เรียกว่าเกือบจะหายเงียบไปซักพักเลยครับ ผมเนี้ย เริ่มจากต้นสัปดาห์ที่แล้วคุณยายผมเสีย เพิ่งรู้ว่าการที่คนหนึ่งคนจากไป มันมีเรื่องต้องจัดการขนาดนี้ แต่ด้วยไม่ใช่เรื่องเกินความคาดหมาย ทำให้ลูกๆและหลานๆของยาย เตรียมอะไรที่สามารถเตรียมไว้ได้บ้างแล้ว แต่ก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ อยู่ดี คืนนั้นทั้งคืน และตลอดทั้งเช้า ผมเลยลางานคอยจัดการ ประสานงาน หลายๆ เรื่องให้กับคุณแม่ ซึ่งผมก็รับผิดชอบสิ่งที่ถนัด นั่นก็คือ "หาของถูกและดี"
จัดการดอกไม้ ของชำร่วย พวงหรีดของกลุ่มหลาน ส่วนพี่น้องคนอื่นก็ช่วยกันดูเรื่องอาหาร Box set ติดต่อพระ ศาลา ดอกไม้จัน และเรื่องอื่นๆ อีก ซึ่งหลายเรื่องมากครับ โชคดีที่ทุก ๆ คนโตๆ กันหมดแล้ว เลยช่วยเหลือกันได้ดีมาก ๆ ทำให้ฝั่งหลานๆ เตรียมงานตามหน้าที่ แล้วไปช่วยลูก ๆ ของยายจัดการทุกอย่างเรียบร้อยภายในเที่ยง คนอื่นๆ รวมถึงพ่อกับแม่ของผมไปรับคุณยายจากที่ รพ กัน ส่วนผม กับ พี่สาวไม่ได้ไป เพราะอยู่ดูแลหลานกัน พอซักเกือบๆ เที่ยง ฝนก็ตก ผมขี่จักรยานเด็กไล่หลานจนเวียนหัว แล้วไลน์ไปหาเพื่อนพวกเจ้าของกิจการ หรือฟรีแลนซ์ บอกว่า "วันนี้กุว่าง ออกมากินข้าวเที่ยงกัน" เพื่อนก็ตอบรับกันง่ายมากครับ 5555 ผมเลยเปลี่ยนชุดเตรียมออกไปกินข้าวกับเพื่อน หลานถามคำแรก "น้าปริ้นจะไปไหนคะ" พอบอกว่าจะข้างนอก นางก็ร้องจะตามๆๆ สรุปผมต้องไลน์บอกเพื่อนว่า ถึงช้าหน่อยนะ ก่อนจะรอให้หลานหลับไปตอนบ่ายโมงครึ่ง ถึงจะได้ย่องออกไปกินข้าวกับเพื่อน
ไปยังไม่ทันถึงห้าง ฝนที่ตกหนักมากหลายชั่วโมง ก็เล่นทำเอาทางเข้าห้างน้ำท่วม นี่ก็ต้องใช้ใจล้วนๆ ขับรถลุยน้ำเข้าไป
บันเทิงเริงใจมากครับ นั่งกินอาหารญี่ปุ่นกับเพื่อนไป คุยกันไป
ผ่านไป 2 ชั่วโมงครึ่งพร้อมเสียงฝนที่ตกกระหน่ำไม่หยุด พร้อมกับภาพรายงานจากภายนอกว่า น้ำท่วมรังสิตหนักมากๆ เลยมองหน้ากันบอกว่า ไม่กลับตอนนี้ออกไม่ได้แล้วแน่นอน ผมกับเพื่อนเลยตัดสินใจกลับกันดีกว่า แล้วคุยเส้นทางกลับกันเส็ดศัพท์ เพื่อนบอกว่า "ปริ้นซ์ เมิงก่อนเลย" ผมผู้ซึ่งเพื่อนส่งไปแทงค์เสมอๆ ก็เลยต้องขับรถลงจากลานจอดคันแรก แล้วขับตามเส้นทางที่ตกลงกันไว้ พร้อมถ่ายรูปเส้นทางส่งให้เพื่อนตลอด แล้วเพื่อนก็ขับตามมาห่างกันซัก 5 นาทีได้ กว่ามันจะขับตามมา มันก็เจอผมหักหลัง ด้วยการกลับรถกลางถนนแล้วขับส่วนหน้ามันย้อนกลับไปออกอีกทาง "เมิงจะไปไหน" โทรศัพท์ผมดังทันที พร้อมเสียงไอ่เทปเพื่อนรัก "ไม่มีอนาคตวะ ติดไม่ขยับเลย กุจะไปเสี่ยงลุยน้ำ" "แล้วเมิงกลับรถดื้อๆ นะไอ่สึด ทิ้งกุไว้เลนกลาง แล้วกุจะกลับยังไง" "เมิงก็แทงหัวกลับออกมาสิ กุจะไปออกโฮมโปร แต่น้ำท่วมนะ" แล้วผมก็วางสายเทปไป ก่อนจะขับไปจอดสงบนิ่งอยู่หน้าทางออก เพราะน้ำท่วมยาวๆ ไม่กล้าลงครับ ไม่รู้ว่าลึกแค่ไหน มองไปเห็นแต่ X1 จอดขิตอยู่ข้างทาง เลยจอดรถคันอื่นลงไปก่อน พอมีกระบะลงไป กะแล้วไม่น่าเกิน 20 เซน เอาวะ!!! เอาอยู่!!!! สูงเท่าท่อกุพอดี
สุดท้ายผมใช้เวลา 45 นาทีกลับบ้านที่ห่างจากห้าง 3 กิโล ส่วนเพื่อนใช้เวลา 2 ชั่วโมงกลับคลองธัญญะ แต่โชคดีครับ เพราะถ้าช้ากว่านี้ชั่วโมงเดียว ไอ่พวกนี้กลับบ้านไม่ได้
เย็นนั้นผมก็ต้องเดินตากฝนไปรับแฟนที่หน้าหมู่บ้าน อ้อ...กางร่มแหละครับ แต่ก็เปียกบ้าง เพราะรถเข้าหมู่บ้านไม่ได้ วันรุ่งขึ้นถึงกับเจ็บคอน้ำมูกไหล จนต้องโทรไปตามไอ่เทป ที่มากินน้ำแก้วเดียวกับผมว่า "เมิง ATK ยัง" มันบอก "ตรวจก่อนเจอพวกเมิงนั่นแหละ กุไม่เป็น เมิงน่ะโดนฝน" รู้งั้นก็สบายใจ คงโดนฝนมาจริงๆ
ข้ามไปวันเสาร์งานฌาปนกิจคุณยาย ใกล้เวลาประชุมเพลิงฝนมามืดดดดเลยครับ กรุงเทพ พี่น้องก็แซวๆ กันว่า ไปเรียกไอ่คนวันพฤหัสมาสิ ผมนี่เดินถือตะไคร้มาเลยครับ ถามว่า จะให้ปักจริงหรอ 555555 อันนี้เอาฮานะ เพราะวันนั้นจบงานฝนก็เทมาหนักหน่วง เรียกว่าท่วม กทม วันนั้นฝนตกหนักแบบหลบตรงไหนก็เปียก พี่เขยรีบดีดตัวไปเอารถมารับพี่สาวกับหลานก่อนเลย จบไป 1 คัน พอฝนหนักจัดๆ ร่มก็เอาไม่อยู่ ผู้ชายก็พยายามเอากุญแจไปเอารถมาให้แขกผู้ใหญ่ ผมก็รับกุญแจจากผู้ใหญ่แล้ววิ่งลุยฝนไปเอารถให้ 1 คัน บ้านเรามีผู้ชายหนุ่มๆ 5 คนครับ ก็วิ่งกันอยู่หลายรอบ แต่ผมได้คิวแค่รอบเดียว นอกนั้นพี่น้องไม่ให้ออก ให้โบกรถเข้าจอดอยู่ด้านใน คุณยายคงอั้นฝนไว้ไม่อยู่แล้วแหละผมว่า ยังดีที่งานจบพอดี
เช้าวันรุ่งขึ้นพ่อกับแม่ก็ออกไปก่อนแต่เช้า ไปรับคุณยายที่วัด ส่วนผม แฟน พี่สาว พี่เขย หลาน ตามไปอีกคัน แล้วออกเดินทางพาคุณยายไปเที่ยวทะเลพร้อมญาติๆ อีก 4 คัน น่าจะฤทธิ์ฝนเมื่อวาน เช้ามาผมเพลียๆ ยังไงไม่รู้ ผมกับแฟนย้ายมาคันพ่อ ผมเปลี่ยนมาขับ ส่วนแม่ไปนั่งกับพี่สาว พี่เขย กับหลาน ขับออกมาได้ซัก 20 นาที งานดีๆ มาเลยครับ ผมหอบ แต่เป็นเลเวลที่ยังทำอะไรได้ เลยฝากแฟนโทรหาคันแม่ ว่าจะหาแวะร้านขายยาก่อน แฟนฟังเส็ดบ่นเลยครับ "แล้วยาเทอละ" "ไม่ได้เอามา เมื่อเช้ารีบ" "เฮ้ย มันได้หรอปริ้นซ์! @*&(%@+$&^#$!" บ่นยาวเลยครับ แต่ตาก็มองหาร้านขายยาให้ ส่วนพ่อนี่บ่นเบาๆ ครับ ว่าน่าจะให้แม่มานั่งคันนี้เนอะ แล้วนั่งเงียบ ๆไป
ได้ยาพ่นไปฟืดเดียว ผมเดินชิลไปเซเว่น ซื้อน้ำมาแจก พร้อมลูกอมแก้ไอ ชุ่มๆ คอซักหน่อย แล้วกลับมานั่งที่คนขับ "จะขับต่อหรอ" พ่อถามแนวลังเลๆ "ครับ ไม่งั้นจะทันคนอื่นได้ไง" "ไหวนะ" "สบาย" แล้วผมก็กดขึ้นสามเลนขึ้นขวาสุดแล้วยิงยาว ๆ ไปสมุทรสาคร ด้วยทางถนัด คือนครปฐม ออกพระราม 2 ตัดภาพมาที่ท่าเรือวัดช่องลม ผมนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ที่ท่าน้ำ กินไปไอไป จนไม่มีคนนั่ง พ่อกับแฟนกินอาหารตามสั่ง ส่วนคันอื่นๆ ที่ไม่ได้หยุดจอด......ยังมาไม่ถึงครับ ไลน์ไปบอกในกรุ๊ปญาติว่าถึงแล้วทุกคนตกใจว่าขับยังไงให้ถึงไว 5555 แต่ก็มีคันแม่กับพี่เขยที่เพิ่งถึงตามมาจอดใกล้ ๆ แล้วนั่งรอคันอื่นอีกร่วมๆ ครึ่งชั่วโมง พอขึ้นเรือผมก็ไปนั่งจ๋อยๆ อยู่หลังเรือ แล้วก็ทำหน้าที่ตากล้องอยู่ห่างๆ เพราะฉุนดอกไม้ฉุนธูปจะตายให้ได้ กล้องเกลิ่งนี่สั่นไปหมด แล้วกลับไปนั่งหยิกๆ เอาเสื้ออุดจมูกอยู่ท้ายเรือเหมือนเดิม
อากาศดี ฟ้าใสมาก สวยกว่าทุก ๆ วันในช่วงนี้ คุณยายต้องชอบแน่ ๆ สุขติภูมิก็คงร่มเย็นสวยงามแบบนี้
เส็ดพิธีส่งคุณยายไปเที่ยวทะเล ญาติๆ ก็ไปทานข้าวกัน จุดนี้กินอะไรไม่ลงนั่งซบอยู่กับโต๊ะวางของ แล้วอยากกลับบ้านเต็มแก่ จนไม่ไหวต้องขับรถไปในตลาดซื้อยามาซัดไป 1 เซต ขากลับก็ตีตั๋วนอนยาวตั้งแต่สมุทรสาครยันบ้าน ตื่นอีกทีคือบ้านจริงๆ ถึงบ้านอาบน้ำแล้วผมก็ไม่ลงมากินอะไรอีกเลย หลับอยู่บนห้อง แฟนไปเรียกมากินข้าวได้ตอน 2 ทุ่ม
เช้ามาวันจันทร์มีงานแต่เช้าต้องเข้าไซต์ ไม่ตายยังไงก็ต้องเอาตัวเองไปให้ได้ครับ แต่ไปแต่ตัวจริงๆ เพราะวิญญาณถอดเก็บไว้ที่ไหนไม่รู้ เดินลอยๆ ตามลูกน้อง (เน้นว่าเดินตาม555) กลับเข้าห้องประชุมมา ก็ไปยืนอ่านไอ่ที่เขียนๆกันไว้บนกระดานกระจก ยังไงไม่รู้ ผมเบลอๆ เดินถอยหลังมาชนกับใครซักคนนึง แล้วก็งงๆ มึนๆ เหมือนเหตุการณ์ไม่ประติดประต่อ อีกทีคือ ลงมานั่งที่เก้าอี้โดยมีพัทยืนกอดหัวผมอยู่ ส่วนวิศวกรไซต์ถือยาดมพม่าให้ แล้วผมก็นั่งฟุบกับโต๊ะอยู่พักใหญ่ ให้พัทกับไนท์ คุยงานไปจนจบ ก่อนจะกลับบ้านนอนเลยครับ ออฟฟิศไม่กลับเข้าแล้ว
เข้าวันอังคาร ไปทำงานไม่ไหวสิครับ ต้องไลน์ไปลาป่วยกับลูกน้อง 55555 เพราะไม่งั้น มันจะไลน์ตาม โทรตามหาทั้งวัน เหนื่อย แน่นหน้าอก เพลียมากจนลุกไม่ไหว นอนก็ไม่ได้นั่งซบไปซบมาอยู่ที่โซฟา แล้วก็นั่งหลับอยู่ตรงนั้น พี่เพ็ญแม่บ้านก็พยายามจะกวาดขนแฟร์รี่ที่พื้น จนผมต้องบอกพี่เค้าว่า "อย่าเพิ่งกวาด อย่าเพิ่งทำอะไรได้ไหมครับ ผมไม่ค่อยสบาย" พี่เพ็ญก็บอกว่า "ถ้ามันสะอาดจะได้ดีขึ้นไงคะ" "ไม่ใช่ตอนนี้อ่ะครับพี่ ผมขอละอย่าเพิ่งทำได้ไหม" แล้วหงุดหงิดเดินกลับไปนอนอยู่ในห้องตั้งแต่ 9 โมงครึ่ง ยัน 11 โมงครึ่ง
วันพุธผมมีตารางเข้าไซต์ ก็ต้องเข้าครับ แต่ไม่เดินหน้างานแล้วครับ นั่งทำงานอยู่ที่ห้องประชุมอย่างเดียว วันนี้ผมก็มีตารางงานครับ และต้องไปดูแลลูกค้ามื้อค่ำต่อ
นี่แหละครับ สาเหตุที่ผมเงียบไปแปลกๆ วันนี้ผมโอกาสขึ้นเยอะแล้วครับ ยังมีช่วงที่พูดแล้วเหนื่อยบ้าง แต่ทำงานแบบเซฟ ๆ ตัวเองหน่อยก็โอเคครับ อยู่รอด ต้องออกไปไซต์แล้วครับ มีไนท์กับพัท เมทคู่ใจไปด้วยกัน สบายครับ
Create Date : 15 กันยายน 2565 |
Last Update : 15 กันยายน 2565 13:24:13 น. |
|
32 comments
|
Counter : 978 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณ**mp5**, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณThe Kop Civil, คุณกะว่าก๋า, คุณtanjira, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณSweet_pills, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณกิ่งฟ้า, คุณnewyorknurse, คุณทนายอ้วน, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณkae+aoe, คุณอาจารย์สุวิมล |
โดย: **mp5** วันที่: 15 กันยายน 2565 เวลา:13:42:50 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 กันยายน 2565 เวลา:16:43:09 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:5:45:55 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:6:40:43 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:9:59:47 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:20:55:32 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:20:58:54 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:1:37:54 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:6:53:19 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:13:35:15 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:20:30:29 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:23:39:56 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 18 กันยายน 2565 เวลา:0:12:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กันยายน 2565 เวลา:6:51:28 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 18 กันยายน 2565 เวลา:7:38:48 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 18 กันยายน 2565 เวลา:17:23:36 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 19 กันยายน 2565 เวลา:8:19:07 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 19 กันยายน 2565 เวลา:8:37:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|