Group Blog
All Blog
<<< "อยู่ที่กำลังของผู้ปฏิบัติ" >>>











“อยู่ที่กำลังของผู้ปฏิบัติ”

ถาม : ไปวัดทำบุญตักบาตร

 กับ ไปวัดฟังเทศน์จากพระปฏิบัติมีธรรมแท้

 สองอย่างนี้อันไหนมีอานิสงส์ผลบุญดีกว่ากันครับ

พระอาจารย์ : อ๋อ ฟังธรรมมันอานิสงส์มันมากกว่า

 แต่การทำบุญมันก็จำเป็นเหมือนกัน

 เพราะมันเป็นบุญคนละอย่าง

การฟังธรรมก็เหมือนกับได้ยารักษาโรคใจ

 ส่วนการทำบุญก็เหมือนได้อาหารมาหล่อเลี้ยงจิตใจ

 เพราะฉะนั้น หนึ่งก็อยู่ที่กำลังของผู้ปฏิบัติด้วยว่า

 ถ้ายังไม่มีกำลังที่จะไปรับอาหาร ไม่รับธรรมะ

ฟังธรรมอาจจะไม่รู้เรื่อง

แล้วก็จะไม่ได้ประโยชน์จากการฟังธรรม

 แต่ไปทำบุญใส่บาตร มันทำได้ง่ายกว่า

 มันก็จะได้รับประโยชน์เร็วกว่า

ทำให้ใจมีความสุขมีความอิ่มได้

 ดังนั้นเราอย่าไปเรียกว่าจะต้องทำบุญที่มันดีกว่า

 เพราะว่าบุญที่ดีกว่ามันอาจจะยากกว่า

 เพราะฉะนั้น เราต้องดูกำลังของเรา

ว่าเราอยู่ในระดับไหน

 ถ้าอยู่ฟังธรรมแล้วบรรลุธรรมได้

 อย่างนี้ก็ฟังธรรมจะดีกว่า

 แต่ถ้าเรายังฟังธรรมแล้วยังไม่รู้เรื่อง

 ฟังธรรมแล้วยังไม่บรรลุ ใจยังวุ่นวายอยู่

 ไปทำบุญดีกว่า ทำบุญทำทานแล้ว

จะทำให้ใจเรามีความสุขสบายใจกว่า.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

....................................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๖๑







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 15 มีนาคม 2561
Last Update : 15 มีนาคม 2561 5:50:47 น.
Counter : 275 Pageviews.

1 comments
  


สาธุ
โดย: อุ้มสี วันที่: 15 มีนาคม 2561 เวลา:8:52:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ