เก่งมาก.. เมื่อผ่านพ้นมันมาได้..

ก็กลายเป็น Happy Ending ณ ปัจจุบันไง

ร้องเพลงรอเลย . .

แด่แดๆๆ แด่แด๊แด่แด แดๆๆ..


จากบล็อก.. ทิ้งไข่แดงเป็นภาระ 5555+ กำของบอส

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์

มาอ่านเรื่องราวตะพาบด้วยครับ
ขอบคุณที่แวะไปนะครับ

ตะพาบออกเดินแล้วนะคะLittle Prince..
นึกถึงคำที่พระพยอมเคยเทศน์ไว้เลยค่ะ
"โกรธ คือ โง่
โมโห คือ บ้า"

ถ้าเรารู้จักการ"ให้อภัย"
มันช่วยให้ปรอทอุณหภูมิความโกรธลดลงได้จริงๆ
มันเป็นปนะดุจเส้นบางๆ

คนอารมณ์ดี ๆ อารมณ์ขัน
เวลาโมโห คนจะคาดไม่ถึง
ว่าเราก็เป็น นาย/
นางมารร้ายได้

ฮืม..โจทย์คุณก๋า นี่ ดูง่ายๆ
แต่เขียน(อธิบาย) ยากจริงๆ
พรุ่งนี้พี่อ้อ ไม่รู้จะเขียนเล่าอะไรเหมือนกัน

ไปพักก่อนค่ะ..ช่วงนี้ร้อนมาก
ตามัวๆ

Take care ค่ะ
Voteเต็ม ตั้งแต่บ้านน้องหนอน
ช่วง"ย่างกุ้ง" แล้ว
ไว้พรุ่งนี้ up blog ตะพาบ เสร็จ
จะมาส่งกำลังแรงใจนะคะ

ชีวิตไม่ยืนยาวพอให้เราเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่อง
โกรธแล้วได้อะไร ให้อภัยได้ดีกว่ากันเยอะเลยจ้า
ดูเป็นนางเอกจังเนอะ อิอิ

ที่บ้านเค้าจะเรียกพี่ว่า พายุ คือเป็นขึ้นง่ายมากกกกก ขึ้นจาก 0 แล้วไป 100 เลย ไม่ต้องผ่าน 2 3 4 .... แต่ก็ลงง่ายมากกก แค่ให้เหตุผลมาจะดีหรือไม่ดีก็ลงมาง่ายๆซะงั้น

แล้วก็มีพายุอีกแบบนึงคล้ายๆทะเลที่ไม่มีลมเลย พอมาตูมเดียวคือซัดพังหมด พี่จะนั่งฟังเฉยๆ นิ่งมากๆ ถ้าสุดท้ายแล้วจบก็คือจบ ไม่พูดกันอีกต่อไปเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ


คิดดูแล้วเป็นคนน่ากลัวเนอะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ... อยู่รอดมาได้ไงจนป่านนี้ ฮ่าๆๆๆ

สมัยเรียนม.ต้น ผมจุดเดือดต่ำมาก พอม.ปลายดันตรงข้าม ทุกคนในห้องรู้ว่าจุดเดือดสูงมาก ครั้งนึงเราโกรธมาก เพื่อนๆ ในห้องรุมประณามคนที่เราเดือดใส่เลยว่า -ึงนี่มันเลวมากที่ทำให้ผมโกรธได้ขนาดนี้ ต้องชั่วเบอร์ไหนถึงจะทำแบบนี้ได้ คิดไปแล้วก็ฮา

มันก็พูดยากเหมือนกัน อย่างในปัจจุบันโกรธแค้นมันแตกต่างจากแต่ก่อนที่ระเบิดอารมณ์ ซึ่งต้องยอมรับว่าแบบปัจจุบันน่ากลัวกว่าสมัยก่อนมาก

อันที่จริง ต่อให้เราบอกให้อภัย แต่พอนึกขึ้นได้ถ้ารู้สึกสะกิดใจเล็กๆ มันก็เหมือนยังไม่ให้อภัยล่ะครับ ผมเป็นกับบางคน ประมาณว่า forgive but never forget

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

การให้อภัยตัวเอง ผมก็ว่าเหมือนง่ายทำยากนะครับ
ส่วนตัวแล้ว มักจะเอากลับมาคิดอีกเรื่อยๆ
ว่าทำไมตอนนั้นเราทำยังงั้น ยังงี้
แล้วก็ลืมไม่ลงอยู่ดี

แต่พระท่านก็ว่าสิ่งที่ล่วงมาแล้วให้ล่วงไป
คิดถึงปัจจุบันและทำให้ดีที่สุดครับ
เอ๋ กลายเป็นธรรมะไปเฉย อิอิ

จากบล็อก
black comedy นี่ก็น่ารัก แต่หักมุมน่ะครับ

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
ของพี่ไม่ค่อยโกรธใครเลยครับ น้อยมาก จนเพื่อน ๆ มันเคยถามในชีวิตมึงเคยโกรธใคร มีเรื่องทุกข์ใจบ้างป่าว
อารมณ์ประมาณโกรธง่าย หายเร็ว ก็ไม่ใช่
บางทีพูดกับคนอื่นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พี่เป็นคนพูดตรง จนเผลอพูดออกไป มานั่งคิดขึ้นได้ เราไม่น่าพูดแบบนี้ออกไป คนฟังจะเสียใจหรือเปล่า
ตอนเล่นกีฬา พี่ก็นิ่ง ๆ ไม่ค่อยออกอาการ เพื่อน ๆ มันกลัวเหมือนกัน 555

อย่างคนข้างบนว่าแหละปริ้น
การให้อภัยตัวเองก็คือการไม่ตามไปนึกถึงสีไม่ดีที่ผ่านมาแล้ว
ซึ่งพระท่านไม่สอนให้นึกจะทำให้ใจเศร้าหมอง
แต่ให้เราทำปัจจุบันให้ดีที่สุดยิ่งๆ ขึ้นไปจ้า

โกรธคนอื่น มีบ้าง.. แต่ครู่เดียวก็หาย ส่วนใหญ่จะห่าง ๆ คน
นั้นไว้แหละดี 555

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
เม็นต์มันไม่ขึ้นครับ มาใหม่ 555 พี่ไม่ค่อยโกรธใครเลยครับ น้อยมาก เหมือนอารมณ์เย็น นิ่ง ๆ เพื่อนมันเคยถาม ในชีวิตมึงเคยโกรธใครบ้างป่าว แทบจะไม่มี
เป็นคนพูดตรง ๆ บางทีพูดแรง ไม่รู้คนฟังจะรู้สึกดีป่าว กลับมานอนคิดไม่น่าจะพูดแบบนั้นออกไปเลย

สวัสดีครับคุณปรินซ์

คุณปรินซ์เป็นคนที่มี mindset ดีนะครับ
ผมว่านะ คนเราถ้าค่าตั้งต้นของจิต หรือเรียกว่า ค่า default นั้นดี
เวลาเกิดปัญหาอะไร สุดท้ายจะรีเซ็ตกลับไปค่าเริ่มต้น
ปัญหามักจะไม่เกิดกับบุคคลนั้นมากเท่าไหร่

แต่ตรงกันข้าม ถ้าค่า defult ไม่ดี
เวลามีปัญหา จะเกิดความวุ่นวายยุ่งยากไม่รู้จบ

mindset นั้นเป็นตัวกำหนดค่า default
ทุกคนเปลี่ยน mindset ตัวเองได้
พอเปลี่ยน mindset ค่า defaut จะถูกเปลี่ยนไปโดยอัตโนมัติ

คนเราล้วนรักตัวเองกันทุกคน
เมื่อคนเราทำผิดพลาด แล้วเรากลับมามองตัวเอง
มองความผิดพลาดของตัวเอง รู้ตัวว่าผิดยังไง
พร้อมจะไม่ทำมันอีก ถือว่าเราเมตตาให้อภัยตัวเองได้
ก็ย่อมเมตตาให้อภัยคนอื่นได้เช่นกันครับ

สวัสดีตอนมืดๆวันเสาร์ครับ



นึกถึงบ้าน Homestay ที่ Brisbane ครับ เค้าปลูกต้นโรสแมรี่กอใหญ่มากไว้ในสวน เวลาทำกับข้าวก็ไปเด็ดสดๆมาใส่กับข้าวเลยครับ หอมมากๆ


ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจสำหรับบล็อก ทำอาหาร 3F - Roasted Chicken Breast with Balsanic ด้วยนะครับ

การให้อภัยตัวเองเป็นวิธีคิดที่น่าจะทำให้รู้สึกเบาขึ้นโล่งขึ้น
เพื่อจะไปต่อได้นะคะ
ขอบคุณข้อคิดนี้ค่ะคุณปริ๊นซ์

สวัสดีค่ะ..

ตามมาอ่านงานตะพาบด้วยคะ..

ใจเย็นๆนะคะ..

จากบล็อก
แบบที่สองนั่นละครับน้องปริ๊นซ์ พี่จะเงียบไปเลย คนจะกลัวมาก 555
ของพี่ส่วนใหญ่เอาไประบายกับการเล่นกีฬานะ

จากบล็อกที่แล้วของ Little Prince.
พี่อ้อเป็นคอชาค่ะ
เพราะขาดไวตามิน B
อ๊ะ!!ไม่ใช่ นั่นมันโรคเหน็บชา

ชินที่จะดื่มชาเป็นกาๆแบบนิยายจีน
และ Afternoon tea สมัยทำงานหน้าห้อง
(Contrast ดีจริง)

เดิม 40 กว่าปี คุณอุ้มสี ก็ไม่ดื่มกาแฟ
พอมาทำงานดึกๆ เลยเปลี่ยนไป(คนเดียวในบ้าน)