ต้องสู้
ถาม : พยายามฝึกปฏิบัติเองที่บ้าน
ตั้งเป้าหมายว่าจะปฏิบัติตั้งแต่ตื่นจนหลับ
ตื่นเช้ามาก็สวดมนต์เดินจงกรม
พอทำกิจกรรมเหล่านี้เสร็จ ก็ไม่รู้จะปฏิบัติอะไรต่อ
ถึงจะปฏิบัติได้ทั้งวัน ขอหลวงพ่อเมตตาแนะนำด้วยค่ะ
พระอาจารย์ : อ้าว ก็เดินจงกรมนั่งสมาธิต่อไปสิ
ฝึกสติไปอย่างเดียว ควบคุมความคิดดึงความคิดไว้
อย่าปล่อยให้ใจเถลไถลไปคิดเรื่องต่างๆ
พอเดินจงกรมเมื่อยก็มานั่งสมาธิ
พอนั่งสมาธิเมื่อยก็ลุกขึ้นมาเดิน
เพียงแต่ว่ามันจะเบื่อเสียก่อนละสิ
ปัญหาคือมันจะสู้ความเบื่อไม่ได้
ถ้าเบื่อก็เกิดจากความอยากจะไปทำอย่างอื่น
อยากไปเที่ยวแล้ว อยากจะไปดูอะไรแล้ว
อยากจะไปฟังอะไรแล้ว
มันก็เลยทำให้สิ่งที่เราทำมันเบื่อ
เพราะเรายังไม่ได้ผล แต่ถ้าเราทำได้ผลแล้ว
มันจะไม่เบื่อ มันจะติดใจ มันจะชอบ
มันจะไม่อยากจะไปทำอย่างอื่น
ฉะนั้นต้องพยายามทำให้ได้ผล
ถ้ายังไม่ได้ผล เวลาเบื่อก็ ทนความเบื่อไป
เดินไปมันจะเบื่อกูก็เดิน มันจะเบื่อกูก็จะนั่ง
กูก็จะพุทโธของกูไป ดูลมหายใจไป
ต้องสู้กับความเบื่อให้ได้ ที่เราปฏิบัติกันไม่ได้นาน
ก็เพราะมันเบื่อเท่านั้นแหละ ถ้ามันไม่เบื่อแล้ว
รับรองได้ปฏิบัติแล้วมันสนุก มันมันส์
ยิ่งปฏิบัติยิ่งมีสติเท่าไหร่ จิตยิ่งนิ่ง ยิ่งสงบ ยิ่งสบาย
ฉะนั้นพยายาม ช่วงแรกมันจะยากหน่อย
เพราะว่ามันต้องต่อสู้กับความเบื่อ
ต่อสู้กับความอยากเยอะ ถ้าเราสามารถ
ทำให้มันสงบได้ครั้งหนึ่งแล้ว
ทีนี้ความเบื่อความอยากมันก็จะอ่อนกำลังไปเยอะ
ถ้าเป็นนักมวยก็เหมือนกับถูกนับแปด
เนี่ยถ้าคู่ต่อสู้ของเราถูกชกล้มลงไปแล้วนับแปดนี้
พอลุกขึ้นมานี้มันไม่มีกำลังเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
เราก็สามารถลุยมันได้เลยครั้งต่อไปมันก็นับสิบเลย
ฉะนั้นพยายามต้องอดทน ต้องต่อสู้ต้องมีความแน่วแน่
มีความเพียรมากๆ ความพยายามอยู่ที่ไหน
ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ให้คิดอย่างนี้
พยายามสร้างสติตัวเดียวนี่แหละ
อย่าไปกังวลกับเรื่องอื่น ตอนเริ่มแรก
ไม่ต้องไปกังวลเรื่องปัญญา เรื่องอะไรทั้งนั้น
ให้เดินจงกรมนั่งสมาธิ ให้อยู่กับเรื่องเดียว
คิดอยู่อย่างเดียวพุทโธก็ได้ ร่างกายก็ได้
อย่าไปคิดถึงคนนั้นคนนี้ เรื่องนั้นเรื่องนี้
พอคิดแล้วมันจะอยาก แล้วมันจะเบื่อ
แล้วมันก็จะไม่มีกำลังที่จะปฏิบัติ
แล้วเดี๋ยวมันก็ยกธงขาว (หัวเราะ)
เราเคย เราก็ผ่านมาแล้ว แต่พอเราแพ้สักครั้งสองครั้ง
มันได้สติ ไปกลับมามันก็เหมือนเดิม
ไปกลับมาก็ต้องมาเจอที่เดิม ก็ต้องมาเจอปัญหาเดิม
นี่ถ้าเจอปัญหาเดิมก็ลุยมันเลยดีกว่า
เอาให้มันผ่านไปเลยดีกว่า อย่างนั้นมันจะไม่มีวันผ่านไป
พอมาเจอความเบื่อก็ถอย เจอความเบื่อก็ถอย
มันก็ผ่านไปไม่ได้ ฉะนั้นวิธีจะสู้ความเบื่อต้องฝืนใจ
นั่งสมาธิไปดูลมไปพุทโธไป นั่งไม่ได้ก็ลุกขึ้นมาเดินไป
ต้องสู้กัน รู้สึกในประวัติของพระพุทธเจ้านี้
ท่านพยายามถึงสลบไสลถึงสามครั้ง
มันต้องสู้ สู้กับกิเลสไม่ได้สู้กับร่างกาย
ร่างกายมันไม่มีอะไรหรอก แต่ตัวกิเลสมันทำ
ให้เรารู้สึกว่าเราทุกข์ทรมานมาก
แต่ความจริงร่างกายมันไม่ทุกข์ทรมานอะไร.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
...................................
สนทนาธรรมบนเขา
วันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๖๐
ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ