การภาวนามี ๒ ขั้น
ถาม : การภาวนาคือการนั่งสมาธิ
ท่องพุทโธพุทโธใช่ไหมคะ
พระอาจารย์ : ใช่ การภาวนามี ๒ ขั้น
ขั้นแรกเรียกว่าสมาธิสมถะภาวนา
ก็คอยใช้สติ คอยหยุดความคิด
เช่น การท่องพุทโธๆ ไป พอจิตสงบมีสมาธิแล้ว
ขั้นต่อไปเวลาออกจากสมาธิ
เราก็ใช้ให้ใจคิดทางปัญญาเรียกว่าวิปัสสนา
ให้คิดว่าร่างกายของเรา
เกิดแล้วต้องแก่ต้องเจ็บต้องตาย
ทำไมให้คิดทั้งๆ ที่คิดว่าเรารู้แล้ว แต่เราลืม
พอเราไม่คิดปั๊บเราก็ลืม
เราก็จะลืมแก่ลืมเจ็บลืมตายได้
ฉะนั้นต้องคิดบ่อยๆ คิดทุกลมหายใจเข้าออก
อย่างเมื่อกี้ฝรั่งเขาถามว่า
ท่านคิดถึงอนาคตใน ๕ ปีข้างหน้าอย่างไร
ก็คิดแค่อนาคตแต่ข้างหน้านี่คือ
หายใจเข้ากับหายใจออกยังงี้
ถ้าหายใจเข้าแล้วไม่หายใจออกก็ตาย
หายใจออกแล้วไม่หายใจเข้าก็ตาย
คิดแค่นี้ก็จะทำให้ใจเราหายหลง หายวุ่นวาย
หายกังวลกับสิ่งต่างๆ อันนี้คือปัญญา
ขั้นที่ ๒ เรียกว่าวิปัสสนาภาวนา
ต้องใช้ความคิด คิดแต่เรื่องความเป็นจริง
คิดจนกระทั่งเราไม่หลงไม่ลืม
คิดว่าเราจำได้ เราพร้อมที่จะตายทุกเวลานาที
พร้อมหรือยัง ตอนนี้ถามตัวเองว่า
ตอนนี้เราพร้อมที่จะตายหรือยัง
ตอนนี้ถ้ายังไม่พร้อมก็แสดงว่า
เรายังไม่เห็นความจริงว่าร่างกายนี้ต้องตาย
แล้วจะตายได้ทุกเวลานาที ไม่มีใครไปกำหนดได้.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
....................................
สนทนาธรรมบนเขา
วันที่ ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑
ขอบคณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [