มาลงชื่อก่อน ผมดูผ่านๆ มันมีประเด็นที่ผมน่าจะได้ประโยชน์จากบล็อกนี้ วันนี้พักก่อน

ปริ้นเป็นน้าที่รักหลานมากน่าชื่นชม
แต่ของหวานยาเสพเข้าร่างกายบ่อยเลยไม่ดีจ้า

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
ปังหยาอารีย์พี่เคยไปแถวนั้น เคยลองกินครั้งนึงอร่อยนะครับ
ทำใบขับขี่ที่ปทุมฯ ใช้เวลาไม่นานใช่ปะ 555 มือโปรอย่างน้องปริ๊นซ์ผ่านฉลุย ของพี่ชอบซื้ออกไก่จาก 7-11 มาตุนไว้ เวฟแล้วกินได้เลยครับ พอดีพี่ทำอาหารไม่เป็นนะ 555

จากบล็อก
พอดีตอนพี่เดินไปจุดสตาร์ทจากโรงแรม พี่เจอพอดี มีวัยรุ่นสองคนซ้อนมอเตอร์โซค์มากำลังจะไลฟ์อยู่ ส่วนใหญ่คนไปเที่ยวผับแถวนี้จะไม่ค่อยมีปัญหานะ เค้ารู้เวลาปิดถนนกันหมดแล้ว เค้าประกาศก่อนตั้งเป็นเดือนเลย

สวัสดียามบ่ายค่ะ น้องปริ๊นซ์

ก่อนที่จะมีคาเฟ่และร้านขนมมากมายอย่างทุกวันนี้
พี่ก็เห็นมีร้านนม&ปังหยานี่หละค่ะ แล้วก็ร้านไอติมถังนี่หละค่ะ
บ้านพี่ก็มีหลายร้าน สมัยพี่วัยรุ่นก็ร้านปังหยาหน้าองค์การโทรศัพท์
ซึ่งทุกวันนี้เค้าก็ยังขายอยู่นะคะ

แหมมมม เชฟปริ๊นซ์ จากแค่จะต้มมาม่า กลายเป็นเมนูไฮโซกันเลย
แต่หน้าตาน่ากินจริงๆนะคะ จัดว่าเยี่ยม

เห็นแล้วก็อยากกินบ้างค่ะ เตี๋ยวน้ำตกเนื้อวากิวเนี่ย
ดูจากสีนี่เลือดข้นมาก

ไม่ได้ตามไปตอบหลายบล็อกเลย
ขอโทษทีนะคะ พอดีช่วงนี้โครตยุ่ง
และพี่ทำตัวเป็นวิศวกรค่ะ
ไปวัดพื้นถนนกลาง3แยกมา 55555
ตอนนี้อาการเกือบปกติแล้วค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันเสมอนะคะ

อกไก่ต้องมีคนหมัก อกหักต้องมีคนใหม่ 555

เชฟปริ๊นซ์นี่นอกจากมีฝีมือหมักไก่แล้ว ฝีปากก็ใช่ย่อยเลยนะ
ของหวานอร่อย แต่กินเสร็จแล้วต้องไปวิ่งใช้กรรมนะคะ

รอบนี้เป็นไดอารี่บล็อกที่มีหลายเรื่องราวเลยนะครับ
พี่ก๋านั่งอ่านจนจบเลย



After you นานๆกินทีครับ
อร่อยแต่ก็แอบคนเยอะ ขี้เกียจรอคิวมากๆ

พี่ก๋าเลิกขับรถมานานแล้ว
แต่ยังมีใบขับขี่ตลอดชีพอยู่นะ
ไม่เคยไปเปลี่ยนเลยด้วย
ไม่รู้ยังใช้ได้อยู่รึเปล่า 555

เรื่องศาสนาพี่ก๋าคุยกับลูกได้
อยากพูดอะไรก็พูดมา ฟังได้ครับ สนุกดี 555

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

สวัสดีค่ะน้องปริ๊น

พี่แวะมาลงชือไว้ก่อนค่ะ
พรุ่งนี้มาอ่านนะคะ

เพิ่งกิน ปังหยาของหัวหินตอนเช้านี้เอง อาหย่อย

แต่ต่อใบขับขี่ตื่นเต้นดี 555 ถ้าเป็นผมคงเหงื่อซึมมือแน่นอน

เห็นขนมปังทาสังขยาแล้วนึกถึงร้านนมมนต์สมัยที่ยังดังมากกกกกกกกกก


วันรับปริญญาออกจากหอประชุมแล้วไปกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นน้ำใส หมึกปิ้ง แล้วตบท้ายด้วยนมนต์ครับ ... แต่งหน้าแน่นๆ ใส่ครุยเต็มยศเลย ฮ่าๆๆๆๆ

ขอพิกัดปังหยาอารีย์ด้วยค่ะ

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

ขอบคุณสำหรับความรู้เพิ่มเติมครับ
ถ้าเป็นหนัง ออกแนวทริลเลอร์ หลอนๆ ดีนะครับ

ซอยอารีย์ คือตรงพหลโยธินใช่ไหมครับ
ตอนเด็กๆ เคยใช้ชีวิตอยู่แถวย่านนี้
แต่ยุคนั้น (นานมากๆ แล้ว)
โซนนี้อาหารการกินเรทปกติอยู่เลย
เดี๋ยวนี้ย่านนี้กลายเป็นหรูหราไปซะแล้ว

กะจะทักว่าเอาของใส่ตู้เย็นไม่ปิดฝา
เดี๋ยวมันฟีบลงไปเรื่อยๆ
แต่น่าจะกินหมดก่อนมันยุบตัวใช่ไหมครับ อิอิ

ภาพที่มีแล็ปท้อปกับชาเขียวตรงผนังเหมือนเตารีดเลยครับ

ผมไม่ค่อยกินขนมกับเพื่อนเท่าไหร่ ถ้าซื้อกินเองจะกินพวกเค้ก ไม่ก็ซื้อขนมปัง แต่ก็นั่นแหละซื้อกลับมากินที่บ้าน บางครั้งอาหารมันไม่ได้อยู่ที่สถานที่หรือราคา แต่อาจอยู่ที่ความทรงจำก็ได้ เลยทำให้เราให้ค่ามันสูงขึ้น

ลูกหม่อนผมก็ไม่ถนัดเหมือนกัน ผมเห็นภาพตู้เย็น อืม... ตู้เย็นโล่งดีครับ ผมไม่กล้าถ่ายภาพตู้เย็นที่บ้านให้ดูเลย ไว้ต้องหาวันว่างเคลียร์ของหน่อย

ปีหน้าผมก็มีโปรแกรมต้องไปทำใหม่เหมือนกันเลยได้ศึกษาไว้ก่อน เดี๋ยวนี้ดูยุ่งยากกว่าเดิม คือต้องอบรมอะไรเพิ่มอีก ทั้งๆ ที่ต่อแบบ 5 ปี เป็น 5 ปีแท้ๆ สมัยก่อนก็แค่ไปต่อ ไปให้เช้าหน่อยก็โอเคแล้ว แต่เดียวนี้เท่าที่ไปหาข้อมูลคร่าวๆ ต้องจองคิวด้วย ได้ยินว่าบางที่คิดยาวหลายเดือนเลย เท่าที่อ่านดูแล้วไม่ต่างจากของเดิมที่เคยไปต่อ แต่ดูแล้วมันมีขั้นตอนต้องอบรมเพิ่มด้วย (ไว้เดี๋ยวผมอาจจะหลังไมค์ไปถามอีกทีนะครับ ถึงเวลานั้นต้องรบกวนด้วย) ของผมยังไม่หมดหรอก กว่าจะหมดกลางปีหน้า แต่เก็บข้อมูลไว้ก่อนก็ดี

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

ถ้าใครบอกว่าเข้าใจเซน
พี่ก๋าว่าคนๆนั้นก็ยังไม่เข้าใจเซนนะ
เพราะเซนเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเข้าใจได้ครับ 555

เรื่องงานถ้าเป็นเชิงแนวคิดในการทำงานก็น่าสนใจนะครับ
แต่ก็ไม่รู้ว่าที่ว่าผิดกฏคือแบบไหน
อาจเป็นเรื่องการวิจารณ์บริษัท
หรือการเอาแนวคิดกลยุทธ์ของบริษัทมาเขียน
อันนี้น่าจะไม่ได้จริงๆ

คนแก่ขับรถก็น่ากลัวไปอีกแบบ
กับวัยรุ่นวัยแว๊นก็น่ากลัวครับ 555
แต่ที่เชียงใหม่ ที่น่ากลัวที่สุด
คือ คนต่างด้าวครับ ทั้งแรงงานพม่าและคนจีนที่มาอยู่ในเชียงใหม่
ขับรถน่ากลัวพอกัน อยากจอดก็จอด ไม่ค่อยรู้กฏหมายครับ

หมิงนั่งคุยกับพี่ก๋านานมากตอนกินข้าวนี่ล่ะครับ
ส่วนใหญ่ก็ประมาณชั่วโมง นานสุดก็เกือบสองชั่วโมง
แล้วแต่หัวข้อ แต่วันไหนถ้านัดเพื่อนเล่นเกม ก็กินเร็วมาก ไม่คุยครับ 555

ลืมไป.. ร้านหนมปังสังขยามีจริง แต่ไม่มีที่นั่งให้กินนะเออ 555
ที่หัวหินด้วย

แหะ ๆ ซื้อจากแมคโคร ขนมปังนุ่มหอม ผลิตโดยบริษัท M
เบเกอรี่เฮ้าส์หรือโฮม เขาคงตั้งบริษัทย่อยเฉลี่ยรายได้ เพิ่ม
รายได้ ไม่งั้นบริษัทแม่แย่แนะ

ดีที่สังขยาไม่หวานมาก ชอบตรงนี่้แหละ+แป้งนุ่มหอมจากเตา
ร้อน ๆ

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นนน

มาอ่านตอนฝนกำลังเม็ดโปรยปรายค่ะน้อง
อยู่ๆฟ้าก็มืดเลย พี่เพิ่งจะตากผ้าได้ไม่นาน
วิ่งไปเก็บผ้าเข้าร่ม สรุปว่าเดินเข้าเดินออกสนุกไปค่ะ

ปังหยา อารีย์ น่ากินเนาะ ไว้พี่ไปหาพี่ป่านจะลองชวนกันไปกินค่ะ
Greyhound ที่นี่พี่ไปหลายรอบค่ะ พี่ป่านชอบ พี่เองเวลานัดเพื่อนก็ที่นี่ค่ะ
กิน starbuck แล้วต่อ Greyhound กันค่ะ ข้าวโพดทอดนี่ต้องสั่งนะคะ

ดีนะพี่มีใบขับขี่ตลอดชีพค่ะ ตอนได้มารู้สึกว่าจะซื้อมาค่ะ

มอไซด์กับรถยนต์ น่าจะ 500 บาทค่ะ เข้าห้องสอบก็มีกระดาษคำตอบไว้ให้เลย
แต่พี่รู้กฎนะคะน้อง ตั้งแต่ขับรถมาไม่เคยโดนเรียกในทุกกรณีค่ะ
แห๊มมม มีคุย

พี่ป่านบ่นทุกวันค่ะฝนตกรถติด วันนี้พี่ป่าน WFH ค่ะ ตอนแรกบอกจะทำกับข้าวกิน
เมื่อกี้พี่ถามเค้าบอกหนูเห็นนักเก็ตของแม็คมีโปรเลยสั่งมาล่ะแม่ ไม่ทำล่ะ ไว้ทำตอนเย็นล่ะกัน

หลานได้เป็นหัวหน้าทหารค่ะ น่าจะอายุมากกว่าเขาด้วยมั้งคะ แล้วจบปตรีด้วย
รุ่นนี้ฝึกน้อยค่ะ 6 อาทิตย์เองค่ะ ถือว่าโชคช่วยไปค่ะ รู้วันได้พักแล้วด้วยนะคะ

พี่ไปเดินคนเดียวไม่เหงาค่ะ ชอบมากกว่ามีเพื่อนเดินค่ะ แปลกไหม ไม่หรอกเนาะ

เทคแคร์นะคะน้องปริ๊น

ขอบคุณกำลังใจนะคะ
อุตส่าห์นึกได้ด้วย

ไม่ ๆ ได้ทำเองคร๊าบ ทำมะเป็น..

บ.แมคทำสำเร็จแล้ว แป้ง ๆ นุ่มเนียนหอม เหมือนมาจากเตา
555

สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องปริ๊นซ์

อ่านเรื่องราว ต่าง ๆ ที่เธอเล่า มากมาย ตั้งแต่ เมา แฮ้งค์ มี
คนนำลูกหม่อนมาฝาก หลานสาวคนเก่ง ชอบกินหมดไปเกือบครึ่ง
ตะกร้า การทำอาหาร อกไก่ เป็นเชฟปริ๊นซ์ ไปกินที่ทำงาน เล่า
เรื่องราว มากมาย คนอ่านก็อ่านตามไป เพลินดี จ้ะ
ช่วงหนี้ ครูยุ่งมากเกี่ยวกับการช่วยงานสมาคมฯ พรุ่งนี้ก็ถึงวันงาน
แล้ว ยุ่ง เหนื่อย อีก วัน คงดึกถึงเที่ยงคืนแน่นอน จ้ะ
โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต

ขอบคุณนะค้าา

ใบขับขี่หมดอายุเกือบปีนี่ดูไม่น้อยนะคะน้องปริ๊นซ์
ว่าแล้วต้องไปดูบ้างค่ะ

ปัง หยา อารีย์ เป็น comfort food ได้เลยนะคะ
น่าดีใจค่ะที่ร้านที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนตอนมัธยมหรือตอนเด็กๆยังคงอยู่

เดี๋ยวพี่ต๋ามาต่อพรุ่งนี้ค่ะ