Group Blog
All Blog
<<< "ต้องมีทุกข์เกิดขึ้นก่อนถึงจะสามารถเห็นธรรมได้" >>>











 “ต้องมีทุกข์เกิดขึ้นก่อน

    ถึงจะสามารถเห็นธรรมได้.”

ถาม : ขอเรียนถามค่ะ

พระอาจารย์ตอบไว้ว่า

การปฏิบัติให้ต่อเนื่องไปเรื่อยๆ

 เมื่อเห็นธรรมก็จะเห็นพระพุทธเจ้านั้น

 เมื่อเห็นพระพุทธเจ้า เราจะรู้ได้อย่างไรคะ

ว่าไม่ได้เป็นการมโนของจิตเราปรุงแต่งไปเอง

พระอาจารย์ : อ๋อ มันไม่ได้มโนหรอก

 เพราะมันทุกข์จะฆ่าตัวตายนี่

 แล้วพอธรรมะบอกว่าอย่าไปฆ่าเลย ต้องฆ่ากิเลส

ก็เลยเปลี่ยนจุดจากการฆ่าตัวตายมาฆ่ากิเลส

 พอฆ่ากิเลสมันก็หายทุกข์

 ฆ่าความอยากฆ่าตัวตายเสีย

 พอไม่อยากฆ่าตัวตายมันก็หายทุกข์

ยอมตายแต่ไม่ได้ตายเพราะอยากจะฆ่ามัน

 ถ้ามันยังไม่ตาย ก็ปล่อยมันอยู่ต่อไป

 มันก็จะหายทุกข์

 ทุกข์จากการที่จะต้องฆ่าตัวตายมันก็หายไป

 มันก็จะรู้ว่า อ้อ นี่คือธรรมะของพระพุทธเจ้า

ที่สามารถดับความทุกข์ใจได้

อันนี้ไม่ได้เกิดจากความคิด

 เกิดจากการใช้ธรรมะมาพลิกใจเรา

จากใจที่กำลังทุกข์

ให้กลายเป็นใจที่หายทุกข์ได้

 นี่การจะมีดวงตาเห็นธรรม

 ต้องมีทุกข์เกิดขึ้นก่อน

 ถึงจะสามารถเห็นธรรมได้.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

..................................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๘ มีนาคม ๒๕๖๑








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 11 มีนาคม 2561
Last Update : 11 มีนาคม 2561 5:22:44 น.
Counter : 445 Pageviews.

1 comments
  
อุ้มก็เพิ่งประจักษ์คำๆ นี้
เมื่อไม่กี่วันเลยค่ะ
โดย: อุ้มสี วันที่: 11 มีนาคม 2561 เวลา:20:11:16 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ