BlogGang.com : : จันทราน็อคเทิร์น : Puppy Love

ถ้ายังจำกันได้ เทป คือเพื่อนสนิทของผมได้

เราเรียนด้วยกันเกือบจะทุกสถาบัน ตั้งแต่อนุบาล ประถม มัธยม และมหาลัย
เทป เป็นสปอร์ตแมนแท้ๆ ไม่วิ่งนะครับมาราธอน มันวิ่งทีเทรล 100
แถมไป Tokyo Marathon มาแล้วแบบสบายๆ
ไอ่เทปเป็นนักอ่านตัวยง สัปดาห์หนังสือนี่ถ้าไม่ติดวิ่งมันก็ไปทุกรอบ
ผมเคยไปกับมันรอบนึง มันขนหนังสือกลับมาเยอะมาก
ถามไปถามมา ของเก่าก็ยังอ่านไม่หมด ของใหม่ก็อยากได้
และมันอ่านไม่จำกัดแนวนะครับ ทั้งนิยาย ปรัชญา การ์ตูน แนวสร้างสรรค์ชีวิต
ที่แน่ๆ ผมเอาการ์ตูนมันมาอ่าน ก่อนมันจะแกะซะอีก

สมัยเรียน ผมมีไอ่เทปเป็นกระเป๋านักเรียน
ยังไงหรอครับ....อยากได้อะไรเทปมันมีทุกอย่าง ปากกา ยางลบ ดินสอ HB, 2B, EE
ไม้บันทัด ไม้โปรฯ ไม้ที วงเวียน ปากกาสี กระดาษรายงาน
กระเป๋านักเรียนมันคือเป้ใบโตที่แบกทุกอย่างมาเรียน
ส่วนผม..... ผมคือคนที่มีดินสอ ปากกา มาอย่างละแท่ง สมุดบางๆซักเล่ม
อย่างอื่นถ้าต้องใช้ก็หายืมเพื่อน แม้แต่หนังสือเรียน
กระเป๋านักเรียนผมคือ จาคอป ที่เอาคลิ๊บหนีบจนบาง
เวลาหาเทปไม่ต้องคิดอะไรมาก เจอมันได้ที่ห้องสมุด
ส่วนถ้าจะหาผมหรอ....ไม่อยู่ที่ชมรมดนตรี ก็สนามฟุตบอล สนามบาส หรือหน้าเสาธง
แล้วผมก็เป้นแบบนั้นจน ป.ตรี ซึ่งเราเรียนวิศวะคนละโปรแกรม เลยไม่ค่อยได้ยืมอะไรมัน

ต่างกันขนาดนี้ สนิทกันได้ยังไง
ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่เราสนิทกันมาก

แต่เทปจิตใจดีมากครับ มันดูแลผมดีมาก
ไม่ใช่แค่ผม แต่กับเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกัน มันดูแลทุกคนอย่างดี
ทั้งเรื่องทั่วไปปกติ กินข้าว กินน้ำ ขนของ หรือแม้แต่เรื่องจิตใจยามจำเป็น

และแน่นอนว่า เมื่อไอ่เทปพิมมาในไลน์ว่า.... "กุอกหักวะ"
เพื่อนทั้งแก๊งก็พร้อมจะดูแลจิตใจไอ่เทปเหมือนกัน

ครับ เรียกว่าอยู่ๆ ก็มีอีเว้นเลย
ไลน์กลุ่มที่เด้งรัวๆ บอกถึงการสนทนาท้อปปิกใหญ่แน่นอน
"ยังไงมึง ต้องนัดแล้วป่ะ" พีทพิมพ์มา
"ได้ กุต้องการเพื่อนเย็นนี้เลย แดกร้านไหนก็ได้" เทปพิมมารัวๆ
"ใจเย็นๆ มึง วันนี้วันพุธ ไม่ได้ หัวใจมึงรอวันศุกร์ได้ไหม" ตั้มรีบพิมตอบ
"ก็ได้ วันศุกร์กูคงหายเจ็บละ" โห....สงสารไอ่เทปไหมละ
"เออๆๆ งั้นเดี๋ยวกูโทรหามึงตอนนี้เลย โอเคไหม" ตั้มรับปากว่าจะโทรหา
"วีดีโอคอลตอนนี้เลยไหม" หยวกพิมถาม
"งั้นเสาร์เลยได้ป่ะวะ เพื่อนจะได้พร้อมๆ" ผมเสนอ ซึ่งเพื่อนทุกคนก็เห็นด้วย
ส่วนไอ่เทปก็โอเค แค่มีใครซักคนให้มันได้ระบายวันนี้เลยได้ก็พอแล้ว
"@(แท็กชื่อไลน์ผม) พ่อนักท่องราตรี หาร้านแล้วจองเลย"
"จัดไป" ผมหาร้านมาเสนอเพื่อนราวๆ 11-12 ร้าน ที่เหมาะกับวาระอกหัก
พอตกลงกันได้ก็จัดการทำนัดหมายในไลน์ พร้อมให้สมาชิกลงชื่อว่าใครจะไปบ้าง

จากนั้นก็จองร้านให้พวกมันทุกวัน แถมรับผิดชอบไปเอาโต๊ะให้ด้วย
ซึ่งปกติ....ผม กับ พีท จะไม่เคยไปเอาโต๊ะเลยนะ 5555 ด้วยเหตุผมที่เลวมาก5555
คนเอาโต๊ะคือ เทป เสมอ แต่คราวนี้ไอ่เทปเจ็บปวด ดังนั้น ผมเอาโต๊ะให้เอง

แต่....โอ้โห ไม่ใช่ผมที่มาเอาโต๊ะคนเดียวครับ
เพราะตอนขับรถไปร้าน ผมเห็นรถคุ้นๆ เลยยกมือถือถ่ายเอาไว้ได้
ไอพีท นี่เอง ....นี่พลังความรักเพื่อนนี่มากขนาดยอมมาเอาโต๊ะเลยหรอเนี้ย
ผมเลยไปจอดรถข้างๆ มันมันก็โทรหาผมทันที
"มึงอยู่ไหนแล้ว กูถึงร้านละ จองชื่อใคร" พีทพูดในสาย
"จอดอยู่ข้างๆ มึงเนี้ย มึงไม่เห็นกูหรอ"
"เอ้า!"
"เออ" ว่าแล้วผมก็วางสาย แล้วเปิดประตูลงรถมาพร้อมๆ กับมัน
ก่อนจะเข้าไปเอาโต๊ะพร้อมกัน

อย่างที่บอกครับ ยามปกติ ไอ่ 2 คนนี้ไม่มีทางเป็นคนมาเอาโต๊ะ
แต่...วันนี้มาเอาโต๊ะอย่างดี
แต่ก็ไม่ทันได้เดินถึงโต๊ะหรอกครับ เทปก็โทรมาเลย
"กูถึงละ เดี๋ยวไปเอาโต๊ะแล้วนะ"
"กูกะไอ่พีทรับโต๊ะละ เมิงมาเลย"

รออีกซัก 30 นาที ทีมงานทั้งคอนเฟิร์มว่าจะมาก็มากันครบ
และเริ่มบทสนทนาประเด็นใหญ่กัน
ซึ่งพวกผมเริ่มจากการฟังไอ่เทปเล่าเรื่องราวทั้งหมดจนจบ
สิ่งที่พวกผมคนนอกที่ไม่ได้อยู่ในตาพายุมองเห็นก็คือ.....

ความรักของเทป.....มันไม่ได้โตขึ้นตามอายุ
ทำไมพวกผมถึงชอบมารวมตัวกันนั่งฟังอัพเดทเรื่องความรักของเทป
นั่นก็เพราะเรื่องราวความรักของเทปมันคือ พัปปี้เลิฟครับ
มันคือความรักแนววัยรุ่นที่ คนที่โตกันแล้วแบบไม่ผมไม่มีมันแล้ว
พอได้ฟังก็สนุก ตื่นเต้น ครึกครื่นเลยทีเดียว
แต่เพราะไอ่พัปปี้เลิฟนี่แหละครับ ที่กลายเป็นค้นเหตุของปัญหา
เพราะมันคือ พัปปี้เลิฟในวัย 31-32

ความรักของเทปมักเกิดกับคนใกล้ชิด
เริ่มตั้งแต่สมัยมัธยม....มันแอบชอบเพื่อนในห้องเดียวกัน ถึง 2 คน
เน้นครับว่า "แอบชอบ" เพื่อนรู้ ทุกคนรู้ หญิงก็รู้ แต่มันไม่เคยเดินหน้าจีบ หรือบอกเค้า
ก็ทำได้แค่ แอบเทคแคร์ ซื้อของให้ปีใหม่ วันเกิด หรือเอาต้นฉบับรายงานไปให้ลอก
ด้วยความที่เทปไม่ได้เรียนค่อนไปทางดีแบบออฟ พีท หรือผม
มันก็เลยต้องรอผม 3 คนทำเส็ดก่อน แล้วขอไปให้หญิงลอก
พวกผมก็เลยรู้กันตั้งแต่บัดนั้น 555555

พอมหาลัย เริ่มจากมันไปชอบคนที่ไปค่ายสร้างด้วยกันในช่วงปี 1
โดยที่มันกับหญิง ขอให้ชื่อว่า ลิลลี่ ต้องนั่งรถไฟจาก กทม ไป เชียงรายด้วยกัน
ส่วนผม ผมไปค่ายนั้นด้วยครับ แต่ไปเหมือนคณะส่งไปเก็บชั่วโมงกิจกรรม
มีผม เพื่อนลีดชาย 1 หญิง 1 ดาวคณะ 1 เดือนคณะอีก 1 รวม 5 คน
ที่ส่งให้นั่งเครื่องตามไปเจอกับคณะค่ายสร้างที่เชียงราย
โดยมีพี่ LGBT 1 หญิง 1 ตามไปจัดการงานที่จะให้ไปทำ
ผมเลยไม่ได้อยู่บนรถไฟ แต่พอเจอไอ่เทปตอนจะขึ้นรถเท่านั้น ผมเห็นอาการไอ่เทปทันที
ไอ่เทปไม่ได้ไปเข้ากลุ่มกับลิลลี่ แต่ทำทรงเก็บถุงมือไว้ให้ เก็บน้ำไว้ให้
เค้าไปอยู่ตรงไหนก็ไปเดินวนๆ เฉียดๆ

"มึงชอบเค้าหรอ" ผมเดินไปเจอมันตอกไม้แบบอยู่พอดีเลยเดินเข้าไปแซว
"ป๊าวววว กูไม่ได้อะไร มีอะไรกูก็ช่วยๆ กันไป" ไอ่เทปปฎิเสธเสียงหลง
"ป่าว เฮี่ยไร งานมึงก็มี เสือกไปยกผักให้เค้าอีก" ผมลงไปนั่งยอก ๆ ข้างๆ มันพร้อมกางร่ม
ไอ่เทปก็หันมาช้า ๆพร้อมพยักหน้าใส่ผมแบบกวนตีนๆ
"แล้วมึงอ่ะ งานไม่มีทำรึไง ถึงแอบไปดูกูยกผัก มีเฮี่ยไรก็ไปทำสิ"
"หึ...กูไปจริงแล้วมึงจะหนาว" ผมพูดพร้อมลุกขึ้น
"หนาวเฮี่ยไร เพ้อเจ้อ ร้อนชิบหาย! มึงทิ้งร่มไว้ไอ่ปริ๊นซ์"
"มึงนี่นะ" ..... แล้วผมก็ต้องทิ้งร่มไว้ให้มัน.......

ตลอดเวลา 3 วันของค่ายสร้างฯ
มันก็ตามดูแลหญิงลิลลี่ของมันแบบเบาๆ จางๆ
เวลาน้อยก็ไม่ใช้สอยให้คุ้มค่า จนผมต้องบอกมันตอนนั่งดื่มว่า

ถ้ามึงชอบเนี้ย มึงต้องรวบรัดตัดตอนหน่อย เวลาค่ายมันน้อยโว้ย
อย่างน้อยๆ ไปนั่งแดกกับเค้าแล้วขอเบอร์ ต้องได้เบอร์ก่อนลงรถไฟนะไอ่เทป
แต่....มึงจะแดกเหล้าขาวไป ขอเบอร์ไปไม่ได้

"กูไม่ได้อะไร กูแค่อยากเทคแคร์เค้าช่วงอยู่ค่าย"
"แล้วกลับไปมึงไม่หวังผลบ้างเลยหรอ"
"แล้วแต่เค้าอ่ะมึง ถ้าเค้าคุยต่อกูก็คุย"
"ไม่ได้ดิ มึงต้องเป็นคนเดินเกมส์ว่ามึงจะไปต่อหรือพอแค่นี้"
"เออน่าไอ่เฮี่ยปริ๊นซ์ กูมีวิธีของกู"
"แต่วิธีของมึงไม่เคยเวิร์คไงไอ่สัส..."
มันไม่ตอบผม แต่ทำหน้าเหมือนแสบคอหลังจากกระดก 40ดีกรีเข้าไป

จนจบค่ายสร้าง....สรุปสุนัขคาบไปรับประทานครับ...เค้าสายต่อกับคนอื่น

หลังจากนั้นปี 3 มันไปค่ายอะไรซักอย่างอีก
เป็นหญิงในคณะที่มันชอบมานานแล้วอีก
แล้วหญิงก็เปิดช่องว่า น้ำที่ห้องไม่ไหล ขอมานอนห้องมันอีก!!!!
ซึ่งรุ่งขึ้นมันก็คอลมาเล่าให้ผม ออฟ อั๋น ฟังว่าเนี้ย เค้ามานอนที่ห้องเมื่อคืน
"โอ้ววว ได้ไหมไอ่เทป" 3 คนตะโกนกรอกโทรศัพท์
"ก็ไม่ได้อะไรเมิง กุให้เค้านอนเตียง กูนอนพื้น แล้วเค้าก็นอนเล่นโทรศัทย์หลับไป"
"ไอ่สั๊ดดดดด ต้องได้แล้วไหม ช๊อตนี้!!! ไอ่เทปปป มึงโง่หรือแกล้งโง่"
"ก็เค้าบอกกูว่าขอมานอน ก็นอนไง ต่างคนต่างนอน"
หลังจากนั้นก็ไม่ได้รับประทานตามเคยครับ....

เหตุการณ์เกือบล่าสุดคือมันคั่วสาวรุ่นพี่อยู่ 4 ปี
....4 ปี นะครับ ไม่ใช่ 4 อาทิตย์ หรือ 4 เดือน....
ระหว่างนั้น หญิงเป็นลูกค้าที่กิจการที่บ้าน ส่วนมันเป็นลูกชายเจ้าของ
มันเล่าว่า พี่เค้าไม่ได้สั่งของกับพ่อหรือพนักงาน แต่เลือกโทรหามัน
แล้วให้มันจองของให้ สต๊อคของให้ สลับคิวให้
โดยเวลามาที่ร้านก็จะมีของติดไม้ติดมือมาฝากให้มันกิน
สอนให้มันไลฟ์ Tiktok ขายของให้ได้ลูกค้าเพิ่ม
แนะนำลูกค้าใหม่ๆ มาให้ รีวิวดี ๆ ให้ร้านมันตลอด

ส่วนตัวไอ่เทป ไอ่นี่ก็หลงเค้า สำคัญว่าพี่สาวเค้าชอบมันแน่ๆ
ก็เทหัวใจให้ เค้าให้ทำอะไรทำให้หมด
จนเริ่มทำอาหารไว้แลกกับเค้าเวลาเค้ามาหาที่ร้าน
หรือไปขับรถตัวเองไปส่งของให้เค้าพิเศษก็มี
แต่....พี่สาวไม่เคยโทรมาหาเล่นๆ นอกจากสั่งของแล้วคุยเล่นต่อ
วันดีคืนดี พี่สาวก็หายไปเป็นเดือนๆ บอกว่างานยุ่ง
นึงจะมาก็มา นึกจะหายก็หาย

สุดท้าย 4 ปีผ่านไป ก็แดกแห้ว
เค้าบอกว่า ไม่ได้คิดอะไรด้วย
ตอนนั้นผมบอกมันแล้วว่า "ใช่หรอวะ...มึงคิดไปเองรึป่าว"

และรอบล่าสุด....
พ่อสปอร์ตแมน ไอ่เทปก็คุยกับหญิง อายุ 32-33 คนนึงมา 7 เดือน
แล้วนัดเจอพวกผม เล่าเรื่องราวให้ฟัง
ว่าเนี้ยเค้าโทรหามัน ไลน์หามัน ออกบูทก็แวะมาถ่ายรูปกับมัน
ส่วนมันก็ดูแลเวลามี Exhibition ที่ไหนก็จองบูทให้เค้า จ่ายเงินให้ก่อน
เอาคนของตัวเองไปลงของให้เค้า แม้แต่ไปขับรถรับส่งสาวคนนั้น
แถมซื้อของขวัญให้ในทุกเทศกาล ด้วยการส่งไปให้ที่บ้าน

ฟังดูเข้าท่าครับ
ดูมีปฏิสัมพันมากกว่าเรื่องงาน หญิงไลน์คุยด้วยทุกวันมา 7 เดือน
แต่พีทถามว่า "มึงแน่ใจได้ยังไงว่าเค้าไม่ใช่แค่เป็นคนเฟรนลี่"
"ไม่เว้ย ใครๆ ก็ดูออกว่าเค้าให้กูเป็นคนพิเศษ"
"ตรงไหนก่อน มันเป็นแบบนั้นก็ได้ หรือเค้าแค่มนุษยสัมพันธ์ดีก็ได้นะเว่ย"
"เพื่อนกุ บอกทุกคน กูอ่ะไม่ค่อยสังเกตหรอก"
ตรงนี้มันเปิดรูปให้พวกผมดู เออ....หน้าตาดีด้วยวะ
ไม่ได้สวยแบบสวยมากนะครับ แต่ดูดี

"7เดือนแล้ว มึงก็ต้องขอความชัดเจนจากเค้าบางแล้วเว่ย" ผมเสริมอีกแรก
"ขอความชัดเจนยังไงอ่ะ"
"ขอเป็นแฟน"
"ไอ่สึด มึงจะบ้าหรอ...7เดือนจะขอเป็นแฟน" ไอ่เทปปฏิเสธ
"เอาจริงๆ 3 เดือนแม่งก็ต้องรู้แล้วนะ"
"กูทำไม่ได้หรอก จะไปถามเค้าไม่ยังไง" ไอ่นี่ก็ทำท่าเขิน
"แล้วทำไมจะถามไม่ได้ มึงไม่เริ่มจะให้ผู้หญิงเริ่มรึไง"
"กูไม่ใช่มึงอ่ะ กูไม่กล้าหรอก"
วะ!!! กูก็รำคาญแล้วเนี้ย เป็นผู้ชายจะเขินเฮียอะไรนักหนา....
ผมนี่ยกเบียร์ขึ้นซดไป 1 อึก พร้อมแกว่งนิ้วชี้ แทนคำว่า ไม่
"อดแดกแน่มึง ...เชื่อกู...เกินปี เค้าก็เป็นเพื่อนกับมึงแล้ว"

อ่ะ...จำคำพูดนี้ของผมไว้นะครับ....

เพราะนี่แหละคือประเด็นของการนัดรวมพลเร่งด่วน
"เค้าไม่เลือกกูว่ะ" งานนี้ไอ่เทปถึงกับเสียอาการ พูดไปน้ำตาคลอ
เพราะเอาใจลงไปเล่นอยู่คนเดียว .... และคำนี้พีทเป็นคนพูด
เมื่อเวลาผ่านมาอีกร่วม 6 เดือน เท่ากับว่ามันคุยกับเค้ามาแล้ว 1 ปี
และครั้งนี้ เพื่อนทุกคนที่นั่งอยู่แต่งงานแล้วกันทั้งนั้น
เลยตัดสินใจว่า ต้องคุยกับเทปจริงจัง

พีทเป็นคนเปิดก่อน
"ไอ่เทป มึงรู้ไหมว่าทำไมมึงถึงผิดพลาดซ้ำๆในทุก ๆ ความสัมพันธ์
เพราะมึงไม่เรียนรู้จากความผิดพลาด
ทุกครั้งมึงเอาใจลงไปเล่นก่อน มึงเทหมดหน้าตักก่อน
มึงคิดไปเต็มที่ก่อน โดยที่ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าลงทุนถูกพอตไหม
กูไม่เคยนะ กูไม่เอาใจลงไปเล่นก่อน จนกว่ากูจะแน่นอนว่ากูลงทุนถูกที่
ที่กูฟังเนี้ย มึงเป็นฝ่ายให้ ให้ๆๆๆ ให้แม่งทุกอย่าง
แต่มึงไม่เคยได้รับอะไรเลย นอกจากไลน์ ซึ่งแม่งฟรีไง
กูจะบอกมึงไว้ตรงนี้เลยว่า สำหรับกู ใช่...ถ้ากูชอบก็ให้ก่อน กูดูแลก่อน
แต่กูจะดูด้วยว่า ผู้หญิงเค้าตอบสนองกับสิ่งนั้นยังไง
ซึ่งกูไม่ได้อยากได้อะไรจากเค้าเลยนะเว่ย
แต่ถ้าเค้าชอบกูเค้าก็จะอยากดูแลกูกลับเหมือนกัน
กูไปส่งเค้าที่บ้าน เค้าก็จะโทรกลับมาถามว่ากูละถึงบ้านรึยัง
ไม่ใช่มีแต่มึให้ มีแต่มึงห่วง เค้ายังไม่เคยไปแดกข้าวดูหนังอะไรกับมึงซักครั้ง
เอาอะไรมาบอกว่าเค้าชอบมึงวะ มึงอ่ะอ่อนต่อโลกไอ่สัด!"

จัดไปชุดใหญ่ครับ ไอ่เทปนี่ซึมไปเลย อ้าปากจะเถียงก็เถียงไม่ทัน 5555
ผมเลยต้อง wrap up ให้คนข้างๆ ซะหน่อย
"คือกูเข้าใจนะ...." ผมก็แผนก Compromise อ่ะเนอะ
ผมเลยเริ่มจากการเอื้อมมือไปจบไหล่มันซัก 2-3ทีก่อน

"มึงก็ไม่เคยมีแฟนจริงๆ จะให้มึงเอาคนเก่าๆ มาเป็นบทเรียนก็คงยาก
มึงอาจจะยังไม่รู้เลยว่า มึงเริ่มติดกระดุมผิดที่เม็ดไหน
นั่นเป็นเพราะความรักของมึงมันคือ puppy love อยู่ตลอดเว่ย
มันคือความรักที่ไม่ได้โตขึ้นตามอายุ
สมัยมัธยม ถ้าชอบใครเราก็จะให้เต็มที่ถูกไหม ซื้อขนมให้ ซื้อของให้
โดยที่แค่นั้นเราก็มีความสุขแล้ว แต่ความรักของผู้ใหญ่
มันคือ Give and Take ไม่ใช่แค่สิ่งของ แต่ในทุก ๆ มิติเว่ย
ให้และรับ ทั้งเวลา สิ่งของ ความรู้สึก เซ็กซ์ แม้แต่ความรัก
ถ้าทั้ง 2 อย่างนี้ไม่ได้มาคู่กัน กูบอกเลยว่าสิ่งนั้นจะไม่เคยเป็นความรักเลย
นี่คือจุดที่มึงต้องเรียนรู้ moment by moment ในความสัมพันธ์
ถ้าไม่ได้อยู่ในรูปแบบนี้ มึงม้วนเสื่อกลับได้เลย ไม่ต้องรอถึง 7 เดือนแรกแล้ว"

"คือเค้าก็ให้กู แต่กูก็อยากได้แค่กาแฟซักแก้วแค่นั้น
ก็ไม่ได้อยากได้อะไรจากเค้าไง" ไอ่เทปให้เหตุผล

นั่นทำให้พีทเปิดต่อทันที
"ก็นี่ไง ก็มึงเป็นแบบนี้ แบบนี้คือความรักที่ไม่เป็นผู้ใหญ่ไงมึง
ตอนเด็กมึงเล่นขายของ มึงไม่ได้ตังจริงๆ กลับมาถูกไหม
แต่ตอนนี้มึงขายของ มึงต้องได้ตังไอ่เฮี่ย...
กูไม่เคยเป็นของตายเลยนะ ไอ่เฮี่ยนี่(มันหมายถึงผม) ก็ไม่เคย
ไอ่ปริ๊นซ์มันจะเลือกคนที่รักมัน มากกว่าที่มันรักเค้าด้วยซ้ำ
แล้วแม่งมี value.... มึงต้องสร้างValue ให้ตัวเองบ้าง
ไม่ใช่มารอให้เค้าเลือกหรือไม่เลือกมึง"

หมอออฟนี่ถึงกับถ่ายคลิปเก็บไว้ฟัง 5555
ส่วนตั้มก็ผสมโรงแค่ "โห กูชอบพวกมึงวะอาจารย์"

ผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าที่เสียเวลาเทศนาพ่อพระอย่างเทป
ตั้งแต่ 2ทุ่ม ยัน ตี 1 มันจะทราบซึ้งในรสพระธรรมไหม
แต่อย่างน้อย ทุกคนที่มาในวันนั้น ไม่มีใครพูดว่า
"กูว่าแล้ว" "กูบอกแล้ว" "เห็นไหมกูเตือนมึงแล้ว"
ก็หน้าที่เพื่อน มีก็เพื่อนั่งฟังมันร่ำพรรณา เตือนสติ ดื่มเป็นเพื่อน หรือหามมันกลับ

คืนนั้นไอ่เทปโดนไปหลายดอกจนจุก
ไม่จุกยังไงไหวครับ เป็นผมผมก็จุก
แต่ก็หวังว่า บทเรียนครั้งนี้ตอนอายุ 30 กว่า จะทำให้ความรักของเทปเติบโตขึ้น
และโตพอที่จะประสบความสำเร็จในการเริ่มความรักจริงๆ ซักที
ผมเองก็ไม่ได้มีทัศนคติเรื่องแบบนี้ดีหรือ ช่ำชองหรอกครับ
เพียงแต่ในทุก ๆ ครั้งของความสัมพันธ์ ผมเรียนรู้จากมันก็แค่นั้น

อย่างที่ผมเคยบอกกับหมอออฟ
ตอนที่มันเลิกกับแฟนที่คบมา 12 ปีใหม่ๆ .....ว่า.....

"เวลาที่เสียไปไม่มีอะไรสูญเปล่าหรอก
คนที่เข้ามาแล้วผ่านไป เค้าก็แค่มาให้มึงได้เรียนรู้
แล้วกลายเป็นคนรักที่ดีของใครซักคนในอนาคต
แต่การโดนทิ้งแม่งไม่ได้มีไว้ให้เข็ด แม่งมีไว้ให้มึงแข็งแรงขึ้น
แล้วเวลาก็ไม่ได้ทำให้มึงลืมความเจ็บปวด แต่แม่งทำให้มึงได้ใช้ความคิด
ทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วผ่านมันไปได้..."

พร้อมกับจับมือมัน โหลด Tinder ทันที 555555
คืนนั้นก็ปัดขวา ตามหารักทั้งคืนละครับไอ่หมอ

บล๊อกนี้อาจจะไม่ได้เกี่ยวกับผมเท่าไหร่
แต่ผมก็อยู่ในทุก ๆเหตุการณ์ของไอ่เทปอ่ะนะครับ 55555
และบล๊อกนี้...อาจมีเรื่องราว บทสนทนาประสาผู้ชายที่....18+ อยู่บ้าง
เหมาะบ้างไม่เหมาะบ้าง ก็เสพเพื่อความบันเทิงนะครับ