Group Blog
All Blog
<<< " พ่อแม่เป็นเหมือนพระอรหันต์ของลูก" >>>










“พ่อแม่เป็นเหมือนพระอรหันต์ของลูก”

ถาม : ทุกวันนี้เกษียณมาแล้ว

 แต่เฝ้าดูแลแม่ทุกวันทำให้เครียด เพราะไปไหนไม่ได้

 มีหยุดวันที่น้องสาวมาช่วย

วันอาทิตย์ถึงบ่ายวันจันทร์เท่านั้น

 จะทะเลาะกับแม่บ่อยมาก

เพราะอยากจะไปทำงานบ้านทุกอย่าง

รวมทั้งทำอาหารด้วย อยากขอคำแนะนำอาจารย์

ว่าควรจะวางจิตอย่างไร

พระอาจารย์ : ก็หมั่นฝึกสติ ให้มีสติอยู่กับพุทโธ

หรืออยู่กับงานที่เรากำลังทำอยู่

 แล้วมันจะลดความอยากความคิดต่างๆ ได้

 แล้วพยายามมีปฏิสัมพันธ์กับแม่ให้น้อยที่สุด

 เจอกันเฉพาะเวลาที่จำเป็นจะต้องเจอ

 เวลาอื่นก็พยายามไปฝึกสมาธิฝึกสติกันอยู่เรื่อยๆ

 แล้วความโลภความอยาก

ที่จะออกไปเที่ยวมันจะน้อยลงไป

 แล้วก็ถ้าจะคิดก็ให้คิดว่านี้เป็นการทำบุญที่ดีที่สุด

 เพราะพ่อแม่นี้เป็นเหมือนพระอรหันต์ของลูกๆ

 เราเป็นหนี้บุญคุณของพ่อแม่มาก

ถ้าไม่มีพ่อแม่เราจะไม่ได้มาเกิด

เป็นอย่างที่เราเป็นอยู่ในขณะนี้

 ดังนั้นช่วงระยะเวลาที่มีอยู่ตอนนี้ที่ต้องรับใช้พ่อแม่

ดูแลพ่อแม่ก็ทำไปเถอะ

 ท่านก็ไม่อยู่กับเราไปตลอดหรอก

เดี๋ยวก็ต้องจากเราไป ถ้าเราไม่ทำ

เวลาจากไปก็จะมาเสียอกเสียใจในภายหลัง

 แล้วก็จะไม่ได้บุญ คิดว่าเป็นการทำบุญ

 เลี้ยงดูพ่อแม่ก็เป็นการทำบุญทำทาน

 เวลาว่างจากการเลี้ยงดู

เราก็ไปเดินจงกรมนั่งสมาธิเจริญสติ

ทำอาหารก็เจริญสติได้ ซักผ้าซักอะไรก็เจริญสติได้

 ถ้าเราควบคุมความคิดได้เราจะอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้

 จะไม่รู้สึกอึดอัดไม่รู้สึกเครียด

ที่เราเครียดเพราะเราอยากจะหนีจากที่เราอยู่ไป

 อยากจะไปที่อื่นแล้วไปไม่ได้มันก็เลยเครียด

ฉะนั้นต้องดับความเครียดด้วยการหยุดคิด

 ใช้สติพุทโธพุทโธไป หมั่นเจริญสติให้มาก

 แล้วเราจะรู้สึกหายเครียด

 แล้วเราจะอยู่กับแม่อย่างมีความสุข.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

..............................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๖๐









ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2561
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2561 16:13:14 น.
Counter : 391 Pageviews.

1 comments
  
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ tangkay เรียบร้อยแล้วนะคะ
โดย: พิรุณร่ำ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:20:45:31 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ