ต้องอยู่กับเรื่องเดียว
ถาม : หนูสามารถสวดมนต์ในใจ
โดยไม่ออกเสียงได้หรือไม่เจ้าคะ
พระอาจารย์ : ได้ ดีเสียอีก
การสวดในใจน่ะเป็นการภาวนา เหมือนกับการดูลม
เหมือนกับการบริกรรมพุทโธไปในใจ
เพราะเราไม่ต้องการใช้ร่างกายเวลาเราภาวนา
เวลานั่งสมาธิเราต้องการหยุดการทำงานของร่างกาย
เราไม่ต้องการใช้ใจมาสั่งร่างกายให้ทำอะไร
ถ้าร่างกายยังพูดออกเสียงอยู่นี้ ใจยังทำงานอยู่
ใจก็จะไม่สงบ แต่ถ้าใจไม่พูด เพียงแต่ดูลมเฉยๆ
หรือคิดไปในใจ ไม่ต้องใช้ร่างกาย
แต่มันก็ยังคิดอยู่แต่ไม่คิดในทางที่ทำให้สงบ
ก็ไม่เป็นไร สวดมนต์มันจะทำให้ใจสงบไม่ฟุ้งซ่าน
อยากจะให้สงบเต็มที่นี้ต้องหยุดสวด
แล้วก็ดูลมหายใจต่อ ใจต้องนิ่ง
ต้องดู ต้องเพ่ง จดจ่อ ดูเฉยๆ อยู่กับเรื่องเดียว
เหมือนเวลาที่เราจะร้อยด้ายเข้ารูเข็มนี่
ใจต้องจดจ่อ ไม่ไปคิดถึงอะไร ไม่ต้องไปดูอะไร
นั่งสมาธิก็เหมือนกับเอาใจเข้ารูเข็มนี่ ดูสมาธินี่
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
..............................
สนทนาธรรมบนเขา
วันที่ ๒๖ กันยายน ๒๕๖๐
ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [