“บุญคุณของพ่อแม่ที่ให้ชีวิตเรา”

ถาม : การอยากได้สมบัติจากพ่อแม่

ทวงพูดทวงถามบ่อยจากท่านจะบาปไหมคะ

พระอาจารย์ : บาป เพราะโลภ มันไม่ใช่ของเรา

สมบัติของพ่อแม่ก็ของพ่อแม่

 พ่อแม่จะให้เราหรือไม่ให้เรานี้เป็นสิทธิของพ่อแม่

 แต่เรามักจะไปคิดว่าเป็นของเราแล้ว

พอเห็นพ่อแม่เอาเงินไปทำบุญก็โกรธ เสียดาย

 เพราะเหมือนกับเอาเงินของเราไปทำบุญ

เนี่ยความหลงมันทำให้เกิดความโลภ

ทำให้คิดไม่ดีต่อพ่อต่อแม่

แทนที่จะอนุโมทนากับพ่อแม่ว่าพ่อแม่ทำบุญ

พ่อแม่จะได้ไปสบายไปเป็นเทวดา

กลับหวงเงินพ่อแม่ อย่างงี้ไม่ถูก

ต้องคิดว่าเงินทองนี้ไม่ใช่เป็นของเรา

สมบัติของพ่อแม่เป็นของพ่อแม่

พ่อแม่จะยกให้ใครได้ทั้งนั้น ยกให้เราก็ได้

 ยกให้วัดก็ได้ สมบัติของเราพ่อแม่ก็ให้เรามาแล้ว

 คือร่างกายเราเนี่ย วิเศษกว่าสมบัติทั้งหมด

ที่พ่อแม่มีอยู่แล้ว ถ้าไม่มีร่างกายนี้

เราจะมีอะไรได้มั่งล่ะ เรามันไม่คิดกัน

 ความโลภมันทำให้เราตาบอดกัน

 ไม่เห็นบุญคุณของพ่อแม่ที่ให้ชีวิตเรา

 เลี้ยงเราอยู่ในท้องตั้งแปดเก้าเดือน

 เราออกมายังต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้องอีกตั้งยี่สิบปี

 แล้วยังจะไปโกรธพ่อโกรธแม่

 เพราะพ่อแม่เอาเงินไปทำบุญ ไม่ถูกนะ

 คิดอย่างนี้เป็นลูกทรพี ลูกอกตัญญู

ลูกไม่มีความกตัญญูกตเวที

 ต้องระลึกถึงบุญคุญของพ่อแม่อยู่เสมอ

 บอกว่าพ่อแม่ให้ทรัพย์อันประเสริฐแก่เราแล้ว

 คือร่างกายอันนี้ มีร่างกายอันนี้

สามารถเป็นมหาเศรษฐีหมื่นล้านแสนล้านได้

 ถ้าเราขยันเราฉลาด

 เราไม่ต้องมารอรับมรดกของพ่อแม่หรอก

 เราหาของเราเองได้มากกว่าพ่อแม่จะให้เราอีก

 พ่อแม่ให้เครื่องมือเราแล้ว คือร่างกายของเรานี่

 ถ้าเราไม่มีร่างกายนี้เราไม่มีวันที่จะมีอะไรได้เลย

 ให้คิดให้ถูก ไม่งั้นจะเป็นคนอกตัญญู

จะเป็นคนเนรคุณได้ แต่ถ้าเรานึกถึง

บุญคุณอันประเสริฐของพ่อแม่ที่ให้ชีวิตกับเรามานี้

 เราจะรักพ่อรักแม่ เคารพพ่อเคารพแม่

 อยากจะให้พ่อแม่มีความสุข อยากให้พ่อแม่ไปสวรรค์

 พ่อแม่อยากจะทำบุญเท่าไหร่ เอาเลย

 มรดกทั้งหมดนี้จะยกให้วัดก็เอาไปเลย

ถ้าพ่อแม่อยากจะทำ เราหาของเราเองได้

 อย่างนี้จะดีกว่า เราจะได้บุญด้วย

 เราจะได้ความสุขที่เห็นพ่อแม่มีความสุข.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.............................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๖๑









ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ