เปิดหัวมานี่ก็คิดดีไม่ได้เลยครับ 55555ผมรู้จักคำนี้ครั้งแรกจากพี่หนอน ตอนนั้นไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้เข้าใจแล้วนะ ได้ยินจากทีวีเยอะ 5555ผมมีงานโปรเจคกับลูกค้ารายนึง ที่งานส่วนใหญ่จะอยู่ในกรุงเทพตามแนว resident zone ซึ่งจริงๆ ไม่ใช่งานแนวงานที่ผมถนัดเท่าไหร่ แต่ก็ทำได้ตามประสา ดังนั้น ก็จะไม่เข้ามือน้องทีมหลักของผมเหมือนกัน ทั้งพัททั้งไนท์ น้องที่ผมเอาเข้างานด้วยเลยเป็น เจมส์ กับ พราว Project manager ที่ดูแลเป็นผู้ชายอายุใกล้ๆ ผม น่าจะ 32-34 ลุคสะอาดๆ สูง 180 กว่า รูปร่างดูเป็นคนออกกำลังกาย ผมทรงรากไทรยาวประมาณคอ ชอบแต่งตัวเหมือนบอยแบนเกาหลี พร้อมมีชื่อเท่ๆ ว่า "มังกร"หมอนี่เป็น Extrovert จัดๆ ปาร์ตี้ กินเหล้า สูบบุหรี่ ครบ และเที่ยวจัดมากผมติดต่อกับคุณมังกรเป็นหลัก และครั้งนี้คุณมังกรก็เข้ามาหน้างาน เพื่อพาพวกผมเข้าสำรวจพื้นที่ เพื่อเตรียมงานลำดับถัดไปพอผมกับน้องๆ จอดรถ คุณมังกรก็เดินถือร่มตรงมาที่ผม ทำให้ผมต้องรีบคว้าอุปกรณ์ทำงานแล้วรีบลงจากรถเพื่อทักทายเค้า"เอ้า สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์""สวัสดีครับ" ผมยิ้มแย้มทักทาย"อากาศร้อนมากครับ ผมเอาร่มมารับนะ" คุณมังกรไม่พูดเปล่า แต่เอามือโอมไหล่ผมไปด้วย แล้วก็เดินกางร่มโอบไหล่ผมมาอย่างงั้นจนถึงทางเข้าที่ร่ม ส่วนน้องๆ มีเจ้าหน้าที่เอาร่มไปรับเช่นกันครับ
เราเข้ามาประชุมกันในส่วนสำนักงาน พอพูดคุยบรีฟกันพอรู้เรื่องแล้ว ก็ไปดูพื้นที่ ปกติผมจะให้เจมส์กับพราวจัดการบันทึกข้อมูลพื้นที่กันไป ถ้ามีจุดไหนที่ผมรู้สึกว่าอาจจะเป็นปัญหา หรือมีข้อสงสัยก็จะสอบถามเป็นเรื่องๆ ไปทีนี้ จุดที่ผมต้องการดูเพิ่มเติมเป็นจุดใต้คอยล์เย็นครับ ซึ่งสูงซัก 150 CM ดังนั้น การจะเข้าไปดูด้านในต้องก้มตัวเข้าไป เจ้าหน้าที่เดินนำ ผมเดินตามพร้อมคุณมังกร ที่คอยให้ข้อมูล ตามด้วยเจมส์กับพราวจังหวะนั้น ผมก็ Concentrate กับหน้างานครับ ก็ชี้ๆ ฟังๆ ทำความเข้าใจแล้วหันไปบอกน้องให้จด หรืออธิบายสิ่งที่ผมคิดให้น้องฟัง แต่พอหันไปที่พราว ทำไมพราวมันอมยิ้มแปลก ๆ วะ"มีไรอ่ะ" ผมก็บ้าจี้ยิ้มตามมัน "ป๊าววววว ไว้เดี๋ยวหนูบอก"ผมพูดแค่ เอ้า แบบงงๆ แล้วหันไปดูงานต่อ จนเส็ดและเดินออกมานอกคอยล์เย็น
จังหวะที่กำลังจะเปลี่ยนจากเดินก้มตัวเป็นยืนปกติ คุณมังกรรีบก้าวออกมาก่อนแล้วหันกลับมาอีกครั้ง พร้อมยกมือขึ้นจับที่ขอบคอยล์เย็น มองจนผมเดินพ้นออกมา จึงเดินต่อ"ขอบคุณครับ" ผมขอบคุณตามมารยาททันทีที่เห็นว่าเค้าเอามือกันหัวชนไว้ให้ ก่อนที่คุณมังกรจะเดินนำแล้วยื่นแขนมาให้ผมจับเพื่อเดินข้ามแผ่นไม้แบบไปแน่นอน! ไม่จับโว้ย!!! มันต้องอารมณ์ไหนวะถึงจะยื่นแขนมาให้ผู้ชายจับ และต้องอารมณ์ไหนวะที่กูจะต้องจับแขนผู้ชาย!!!"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณมาก" ผมนี่ยกมือห้ามญาติปฏิเสธเบาๆ ทันทีแต่คุณมังกรก็ยื่นไปให้พราวจับเดินออกมาแทน ซึ่งพราวมันจับก็ไม่ผิดผีนะผมว่า.....และด้วยความที่หน้างานเสียงดังนิหน่อย เวลาพูดอาจจะต้องเสียงดับ้าง ส่วนผมไม่ใช่คนเสียงดัง เวลาพูดคุณมังกรจะต้องก้มเอาหูมาใกล้ๆ ทุกทีอ่ะ...ผมเตี้ยกว่าเค้าด้วยไง....เค้าน่าจะสูงซัก 185-186 แล้วผมแค่ 178"คุณปริ๊นซ์ดูราคา all in มาให้ผมด้วยนะ" คุณมังกรที่ถือร่มอยู่ หันหลังกลับมา แล้วก้มหน้ามาพูดอยู่ที่ไหล่ขวาผม ซึ่ง!!! ผมนี่ตกใจ หันหน้าออกซ้ายหนีทันที แต่ก็ฟังรู้เรื่องนะครับ แล้วหันเอามือป้องปากตัวเองพูดตอบกลับไป"ได้ครับผม เดี๋ยวผมดูมาให้"
พอถึงสำนักงาน คุณมังกรขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ไอ่พราว นี่ก็เรียกผมแล้วขำทันที"อะไรอีกอ่ะ" ผมถามพราว แล้วขำตามอีกแล้ว"พี่ไม่เห็นใช่ป่ะ พี่เจมส์เห็นป่ะ ตอนเดินเข้าไปใต้คอยล์เย็น คุณมังกรเค้าเดินยกมือกันหัวให้พี่ปริ๊นซ์ตลอดเลยเว่ย แล้วเค้าก็พูดไปยิ้มไป มองพี่ปริ๊นซ์ไป โคตรคู่จิ้น"ผมนี่นึกย้อนไปตอนนั้นที่ผมไม่ได้สนใจเหตุการณ์รอบๆ แล้ว ขนลุกซู่"จริงดิ ""จริง! พี่แม่งไม่เคยสังเกต คุณมังกรเหมือน... (...เป็นคำเรียกว่าอะไรซักอย่างที่ผมจำไม่ได้ ทำนองผู้ชายที่ชอบผู้ชาย)""บ้าป่ะเนี้ย" ใจตอนนั้นคือคิดว่า ทำไม...พราวมันต้องดูชอบอกชอบใจขนาดนั้นวะ นี่กูพี่มึงนะพราว....แต่จะว่าไป ผมก็รู้สึกเหมือนกันว่าคุณมังกรเค้าดู....คือความรู้สึกผม คิดว่าเค้าเป็นคนเทคแคร์คนอื่นดีครับ มีจังหวะนี่ผู้ชายต่อผู้ชายมันจะรู้สึก อิหยั่งวะ อยู่บ้าง แต่หลักๆ คิดว่าไม่มีอะไร อาจจะเป็นเพราะเค้าเป็น extrovert เป็นสายปาร์ตี้ เลยอาจจะไม่ถือเรื่องจับเนื้อจับตัวกันบ้างผมก็ไม่ถือนะ.....แต่.....ไม่ใช่กับผู้ชาย....แต่พอพราวมันพูดงี้ไอ่ผมก็เริ่มไม่แน่ใจ"คิดว่าคุณมังกรเค้าเป็นป่าววะเจมส์" ผมเปิดเลยครับ"อืม....ดูยากวะพี่ แต่จากที่คุย ไลฟ์สไตล์เค้าก็ดูผู้ชายนะพี่ อ่ะอย่างผม ก็มีคนคิดว่าผมเป็นเกย์ด้วยบุคลิก แต่ผมก็ไม่ได้เป็นงี้"คือเจมส์จะเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ สูงประมาณ 168-170 ขาวๆ บุคลิกนุ่มๆ เสียงเบาๆ นุ่มๆ คนเลยคิดว่ามันเป็นกันหลายคนครับ ซึ่งจริงๆ มัน 100% ชายแท้เพราะไอ่นี่ตัวถ่อยเลย นอกจากกินเหล้าไม่เคยเมา ยังเคยเมาแล้วถ่ายเซฟฟี่ในคุก แถมเป็นหนึ่งในคนที่ไม่น่าทำให้โมโห เพราะโมโหแล้วตบนั่นตบนี่ ปานี่ปานี่ส่วนคุณมังกร ไอ่ผมนี่ไม่เคยสังเกต ไม่เคยคิดสงสัยครับ เพราะคิดว่าคุณมังกรก็เป็นคนเฟรนลี่ คุยเก่งปกติ แล้วผมไม่เฟรนลี่หรอ....เทียบกับคุณมังกรไม่ได้เลยครับ 5555 มังกรนี่พูดไม่มี dead air และเหมือนสนิทตั้งแต่ 10 นาทีแรกที่เจอกัน ผมดูแค่เป็นคนที่มี interaction ดีเท่านั้น คือถามไรก็ตอบ คุยเรื่องไรก็คุยต่อได้ แต่แอดติ้งความสนุกต้องยกให้คุณมังกร จริงๆ ผมชอบนะ เพราะไม่เปลืองพลังงานในการเอ็นเตอร์เทน หรือสร้างบรรยากาศเป็นมิตรดีครับ เพราะพี่แกจ้าง 100 เล่น 1000 เสมอนี่ยังไม่รวมที่ครั้งก่อน ที่คุณมังกรถอดเสื้อเชฟตี้ของตัวเองให้ผมใส่เพราะที่ไซต์ให้ใช้ของที่นั่นเท่านั้น แล้วอันของผมตีนตุ๊กแกมันหลุดผมก็แกรงใจเค้า แต่คุณมังกรก็โบกมือว่า ไม่เป็นไร"คนที่นี่เค้าต้องระวังผมอยู่แล้วครับ ไม่ต้องเชฟตี้ก็ได้"ว่าแล้วพี่แกก็ยกมือห้ามโฟล์คลิตฟ์ไม่ให้วิ่งตัดมาทางที่เรากำลังเดินเออจริงวะ....แค่คนงานเห็นแถบสีแดงที่คาดที่หมวกคุณมังกร เค้าก็แทบยกมือไหว้แล้ว ก่อนที่คุณมังกรจะหันไปสั่งอะไรคนงานซักอย่างเป็นภาษาต่างด้าว คือเป็นคำคำเดียวอ่ะ ที่พูดแล้วอีกฝ่ายเข้าใจ"อะ...อะไรนะครับคุณมังกร เมื่อกี้พูดอะไรนะ" ผมหันไปท่าทางประหลาดใจ"(@*%$#....แปลว่า กวาดๆ""เฮ้ย อย่างเท่ คุณรู้คำว่าอะไรบ้างอ่ะครับ""คำง่ายๆ ได้ยินบ่อยๆ ครับ อย่าง กวาด, เร็วๆ , ยก, ไป ประมาณนี้ก็พอใช้แล้ว" เคยขับรถไปกินข้าวกับคุณมังกรหลังจากประชุมเส็ดผมเป็นคนขับ เพราะรถคุณมังกรจอดไกลกว่าพอขึ้นรถมาได้ เค้าก็จัดการปรับเบาะที่นั่งในพอดีกับตัวเอง ปรับแอร์ปรับอะไรเส็ด เค้าก็มองไปที่ป้ายภาษีของผม ที่ผมยังไม่ได้เปลี่ยนใบใหม่ แต่เอามาเสียบไว้ที่ขอบกระจกแก้ขัด คุณมังกรหยิบใบภาษีมาดู "อันนี้ปีนี้ ที่กระจกคือปีที่แล้วหรอคุณปริ๊นซ์""ต้องบอกว่า 2 ปีที่แล้วถึงจะถูก" ผมตอบแบบโคตรอาย"เฮ่ย...คุณรอดมาได้ยังไงครับเนี้ย ขับไปทั่วแบบนี้""นั่นน่ะสิครับ เห็นด่านนี่กลัวทั้งเป่า กลัวทั้งป้ายภาษี"คุณมังกรหัวเราะๆ แล้วหันมาชูป้ายใหม่ให้ผมดู"งั้น...ผมเปลี่ยนให้นะ""เอ้า ขอบคุณครับๆ""นั่งรถเค้าก็ต้องทำตัวให้เป็นประโยชน์ด้วยถูกไหมครับ"เค้าก็พูดไปขำไป แล้วก็นั่งแกะแผ่นสูญญากาศติดใหม่ให้"อ่า...ทีนี้คุณปริ๊นซ์ก็ไม่ต้องกลัวตำรวจเรียกแล้วนะ"ว่าแล้วคุณมังกรก็นั่งร้องเพลงตามเพลงในรถเบาๆ หรือไม่ก็ชวนผมคุย เหมือนเอาเพื่อนสนิทซักคนขึ้นรถมาด้วยดังนั้น เวลาพราวพูดถึงคุณมังกร พราวมันจะใช้คำว่า "คู่จิ้นของพี่" โดยที่ไม่ปรึกษาผมซักคำ.....
Create Date : 25 เมษายน 2567 |
Last Update : 25 เมษายน 2567 22:57:54 น. |
|
26 comments
|
Counter : 674 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณmultiple, คุณNior Heavens Five, คุณnonnoiGiwGiw, คุณหอมกร, คุณเนินน้ำ, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณThe Kop Civil, คุณสมาชิกหมายเลข 3902534, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtanjira, คุณทนายอ้วน, คุณฟ้าใสทะเลคราม, คุณอุ้มสี |
โดย: multiple วันที่: 26 เมษายน 2567 เวลา:6:17:31 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 26 เมษายน 2567 เวลา:13:51:19 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 26 เมษายน 2567 เวลา:14:28:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 เมษายน 2567 เวลา:19:44:21 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 26 เมษายน 2567 เวลา:21:04:48 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 เมษายน 2567 เวลา:22:46:03 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 เมษายน 2567 เวลา:6:10:45 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 27 เมษายน 2567 เวลา:9:01:30 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 27 เมษายน 2567 เวลา:12:48:37 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 เมษายน 2567 เวลา:10:53:57 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 เมษายน 2567 เวลา:14:08:39 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 28 เมษายน 2567 เวลา:20:34:15 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 เมษายน 2567 เวลา:5:59:52 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 30 เมษายน 2567 เวลา:6:27:30 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 2 พฤษภาคม 2567 เวลา:3:12:43 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:16:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อ.เต๊ะ ปิดoffice เลิกเม้นท์ ตั้งแต่ 2 ทุ่ม แล้วครับ
เพราะ มีคนบอกว่าถ้านอนดึกจะพุงป่อง เลยรีบนอน
พุงก้ไม่เห็นยุบซักที 555
แต่มาเม้นท์ ตอนเช้าก็ดี เพราะ แบตเต็มเปี่ยม จัดไปนะครับ แฮร่
เรื่องนี้นี่ พระเอกของเรา น้องภพ ในที่สุดก็มีวันนี้
โคจรมาเจอ พี่มังกร ผงาดฟ้า
อ.เต๊ะ แค่ฟังชื่อ ก็คิดดีไม่ได้แล้วละครับ 555
LGBTQI เดี๋ยวนี้เปิดตัวกันเสรี มีทุกอาชีพ แถมบางทีทำงานเก่งกว่า
ชายจริง หญิงแท้ อีกนะครับ
เรื่องนิสัยใจคอ นี่ดูยาก อ.เต๊ะ สมัยทำงาน office ออกแบบนี่
มีรุ่นพี่ คนนึง สนิทกัน เพราะตอนนั้น ทำงาน ot ค้างที่ office บ่อย หัวค่ำทำงาน ตอนดึกๆออกตระเวณราตรี 555
นิสัยแกนี่ ชอบมาแตะเนื้อต้องตัว อ.เต๊ะมาก โอบไหล่โอบเอว
ตอนนั้น อ.เต๊ะ ก็ไม่คิดอะไร เพราะแกมีแฟนเป็นนักร้อง ชอบผู้หญิงชัวร์ๆ
ดูแล้ว ไม่น่าใช่ ลืมคิดไปว่า แกอาจเป็น BI ก้ได้ แฮร่
วันนึง นั่งคุยกันอยู่ดีๆ แกบอก เดี๋ยวพี่ จะสอนวิชาปลดกระดุมเสื้อ มือเดียวให้
อ.เต๊ะ ยังไม่ทันจะอ้าปาก พี่แกปลดกระดุม เสร็จไป4 เม้ดแล้ว หูย ใจหายวาบเลย โชคดี วิ่งหนีทัน รอดมาได้ 555
น้องภพ เอ๊ย น้องปริ๊นซ์บอก ที่แท้ วิชาฝ่ามือปลิดวิญญาน เอ๊ย ฝ่ามือปลดกระดุมในตำนาน เอ็งได้เรียนมาจากสำนักนี้นี่เอง เย้ย 555
แล้วฉาก love scene เอ๊ย ฉากดูแลเทคแคร์ เอามือป้องหัว ในห้องเครื่องแอร์นี่
พี่มังกร ก็ดูเป็นคน nice แต่เป็น อ.เต๊ะ ไม่ทำกับผุู้ชายนะครับ
จะทำให้ก็เฉพาะ น้องพราว คนเดียว อุ้มได้ อุ้มเลย เย้ย เผลอตัวอีกแระ 555
น้องปริ๊นซ์ บอกเหรอ งั้นเอ็งเตรียมโฉนดติดรถไว้เลย ข้าจะได้เอาไว้ประกันเอ็ง เย้ย 555
ส่วนซีน กินข้าวกันนี่ อ.เต๊ะ ไม่เห็นว่ามีการตักกับข้าวให้ หรือแอบป้อนกันหรือเปล่า คงจะชี้ชัดไม่ได้ อิอิ
แล้วก็ทะเบียนขาดนี่ รถอ.เต๊ะ ก็ลืมบ่อย แต่รอดมาได้
เพราะเครื่องแบบจริงๆ สมัยทำงาน สนามบินนี่ วันไหนแต่งเครื่องแบบ
เต็มยศ มันจะดูคล้ายๆ ทหารอากาศ ตำรวจเรียก เปิดกระจกมาเห็น
เครื่องแบบ ก็โบกให้ไปทันที เลยละครับ ควักแบงค์มา ยังไม่ทันพับเลย แหม 555
เอาจริงๆนี่ ไม่ว่าจะเพศไหน นิสัยชอบอะไร ขอแค่ไม่ทำความเดือดร้อนให้คนอื่น สำหรับ อ.เต๊ะ ก็ทำงานร่วมกันได้เสมอแหละครับ
ไปนะตะเอง เอ๊ย ครับ จุ๊บ จุ๊บ เย้ย เผลอตัวอีกแระ 555