ความเดิมตอนที่แล้ว
หรืออ่านย้อนได้ที่ At First Sight EP.1
มาต่อกับ At First Sight EP. 2 : รู้บ้างไหม
พี่ยุทธเริ่มรู้สึกไม่สบายใจนักจากที่หญิงแฟนของตัวเอง
ดูให้ความสำคัญกับเพื่อนร่วมคลาสอย่างผม
ความปกติที่อาจจะดูไม่ปกติถูกรับรู้ได้ และเจ๊ปิ่นก็กระโดดเข้ามาในวง
ด้วยความรักเพื่อน และเข้าข้างเพื่อนอย่างที่สุด
เรื่องราวทั้งหมด ผมในตอนนั้นยังคงไม่รู้เรื่องอะไร
และก็แค่ใช้ชีวิตของตัวเองตามปกติ
ล่วงเลยมาจนถึงงานปีใหม่ของ ป.โท ที่คณะ
พร้อมกิจกรรมจับฉลาก
งานเริ่ม 6 โมง แต่ผมไม่สายครับ 5555 ถ้านัดช่วงเย็นไม่สายแน่นอน
แต่ก็มาถึงพอดีเวลา มีเวลาเดินเล่นถ่ายรูปกับเพื่อนในสาขา และเพื่อนสาขาอื่น
คนเริ่มมาเยอะพอสมควรแล้ว ผมเลยลงรูปหมู่ในเฟซบุ๊ค
ตัดมาที่พี่ยุทธ พี่ยุทธยังนั่งมองหญิงที่เล่นมือถืออยู่ที่สตาร์บัคหน้าคณะ
"เราไปถ่ายรูปเล่นกันในงานไหม เจ๊ปิ่นถึงรึป่าวน่ะหญิง" พี่ยุทธถาม
"เจ๊บอกอีกครึ่งชั่วโมง รถติดน่ะ แต่หญิงว่าเจ๊ต้องแต่งตัวนานแน่เลย" หญิงหัวเราะ
"เออ เจ๊ปิ่นคงจัดเต็ม แล้วพวกปุ๋ย จอย มินนี่ละมากันยัง"
"ยังเลย แต่คงใกล้ถึงแล้วละ"
"งั้นเราไปรอที่งานก่อนไหม ไปหาที่ถ่ายรูปด้วยกัน พี่อยากลงรูปคู่" พี่ยุทธยิ้มๆ
หญิงได้แต่ส่ายหน้าแล้วยิ้มสดใสตอบกลับ ว่ายังไม่เข้างาน
แต่แล้ว หญิงก็ไถฟีคเฟซบุ๊คไปเจอรูปที่ผมลงไว้ว่ากำลังถ่ายกับเพื่อนๆ ที่งาน
หญิงก็เงยหน้าขึ้นแล้วเรียกพี่ยุทธ อย่างรีบร้อน
"พี่ยุทธๆ ไปๆ ไปที่งานกัน"
"เพื่อนมาถึงแล้วหรอ"
"อืมๆๆ ไปๆ ไปกันพี่"
ว่าแล้วหญิงก็คว้ามือพี่ยุทธเดินข้ามไปยังบริเวณจัดงาน
เมื่อมาถึงหญิงก็ทำท่าเหมือนกำลังมองหาอะไรซักอย่างตลอดเวลา
"อยู่ไหนกันอ่ะ" พี่ยุทธถามพร้อมพยายามช่วยมองหน้ากลุ่มเพื่อนของหญิง
"ยังไม่มากันหรอ หญิงเดินเล่นถ่ายรูปกับเพื่อนกัน พี่ยุทธไปนั่งกับเพื่อนนะ"
พี่ยุทธที่กำลังจะอ้าปากบอกว่าอยากถ่ายรูปด้วยกันก่อน ต้องหยุดไป
เพราะหญิงปล่อยมือเค้าและเดินหายไปทักทายเพื่อนๆ ในสาขาซะก่อน
เค้าจึงได้แต่เดินมานั่งกับแก๊งผู้ชายของตัวเอง ซึ่งปกติเค้าจะแยกกันนั่งกับหญิง
เพราะอยากให้ต่างคนต่างได้ใช้ชีวิตกับเพื่อนของตัวเอง
แล้วก็ผมมานั่งที่โต๊ะใกล้ ๆกัน แก๊งพี่ยุทธเลยเรียกแล้วชี้ไปที่ลังกระดาษใต้โต๊ะ
"ไหน มีไรใต้โต๊ะ" ผมเดินยิ้มๆ ไปพร้อมพี่บอย
"มีแต่เรา....." "เมาแต่รี อ่ะนะ" ผมพูดตัดพี่แบงค์แก๊งพี่ยุทธขึ้นมาพร้อมหัวเราะ
มุกขี้เมามาก แถมผมก็ดันรับมุกเพื่อนได้อีก....
"ไวนะเราน่ะ เรื่องแบบนี้ เอาแก้วมาๆ" พี่แบงค์หัวเราะแล้วยื่นมือมาให้
"วันนี้ไม่กินได้ป่ะวะพี่ ไม่ค่อยสบาย เทให้พี่บอยพอ"
"เอ้า! ไมเมิงไม่กิน กินเหล้าฆ่าเชื้อหน่อย ซักแก้วกับพวกกุ ถือว่าพี่น้อง"
พอถูกรบเร้า ผมก็พยักหน้าแล้วส่งแก้วไปให้พี่แบงค์ชงมาให้
ก่อนจะร่วมชนแก้วกับแก๊งผู้ชายด้วยกัน
จิบไปได้นิดนึง ผมก็เฮฮาๆ กับแก๊งผู้ชาย ก่อนจะค่อยๆ ผละออกมา
เพราะไม่อยากดื่มเยอะครับ อย่างที่บอกว่า วันนั้นผมไม่ค่อยสบายเท่าไหร่
แต่เหล้าเหลือ ผมเลยเดินไปแวะที่โต๊ะ บริหารการผลิต ที่มีผู้ชายเยอะ
ซึ่งผมรู้จักบ้างอยู่แล้ว และหนึ่งในนั้นคือ สเตอร์ ซึ่งเป็นประธานรุ่น
ผมรู้จักกับสเตอร์ เพราะผมมีต้องทำกิจกรรมคณะอยู่บ่อยๆ ครับ
ทำให้ได้คุยกับสเตอร์แล้วคุยกันถูกคอมาก เด็กวิศวะเหมือนกัน
ผมเดินไปกอดคอ สเตอร์ แล้วยกแก้วให้ดู
สเตอร์ยิ้มแล้วยกแก้วดื่มน้ำอัดลมในมือดื่มจนหมดแล้วส่งมาให้ผมริมเหล้าในแก้วแบ่งให้
เรายืนคุยกันต่อซักพักตามปกติ
พี่ยุทธที่นั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะ หันไปเห็นหญิงเดินถือไอติมใส่ถ้วยมา 2 ถ้วย
หันไปหันมากำลังเดินกลับมาที่โต๊ะฝั่งสาขา
พี่ยุทธยิ้มแล้วหันกลับมาหาเพื่อน อยากรอให้หญิงเดินมาเรียกเอาไอติมถ้วยนั้นมาให้
ผ่านไปซักพัก พี่ยุทธหันกลับไปอีกครั้ง เพราะมันนานกว่าระยะทางที่หญิงควรจะเดินมาถึง
หรือหญิงอาจจะแวะโต๊ะเพื่อนก่อนจะเดินมาก็ได้
พี่ยุทธเลยเปิดมือถือขึ้นนั่งเล่นเฟซบุ๊ครอไปพรางๆ
แต่พอเขาเลื่อนดูฟีด ฟีดใหม่ล่าสุดก็เด้งขึ้นมา ซึ่งมันเป็นโพสของหญิง
ในโพสเขียนว่า "New Year Party" พร้อมลงรูป 1 รูป
และรูปนั้น หญิงยืนถ่ายรูปกับผม ต่างคนต่างถือไอติมคนละถ้วย
แล้วเอาถ้วยมาชนกันตรงกลาง ใบหน้าของทั้ง 2 ยิ้มแย้มแจ่มใส
เห็นปั๊บ ไม่ต้องถามว่าพี่ยุทธจะรู้สึกยังไง เขาปิดหน้าจอแล้วนั่งกอดอกเงียบๆ อยู่ที่โต๊ะ
รวบรวมสติและควบคุมอารมณ์อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะลุกจากโต๊ะเดินไปหาหญิง
ที่กำลังนั่งอยู่กับเพื่อนกลุ่มของตัวเอง
จะมาชวนทะเลาะตอนนั้นต่อหน้าเพื่อนๆ ก็ไม่ใช่
พี่ยุทธที่ไม่อยากให้เสียบรรยากาศงานเลี้ยงก็เดินไปนั่งข้างๆ หญิง
เอาแขนพาดพนักพิงเก้าอี้ แล้วยิ้มตามปกติ
"ไอติมอร่อยป่ะน่ะ"
"อืม ดีๆ พี่เดินไปเอาตรงนั้นสิ มีหลายรสมากเลยนะ หญิงว่าจะไปเอาอีกถ้วย"
หญิงยิ้มหวาน ซึ่งพี่ยุทธก็ยิ้มตามอย่างใจเย็น
"พี่รอไปตักพร้อมเราอีกรอบแล้วกัน จะไปบอกพี่นะ"
"อือๆ น้องกินเส็ดจะไปตักต่อเลย ไปกันเนอะ"
พี่ยุทธพยักหน้า แต่ในใจคือโคตรเจ็บ
ผมไม่รู้จะบรรยากาศสิ่งที่พี่ยุทธพูดกับผมยังไง
แต่สิ่งที่พี่ยุทธเล่าให้ผมฟังถึงความรู้สึกตอนนั้นคือ...
"แล้วเมิงเข้าใจกุไหม ว่ากุจะรู้สึกยังไง เมื่อคนที่เค้านึกถึงตอนนั้นมันไม่ใช่กุ"
แถมน้ำเสียงพี่แกที่พูดกับผมคือ เข้าใจเลยครับว่าเค้าต้องเก็บความรู้สึกแค่ไหน
กลับมาที่งานเลี้ยงปีใหม่....
พี่ยุทธเดินไปตักไอติมกับหญิง และยกมือถือขึ้นมา
ในใจเค้าอยากจะขอถ่ายรูปกับหญิงแล้วบอกว่า อยากจะถ่ายเหมือนรูปในเฟซ
แต่ไม่ดีกว่า....เค้าพยายามเลี่ยงมันอีกครั้ง
"ถ่ายรูปกันนะ" พี่ยุทธพูดแล้วย่อตัวลงมาชูมือถือขึ้นข้างๆ หญิง
"อือ" หญิงตอบเบาๆ แล้วยืนถ่ายรูปด้วยนิ่งๆ
พอพี่ยุทธกดถ่ายได้ 2-3 รูป หญิงก็หันหลังเดินกลับไปนั่งกับเพื่อนเอาเฉยๆ
พี่ยุทธเปิดดูรูป ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปทำไม แต่เค้าอยากทำแค่นั้นจริงๆ
ผม...ผมเอง ไอ่ปริ๊นซ์ นั่งคุย นั่งดูกิจกรรมอยู่กับเพื่อนโต๊ะตัวเอง
จนกิจกรรมดำเนินมาถึงการจับฉลาก ซึ่งจะจับรวมกันทุกสาขาในคณะ
ด้วยความที่เริ่มดึก ราวๆ 3 ทุ่ม...จริงๆ คือเวลาครื้นเครงของผมเลยนะครับ
แต่วันนั้นรู้สึกนาน รู้สึกดึกจัง
การจับฉลากไล่ไปเรื่อยๆ คนที่ถูกจับได้ ก็จับชื่อคนอื่นต่อ และทำต่อ ๆไป
"เมื่อไหร่จะถึงผมวะ ง่วงแล้วเนี้ย" ผมหันไปพูดกับพี่นัท
"เมิงอยากได้ของใคร การเงินดีไหม" พี่นัทยิ้มกรุมกริม
"เอาจริงๆ เลยป่ะ...." ผมยิ้มเขินๆ เขิ้นเขินผิดวิสัย "โฮมมี่วะ"
"กุว่าแล๊วววว ฮ่า ฮ่า ฮ่า" พี่นัทขำยกใหญ่
เพราะผมพูดกับพี่นัทบ่อยมากครับว่า โฮมมี่ ดาวประจำรุ่น นี่สเป็กผมเลย
สเป็กแบบ แพ้มาก เห็นแล้วเขิน ใจเต้นเสียอาการซะทุกครั้ง
ขอเล่าเพิ่มเติมเรื่อง โฮมมี่ ครับ.... (แหม่ คิดแล้วยังเขิน 5555)
โฮมมี่เป็นสาวบริหาร ....น่ารักมากกกกกกก
ขาวๆ หมวยๆ ผมยาวตรงดำเงา รูปร่างดี สูงกำลังดี ขายาว
หน้าตาน่ารักมากๆ หมวยแบบน่ารัก เสียงนุ่มๆ
คือทั้งหมดที่โฮมมี่เป็น แม่งคือสเป็กผมครับ 555555
เจอกันครั้งแรกตอนลงทะเบียนปฐมนิเทศ เค้าให้ผมยืมปากกา
หันไปเจอนี่เหมือนหัวใจหยุดเต้นครับ แพ้มาก 5555 เขิน!
หลังจากรับปากกาจากเค้าแล้ว ผมก็ละสายตาจากเค้าไม่ได้อีกเลย
คือไม่ได้พยายามตามหานะครับ แต่เวลาเดิน ๆ ในคณะ
สายตาผมจะหยุดที่โฮมมี่เสมอ
เช่นท่ามกลางคนเยอะๆ ใต้คณะ ถ้าในนั้นมีโฮมมี่ สายตาผมจะไปหยุดตรงนั้นอัตโนมัติ
รู้ตัวก็เรียกสติตัวเองกลับมาเป็นปกติครับ
Love at first sight อาการมันเป็นแบบนี้นี่เอง 5555
แล้วผมกับโฮมมี่ มีจังหวะร่วมงานกันด้วยกิจกรรมคณะบ่อย
เรื่องที่ใจเต้นไม่หายคือกิจกรรมแรก ตอนโหวต
ท่ามกลางตัวเลือก 5 คน โฮมมี่ยืนเรียงอยู่ข้างหน้าที่ประชุมคณะ
ผมที่อยู่ในกลุ่มของสาขายกมือโหวตโฮมมี่
และเมื่อผมออกไปยืน 1 ใน 5 คน โฮมมี่ยกมือโหวตผมโว้ย!!!!!
นี่เห็นด้วยตาตัวเอง 5555
เพื่อนแก๊งผมที่ดูอาการออกมักแซวว่า "คู่จิ้นของเมิง"
ซึ่ง....มีแต่ผมคิดครับ มี่ไม่ได้คิดกับผมด้วย 5555555555 ฮือ.........
นั่นแหละครับ...พอพี่นัทถามว่าอยากได้ของขวัญใคร
ผมเลยตอบไม่ลังเลเลยว่า ของโฮมมี่
อ่ะ....กลับมาที่ตอนจับฉลาก เสียงประกาศดังขึ้น
"โฮมมี่ บริหาร จับต่อคร้าบ" พิธีกรพูดขึ้น
แต่คนตื่นเต้นกว่าคือผม ที่ท่องในใจว่า "ขอให้เป็นกุ ๆๆๆๆ"
"ปริ้นซ์ การตลาด! โอ้ นี่แม่นเหมือนล็อคเป้า!" พิธีกรเสียตื่นเต้น
พร้อมกับเสียงเชียร์ดังขึ้น ทำเอาผมทำหน้าไม่ถูก
แต่โฮมมี่คือ ยืนถือกล่องของขวัญไปมา ยุกยิกน่ารัก ไม่ตื่นเต้นใดๆ 55555
ผมเดินออกไปรับของขวัญจากโฮมมี่ ยิ้มเขินๆ ตลอดเวลา
"ปริ้นซ์ได้ของเรา แฮปปี้ นิว เยียร์นะจ๊ะ"
"แฮปปี้ นิวเยียร์ครับ" ป๊าดดดด นี่ไงผมเสียอาการ 55555
พูดแค่นั้นจริงๆ ครับ ใจเต้นไม่ไหว ถ่ายรูปเส็ดผมก็จับของคนต่อไปแล้วกลับมานั่ง
พอกลับมาที่โต๊ะ เพื่อนก็แซวๆ ครับ ว่าทำบุญมาดี
หญิงก็เข้ามาสะกิดผม แล้วยกมือถือให้ดู เป็นรูปผมตอนรับของจากโฮมมี่
"เดี๋ยวเราส่งให้ น่ารักมากอ่ะ" หญิงพูดเสียงตื่นเต้น สดชื่น ผมก็พยักหน้ารัวๆ
ไม่กล้าลงเฟซหรอกครับ เดี๋ยวแฟนตี แต่อยากเก็บไว้ดูเขินๆ 55555
และจังหวะนั้น ทำให้หญิงมองเห็นว่า ผมไม่ได้กินไอติมที่เค้าเอามาให้
แต่ให้ต้นกินแทน เพราะผมไอครับ และไม่อยากกินไอติม
หญิงมองๆ แล้วเดินซึมๆ กลับไปนั่งกับเพื่อนตัวเองที่โต๊ะ
ส่วนเรื่องนี้ก็เข้าหูพี่ปิ่นเรียบร้อย เพราะพี่ยุทธที่แยกออกไปยืนดื่มเหล้ากับเจ๊ปิ่น
พอเหล้าเข้าปากได้ที่ พี่ยุทธแกก็พร่ำพรรณาความคับข้องใจเรื่องไอติมให้เจ๊ฟัง
เจ๊ปิ่นโกรธมาก แต่ดันโกรธไม่ถูกทิศ เพราะดันมาโกรธทางผม
มองว่า ทำไมผมถึงถ่ายรูปคู่กับแฟนเพื่อน ทำไมผมถึงต้องเอามือไปชนกัน
ทำไมผมรู้อยู่ว่าหญิงเป็นแฟนกับพี่ยุทธแล้วไม่ระวังตัวบ้าง
เอาจริงๆ ครับ.... เพราะผมไม่รู้เรื่อง
เอาจริงๆ ผมไม่ได้้คิดอะไรหรอกครับ รู้แค่เราเป็นเพื่อนกัน เรียนด้วยกัน
ถ่ายรูปด้วยกันก็ปกติไหม เพราะกับคนอื่นผมก็ถ่าย จะควงแขน กอดคอผมได้หมด
เพราะไม่ได้ถือเรื่องจับเนื้อต้องตัวกันอยู่แล้ว กับเพื่อนกับฝูง
หลังจากวันนั้นแก๊งเจ๊ปิ่นก็ดูห่างๆ กับผม
มีพรีเซ้นงาน กลุ่มนั้นก็จะไม่มาร่วมกิจกรรมกับกลุ่มผมเลย ซึ่งก็ไม่ได้สำคัญ
แต่ไม่ร่วมไม่พอ เจ๊ปิ่นมาชักสีหน้าด้วยครับ เวลาผมพรีเซ้นแล้วมีความคารมดีในแบบของผม
ซึ่งผมก็เข้าใจว่าเจ๊แกเป็นคนหน้าเหวี่ยงอยู่แล้ว แกอาจจะเหวี่ยงขำๆ
แต่อะไรผมก็ไม่ได้รู้สึกเท่า อาการแปลกๆ ของเพื่อนในคลาส
ที่นั่งที่ผมนั่งประจำมีแก๊งเจ๊ปิ่นไปนั่งแทน อันนี้ผมอิหยั่งวะ นะ 55555
ทำให้แก๊งผมต้องขยับออกไป ส่วนผม ไม่มีที่นั่ง
ยิ่งผมมาสายเป็นปกติ ยิ่งไม่มีที่นั่ง ส่วนใหญ่คนที่หาที่ให้ผมนั่งจะเป็น
แก๊งพี่ยุทธ กับแก๊งพี่บี แอร์โฮสเตรท ผมก็ไปนั่งกับพวกเขาแทน ไม่ติดอะไร
เวลากินข้าว ก็ชอบมีคนของเจ๊ปิ่นมานั่งให้โต๊ะกลุ่มผมเต็ม แล้วผมไม่มีที่นั่ง
ทำให้ผมต้องไปนั่งกับกลุ่มของบอลที่เป็นมิตรกับผมเสมอ
หรือไม่ก็ไปนั่งกับเพื่อนภาคอื่นที่เรียกไปนั่ง รวมถึงสเตอร์ประธานรุ่นที่ผมไปนั่งด้วยบ่อยๆ
ดังนั้น ตามชื่อ EP.... รู้บ้างไหม....
คำตอบของผมคือ..... กุไม่รู้!!!!!
สถานการณ์ในคลาสจะดำเนินไปยังไง
จะเกิดอะไรขึ้นได้บ้างกับคนดวงซวยอย่างผม
ติดตามได้ที่ EP. 3 นะครับ
| Create Date : 19 สิงหาคม 2566 |
| Last Update : 19 สิงหาคม 2566 23:30:32 น. |
|
16 comments
|
| Counter : 561 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณกะว่าก๋า, คุณtanjira, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณหอมกร, คุณSweet_pills, คุณเริงฤดีนะ, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtoor36 |
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 20 สิงหาคม 2566 เวลา:6:25:35 น. |
|
|
|
โดย: tanjira  วันที่: 20 สิงหาคม 2566 เวลา:7:35:53 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 20 สิงหาคม 2566 เวลา:16:18:43 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 20 สิงหาคม 2566 เวลา:17:44:46 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 21 สิงหาคม 2566 เวลา:0:55:18 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 สิงหาคม 2566 เวลา:16:23:49 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 สิงหาคม 2566 เวลา:5:24:22 น. |
|
|
|
| โดย: tanjira วันที่: 22 สิงหาคม 2566 เวลา:7:16:17 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 สิงหาคม 2566 เวลา:22:39:58 น. |
|
|
|
|
|
 |
|
บรรยากาศมาคุ
เกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิด
แถมพอเลือกพวกเลือกฝั่ง
เลยยิ่งลำบากเลยนะครับ
ถ้าพี่ก๋าอยู่ในบรรยากาศแบบนี้ขณะเรียน
น่าจะอึดอัดใจมากเลย