เอ็นดูววว..แนนนี่ที่ไปเมาแฮ้งข้ามวันมากเลยค่ะ
ที่บอกไปเมา เข้าใจว่าไปฮิป 55555+ ภาพในหัว
ไม่ได้คิดถึงร้านหมูกระทะเล้ยยยยยยยย

ปล.หนุ่มพูดเสปนคนนั้นต้องหล่อแน่ๆ ฮิฮิ

ปล2. วันนี้โหวตหมดแย้ววววแหละ

วันจันทร์คนน้อยแน่นอนครับ ส่วนใหญ่คนไปวันศุกร์จริงๆ น่ะแหละ อีกวันที่ผมรู้สึกว่าคนน้อยก็วันพุธ ไม่รู้ทำไม แต่ปกติผมก็ไม่ค่อยไปวันไหนนอกจากวันศุกร์อยู่แล้ว

เรื่องของหลานล่ะครับ เราก็ต้องห่วงหน่อยเพราะยังช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้ ได้ไปเดินห้างเย็นๆ ก็ดูเหมือนจะดีใจแล้วครับ อารมณ์ไปซื้อหนม~

โรงเรียนต้องเลือกให้ดีๆ เลยครับ ถ้าคุยแล้วไม่ถูกใจก็ต้องผ่านครับ ใช้ได้ทุกที่เลยไม่ว่าจะซื้อของก็เหมือนกัน ตอนอยู่จีนไปเช่าบ้านคุยไม่ถูกคอ ผมก็เซย์ไจ้เจียน (ลาก่อน) ผิดๆ ไจ๋เหย่ปู้เจี๊ยน (ไม่ต้องเจอกันอีก)



ผมอัปบล็อกทุก 5-7 วันต่อครั้งไม่ต้องรีบครับ

เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอีกที

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
พอเห็นปาร์ตี้แล้ว ทำให้พี่นึกถึงตอนสมัยบรรจุเข้ารับราชการใหม่ ๆ เลยครับ ฉลองกันทุกเย็นวันศุกร์ ต่อวันเสาร์ด้วย สภาพตามบล็อกน้องปริ๊นซ์เลยครับ พออายุเริ่มเยอะขึ้น ก็เริ่มจะฉลองกันน้อยลงแล้วครับ แต่พี่ชอบบรรยากาศในวงมาก ๆ เลยนะ คือนั่งได้ทั้งคืนยันหว่างเลย
หลานกำลังน่ารักเลยครับ น่าจะซนด้วยนะ
โหวตหมดละ เดี๋ยวค่อยมาใหม่นะ

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์

ถ้าเป็นหนัง
ก็ครบรสเลย
มีตั้งแต่ฉลอง เมากับเพื่อน
หลานหัวแตก
(อันนี้น่าตกใจสุดๆ)
ดูท่าทางหลานสาวจะพลังเยอะมากครับ
ดูจากท่าวิ่ง 555

วีรกรรมเด็ดดวงทั้งนั้น

กินเลี้ยงปีใหม่ ยังไม่ได้เลี้ยงเลยครับ ก็โควิดเป็นเหตุ

เลี้ยงเด็ก ต้องอยู่ในสายตาตลอดครับ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริี๊นซ์

พ่อแม่มีเรื่องให้ตกใจอีกเยอะครับ 555
ของพี่ก๋าตอนลูกชายแบเบาะ
มีตกเตียงสองรอบ
เพื่อนทำล้มหัวโน

โตมาอีกหน่อยเดินข้ามถนนโดนรถเฉี่ยว

ช่วงวัยรุ่นนี่เล่นกับเพื่อนทำเพื่อนขาหักเลย

แต่ละอย่างใจเต้นโครมครามครับ 555

ไม่เคยกินหมูกระทะ เลยไม่รู้ว่าต้องใช้เนยด้วย
เคยกินแต่บาร์บีคิว ดูรูปคุณหลานปริ้นน่ารักกว่าจ้า

หลานพี่ยังไม่ advance ถึงขั้นต้องเย็บนะครับ แต่ไป รพ บ่อยมาก เป็นนิดเป็นหน่อยก็พอกันไป รพ แล้ว และด้วยความที่มีประกับถึงไม่เป้นอะไรมากหมอก็จะให้นอนดูอาการคืนนึงทุกครั้ง หลังๆเลยแพคกระเป๋าเตรียมไว้เลยครับ ถ้าไ รพ ก็จะคว้ากระเป๋าได้เลย



ช่วง 1-7 ขวบนอน รพ เกือบทุกเดือนครับ เพราะหลานเป็นภูมิแพ้เพราะเค้าคลอดก่อนกำหนด ระบบหายใจยังไม่ค่อยดี คุ้นเคยกับพยาบาลที่คลินิกเด็กกับที่ ward ดีเลย เจอหน้ากันก็ทักทายกันอย่างดี ฮ่าๆๆๆๆ



แต่พอหลังๆนี่ไม่ค่อยเป็นอะไรแล้วครับ หมอบอกว่าโตแล้ว ระบบหายใจก็ปกติแล้ว


เฮ๊ยยย ทึ่งนะเนี่ยะ ... น้องปริ๊นซ์กับขิม ...



ตอนจะไปเรียนต่อเมืองนอกก็คิดอยู่ว่าจะหัดเครื่องดนตรีไทยอะไรดี ขลุ่ยเป่าเป็นอยู่แล้ว อยากเล่นเป้นอีกอย่าง น่าจะเท่ห์ดี ตอนแรกเลือกเรียนจระเข้ .... เรียนๆไปเพิ่งนึกได้ว่า "ใครจะบ้าแบกจระเข้ขึ้นเครื่องฟระ" ..... เลยไปหัดซออู้ ..... พอไปเรียนต่อจริงๆก็ไม่ได้เอาไปซักอย่าง เพราะออกเตรเลีย "ห้ามเอาสิ่งของที่ทำจากไม้เข้าประเทศ" --- หมดกันเสียเวลาเรียนเป็นปีๆ หมดไปอีกหลายหมื่น พ่อบ่นหูดับเลย บอกว่า "ยังไม่ทันไปเรียนก็หมดไปครึ่งแสนแล้ว" ฮ่าๆๆๆๆๆ



พี่ไม่ชอบเที่ยววัดเก่านะครับ ................ พี่ ...... ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก



แต่ถ้าจะให้พี่เดินถ่ายรูปคนเดียวพี่ไม่เอานะ ..... ต้องมีคนเดินเป็นเพื่อนทิ้งช่วงห่างๆก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆ

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ พี่กิ่งไม่เป็นไรค่ะ ไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะคะ เพราะพี่กิ่งมาเยี่ยมน้องปริ๊นซ์อยู่แล้ว

น่าสงสารหลานน้อยนะคะ หัวแตก แถมต้องกินยาด้วยกินยายากเนี่ยทรมานมากๆเลยนะคะ

งานเลี้ยงไม่ว่างานอะไรสนุกสุดโต่งจริงๆค่ะ

ขอให้หลานน้อยน่ารักหายไวๆนะคะ

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

โต๊ะทำงานเวิร์กดีจังครับ มีซอสมีนมข้นด้วย อิอิ
มีพระเครื่องด้วยใช่ไหมครับนั้น
ชอบที่เสียบปากกาด้วยครับ

เรื่องเช็คชื่อเมื่อถึงบ้านทางผมเองก็เป็นนะ ครั้งหลังๆ (แต่นานแล้ว)ที่เพื่อนๆนัดกินข้าวกัน พอแยกย้ายกลับ ใครถึงบ้านแล้วก็ทักในแมส ก็สบายใจดีนะครับ

ขอให้แผลที่หัวคุณหลานหายไวไวนะครับ
เด็กๆ ไม่มีเรื่องให้คิดมากเหมือนผู้ใหญ่จริงๆ นะครับ
ขนาดเพิ่งได้แผลมา ก็มีความสุขกับสิ่งต่างๆ รอบตัวได้
เห็นวิ่งแล้วท่าจะซนจริงๆ ด้วยนะครับ

สวัสดีมีสุขค่ะ

โถ...สงสารหลานสาวเลย
ปีหยิบกิ๊บเอง
หายไวๆนะคะ

ปาร์ตี้หมูกะทะ ไม่ได้นานหลายปีแล้ว
แก่แล้วกินนิดเดียวเอง ควันรุมเต็มหัวอีกค่ะ
เด็กๆรุ่นหนุ่มสาวนี่โอเคกว่าค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก - วัดเจ้าจันทร์ อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย สุโขทัย ด้วยนะครับ

ฝึก ๆ ไว้นะคะ เลี้ยงเด็ก น่ารักดีค่ะ 555
อีกหน่อยมีของตัวเองจะได้สบายยย

สวัสดีค่ะคุณปริ๊นซ์...

อ้อมแอ้มเพิ่งได้ฤกษ์เขียนงานตะพาบคะ..

มาช้ายังดีกว่าไม่มาคะ

อ่าว วันเสาร์มีไปฮีปด้วยหรอ

สวัสดี จ้ะ น้องแฟร้งซ์

การฉลองปีใหม่ ในวันจันทร์ ด้วยหมูกะทะ พร้อมเบียร์ 25 ขวด
จากจำนวนสมาชิก 12 คน เฉลี่ย คนละ 2 ขวดนิด ๆ ห้าห้า
รุ่งเช้า ยังต้องไปทำงาน โถ! บ่าย แม่โทรบอก เจ้าตัวเล็ก
หัวแตก เห็นความวุ่นวายของเธอ ชัดเจนเลย อิอิ
เด็กวัยนี้ กำลังซุกซนมาก ฟืนไฟ ไฟฟ้า ต้องระวังมาก เพราะ
เป็นวัยที่อยากรู้อยากเห็น ซนเป็นว่าเล่น เผลอไม่ได้จริง ๆ จ้ะ
แต่ก็ดีนะ จะได้เป็นประสบการณ์ต่อไปในอนาคตเลี้ยงลูกของ
ตัวเอง ไงจ๊ะ อิอิ

โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต

ขอบใจที่หาเวลาไปเม้นท์ จ้ะ

น้องปริ๊นซ์ทายถูกครับ
พี่ก๋าแต่งภาพน่ะครับ
เติมสีของฟ้าให้เข้ม 555

พี่ก๋าไปเชียงราย 4 วัน
เจอฝนตกหนัก 2 วัน
แต่พอกลับมาเชียงใหม่
อากาศร้อนมากเลยล่ะครับ

สงสารหลานสาวตัวเล็กจัง
ซนจนศรีษะแตก

น่าสงสารหลานครับ

"เจอร์ เจอร์" ทำไมหลานน่าเอ็นดูอย่างนี้เพิ่งเจ็บตัวมาแท้ๆยังไม่ลืมที่จะไปห้างฯ
น้องปริ๊นซ์ยอดเยี่ยมมากค่ะดูแลหลานอย่างดีเลย

ท่าเดินนำคุณน้าทะมัดทะแมงน่ารักมากๆ
อย่างนี้หลานคงหายเจ็บแผลแล้ว
อยากให้อุบัติเหตุนี้เกิดเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ

ขอบคุณนะคะที่แวะชมเมนูบ้านพี่ต๋า
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

โอ้ ต้องระดับคนมีอันจะกินนะครับนี่ กินหมูกระทะตอนนี้555

อ.เต๊ะ ก็ชอบกินปิ้งย่างเหมือนกันแต่ ชอบแบบซดน้ำด้วย สั่งแต่ สุกี้ตี๋น้อยมากินบ้านตลอด

ส่วนเรื่องโควิดนี่ วันนี้ กทม ติดเชื้อ เกือบ 15000 แล้ว ก็น่ากลัวอยู่ แต่หมูกระทะมันจะเยียวยาได้ทุกสิ่งนะครับ 555

ส่วนเรื่องหลานนี่ น่าสงสาร เป็นความผิดของโต๊ะ นะครับ555

โชคดียังไม่เป็นอะไรมาก ลำบากตอนป้อนยานี่แหละ เวลามีคนป่วยในบ้านนี่ ก็จะเหนื่อยแบบนี้แหละนะครับ ต้องฝึกซ้อมเอาไว้ก่อนนะครับ เวลามีลูกละ คล่องปรื๊อเลยเชียว 555

ปล.เรื่องที่ถาม การเดินสายไฟร้อยท่อฝังดิน ถ้าทำถูกต้องและใช้วัสดุเหมาะสม ก็ไม่มีปัญหาครับ

ปัญหาอยู่ที่ว่า ช่างมีความรับผิดชอบแค่ไหนในการทำงานและทำเป็นหรือเปล่านะครับ

แบบตั้งเสา เดินลอย ร้อยท่อ ก็ดูแลรักษาได้ง่าย
แต่ ถ้าห่วงเรื่องความสวยงาม มันก็มีวิธีหลบ ซ่อน บังได้หลายแบบนะครับ

อ.เต๊ะ เอา link มาตรฐานการเดินสายใต้ดิน ของการไฟฟ้ามาให้ดูด้วย มันจะมีdetail หลายอย่างทั้ง ชนิดสายไฟ ชนิดท่อ
ความลึกในการฝัง ลองดูประกอบการตัดสินใจ

แต่ถ้าเป็นบ้าน อ.เต๊ะ เลือกตั้งเสาเอา ไม่ฝังครับ เพราะบ้านเก่า
เคยฝังแล้วเจอปัญหาเรื่องความชื้น ช่างทำไม่ได้มาตรฐาน safe t cut+ เบรคเกอร์ตัดอยู่เรื่อย อ่อนใจครับ 555

https://blog.rmutl.ac.th/montri/assets/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88-5--rev1-%E0%B8%A5%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B8%A2.pdf

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ ขอบคุณมากนะคะที่ไปให้กำลังใจขาไก่ต้มยำแบบบ้านๆค่ะ

วันนี้หลานสาวตัวน้อยๆคงหายดีแล้วนะคะ น้องปริ๊นซ์ดูแหลานดีมากๆค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ขอบคุณกำลังใจที่ให้ทริปตายายด้วยค่ะ
ถ้าเที่ยวกับตา ต้องเปิดโอกาสให้ตาได้ซิ่งบ้างค่ะ
ตามประสาบิกไบค์เกอร์เก่า
บางทีเจอทางโหดนี่ ยินดีปรีดาเลยค่ะ

ขอขอบคุณกำลังใจให้บล็อก - T Time Story by ตั้งเซ่งจั๊วะ บางคล้า ฉะเชิงเทรา ด้วยนะครับ

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

ผมก็ใช้คำฌแพาะทางไปหน่อย ไพเรท คือ การ์ตูนยุคก่อนลิขสิทธิ์ครับ มาจาก ไพเรท โจรสลัด ไรงี้

ส่วนตัวผมไม่ค่อยไปงานรวมรุ่นเท่าไหร่ ถ้าเฉพาะกลุ่มยังโอเค เพราะคุยไม่เก่ง เดี๋ยวไปเก้อๆ 555

อ๊ะ มีสาลิกาด้วย นึกภาพเวลาพูดแล้วมีความมายมิ้นท์งี้ อิอิ (เก็ตไหมครับ ไม่รู้ มายมิ้นท์เค้าเรียกลูกอมโบราณหรือเปล่า) แบบพูดแล้วหอมน่ะครับ

ชอบคำว่า กรูลิขิต ครับ 55 ซื้อๆ

เขียนละเอียด
จนมองเห็นภาพค่ะ

สวัสดีค่า คุณปรินซ์
มาดึกเลย นุ่นก็อัปไว้แล้วหลับแล้วก็ติดงานกว่าจะได้มาอ่านก็ดึกค่ะ ไม่ได้มาทุกวันด้วย สงสัยพลาดไปหลายบล็อกเหมือนกันค่ะ
คุณปรินซ์ก็คงยุ่งมากเหมือนกันเนาะ ขยันกว่านุ่นอีกนะคะ อัปบล็อกบ่อยกว่า 55
ปาร์ตี้วันจันทร์ก็ดีค่ะ เลี่ยงคนเยอะ กทม.ตอนนี้หนักละ ยอดติดสูงสุดตามเคย แถมตอนนี้น้องโอเค้าติดมั่วทั่วถึงด้วยค่ะ น่ากลัวจริงๆ
เห็นคุณปรินซ์กับพี่ๆ เพื่อนๆ อัปตะพาบกันแล้วแบบอยากเขียนนะ แต่ขี้เกียจจัง ขี้เกียจไปๆ มาๆ ไม่ได้อัปตะพาบมาสองปีได้แล้วค่ะ

เห็นหมูกะทะแล้วคิดถึงเลย น้องรูมเมทที่กักตัวด้วยกันบอกว่าออกไปได้หนูจะไปกินหมูกะทะ 555 เหมือนแบบเก็บกดอะ นุ่นออกมารีบพุ่งหาสเต็กเจ้าประจำเลย ไอติมด้วย คิดถึงมากเหมือนคนจะลงแดง แงงงง หมูกะทะนี่แบบไปเยอะสนุกดีนะ หนุบหนับแย่งกันสนุก แต่เบื่ออย่างเดียว กลับบ้านหัวเหม็น ต้องสระผม เซ็ง 555

โหย หลานตกโต๊ะหัวแตกแสดงว่ากระแทกแรงมากแน่ๆ ถึงกับเลือดตกยางออก แต่เด็กอะเนาะ เค้าเจ็บแต่เค้าก็ยังอยากสนุก อยากไปเที่ยวเล่นซื้อขนม ซื้อของโปรด แบบว่าเหมือนฝังใจว่าสัญญาแล้วต้องไป ไม่งั้นไม่ได้งี้ เอ็นดูเด็กน้อยจังป้อนยาด้วยน้ำตากันทุกมื้อ งือออ ซ้อมไว้ๆ ซ้อมไว้ค่ะ อีกไม่นานจะได้มีของตัวเองมั่งนะคะ เนี่ยเห็นแววเลยว่าต้องได้เลี้ยงแบบคล่องมากแน่ๆ ค่ะ ไม่ทันไรซ้อมหาโรงเรียนให้หลานแล้ว 555

นุ่นก็เนือยๆ ไปค่ะ เมื่อคืนคือเขียนสดติดกันเป็นพรืดเลย เดี๋ยวต้องไปแก้บล็อกตามคุณต่อแนะนำหน่อยว่าต้องเว้นให้อ่านสบายตาขึ้น รอบนี้ไม่ได้ทำรูปด้วยค่ะ บล็อกหน้าค่อยลงรูป ไม่มีอะไรหรอกมีแต่ของกิน ว่าจะทำบล็อกของกินสิบวันตอนกักตัวแล้วเนี่ย อ่อ ดูซีรีส์เป็นบ้าเป็นหลังด้วยค่ะ จัดว่าได้งาน อิอิ

ตอนรู้ว่าแถวบ้านติดกันเป็นคลัสเตอร์ขนาดนี้ก็แบบงืดหลาย เริ่มจากคนนึงไปฟิตเนสแล้วติด กว่าจะรู้คือติดกันกระจุยแล้วค่ะ แล้วยิ่งพอรู้ว่าคนใกล้ตัว คนสนิทติดนี่ยิ่งคิดว่าไม่รอดแน่ คุณปรินซ์ได้ทักไปคุยกับเพื่อนๆ ที่กักตัวดีเลยค่ะ เพราะเหงาจริงๆ ระหว่างนั้นคือไม่ได้ไปไหนอะไรเลย ยังคิดว่าถ้าเราไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเน็ตอะไรต่างๆ ที่จะเชื่อมต่อโลกภายนอกได้ คนจะเสี่ยงต่อการเป็นซึมเศร้าขนาดไหนนะ

นุ่นภูมิ 64000+ ติด แม่ภูมิ 70000+ ไม่ติด น่าจะเพราะนุ่นใกล้ชิดน้ากับน้องมากกว่า แล้วไม่ได้ระวังเลยจริงๆ ไม่คิดว่าจะติดจากคนในครอบครัวอะ เซ็งแต่ก็ผ่านมาแล้ว ทำอะไรไมไ่ด้ก็ต้องให้กำลังใจกัน ผ่านมันไปด้วยกัน ดีนะกักตัวคนละชั้นกับน้าแต่ก็เหมือนอยู่ที่เดียวกันค่อยอุ่นใจค่ะ

นี่ยังคิดเลยค่ะ ว่าถ้าไม่ตัดสินใจไปตรวจ rt-pcr พร้อมแม่ ไม่รอให้ตรวจฟรี พอถึงวันที่ได้ตรวจฟรีแม่จะติดไปก่อนมั้ย ถือว่าเสียเงินเพื่อซื้อความสบายใจและจะได้แก้ไขเร็วค่ะ นุ่นตรวจ rt 3600 ค่ะ ยอมอะ ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ ห่วงแม่แล้วก็คิดว่าตัดสินใจไม่ผิดที่ไปเข้า hospitel ป้องกันได้แน่นอน ดีกว่าอยู่ hi แล้วเกิดพลาดแย่เลย แม่แก่แล้วด้วย เค้าเสี่ยงกว่าเราเยอะ เรื่องสิทธิ์เดี๋ยวบล็อกหน้าถ้าได้ความคืบหน้าจะมาเล่าค่ะ เผื่อเป็นแนวเพื่อนๆ ที่อาจจะต้องใช้ แต่ว่าไปยากแล้วค่ะ 1 มีนา เค้าจะไม่ให้โควิดเป็นโรคฉุกเฉินแล้ว ให้แต่ละคนไปใช้สิทธิ์ตามที่ตัวเองมี แล้วถ้าคนไม่มีเงิน ไม่มีสิทธิ์อะไรจะได้รักษามั้ยก็ไม่รู้

เสื้อผ้านี่ผู้หญิงชนะเลิศค่ะ 555 ส่วนเรื่องงานคือแคนเซิลอุตลุดเลย ขอคนรอได้ไว้ก่อน ส่วนมากลูกค้าเข้าใจ เราก็สบายใจไม่ผิดนัด เรื่องอาหารดีแล้วค่ะเหมือนดัดนิสัยอะ นี่ไม่ชอบกินเผ็ดเค็มแต่ได้กินทุกมื้อเลย ออกมากลายเป็นเฉยชากับอาหารเผ็ดเลย งือออ

ที่กักตัวเตียง หมอน ผ้าห่ม ดีและใหม่มากจริงๆ นอน 10 วันสบายมาก กลับมาบ้านนอนที่นอนตัวเองเช้ามาปวดแขนนอนตะแคงข้างเดียว แงงงง อะไรกันนี่ โรงพยาบาลโอเคเลยค่ะเรื่อง privacy ดีใจที่อย่างน้อยป่วยก็ยังมีเรื่องฮีลใจได้บ้าง แต่ห้ามอายยากนะคะ นี่อยู่กักตัว 10 วันนุ่นไม่กล้าเปิดม่านหน้าต่างเลย กลัวเจอคนรู้จัก แม้แต่ออกไปวัดความดันเช้าเย็นยังต้องรีบตื่นเช้าๆ ออกไปวัดเลย ทำใจยากมาก

ตอนนี้ กทม. หนักแล้ว คนติดรายวันก็เยอะมาก ขอให้คุณปรินซ์กับครอบครัวทุกคนปลอดภัย โควิดอย่ามาใกล้นะคะ
ขอบคุณมากๆ เลยค่า

จากบล็อก
พี่ว่าเรื่องนี้น่าจะเข้าทางน้องปริ๊นซ์นะครับ โรงรัชโยธินคนดูเต็มยันแถวหน้าเลย

จริง ไข่เค็มต้มเองมันจะรู้สึกสดใหม่มาก
ต้มปุ๊บกินปั๊บ แต่ปกติพี่ไม่ค่อยได้กินไข่เค็มเท่าไร
นอกจากจะมีคนซื้อมาฝาก แต่แม่พี่อ่ะชอบกินมาก