ทริปโหด ๆ สนุกแบบอ้วกแล้วอ้วกอีก
เอาชีวิตกลับมาได้ก็บุญแล้วจ้า 555

กายหยาบ กายละเอียด เตรียมพร้อม
รักษาสุขภาพให้ดี โควิดล้อมเราไว้หมดแล้ว

ทุ่งบัวตองเหรอ... เคยขับรถ แค่สองเลีั้ยว ขวา และซ้ายนาน
มาก พอไปถึงเห็น ดอกเหี่ยวโรย เหมือนกัน เซ็งเป็ดเซ็งไก่
มาก่อน 555

ไปปาย... ผมจะไปถ่ายเมืองปายบน ดอยห้วยแม่เย็น ไป 8
โมงเช้า ถ่ายภาพไม่ได้ หมอกลงเต็มเมืองปาย ไม่เห็นอะไร
เลย รอ 10 โมงกว่าหมอกจึงเคลื่อนคล้อยลอยจากไปให้เห็น
ทุ่งนาเหลืองทอง กับบ้านคนบ้าง

ครั้งที่ไป อ.ปายผมชอบเดินไปตามถนนที่ไม่ค่อยมีคน ไป
ดูไฟวับแวม เสียงดนตรีเบา ๆ เพลงต่างประเทศนะครับ
บางช่วง จะยืนฟังคนเล่น ซึ่งไพเราะมาก น่าจะเป็นคนชาย
ซึ่งครับ

วันนี้หมดเป๋า

เก็บสถานที่ดังๆ ที่เที่ยวเด่นๆจนครบเลย
เก่งมากๆครับ
พี่ก๋าเคยไปเที่ยวปายตอนยังไม่ดัง
เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว
สงบเงียบมากๆ
กระท่อมริมน้ำปาย คืนละ 80 บาท
ไม่มีผ้าห่มนะ มีแต่กระท่อมเฉยๆ
บรรยากาศดีมากๆ
กลับไปอีกครั้งกลายเป็นเมืองท่องเที่ยว
รีสอร์ตสวยๆเต็มไปหมดครับ

ดอกไม้ในบล้อกพี่ก๋า
คือต้นพวงชมพูครับ

เป็นทริปที่ทำเวลากันสุดๆเลยนะคะ

เราไปปายเมื่อ 12 ปีที่แล้ว
ความเจริญก็เริ่มเข้ามาแล้ว ก็ไม่ได้เจอออริจินัลปายเหมือนกัน

แต่แค่อากาศเย็นๆ ไปเที่ยวที่นี่ก็ฟินเนอะ

ปางอุ๋ง วิวสวยงามมากเลยนะครับ

ส่วนหมูกระทะนี่ ต้องบอกว่า อร่อยปาก ลำบากปอด นะครับ
สำหรับคนเป็นโรคนี้

ส่วนภาพถ่ายหมู่ดาว พระจันทร์นี่ เลนส์จิ๋ว มือถือ คงจะไปต่อกรกับ
พวกเทเล ลำเท่าบ้องข้าวหลาม ซูมนรกแตก ไม่ได้แน่ๆครับ555

แล้วก็ อ.เต๊ะ สังเกตว่า เพื่อนๆในกลุ่ม นี่ดูแลกันดีนะครับ
คอยสังเกตอาการว่าน้องปริ๊นซ์ ชักจะแปลงร่างเป็นนกหวีด
ก็ดูแลพ่นยากันไป 555

แล้วก็นานๆ จะเห็นเหล่าชายโสด หุ่นบึ๊ก รวมตัวกันไปเที่ยวทุ่งดอกไม้
เสียดาย อ.เต๊ะ ไม่อยู่ในเหตุการณ์ ไม่รู้ว่าจะ วี้ดว้าย กระตู่วู้ กันขนาดไหน เป็นเค้าละก็ เจอที่สวยๆแบบนี้ ต้อง กรี๊ดดกันลั่นทุ่ง แน่ นะตะเอง เย้ย เผลอตัว ไม่เอาซิ ไม่หลุด เย้ย 555


อ่านแล้วประทับใจดี มีความสุขไปด้วยครับ ชอบเพื่อนที่รักกัน ดูแลกัน ทุกข์สุข กอดคอกันไปแบบนี้แหละครับ

ปล.ฉากบนรถไฟ ตู้นอนวันนั้น เป็นที่มาของ ซีรีย์เรื่องยาวต่อมาในชีวิต อ.เต๊ะ เลยละครับ บอกได้คำเดียวว่า ไม่น่าเล้ยยยตรู 555

ตามมาเที่ยวด้วยครับ
แม่ฮ่องสอนยังไม่เคยไปครับ
วางแผนเที่ยวไว้แล้ว(อนาคตๆ) ว่าจะไปบ้านรักไทย ปางอุ๋ง ทุ่งดอกบัวตอง ปาย

โฮ สมบุกสมบันมากเลยค่า
ยอม...
แต่ดีจังได้เที่ยวก่อนโควิด

เอาจริงๆนะ ..... ต้นบัวตองนี่คันมากกกกกกกกกก ฮ่าๆๆๆ

พี่เคยโดดลงไปถ่ายรูปที่ทุ่งบัวตองข้างทางไปอุ้มผาง กระดี๊กระด๊ามาก เข้าไปถ่ายซะชิดเลย ..... โดดออกมาแทบไม่ทัน โดนขนที่ต้นมันคันมากกกกกก คันไปตลอดทาง ฮ่าๆๆๆ ตั้งแต่นั้นมาไม่เคยอยากไปดูบัวตองอีกเรยยยยยยย

สวัสดียามเช้าครับ

จันทราน็อคเทิร์น Diarist ดู Blog
อ่านจากที่เล่ามันอัดแน่ด้วยการเดินทางเป็นส่วนใหญ่แหละปริ้น

ว๊ายยยยยย FC น้องเทป ผู้จัดที่น่ารัก
กับคุณหมอที่มาคุมเข้มเจ้าของบล็อกกกก




อ่านแล้วคิดถึงตัวเองตอนไปปางอุ๋ง

คือตอนพี่ไปมันเป็นปีที่น้ำน้อยมาก มันเลยไม่ค่อยมีไอสะท้อนเท่าไร
ตอนเช้าถ่ายรูปเลยไปสิงอยู่กับดอกหญ้าริมน้ำ แล้วเอาดอกหญ้า
เปนโฟกราวพระอาทิตย์เป็นแบคกราวด์

แกรขับรถกันโหดมาก แต่อายุยังน้อยเลยยังลุยได้
พี่นี่ไหม่ไหว แต่ตอนนั้น ก็ขับผ่านบัวตอง
ไปแม่เสรียงต่อแล้วผ่านทางฮอดมาตาก...

ปายตอนพี่ไปก็เจริญแล้วเหมือนกัน
นี่ดูรูปแล้วอยากไปเที่ยวดอยบ้าง
แต่ดันอยากไปไอ้นี่แทน ดอยอ่างขาง
ไว้จะมาทำบันทึกความทรงจำให้อ่านนะ

ปล.ว่าแต่โชจูรสยาคู้อร่อยมะ
พี่ซื้อแต่พีชมากิน เพื่อนบ้านบอกยาคู้รสใหม่

สวัสดีครับน้องปรินซ์

ตามมาตั้งแต่ Ep1แล้ว ทำเป็น ซีรี่ส์ แบบนี้ดีครับ
เหมือนได้มาเที่ยวด้วย เล่าเรื่องสนุก ภาพสวย
ขอบคุณที่แวะไปทักทายครับ

จะรอดูรีวิวปี 2020 นะคะ

อาหารหมดไฟจากการทำงาน
พี่ก๋าว่าเกิดขึ้นได้กับทุกคนจริงๆ
พี่ก๋าก็เป็นครับ
ทำงานมากๆก็เหนื่อย ท้อ เบื่อ
แต่ตอนนี้พอเจอโควิด
แล้วต้องหยุดงานเป็นปี
อยากกลับไปทำงานเลยล่ะครับ 555

เป็นคำถามเบสิคเลย
" ตื่นเช้ามาต้องถามเลยว่า
ติดหรือยังเนี่ย"

ดูบรรยากาศดีมากเลยยย

คิดถึงประเทศไทยยยย

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

เปิดบล็อกมาก็ชิลๆไปกับLittle Prince ด้วยค่ะ
ปางอุ้งหมอกเรี่ยผิวน้ำดังสวรรค์ในนิยายจีนจริงๆ
(พี่อ้อไม่เคยไป

แต่ปายไปหลายครั้ง
เพราะมีงานแถว เชียงใหม่ เชียงราย
แล้วได้เลยมาเองครั้งที่ 2 เพียงคนเดียว
แต่เลื่อนFlight จากวันศุกร์ เป็นกลับวันอาทิตย์
จ่ายค่าที่พักเอง 2 คิน
นอน ปายในฝัน* ริมน้ำ
ปั่นจักรยานทั่วปาย
(ทำเก่งเพราะจำจากการมาครั้งแรก)

และไปกับคนใกล้ตัวครั้งที่ 3-4

ฟินๆๆๆตามกับวิวยามเช้าาาค่ะ




ส่งclip สวัสดีปีใหม่เพื่อนบล็อก
หรือยังคะ
รอชม รอฟัง ค่ะ

สุขสันต์วันคริสมาสต์ครับน้องปริ๊นซ์
พี่นั่งอ่านไป เหมือนได้ไปเที่ยวเองเลยครับ มันส์มาก ไปกับเพื่อนที่สนิทกันมาก ๆ นี่พี่ว่าสนุกจริง ๆ นะครับ
เห็นภาพทะเลหมอกแล้วอยากไปยืนที่นี่เหมือนกันครับ น่าจะได้ไปสักครั้งแต่ไม่รู้เมื่อไหร่
ภาพนี่สวยทุกภาพเลยครับน้องปริ๊นซ์ ไม่น่าเชื่อว่าถ่ายด้วย Huawei
พี่ว่าน้องเทปนี่ต้องเป็นมนุษย์เหล็กแน่ ๆ 555

ตอนไปเชียงรายเช่า camry ไว้ พอไปถึงได้เป็น Accord เหมือนของน้องปริ๊นซ์เลยครับ คนขับชอบมาก แต่พี่กะแม่บนปอดแปดตลอดทางเพราะเบาะนั่งมันต่ำมาก คริๆๆ

ดูแล้วเที่ยวกันมันส์น่าดู สนิทกันกับเพื่อนมากๆ ที่ตื่นเช้าก็เพื่อดูพวกทะเลหมอก พระอาทิตย์ขึ้นล่ะนะ แต่เพื่อนผมมันก็เคยแซวนะว่า จะดูพระอาทิตย์ขึ้นทำไม (วะ) เสียเวลาแหกขี้ตา (อ้าว)

ทางถ้าชันมากๆ แล้วไม่ชำนาญนี่ลำบากนะครับ


ถ้าเที่ยวลักษณะนี้ของผมกลับถึงบ้านต้องมีวันพักฟื้นร่างกายวันนึงล่ะ ไม่งั้นไม่ไหว ตายพอดี

อ้าว พี่เพิ่งสังเกตุเห็นนะนี่ 11:11:11 555 คริสมาสต์ปีนี้มากับโควิด งานเลี้ยงยกเลิกหมดเลย เซ็ง ๆ

วันนี้ฉลอง X'Mas 2 เมนู เลย
Alert ค่ะ

เปล่าหรอก กลัวเซ็ง



ยกซี่โครงหมู่ย่างเห็ดหอมมายั่วน้ำลายค่ะLittle Prince'
วันนี้ Alert มาก อิ อิ

สวัสดีคุณปริ๊นซ์ครับ

อ่านบล็อกแล้วเป็นการเที่ยวที่สนุกสนานนะครับ

ภาพธรรมชาติแต่ละภาพก็สวยงาม
ผมเองอยากถ่ายพระจันทร์เห็นดวงโตๆ อะไรแบบนี้บ้าง แต่ฝีมือและกล้องไม่อำนวย 55

ที่กินกับน้ำชาคือซาลาเปา(ที่ทอดกับปาท่องโก๋) ใช่ไหมครับ
น่ากินๆ

ขอบคุณที่ไปทักทายที่บล็อกนะคร้าบ

ขอบคุณที่แบ่งปัน

ตอนนี้ไปเครียดอยู่แถวๆภาคกลางตอนล่างละครับ
ปีใหม่ขึ้นเหนือได้ปลอดโปร่งโล่งสบาย~

หัวเหว่ยถ่ายพระจันทร์ได้อย่างนี้เลยเรอะ?! สุดยอดอะ
ผมเคยไปปางอุ๋งตอนเที่ยง พังพินาศมาก 555
ไม่เจออะไรสวยๆทั้งสิ้น
ตอนนั้นไม่ได้ไปดูบัวตองด้วย เลยฤดูไปแล้ว
ทริปนี้จัดได้พอดิบพอดี ผ่านการคำนวณมาอย่างดี หมอกก็เห็น บัวตองก็บาน
ทะเลหมอกต้องคู่กับโรงเตี๊ยมเนอะ จิบชาไปดูหมอกไป ฟินนัก

เข้ามาอ่าน "แม่ฮ่องสอน นอนชิล" ep2 ครับ
เอ๊ะ! ทำไมภาพปกเขียนว่า "แม่ฮ่องสอน สอนชิล" กันละนี่ :D

(เข้าเรื่อง ๆ ^^")

เป็นทริปที่ อึด-ถึก-ทน มากครับ
น่าจะใช้เวลาในการเดินทาง มากกว่า เวลาแวะเที่ยวหลายเท่าเลยมั้ง
(โถ~โถ ขนาดคนจะแวะฉี่ยังให้เวลาแค่ 3 นาทีเองนั่น :P)
เส้นทางมันโหดแท้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ตอนขับกระบะไปดูทะเลหมอก โหดขนาดมือไม่ว่างถ่ายรูปเลย
ถ้าชันกว่านี้สงสัยต้องเช่ารถตีนตะขาบแล้วล่ะครับ 55
แต่ถึงจะหนักยังไงก็จบทริปกลับบ้านอย่างสวัสดิภาพครับ



ป.ล. ผมอ่านจบละซูฮกเพื่อนคุณปรินซ์จริง ๆ
ถ้าไม่มีสหายเทป สงสัยทริปนี้จบลงที่สถานีรถไฟเองมั้ง ^^"

ธรรมะ
คนมักจะนึกถึงตอนที่ทุกข์ใจจริงๆครับ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

เสาร์อาทิตย์นี่ว่าจะออกไปดูหนังสักเรื่อง สองเรื่อง
แล้วก็ขี้เกียจ
อาจเป็นเย็นๆ
Happy Sundayค่ะ Little Prince

จากเม้นท์ที่แล้ว ...

ตอนไปเชียงรายพี่ยังเจ็บกล้ามเนื้อขาครับ ย่อตัวลงลำบาก ขึ้นรถเตี้ยๆ จะลำบากนิดนุง เลยเหมือนกลายเป็นพาคนแก่ 2 คนไปเที่ยว ฮ่าๆๆๆ สงสารคนขับรถมาก พาแม่ขึ้นรถแล้วต้องประคองพี่ขึ้นรถ ฮ่าๆๆๆ


ตอนนี้ทำกายภาพดีขึ้นมากแล้วครับ แต่ตอนที่ทำ "เจะซิกหาย" เลยยยยยยยยย

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์และกำลังใจค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกด้วยใจว่าทุกคนมีเจตนาดีต่อพี่
เป็นความรู้สึกที่ทำให้น้ำตารื้นมาทีเดียว
ทำให้มีกำลังใจเดินไปข้างหน้ากับชาวบล็อกแก๊งค์
จนถึงวันที่ไม่สามารถพิมพ์หนังสือได้อีก
ขอให้มีความสุขตลอดปีใหม่และตลอดไปนะคะ