ช่วงนี้งานเยอะมากครับ ไม่มีอะไรมาเล่าให้บล๊อกเลย เอาแบบนี้ดีกว่า ผมขอนำเสนอ.... "เรื่องแต่ง" ฝีมือผมเองดูอีกซักครั้งแล้วกันครับ 555555 จริงๆ ผมเคยเขียนบทความ เรื่องสั้น อะไรแบบนี้มาก่อน และไอ่คนที่ได้ 4/10 เวลาเขียนตามคำบอกวิชาภาษาไทย ก็ได้แจ้งเกิดด้วยการได้รางวัลในงานวันภาษาไทยของโรงเรียน ทุกคนที่เห็นประกาศพูดเป็นเสียเดียวกันว่า "ห๊ะ?! ไอ่ปริ๊นซ์น่ะนะ" 555555555 ลุคผมคงไม่ให้มาก ๆ หลังจากนั้นผมเลยส่งผลงานในชื่อของเทปมาตลอด มีแค่เทปกับเพื่อนในกลุ่มนี่แหละที่รู้ว่าจริงๆ ผมเป็นคนเขียน
ยังไงก็นี่เป็นครั้งที่ 2 ในรอบ10 กว่าปีแล้วกันครับ ที่เขียน "เรื่องแต่ง" ขอใช้นักแสดงนำคนเดิม.....พี่ๆ ที่เคยอ่านแล้วคงจำได้ครับ ^^
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เสียงเพลงที่ไม่ค่อยคุ้นหู เล่นเบาๆ จากมือถือของชายหนุ่มที่กำลัง ยืนติดกระดุมเสื้อเชิร์ตสีขาวอยู่หน้ากระจกไปพรางชำเลืองดูภาพวีดีโอ ที่เล่นอยู่ไปพราง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มกับตัวเองในกระจก
เสียงเพลงยังคงเล่นวนซ้ำไปซ้ำมา ในขณะภาพสะท้อนผ่านดวงตาของ เขากลับกลายเป็นมุมมองที่เขานั่งอยู่ที่พื้นและมองไปด้านหน้าในกิจกรรม รับน้องของคณะ เสียงเพลงเดิมยังดังอยู่ แต่เป็นเสียงร้องมาจากรุ่นพี่และ เชียร์ลีดเดอร์คณะที่ทำการนำเชียร์อยู่ด้านหน้า
แช่วับ วับ วับ แช่วับ....แช่วับ วับ วับ แช่วับ.....
เพลงก็สนุก รุ่นพี่ก็สวย แต่ทำไมง่วงชะมัด อยากจะเอามือมากอดเข่า แล้วแอบหลับซักงีบ แต่มือทั้ง 2 ข้างดันถูกผูกติดไว้กับเพื่อนผู้หญิงข้างละคน คนขวาเขาค่อนข้างคุ้นหน้า เพราะเรียนปรับพื้นฐานมาด้วยกันก่อนหน้านี้แล้ว หลายเดือน แต่คนซ้ายเขาเพิ่งรู้จักเป็นครั้งแรก ถึงจะเป็นคนไม่ใส่ใจกับการจับ มือ หรือถูกเนื้อต้องตัวจากเพศตรงข้าม แต่ก็รู้สึกเกรงใจที่จะต้องขอมือมา เกาหัว เกาขา หรือปิดปากตอนหาว ทนได้ก็ทนเอา ถ้าหาวก็ก้มหน้าลงไปกับ เข่าตัวเองแค่นั้น
"ไหวไหมเนี้ยภพ ดูหน้าจะหลับอยู่แล้ว" ผู้หญิงด้านขวาของเขาพูดปนขำ หลังจากเห็นภพหาวอยู่หลายรอบ ส่วนเขาเลือกตอบกลับเป็นรอยยิ้มบาง ๆ พร้อมขยับตัวแก้เมื่อย
รุ่นพี่ 2-3 คนนั้นดูแปลกๆ พวกเขาเดินมองไปที่รุ่นน้องปี 1 เรียกให้ลุกขึ้นมา แล้วนั่งลงไปบ้าง เรียกให้ลุกเดินแยกออกไปข้าง ๆ บ้าง เหมือนกำลังจะแยก กลุ่มทำอะไรซักอย่าง แต่ไม่ทันที่ภพจะหันไปถามเพื่อนคนขวา ทั้งเขาและเธอ ก็ถูกรุ่นพี่ผู้หญิงเรียกให้ลุกขึ้น แล้วแยกออกไปด้านข้างเช่นกัน เพื่อนด้านซ้าย มองตามทั้ง 2 คนไป ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าในหัวต้องเป็นคำว่า "อ้าว....อ้าว....แล้วกุละ"
เมื่อเด็กปี 1 ราวๆ 15-16 คนถูกเรียกมานั่งรวมกัน รุ่นพี่อีกกลุ่มก็เข้า มาสะกิดและกระซิบกับน้องบางคนเบาๆ แล้วน้องคนนั้นก็กลับไปนั่งในกลุ่มตาม เดิม จนเหลือแค่ 10 คน ก่อนจะชี้แจงว่า พวกเขาถูกเรียกมาให้คัดตัวผู้นำเชียร์ หรือ เชียร์ลีดเดอร์ ของคณะ
ยังไงดีละวะทีนี้ ทีแรกคิดว่าจะให้เตรียมการแสดงอะไรซะอีก เต้นไม่เป็นนะเว้ย แล้ว...เค้าเอาผู้ชายแท้ๆ มาเป็นเชียร์ลีดเดอร์ซะที่ไหนกันวะ ที่พึ่งได้ตอนนี้ก็คงจะเป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดิมที่ยังนั่งอยู่ข้างๆ กัน "แอมป์....เค้าเอาผู้ชายจริงๆ เป็นลีดกันด้วยหรอ" "ก็น่าจะได้นะ รุ่นพี่ก็ดูเป็นผู้ชายจริงๆ กันหมด" "แต่เราเต้นไม่เป็น เราบอกพี่เค้าดีป่าว" แต่แอมป์กลับส่ายหน้า พร้อมกับเอาไหล่ชนไหล่ภพเบาๆ "ก็ไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอภพ" ก็คงจะปฏิเสธไม่ได้ เอาวะ ยังไงก็ลองดู ในเมื่อตั้งใจไว้แล้วว่า เข้ามหาลัยจะใช้ชีวิตให้คุ้ม จะทำทุกอย่างที่มีโอกาสได้ลอง นี่ก็คงเป็น....อีกเรื่องนึงที่ต้องลองละมั้ง
เปิดเทอมได้ไม่กี่วัน ภพก็พบว่า ตัวเองเป็นที่รู้จักในคณะมากขึ้นในฐานะลีดคณะ แต่เดี๋ยวๆ ยังไม่ได้เริ่มไปซ้อมเลย แต่จะว่าไป...แบบนี้มันก็ดีนะ เริ่มชอบความรู้สึกดีซะแล้ว
และการซ้อมก็เริ่มขึ้นในสัปดาห์ที่ 2 ของการเปิดเรียน เพื่อนๆ คนอื่น ต้องไปเข้าห้องเชียร์คณะ ส่วนภพ แอมป์และอีก 8 คนที่ถูกคัดเลือกก็เริ่ม ซ้อม......วิ่ง.....ใช่แล้ว เริ่มต้นด้วยการใส่ชุดกีฬารองเท้าผ้าใบและวิ่งรอบคณะ ด้วยเหตุที่ว่า คุณต้องแข็งแรงเพื่อนพร้อมที่จะซ้อม พร้อมที่จะยืนเป็นชั่วโมงๆ ได้ และเพื่อให้รูปร่างดีอยู่เสมอ ดังนั้น การวิ่งจึงจะเกิดขึ้นทุกวัน เป็นสิ่งแรกก่อนการซ้อมเสมอ
หลังจากปวดขามาทั้งสัปดาห์ ก็เริ่มต้องปวดแขน ปวดไหล่ ปวดไปทั้งตัว จังหวะนี้เพื่อนหายไปแล้ว 2 คน เหลือกัน 8 คน ระหว่างที่ทุกอย่างเริ่มหนักขึ้น กดดันขึ้น ถึงได้โดนว๊ากในห้องเชียร์ก็ต้องมาโดนว๊ากตรงนี้อยู่ดี "ทำได้แค่นี้เองหรอ" "ถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องมาอีก" "ถ้าแค่นี้เหนื่อย ซ้อมจริงๆ มันจะเหนื่อยกว่านี้เยอะมาก" "คนอีกมากอยากจะมาอยู่ตรงนี้ แต่พวกคุณกลับไม่ตั้งใจ"
แอมป์นั่งหน้าเศร้าๆ อยู่ที่พื้น หลังจากวันนี้เราถูกสั่งในเลิกซ้อมกลางคัน เขาเลยเอื้อมมือไปบีบไหล่แอมป์เบาๆ "หนักไปบอกได้นะครับคุณผู้หญิง" ส่วนแอมป์ก็ไม่ได้บอกให้เลิก แต่ดันบอกตำแหน่งซ้าย ๆขวาๆ ให้นวดซะอีก ภพเลยขยับตัวไปนั่งข้างหลังก่อนจะรวบผมของแอมป์ไปไว้ด้านหลัง แล้วนั่งนวดไหล่ให้อย่างตั้งใจ "เลิกเร็วงี้ไปกินไอติมหออินเตอร์กันป่าว" "ได้นะ แต่ไม่กลับดึกนะ แอมป์มีเรียนเช้า" "อืม โอเค"
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ภพกับแอมป์สนิทกันมากที่สุดในกลุ่มลีด แอมป์เองก็คอยเอาใจใส่ดูแลภพเป็นอย่างดี หลักๆ ก็คอยบังคับให้ภพดื่มน้ำ เพราะเขาเป็นคนดื่มน้ำน้อย บางครั้งก็เอาที่คาดผมของตัวมาเองสวมให้ไม่ให้ผมเข้าตา เหนื่อยก็มานั่งพิงหลังภพอยู่บ่อยๆ ส่วนภพก็คอยรับคอยส่งแอมป์กลับหอ หลังซ้อมทุกวันไม่เคยขาด และเป็นคนแรกที่ขอรุ่นพี่แบ่งโทษของแอมป์ เมื่อแอมป์ถูกทำโทษในการซ้อมเชียร์ลีดเดอร์ทุกครั้ง
แปลกจัง ทำไมมีความสุขขนาดนี้เวลาที่อยู่กับแอมป์ อยากอยู่ใกล้ๆ อยากดูแล อยากเดินจับมือแบบนี้นานๆ เราเหงาหรือเปล่า หรือว่าอยากมีแฟน ภพเริ่มถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา เพราะอีกใจหนึ่งเขาก็รู้ว่าตัวเองไม่ได้คิดกับแอมป์มากกว่าเพื่อน และที่จับมือข้ามถนน ที่คอยรับส่ง ที่ช่วยถือข้าวถือของก็แค่อยากดูแล บริสุทธิ์ใจจริงๆ แอมป์เองก็ไว้ใจภพมาก ขนาดที่หันมากอดหลังเลิกซ้อมได้อย่างสะดวกใจ ถ้าคิดมากกว่าเพื่อนคงจะบาปมาก
"มัดผมให้หน่อยสิ" แอมป์หันมาพูดกับภพ ก่อนส่งหวีกับยางรัดผมให้ "ให้เรามัดเนี้ยนะ แน่ใจหรอว่าจะสวย" ภพพูดไปหัวเราะไป พร้อมจับหวีแบบเสียไม่ได้ "มัดให้หน่อยน่า ทีแอมป์ยังมัดให้ปริ๊นเลย" "งั้นผลัดกันไหมละ ช่วงนี้ผมกำลังยาว แต่เอาดีๆ นะเว้ย" "เอ๊อน่ะ แอมป์มัดให้ภพ 3 อันเลย" "ไม่ต้องๆ แอมป์มัด 3 เราก็มัด 3 นะ เอาไหมละ" เสียงหัวเราะ และพูดหยอกกันไปมายังคงดังต่อไป ถึงจะดูเก้ๆกังๆ แต่ภพก็พยายามใช้หวีค่อยๆ บรรจงสางไปบนเส้นผมสีน้ำตาลอมทอง ปากก็คาบหนังยางสำหรับมัดผมเอาไว้ โชคดีที่ผมของแอมป์เส้นเล็กเรียบสวย ฝีมือของภพที่ออกมาเลยไม่ร้ายนัก เขายิ้มอย่างพอใจพร้อมยกนิ้วโป้งให้พื่อน ภูมิใจในฝีมือ "หนีบปลายให้ด้วยดิ" "โว๊ะ! โน้ว เวย์!!!!" คราวนี้ไม่ต้องสืบ เพราะภพเอาหวีเสียบกลับไปที่ผมของแอมป์แล้วเดิน ไปนั่งใส่รองเท้าผ้าใบเตรียมตัวซ้อมอยู่กับกลุ่มผู้ชาย ไปร้านเถอะครับ ขอร้อง
หลังกีฬาเฟรชชี่เกมส์ที่การนำเชียร์ของเราได้ผ่านไปแล้ว เชียร์ลีดเดอร์คณะจะเป็นที่รู้จักมากขึ้นทั้งในคณะตัวเองและคณะอื่น แอมป์เองที่เป็นคนสวยน่ารัก ก็เป็นเรื่องปกติที่จะมีหนุ่มเข้ามาจีบไม่ขาด แต่ที่ไม่ปกติคือภพ ที่ออกทรงหวงเพื่อนแบบไม่ต้องสังเกตก็ดูออก ถ้าเรียน Sec ไหนที่มีคนที่จีบแอมป์นั่งเรียนด้วย ภพจะเข้าไปนั่งข้างๆ แอมป์ พูดคุย เล่นนั่นนี่ จับไม้จับมือ ก่อนจะหันไปมองหน้าหนุ่มอื่น 1 ที แทนภาษากายว่า "เมิงไม่ได้แดรก!"
แต่จนแล้วจนรอด แอมป์ก็มีแฟน แถมมาไกลจากสามย่านที่ยังอุตส่า มานั่งรอรับที่ใต้คณะเพื่อไปกินข้าวได้ทุกวันศุกร์ ไม่รู้ว่าลอดหูลอดตาภพไป ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตอนนี้เขาก็รู้ดีว่าตัวเองควรอยู่ตรงไหน ภพรักษาระยะห่างกับแอมป์มากขึ้น จับไม้จับมือกันน้อยลง แล้วนั่ง เรียนอยู่กับกลุ่มเพื่อนตัวเองแทนที่จะมานั่งกันท่าแอมป์อย่างเคย
แต่ก็ยังไม่วาย ในช่วงปี 3 วันนั้นลีดปี 3 เพิ่งนำเชียร์ในงานรับน้องคณะเสร็จ กว่าจะเลิกแย่งย้ายก็ราวๆ 3 ทุ่ม หลังจากเปลี่ยนชุด ลาทุก ๆ คนแล้ว ภพก็เดินเข้าไปเอาแขนคล้องคอแอมป์อย่างเคย "ป่ะ...เราไปส่งที่หอ" แอมป์รับคำสั้น ๆ ว่า "อืม" ผิดจากปกติ ภพเองก็สังเกตได้ว่า หน้าแอมป์ดูเศร้าแปลกๆ ทั้งๆ ที่งานวันนี้ผ่านไปด้วยดี "เราจอดรถอยู่ฝั่ง SI เดี๋ยวเดินข้ามไปหน่อย" เธอพยักหน้ารับเหมือนเดิมก่อนที่ภพจะหิ้วถุงเสื้อผ้า รองเท้า ทั้งของตัวเอง และแอมป์เดินไปตามทางเดินไปยังที่จอดรถ ระหว่างทางก็พยายามชวนแอมป์คุย เพราะเขาไม่รู้เหมือนกันว่าแอมป์มีสีหน้าแปลกๆ จากอะไร "แอมป์ว่า ถ้ามีคนเดินสวนมาเจอ เค้าจะตกใจป่าว" "ตกใจไมอ่ะ" "ก็ 3 ทุ่มแล้วยังมาเดินเงียบๆ อยู่ใน cover way ถ้าเราเดินเจอ เราก็ตกใจนะ" "นึกว่าผีงี้หรอ" "เฮ่ย...ถ้าผีสวยงี้ ผมก็ไม่หนีนะคร้าบ" "แต่ถ้าแอมป์เดินมาเจอภพงี้ แอมป์ตกใจนะ" "ตกใจไมอ่ะ เราเป็นผีไม่หล่อหรอ" "ป่าว ก็หัวตั้งงี้ใครก็ต้องคิดว่าภพเจอผีมาน่ะดิ งี้...เราก็เป็นผีดิวะ แฮร่~" เสียงหัวเราะของแอมป์กลับมาอีกครั้ง ภพก็พลอยหัวเราะไปด้วย รู้สึกประสบความสำเร็จที่ทำให้แอมป์ยิ้มออก แต่ในขณะที่พวกเขากำลังเดินหัวเราะไปตามทางเดิน พวกเขาก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง ที่เดินมาตามทางพร้อมเพื่อนอีก 1คน อยู่ๆ แอมป์ก็หยุดเดิน ภพเห็นผิดสังเกตจึงหยุดเดินแล้วจับแขนแอมป์ไว้พร้อมมองตรงไปที่ผู้ชาย 2 คนที่เดินเข้ามา "แอมป์" ผู้ชายหน้าตาดีคนหน้าเรียก ส่วนแอมป์กลับเงียบไม่สบตาเขา แล้วเอามือดึงเสื้อภพเบาๆ "ทิมน่ะ" "แล้วยังไงละ" ภพหันมองผู้หญิงข้างๆ รู้ได้เลยว่าแอมป์ไม่ได้สบายใจนักที่เจอทิม แฟนของเธอตอนนี้ จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เขาจึงโอบไหล่แอมป์ไว้ แล้วดึงให้หันไปออกทางออกอีกด้านหนึ่งแทน "เราจะไปส่งแอมป์เอง นายเอาของแอมป์มาให้เราก็ได้" ทิมเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของภพ ก่อนจะพูดด้วยเสียงเรียบๆ "ไม่เป็นไร จะถึงรถแล้วน่ะ" ภพตอบกลับด้วยน้ำเสียงและสีหน้าผ่อนคลายเป็นปกติ แต่เห็นว่าทิมมองมาที่มือของเขาที่โอบไหล่แอมป์อยู่ เขาจึงเลื่อนมือตัวเองลงมา ที่แขนของแอมป์แทน ก่อนที่เสียงของเพื่อนผู้ชายข้างๆ ของทิมจะสอดขึ้นมา
"ทิม....เป็นกุกุต่อย"
แบบนี้ก็มาดิครับ อ๋อไม่ใช่...แบบนี้ไม่ดีแน่ ผมล่วงกุญแจรถส่งให้แอมป์ ก้มลงไปบอกเธอให้เดินไปที่ลานจอด SI ขึ้นรถแล้วล๊อค ซึ่งแอมป์ก็คงรู้ว่า โอกาสมีเรื่องสูง จึงพะหว้าพะวงห่วงภพให้ตามเธอไป "ภพไปกับแอมป์นะ" "ไปดิ เดินนำไป" แต่ทิมก็เรียกแอมป์ไว้อีกครั้ง "แอมป์ ทิมมารับแอมป์นี่ไง ขอโทษที่มาช้า แวะรับเบิร์ดมา ส่งแอมป์แล้วจะกลับม.พร้อมกันเลยมาช้า" "แอมป์เอายังไงก็บอกเรา" ภพกระซิบเบาๆ เพื่อให้ได้ยินกัน 2 คน แต่ยังคงไม่ถอยห่างจากแอมป์ เพราะเขาไม่รู้ว่าระหว่างแอมป์กับทิมมีเรื่องอะไร และจะเกิดอะไรถ้าทั้ง 2 คนไปด้วยกัน เพราะแอมป์เองมีท่าทางลังเลอย่างเห็นได้ชัด "เราขอคุยกับแอมป์ก่อน" ทิมที่ท่าทางหัวเสียหันมาพูดกับภพ ความหมายคงไม่ต่างจากคำว่า "อย่าเสือก" ภพปล่อยมือจากแอมป์ ทำมือใช้ภาษากายว่า "เชิญ" แล้วถอยหลังออกมาก้าวหนึ่ง
เพื่อนของทิมขยับตัวเข้ามายืนห่างจากภพไม่มากนัก และทำทีเป็นเพื่อนคุยกับเขาในขณะที่แอมป์และทิมปรับความเข้าใจกัน "รับน้องหรอครับ" "รับเพื่อนใหม่ครับ" "อืม วิดวะอยู่ตรงไหนน่ะ" ภพใช้สายตาหันไปอีกด้าน แทนคำตอบว่าคณะของตนอยู่ตรงไหน "แล้วลิตฟ์แดงละ" "อยู่ท่าพระจันทร์" "เป็นลีดนี่เต้นเพลงอะไรอ่ะ เก็กฮวยถ้วยใหญ่ๆ ไหม" ในใจภพคือ "ให้พ่อเมิงเต้นเถอะเก็กฮวยน่ะ" แต่ตอบไปว่า "เหมือนที่ม.นายแหละ" ก่อนที่จะจังหวะซิกคอมไปมากกว่านี้ ทิมก็หันกลับมามาแล้วเข้ามาหาภพ "เดี๋ยวเราไปส่งแอมป์ที่หอเอง โทษทีที่มาช้า เสียเวลานายเลย" ก่อนจะตบไหล่ภพเบาๆ "ขอบใจมาก" ภพไม่ได้ตอบอะไรทิม แต่เดินไปยืนข้างๆ แอมป์แทน "ว่าไงแอมป์ แอมป์จะกลับกับทิมหรือเปล่า แอมป์โอเคใช่ไหม บอกเราคำเดียว" แอมป์ที่มีท่าทางลังเลก็ตอบว่า "ขอโทษนะภพ เราไปกับทิมแล้วกัน" พอได้คำตอบ ภพก็พยักหน้ารับ พร้อมกับที่ทิมเอื้อมมือมาหยิบของของแอมป์ที่ภพส่งให้ แล้วเดินไปที่รถ พร้อมกับเบิร์ดเพื่อนของเขา
ด้วยอะไรไม่รู้ แต่ภพรู้สึกไม่สบายใจนัก และเดินตามไปที่ลานจอดรถหลังคณะวิศวะ และก่อนที่ประตูหน้าด้านข้างคนขับจะปิด ภพก็จับประตูรถเอาไว้ แล้วก้มลงไปหาแอมป์อีกครั้ง "ถึงหอแล้วโทรหาเราด้วย" แต่นั่นกลับทำให้ทิมไม่ค่อยพอใจนัก ก่อนจะเปิดประตูรถลงมาหาเขา "เป็นห่วงเป็นใยแฟนเราจังเลยนะ ชอบเค้าหรอ" "เป็นเพื่อนกัน เห็นงี้จะไม่ให้ห่วงหรอ นายให้เพื่อนนายลงมาก่อน นั่งอยู่ที่คณะเรานี่ ส่งแอมป์เสร็จก็กลับมารับเพื่อนไป" "ทำไมเมิงเรื่องเยอะจัง" เบิร์ดเพื่อนของทิมเปิดหน้าต่างพูดขึ้น ก่อนจะลงจากรถมายืนประกบภพอีกคน ส่วนแอมป์ก็รีบลงจากรถมือหนึ่งจับมือภพไว้อีกมือหนึ่งจับมือทิมไว้ ไม่ให้มีเรื่องกัน ในจังหวะนั้น ว๊ากเกอร์ปี 2 และ ปี 3 ที่เพิ่งประชุมงานเสร็จก็เดินออกมาทางหลังคณะพอดี และคงเห็นสถานการณ์อยู่พักหนึ่งแล้ว เลยเดินเข้ามาหาภพ "มีอะไรหรือป่าวครับพี่" "ป่าว....แฟนแอมป์เค้ามารับน่ะ แต่มีเพื่อนผู้ชายมาด้วย เลยจะให้เพื่อนรอที่คณะ" "เอ้าๆ อ้าว ได้เลยๆ มาครับพี่ พวกผมรอเป็นเพื่อนได้นะ" กลุ่มว๊ากเกอร์ 8-9 คนตอบรับด้วยท่าทางที่...เป็นมิตร ดูจากหน้าตาและหนวดเคราก็รู้ ทำเอา 2 หนุ่มหน้าเนิร์ดจากสามย่านหายห้าวไปทันที "ไม่ต้องห่วง เราก็อยู่เป็นเพื่อน จะได้สอนนายเต้นเก็กฮวยด้วย" เบิร์ดยอมมานั่งที่ม้าหินใต้คณะวิศวะ ส่วนภพก็ปล่อยมือแอมป์ให้ขึ้นรถไปพร้อมกับทิม โดยที่มีกลุ่มว๊ากเกอร์ 4 คนขี่มอร์เตอร์ไซด์ตามไปส่งแอมป์ที่หอด้วย "ไปก้ำกึ่งไหม โคตรดังนะ" ภพพูดติดตลกใส่เบิร์ด ส่วนก้ำกึ่งคือร้านเครื่องดื่มที่อยู่ใกล้ๆ มหาลัย "ไปอ่ะ พรุ่งนี้มีควิซ มีเรื่องผีไหมคณะนาย" "เราโคตรถนัดเลย สามย่านมีเล่าแลกกันป่าว" ไหนบอกว่า แบบนี้กุจะต่อย เพราะสุดท้ายภพกับเบิร์ดก็นั่งแชร์เรื่องลี้ลับ ระหว่างมหาลัยกันพร้อมกับเพื่อนว๊ากเกอร์อีกหลายคน ก่อนที่แอมป์จะโทรมาบอกว่าถึงหอแล้ว แล้วทิมกลับมารับเบิร์ด ศึกลูกผู้ชายจบลงที่ภพ ทิมและเบิร์ดกล่าวขอโทษกันและแยกย้ายด้วยดี
แช่วับ วับ วับ แช่วับ แช่วับ วับ วับแช่วับ......
เสียงเพลงยังคงดำเนินไปตามจังหวะการร้องของอดีตผู้นำเชียร์ทั้ง 7 คน พร้อมกับท่วงท่าที่คุ้นเคยกับเพลงเพลงแรกของพวกเขา ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทำอะไรแบบนี้มาเป็น 10 ปี แต่ความพร้อมเพรียง แข็งแรงของท่วงท่าก็ไม่ได้น้อยลงไปกว่าเดิม เพียงแต่ในครั้งนี้ พวกเขาไม่ได้นำเชียร์อย่างเคย แต่เป็นการแสดงเพื่อเป็นของขวัญ ในงานแต่งงานของเพื่อนเชียร์ลีดเดอร์ของพวกเขา.... ...งานแต่งงานของแอมป์...
สีหน้าเปื้อนยิ้มของภพยังคงเหมือนกับเวลานำเชียร์ทุกครั้ง ดีแล้วที่ไม่ได้พาแฟนของเขามาด้วย ไม่งั้นคงเขินแย่ และด้วยเหตุผลที่เขาต้องมาทำหน้าที่แบบนี้ เลยกลัวว่าถ้าแฟนมาด้วยจะเหงา และอาจเพราะ....มันเป็นงานของแอมป์
หลังจากการแสดงของพวกเขาจบลงพร้อมเสียงตบมือ ทุกคนก็เดินเข้าไป แสดงความยินดีกับบ่าวสาว เจ้าสาวแสนสวยที่วันนี้ก็สวยมากเป็นพิเศษ ยืนอ้าแขนรอเพื่อนๆ ของเธอที่เข้าไปสวมกอดแสดงความยินดี ทั้งหญิงและชาย
"ภพ" เสียงเรียกพร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้มของเจ้าสาว เรียกชายหนุ่มในชุดสูทสีเทา เสื้อเชิร์ตสีขาว และเน็คไทด์สีชมพู ให้เดินเข้าไปหา พร้อมกับอ้าแขนกว้าง ยิ้มเหมือนได้เจอเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันมาแสนนาน ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ภพตรงเข้าสวมกอดเจ้าหญิงของงานอย่างไม่ลังเล ทั้ง 2 กอดกันแน่นหลับตาดื่มด่ำความรู้สึกที่คุ้นเคย สองมือของภพลูบหลังแอมป์เบาๆ คิดถึงจังอ้อมกอดนี้ "ยินดีด้วยนะแอมป์" เขาก้มลงกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว พร้อมดึงตัวเธอออกมามอบรอยยิ้มที่ยิ่งกว่าความยินดี ในใจของเขากลับรู้สึกปราบปลื้ม ที่ได้เห็นผู้หญิงที่ห่วงใยดูแลมาตลอดได้มีวันที่สวยงามในวันนี้ "ขอบคุณมากนะภพ ขอบคุณจริงๆ" มือทั้งสองของภพและแอมป์เลื่อนลงมาจับกันไว้ ก่อนภพจะลูบไหล่แอมป์เบาๆ อีกครั้ง แล้วหันกลับไปอีกด้านหนึ่ง แล้วสวมกอดด้วยการเอามือแตะหลังของชายผู้เป็นเจ้าบ่าว "ยินดีด้วยทิม ฝากดูแลแอมป์ด้วย" "โอเคเพื่อน ขอบคุณมาก" ถึงแม้คำพูดที่ตอบกลับมานั้นจะไม่มีความหมาย แต่ภพก็เชื่อในรอยยิ้มที่มีความสุขของแอมป์ ว่าต่อจากนี้จะมีคนดูแลคนที่เขาห่วงใย ภพคว้ามือแอมป์มาวางไว้ในมือของทิม และบีบมือคนทั้ง 2 ให้จับกันให้แน่น ก่อนจะยิ้ม แล้วปล่อยมือของตัวเองออกพร้อมคอยๆ ก้าวถอยหลัง หันหลังเดินกลับมายืนอยู่กับกลุ่มเชียร์ลีดเดอร์
ไม่เคยรู้สึกชื่นใจแบบนี้ ความรักดีๆ อาจจะเข้ามาในชีวิตในรูปแบบของเพื่อนซักคนหนึ่ง ที่ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ความรักในรูปแบบของมิตรภาพจะยังคงเหมือนเดิม
ภพกลับมายืนหน้ากระจกแต่งตัวในห้องของตัวเองดังเดิม ก่อนจะค่อยๆ ปลดกระดุมข้อมือ และกระดุมเสื้อเชิร์ตสีขาวตัวเดิมออก และก้มลงมองข้อความไลน์กลุ่มในมือถือ ไลน์กลุ่ม "เพื่อนเจ้าสาว" เด้งขึ้นมา พร้อมกับข้อความว่า "ขอบคุณมากๆ จริงๆ นะทุกคน รักทุกคนนะ" : แอมป์
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นยิ้มกับตัวเองในกระจกอีกครั้ง พร้อมกับเสียงเพลงจากคลิปวีดีโอการนำเชียร์ของเขาที่จบลง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ยาวหน่อยแต่จบละครับ ไม่มี EP2 นะครับ 55555 เอาแช่วับมาฝาก เพื่อให้ได้บรรยากาศตามเรื่องครับผม
Create Date : 28 ธันวาคม 2564 |
Last Update : 28 ธันวาคม 2564 16:49:54 น. |
|
58 comments
|
Counter : 1831 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณnonnoiGiwGiw, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtuk-tuk@korat, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณกะว่าก๋า, คุณกิ่งฟ้า, คุณเริงฤดีนะ, คุณmultiple, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณtoor36, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณInsignia_Museum, คุณหอมกร, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณทนายอ้วน, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณkatoy, คุณNoppamas Bee, คุณnewyorknurse, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณ**mp5**, คุณตะลีกีปัส, คุณสองแผ่นดิน, คุณชีริว, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณlovereason, คุณSweet_pills |
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 ธันวาคม 2564 เวลา:21:14:21 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 28 ธันวาคม 2564 เวลา:21:21:35 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 28 ธันวาคม 2564 เวลา:21:32:33 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 ธันวาคม 2564 เวลา:21:45:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 ธันวาคม 2564 เวลา:21:58:12 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 28 ธันวาคม 2564 เวลา:22:16:54 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 ธันวาคม 2564 เวลา:23:18:45 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 ธันวาคม 2564 เวลา:23:19:38 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 ธันวาคม 2564 เวลา:6:26:47 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 29 ธันวาคม 2564 เวลา:8:56:15 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 ธันวาคม 2564 เวลา:13:15:10 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 29 ธันวาคม 2564 เวลา:16:53:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 ธันวาคม 2564 เวลา:18:30:12 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 29 ธันวาคม 2564 เวลา:22:29:15 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 ธันวาคม 2564 เวลา:6:55:23 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 30 ธันวาคม 2564 เวลา:13:22:51 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 ธันวาคม 2564 เวลา:17:53:45 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 30 ธันวาคม 2564 เวลา:18:58:03 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 30 ธันวาคม 2564 เวลา:19:15:43 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว วันที่: 30 ธันวาคม 2564 เวลา:23:30:50 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 31 ธันวาคม 2564 เวลา:5:34:24 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 31 ธันวาคม 2564 เวลา:6:49:49 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 ธันวาคม 2564 เวลา:7:47:29 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 31 ธันวาคม 2564 เวลา:8:07:07 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 31 ธันวาคม 2564 เวลา:20:38:01 น. |
|
|
|
โดย: lovereason วันที่: 31 ธันวาคม 2564 เวลา:23:31:36 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 1 มกราคม 2565 เวลา:11:38:54 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มกราคม 2565 เวลา:13:12:54 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มกราคม 2565 เวลา:18:45:18 น. |
|
|
|
โดย: SertPhoto วันที่: 2 มกราคม 2565 เวลา:0:29:37 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 มกราคม 2565 เวลา:7:08:51 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 2 มกราคม 2565 เวลา:18:44:10 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 มกราคม 2565 เวลา:20:58:03 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 มกราคม 2565 เวลา:21:24:44 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 มกราคม 2565 เวลา:23:31:13 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 มกราคม 2565 เวลา:7:04:19 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 มกราคม 2565 เวลา:14:24:34 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 มกราคม 2565 เวลา:6:04:46 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 4 มกราคม 2565 เวลา:6:29:34 น. |
|
|
|
โดย: โสมรัศมี วันที่: 4 มกราคม 2565 เวลา:11:46:43 น. |
|
|
|
|
|
 |
|