย: tiensongsang 25 พฤศจิกายน 2553 0:07:27 น.

เจ๋งมากเฮีย ถูกใจจัง เอาไปห้าร้อย ทอนพันนึงนะครับ   โดย: nulaw.m 25 พฤศจิกายน 2553 0:15:03 น.

เราไม่ชอบเที่ยวค่ะพี่หนูหล่อ สงสัยก้านมะยมพี่ไม่ได้ทำงานแน่ๆเลย ฮิ ฮิ ฮิ พี่หนูหล่อก็อย่าหงุดหงิดนักจิคะ เดี๊ยวก็ไม่หล่อหรอก นอกจากจะไม่หล่อแล้วก็จะไม่สบายได้นะคะ เป็นห่วงพี่ค่ะ กลัวพี่หงายท้องตึงซาหลบไป แล้วเป๊ะเปิ้มจาไปหาพี่ชายแบบนี้ได้ที่หนาย ฮือๆๆๆๆ   โดย: Suessapple 25 พฤศจิกายน 2553 0:34:29 น.

เอาใจช่วยให้เป็นดั่งหวังค่ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 25 พฤศจิกายน 2553 7:17:17 น.

เมื่อคืนเอาภาพขนมมาทิ้งระเบิดไว้ จะได้ให้พี่หนูหล่ออยากกิน แล้วชาลีก็หนีไปนอนค่ะ ฮ่าๆๆๆ แม้แต่วัชพืชยังมีประโยชน์ อย่างน้อยก็ยังช่วยปกคลุมดิน คนเราก็ควรเรียนรู้จากมันเช่นกันนะคะ วัชพืชในใจคนก็เช่นกัน อย่างน้อยก็ยังทำให้เราอดทน อดกลั้นได้มากขึ้นนะคะ สุข สดชื่น สดใส สุขภาพแข็งแรงนะคะ ^^   โดย: sierra whiskey charlie 25 พฤศจิกายน 2553 8:48:12 น.

ได้ยินแว่บๆ ว่าระเบิดด้าน ชาลีเลยแวะมาวางใหม่อีกลูกนึงค่า 5555+   โดย: sierra whiskey charlie 25 พฤศจิกายน 2553 9:49:32 น.

เข้ามาอ่านบ่อย ๆ ยิ่งเจอสิ่งที่ลึก ซึ้ง เข้าทุกวัน. ใช่ครับ เราพยายามจับอารมณ์เรา ให้อยู่ ทำให้เราคงอยู่โดยไม่มีใคร จะทำอะไรได้ อาจจะเจ็บนิดเหมือน วัชพืชถูกเหยียบ(อิ อิ รู้ซะอีกว่า วัชพืชเจ็บ) แต่ผมเชื่อนะครับว่า พืชมีความรู้สึก เช่นทางเหนือเรียก ว่า "หญ้าจิย๊อบ" คือต้น ไมยราบ จริงเปล่า.. เห็นไหม จากคนขี้เล่น พอเข้ามาอ่านของหนูหล่อ ชัก เข้าทาง ธรรมะ ได้เมียนกัน 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 25 พฤศจิกายน 2553 9:52:27 น.

ดีนะคะเนี่ยพี่หนูหล่อบอกว่าสบายพุงไปแล้ว ไม่งั้นยัยชาลีจะวางระเบิดไม่เลิกแน่ๆ   โดย: sierra whiskey charlie 25 พฤศจิกายน 2553 11:07:14 น.

สวัสดียามบ่ายครับพี่หนูหล่อ ... เห็นด้วยว่าวัชพืชทั้งหลายถ้าดูดีๆ ก็มีความงามอยู่ในตัวเองทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่ต้นหญ้าริมทาง ปล. เดี๋ยวเสาร์นี้ครอบครัวผมเข้าไปเที่ยวเมืองกรุงครับ ว่าจะไปชมความงามของพระราชวังพญาไทซักหน่อย ...   โดย: NET-MANIA 25 พฤศจิกายน 2553 12:59:56 น.

ขอโทษที่หายไปนะคะ เอาของกินมาฝาก กลัวพี่เราจะหิ้วท้องรอ เป็นยังไงกันบ้างหนอ จุ๊บๆ พี่เปิ้ลเจ้าค่ะ แหะๆๆ เพิ่งโผล่หัวมาได้นะเนี่ย อ่านแล้วนึกถึงตัวเอง แต่คิดได้อีกแนวหนึ่ง จะดอกหญ้า รึดอกไม้ขึ้นกระถาง ขึ้นอยู่กับใจเรากำหนด คนคิดดีก็ดีแก่ตัว แต่คนคิดไม่ดีไม่พอ ยังทำให้คนอื่นเดือดร้อน เสียหายเนี่ย ใครๆ ว่าดอกหญ้าด้อยราคา คนแบบนี้ด้อยค่ายิ่งกว่า เพราะว่าหาอะไรเปรียบมิได้ อะไรๆ ก็สูงเกินไปสำหรับคนแบบนี้ เอ..เครียดไปไหม แหะๆๆ อะนะ คิดถึงนะก๊าบบบบท่านพี่   โดย: biotech_girl 25 พฤศจิกายน 2553 13:36:11 น.

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีค่ะ ...แต่ก่อนเป็นบ่อยเหมือนกัน ขนาดแค่ของหาย หาไม่เจอ ยังโมโห พาลเสียงดังใส่คนอื่นไปทั่ว เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเป็นแล้วล่ะค่ะ ...   โดย: น้ำค้างเดือนหก 25 พฤศจิกายน 2553 16:08:32 น.

ต้องฝึกใจให้อดทนเช่นวัชพืชคงจะดีไม่น้อย..แต่มันทำอยากนะคะพี่หนูหล่อ ผักบ้านเหมียวยังไม่เหี่ยวตายแต่มันโดนน้องหมาบ้านอื่นเข้ามาลุยต้นถั่วฝักยาวหักตายไปหลายต้นเลยจร้า ได้แต่มองตาปริบๆ ทำอะไรมิได้ปลูกใหม่ละกันเรา....อิอิ   โดย: กาแฟ..เหมียวอ้วน 25 พฤศจิกายน 2553 17:30:55 น.

แต่ละช่อ ก็สวยต่าง ๆกันนะคะ พี่ช่างสังเกตกระทั่งสิ่งที่อยู่ติดพื้น ชอบข้อเขียนแบบนี้ อ่านสนุกแล้วพี่ก็เปรียบเทียบได้ดีจริงค่ะ ระหว่างทางเดินจากบ้านนิค ก็มีช่อนึงค่ะคล้ายกับช่อที่สามน่ะ มันต้นเล็กมาก แห้ง ๆ ดอกบาง ๆ ดูอ่อนแอ งอกออกมาจากซอก ๆ ข้างพื้นปูนอ่ะค่ะ ไม่รู้มันโตได้งัยนะคะ ดูมันทุกวัน แต่นิคน่ะคิดว่า มันเป็นความพยายามมีชีวิต แม้ในที่แห้งแล้งปานนั้น ยังอยู่ได้ ดูแล้วก็ฮึดสู้ ยามที่ท้อได้เหมือนกันนะ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 25 พฤศจิกายน 2553 17:54:16 น.

สวัสดีค่ะคุณหนูหล่อ.. คุณหนูหล่อสบายดีแล้วนะค่ะ.. ต้นวัชพืช...เค้าก็พยายามสู้เพื่อชีวิตรอดค่ะ โพล่ที่ไหนได้ก็โพล่..ไม่งั้นก็ตาย หมดช่วงกฐินแล้วนะค่ะ.. อ้อมแอ้มเลยทอดกฐินพระในบ้านค่ะ..ฮิๆ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 25 พฤศจิกายน 2553 19:07:09 น.

จะกลับบ้านแล้วนะก๊าบท่านพี่ นั่งทำงานไป หาวไปด้วย เกินสามหาวแล้วเนี่ย ออกตอนนี้ คงเดินทางไม่เกินหนึ่งชั่วโมง ไปถึงห้องก็หายง่วงพอดี โฮะๆๆๆ จบข่าว ง่วงจริงๆ แฮะๆ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ล่วงหน้า บับบายก๊าบ   โดย: biotech_girl 25 พฤศจิกายน 2553 19:42:15 น.

(ฝากลบคอมเม้นต์ด้านบน ให้ด้วยค่ะ ใส่สีผิดไป เดี๋ยวพี่จะปวดตา) ที่บ้านไม่ถอนน่ะค่ะพี่หนูหล่อ เพราะว่าจะเอาไว้ให้เจ้าเหมียวน้อยหลายตัวที่บ้านกิน น้องเหมียวชอบแทะเล็มหญ้า เอ๋รู้แล้วละว่าทำไมตรงข้ามบ้านพี่มาช่วยจัดการหญ้าให้ กลัวว่าพี่หนูหล่อจะลื่นล้มนั้นเอง ด้วยความเป็นห่วง... ก็เลยจัดให้ซะเรียบ ...ติ๊ด ติ๊ด หลังไมค์ด้วยค่ะพี่หนูหล่อ   โดย: aenew 25 พฤศจิกายน 2553 20:13:56 น.

แวะมารายงานตัวค่ะอุปป้า ที่หายไปโหมทำงานซ๊า โดนไข้กิน 2 วันรวด ไก้ลสิ้นเดือนก็จะยุ่งนิดนึง แต่ก็คิดถึงน๊าอุปป้า ฝากความคิดถึง ไปยังน้องตุ๋มด้วยนะคะ ....ส่วนอุปป้ารักษาสุขภาพด้วยเด้อ   โดย: ขึ้น15ค่ำ 25 พฤศจิกายน 2553 21:55:17 น.

มาเยี่ยมนะคะ น่ารักเน๊าะ มุมมองที่ไม่เหมือนใคร จริงๆ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: แม่หมู (jamaica ) 25 พฤศจิกายน 2553 22:25:04 น.

ก่อนอื่นมาขอหอมสักฟอดก่อนค่ะ คนอะไรเขียนได้น่าอ่านมาก อ่านจนทำให้ลืมว่าจะมาบอกอะไร . . ขอเวลานึกแป๊บนึง . ปิ๊ง เดี๋ยวหาว่าแกร่ เอิ๊กๆๆๆ ใครจะกล้าแซงคนหล่อ เพราะรถจอดรอไฟแดง คิ คิ ยังไม่นอนเหยอคนดีของเฮียเทียน อะแฮ่ม..ของแอมล่วย แอมอร   โดย: peeamp 25 พฤศจิกายน 2553 22:27:11 น.

ที่รู้จักก็มีน้ำนมราชสีห์ มีสรรพคุณทางยาด้วยค่ะ ตอนแรกคิดว่าจะปลูกเอาไว้ทำยาซะอีก แต่ก็เป็นยาเหมือนกัน แต่เป็นยารักษาใจ ไว้จะมาขอแบ่งไปไว้ใช้บ้างค่ะ แอมอร   โดย: peeamp 25 พฤศจิกายน 2553 22:36:07 น.

ปฏิบัติการหลังม่านเรียบร้อยค่ะพี่หนูหล่อ รู้ละว่าทำไมพี่หนูหล่อต้องนอนพัก 25 ชั่วโมงเมื่อวันนั้น เพราะต้องการให้สายตาพักฟื้นอย่างเร็วนั้นเอง... แต่นอนนาน ๆ เมื่อยได้ใจค่ะ ยิ่งเสาร์ อาทิตย์ถ้าตื่นสายปวดหลังทันที วัน จ.-ศ.สบายค่ะเพราะตื่นเช้า เฉลี่ยแล้วนอนวันละห้าชั่วโมงเท่านั้น ไม่ดึกแล้วนอนไม่ค่อยหลับ แล้วเมื่อไหร่เอ๋จะหายเจ็บคอละเนี้ย... อาบน้ำก็ดึก ไม่อย่างนั้นร้อนค่ะ อาบเสร็จเปิดแอร์ หลับปุ๋ย นอนหลับฝันดีค่ะพี่หนูหล่อ   โดย: aenew 25 พฤศจิกายน 2553 23:19:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่หนูหล่อ อ่านแล้วนึกถึงงานศิลปะครับ บางคนบอกสวย บางคนบอกไม่สวย สวยของแต่ละคนจึงไม่เหมือนกัน หน้าห้องผมก็รกนะครับ ส่วนหนึ่งเป็นเพระาไม่ค่อยได้ดูแล 555 แต่ส่วนหนึ่ง ผมว่าในความรัก ก็มีความสวยงามซ่อนอยู่ สวยแบบรกๆน่ะครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2553 4:59:41 น.

ชอบบล๊อกนี้จังเลย จริงเนอะ จับอารมณ์ตัวเองให้อยู่ ยอมรับและจับจุดอ่อนของตัวเองให้ได้ พยายามสร้างภูมิคุ้มกันตัวเองให้ทนสภาพไม่น่าอภิรมย์อย่างวัชพืช   โดย: kapeak 9 ตุลาคม 2554 17:11:43 น.