Group Blog
All Blog
<<< "คำอวยพรก็เป็นแค่คำพูด" >>>










“คำอวยพรก็เป็นแค่คำพูด”

ถาม : กราบเรียนถามพระอาจารย์

 คำอวยพรที่ได้จากพระอริยบุคคล

กับคำอวยพรที่ได้จากบุคคลที่ไม่อยู่ในศีลในธรรม

จะต่างกันไหมคะ หรือขึ้นอยู่กับตัวผู้รับ

พระอาจารย์ : อ๋อ ไม่ต่างกันหรอก

 คำอวยพรก็เป็นแค่คำพูด เท่านั้นเอง

 ใครก็พูดได้ “อายุ วัณโณ สุขัง พลัง”

 เด็กมันยังพูดได้เลย “อายุ วัณโณ สุขัง พลัง”

พรนี้เป็นเพียงแต่แสดง

ความปรารถนาดีต่อผู้อื่นเท่านั้น

ว่า “อยากให้คุณมีความสุข ความเจริญนะ”

 แต่คุณจะสุขหรือเจริญนี้

อยู่ที่การกระทำของคุณต่างหาก

 เพราะฉะนั้นต่อให้พระอริยะมาให้พร

 ถ้าคุณทำบาป มันก็ไม่มีวันเจริญหรอก

 แต่ถ้าคุณทำบุญ ให้คนธรรมดามาให้พร มันก็ได้บุญ

มันไม่ได้อยู่ที่การให้พรหรือไม่ให้พร

 การให้พรนี้ไม่มีผลต่อความสุขความเจริญ

หรือความทุกข์ความเสียหายของเรา

 ตัวที่ทำให้เราเจริญหรือทุกข์นี้ เสื่อมนี้

 อยู่ที่การกระทำของเรา ทำบุญแล้วเจริญแน่ๆ

 ทำบาปแล้วต้องเสื่อม ต้องเสีย ต้องทุกข์แน่ๆ

 ไม่ต้องมีใครมาให้พร หรือมากำจัดไม่ได้ด้วย

 ทำบาปแล้วจะให้พระอริยะมากำจัดให้นี่ก็ไม่ได้

 กรรมที่ทำไปแล้วไม่มีใครไปล้างมันได้

ไปลบมันได้ ต้องรอรับผลอย่างเดียว

 แม้เป็นพระอรหันต์ เป็นพระพุทธเจ้าก็ยังต้องรับผล

พระพุทธเจ้าก็ต้องรับผลจากการมีบาปกรรม

 มีการจองเวรจองกรรมกับพระเทวทัต

 พระโมคคัลลานะก็ถูกเจ้ากรรมนายเวรมาฆ่าตาย

 เพราะฉะนั้นมันเป็นเรื่องที่ทำแล้วมันจะมีผลของมัน

 ไม่มีใครจะมาพูดอย่างไรเพื่อไปเปลี่ยนมันได้.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.............................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๖๑







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 12 ธันวาคม 2561
Last Update : 12 ธันวาคม 2561 4:57:57 น.
Counter : 840 Pageviews.

1 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณโอน่าจอมซ่าส์

  
ทุกสิ่งทุกอย่างอยุ่ที่การกระทำของตัวเราจริงๆค่ะ
โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 12 ธันวาคม 2561 เวลา:5:33:59 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ