“จิตไม่เที่ยง อารมณ์ของจิตไม่เที่ยง”

ถาม : ขอถามพระอาจารย์ค่ะ

คือที่เขาบอกว่านิพพานนี้สูญ คือแสดงว่า

จิตของคนเรานี้มีเกิดมีดับตลอดเวลา

แต่ว่าไปเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ อยู่ใช่ไหมคะ

 หนูเข้าใจถูกไหมคะ

พระอาจารย์: ใช่ จิตไม่สูญ

แต่จิตมีเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เดี๋ยวดีใจเดี๋ยวเสียใจ

 เกิดดับ คือ อารมณ์ในจิตมันเกิดดับ

 เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แต่ตัวจิตเองไม่ดับ

เหมือนตัวหิ่งห้อยน่ะ หิ่งห้อยมันมีอยู่

แต่แสงหิ่งห้อยมันเกิดดับๆ

 แต่จิตมันก็เป็นอย่างนั้นแหละ

เดี๋ยวก็ดีใจเดี๋ยวก็เสียใจ

 เดี๋ยวก็วุ่นวายใจ เดี๋ยวก็สงบ

 เรียกว่าจิตไม่เที่ยง อารมณ์ของจิตไม่เที่ยง

 แต่ตัวจิตเองไม่ตาย พอร่างกายนี้ตายไป

 จิตก็ไปมีร่างกายอันใหม่ เหมือนคนใช้มือถือนี่

 พอมือถือเสีย คนเสียไปกับมือถือหรือเปล่า

 คนใช้เสียไปกับมือถือหรือเปล่า ใช่ไหม

 มือถือเสียเราก็ไปซื้อมือถือเครื่องใหม่

 อันนี้ก็เหมือนกัน พอร่างกายนี้เสียไป

 คนใช้ร่างกายนี้ก็ไปเอาร่างกายอันใหม่

 เราเปลี่ยนร่างกายมาเหมือนเปลี่ยนมือถือเนี่ย

 เปลี่ยนมามากยิ่งกว่ามือถืออีก

เพราะร่างกายที่เราเปลี่ยนนี้

เป็นร้อยล้านพันล้านร่างกาย

 เชื่อไหม น้ำตาที่เราร้องไห้ในแต่ละภพแต่ละชาตินี้

 ถ้าเอามารวมกัน พระพุทธเจ้าบอก

มากยิ่งกว่าน้ำในมหาสมุทร

คิดดูว่าจะต้องมีร่างกายกี่ร่างกาย มาร้องไห้กี่ครั้ง

ถึงจะได้น้ำตามากยิ่งกว่าน้ำในมหาสมุทร

นั่นคือจำนวนภพชาติ

ที่พวกเราได้เกิดแก่เจ็บตายกันมา

 แล้วยังเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ

 จนกว่าจิตของเราไปถึงนิพพาน

 ถึงนิพพานก็คือจิตหมดอยาก

ไม่อยากจะไปมีร่างกายอีกต่อไป

 ก็จะไม่ต้องมาร้องห่มร้องไห้อีกต่อไป เข้าใจนะ

ฉะนั้นทุกอย่างที่เราทำนี้เราทำให้กับจิต

 ทำบุญรักษาศีลภาวนานี้เป็นเครื่องมือ

ที่จะส่งให้จิตไปนิพพาน ถึงแม้ว่าร่างกายนี้ตายไป

 จิตยังไม่ถึงนิพพาน แต่บุญที่เราได้ทำไว้

มันเหมือนกับน้ำมันที่เราใส่รถไว้เนี่ย

 ถ้ารถพังเราก็เปลี่ยนรถใหม่ได้

 ย้ายน้ำมันไปถ่ายน้ำมันไปใส่อีกคันได้

 แต่จิตมันไม่ตาย ฉะนั้นบุญที่เราใส่น้ำมัน

ที่เราให้กับจิตเพื่อส่งไปนิพพานมันก็ไม่หาย

มันไม่ได้อยู่ที่ร่างกาย ฉะนั้นทำไป ทำไปเรื่อยๆ

ยิ่งทำมากมันก็จะได้ไปถึงเร็ว ทำน้อยก็ไปถึงช้า.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

......................................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑









ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ