Group Blog
|
<<< "พุทโธเป็นเหยื่อสำหรับล่อจิต" >>>
ล่อให้จิตมันอยู่ตรงนั้นแห่งเดียว ผู้ที่จะภาวนาเป็นเร็วหรือเป็นช้า อยู่ที่อุบายของแต่ละบุคคล เมื่อจิตไปอยู่ตรงนั้นแห่งเดียวแล้ว ก็เพ่งพิจารณาเฉพาะตรงนั้น อยู่ได้เพียงแค่นั้นก็นับว่าดี จับจิตอยู่ตรงนั้นได้แล้วและวางคำบริกรรมมันวางเอง แล้วตั้งสติจับเอาจิตตรงนั้นพิจารณาผู้นั้น ใครเป็นผู้คิดผู้นึก ผู้คิดผู้นึกมันออกมาจากใจ สติก็ไปเป็นใจ เลยรวมกันเข้าไปเป็นอันหนึ่ง คือใจอันนั้น เพราะฉะนั้น อย่าไปถือเอาคำบริกรรม เราเพียงแต่ว่า พุทโธ ๆ เฉย ๆ เวลาปลากินเบ็ดแล้ว เหยื่อเราก็ไม่เอา ไม่ทราบมันหายไปไหน เราต้องการปลานั่นต่างหาก หายใจเข้า-ออก หรือ พุทโธ" อยู่ในที่นั้น .. " <<< "ศีลคือใจ บาปก็คือใจ" >>>
ล่วงไปหาความตายมนุษย์เป็นสัตว์อันสูงสุด อันนี้เป็นเพราะเราได้สมบัติอันดีมา ปุพเพจะกตะปุญญตา บุญกุศลคุณงามความดี เราได้สร้างมาหลายภพหลายชาติแล้ว เราอย่าไปเข้าใจว่า เราเกิดมาชาติเดียวนี้ ตั้งแต่เราเทียวตายเทียวเกิดมานี่ นับกัปป์นับกัลป์อนันตชาติไม่ได้แล้ว จะว่าเหมือนกันได้อย่างไรล่ะ เมื่อเรามาเกิดก็มีแต่วิญญาณเท่านั้น พอมาปฏิสนธิ ก็เอาเลือดเอาเนื้อพ่อแม่มาแบ่งให้ ได้อัตตภาพออกมา แม้กระนั้นก็ไม่มีสัตว์มาเกิด ต้องอาศัยจุติวิญญาณเรา ต้องสร้างเอาคุณงามความดี พวกฆราวาสก็คือตั้งใจรับศีลห้าศีลแปด ในวันเจ็ดค่ำ แปดค่ำ สิบสี่ค่ำ สิบห้าค่ำ เดือนหนึ่งมีสี่ครั้งอย่าให้ขาด ทำสมาธิภาวนา ให้มีสติ ระวังกายของตนให้เป็นสุจริต วาจาเป็นสุจริต ใจเป็นสุจริต เท่านี้แหละ เอาย่อ ๆ มีสติอันเดียว ละบาปทั้งหลาย ความชั่วทั้งหลาย ละด้วยกาย วาจา ด้วยใจ ทำบุญกุศลให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท กระทำจิตของตนให้บริสุทธิ์ผ่องแผ้ว อันนี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า ให้มีสติรักษากาย วาจา ใจ ศีลห้าถ้าใครละเมิดก็เป็นบาป ครั้นละเว้นโทษห้าอย่างนี้ นั่นแหละเป็นศีล ศีลคือใจ บาปก็คือใจ ศีลอยู่ในใจบาปก็อยู่ที่ใจเหมือนกันนั่นแหละ
หลวงปู่ขาว อนาลโย ..........................
อนาลโยวาท <<< "ความแตกต่างของคน" >>>
ย่อมมีความแตกต่างกันหลายประเภท คือมีความเหลื่อมล้ำ ต่ำสูง ไม่เสมอภาคกัน ในทางมรรยาทบ้าง การพูดจา ความคิดเห็น เจตนา และความจริงบ้าง บางคนนั้นบางอย่างก็ตรงกัน บางอย่างก็ไม่ตรงกัน บางคนเจตนาดี พูดก็เพราะ บางคนเจตนาดีแต่พูดไม่เพราะ บางคนเจตนาไม่ดีแต่พูดเพราะก็มี บางคนเราพูดดีเขาพอใจ บางคนเราพูดไม่ดีแต่เขาพอใจ และบางคนเราพูดดี แต่เขาไม่พอใจก็มี บางคนพูดประจบเพื่อทรัพย์ของตน บางคนเพื่อประจบเพื่อให้ร้ายคนอื่น แบบนี้ก็มีเยอะ ต้องอาศัยเป็นผู้มีวิชชา มีปัญญาปรับปรุงแก้ไข เรื่องของตัวเอง และเรื่องของคนอื่นให้กลมกลืนกันได้ คือต้องรู้จักตัวเอง รู้จักบุคคล รู้จักเวลา และรู้จักสถานที่..."
ท่านพ่อลี ธมฺมธโร .....................
คติธรรม สายพระบูรพาจารย์สายหลวงปู่มั่น ภูริฑฺตเถระ ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ <<< "ศีลธรรมคุ้มกันภัยเหนือกว่าวัตถุมงคลใดๆ" >>>
เหนือกว่าวัตถุมงคลใดๆ" ศีลธรรมอย่าลืม หากหมั่นบูชาพระ รำลึกถึงพระ และหมั่นศรัทธาปฏิบัติพระธรรมคำสอน ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่เป็นนิตย์แล้ว ยากนักจะมีโพยภัยเหล่าใดเบียดเบียนบีฑาราวี ขอให้ท่องไว้ในใจเสมอว่า เวรย่อมมีขึ้นเฉพาะเมื่อได้มีการก่อเวร มีหนี้ก็หนีไม่พ้น จะต้องชดใช้เขาในเวลาหนึ่ง คนเราไม่ทำบาปพึงไว้ใจได้ว่า ต้องไม่มีบาปใดติดตามสนองปองผลาญ จงหมั่นแจกจ่ายเมตตา อย่าให้ขาดสาย คงต้องได้กุศลแรงกว่ากุศลอื่นใดหลายเท่านัก. <<< "จิตเจริญด้วยสิ่งไม่ดี" >>>
เหมือนผักหญ้าและต้นไม้ต่างๆ ที่มันงาม เพราะเขานำของเน่าๆ เหม็นๆ ไปรดที่โคนต้น คือ สิ่งที่ไม่ดีมันผ่านเข้ามา ดวงจิตมันจึงเจริญ ความไม่ดีอันนี้ก็ได้แก่ความเสื่อมลาภ เสื่อมยศ ความทุกข์และความนินทา เมื่อผ่านเข้ามาในผู้มีจิตเป็นสัมมาสมาธิแล้ว มันก็จะกลายเป็นของดีขึ้น เมื่อก่อนมันเป็นศัตรู แต่ภายหลังมันก็จะกลับกลายเป็นมิตร คือ เมื่อความไม่ดี ๔ อย่างนี้ปรากฏขึ้น ก็จะมีความสำนึกตัวได้ว่า อ้อ เสื่อมลาภมันไม่ดีอย่างนี้หนา เสื่อมยศ ทุกข์ นินทามันก็ไม่ดีอย่างนี้ๆ ไม่ควรยินดี เมื่อความไม่ดีทั้ง ๔ อย่างนี้ ผ่านเข้ามาในดวงจิตของผู้ปฏิบัติ ก็ยิ่งทำให้จิตใจเจริญ คือ ยิ่งเบื่อ ยิ่งหน่าย ยิ่งจืด ยิ่งจางต่อความดีทั้ง ๔ อย่าง ซึ่งเป็นฝ่ายตรงกันข้าม แม้จะผ่านเข้ามาก็ไม่หลงติดยินดี เป็นเหตุให้ผลักดันดวงจิตของผู้นั้นให้เจริญสูงยิ่งขึ้นไป"
|
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
