Group Blog
All Blog
<<< "ขนิกสมาธิ" >>>








"ขณิกสมาธิ"


ถาม : สมาธิแบบ ขณิกสมาธิ

 กับความสงบเท่าช้างกระดิกหูงูแลบลิ้น

 เป็นอย่างเดียวกันหรือไม่ ?

พระอาจารย์ : ก็นั่นแหล่ะ ขณิก ก็แปลว่า

 ขณะหนึ่ง ขณะสั้นๆ เวลานั่งสมาธิครั้งแรกๆ

 เวลาจิตมันรวมเข้าสู่ความสงบ มันจะตกวุ๊บไป

 พอมันรวมสั้นๆแล้วมันก็จะถอนออกมา

แต่มันจะได้สัมผัสรับรู้ว่า

ความสงบมันมีความวิเศษอย่างไร

 เหมือนลิ้นกับแกง ที่ได้สัมผัสกับแกงเพียงหยดเดียว

 ก็จะทำให้เกิดฉันทะ วิริยะ ติดอกติดใจ

 อยากที่จะลิ้มรสแกงนั้นให้มากขึ้น

ก็จะหมั่นบำเพ็ญสมถภาวนาให้มากขึ้น

เจริญสติให้มากขึ้น นั่งสมาธิให้บ่อยขึ้น

 แล้วต่อไปจาก "ขณิก" ก็จะเป็น "อัปปนา"ไป

อัปปนา ก็หมายความว่า อยู่ได้นาน

เช่น อยู่ได้ 5 นาที 10 นาที 20 นาที 30 นาที

เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ

อยู่ที่กำลังของสติที่เราบำเพ็ญมา

 และอยู่ที่เราไม่ไปทำภารกิจอย่างอื่น

เพราะถ้าไปทำภารกิจอย่างอื่น

มันก็จะมาทำลายการที่จะทำให้

ใจเข้าสู่ความสงบได้นาน

 เพราะเวลาเราไปทำอย่างอื่นนี้

เหมือนกับเราดึงใจออกไปข้างนอก

ส่วนการบำเพ็ญ เช่นการเจริญสติ

 เป็นการที่เราดึงใจให้เข้าข้างใน

 ฉะนั้น ถ้ากำลังที่จะดันใจให้ออกข้างนอกมันมีมาก

 แล้วกำลังที่จะดันใจเข้าข้างในมีน้อยกว่า

มันก็จะอยู่ได่แป๊บเดียว

แต่ถ้ากำลังที่ดึงใจให้เข้าข้างในมีมากกว่า

 กำลังใจที่จะออกข้างนอกมันก็จะอยู่ได้นานกว่า

 ดังนั้นเราจึงต้องสำรวมตา หู จมูก ลิ้น กาย

ไม่ส่งใจเราออกไปหารูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ

ให้เราดึงใจเข้าข้างในด้วยการเจริญสติ

 ด้วยการเจริญพุทโธนี้เอง และด้วยการนั่งสมาธิ

 เดินจงกรม ถ้าเราทำแต่ภารกิจเหล่านี้

 จิตก็จะรวมเข้าสู่ความสงบ และอยู่ได้นานตามลำดับ.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

..............................

ธรรมะบนเขา

วันที่ 15 ธันวาคม 2556






ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2561
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2561 16:21:23 น.
Counter : 510 Pageviews.

1 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณวลีลักษณา

  
ใจมักจะฟุ้งไปตลอดเวลาโดยไม่รู้ตัว สงบจริงๆได้สักขณะก็คงจะดีไม่น้อยเลยนะคะ
โดย: วลีลักษณา วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:20:04:26 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ